ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
Την διάσημη φράση της Μελίνας Μερκούρη - ειπώθηκε για το Μακεδονικό- χρησιμοποίησε ο Βουλευτής της ΝΔ Ευριπίδης Στυλιανίδης για να δηλώσει την διαφωνία του με την σχεδιαζόμενη αλλαγή ονόματος της ΝΔ .
<< Το όνομα μας είναι η ψυχή μας >> τόνισε σε εκδήλωση της Νομαρχιακής Επιτροπής του κόμματος στην Φθιώτιδα. Διαφωνώ ! Ψυχή των κομμάτων είναι οι άνθρωποι τους, η βάση τους. Όταν τα κόμματα μένουν χωρίς ανθρώπους να τα εκφράζουν, τότε μένουν και χωρίς ψυχή. Το όνομα ενός κόμματος είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει αυτή την στιγμή.
Και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής άλλαξε δύο φορές όνομα στην δεξιά παράταξη, από
<< Συναγερμό >> σε << ΕΡΕ>> και σε << Νέα Δημοκρατία >> . Αυτό που δεν άλλαξε όμως ούτε στιγμή ήταν η προσέγγιση του για τα πράγματα. Είτε Υπουργός του Παπάγου ήταν, είτε πρωθυπουργός της χρυσής οκταετίας , είτε εθνικός ηγέτης της μεταπολίτευσης για εκείνον όλα άρχιζαν και τελείωναν με τον λαό. Η οπτική του για τα πράγματα είναι ξεκάθαρη στην ιδρυτική διακήρυξη της ΝΔ : << Η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να βρει την δικαίωση της χωρίς την συμμετοχή των ευρύτερων λαικών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προιόντος >> γράφει ενώ σε άλλο σημείο τονίζει << Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν και εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν και σε τελική ανάλυση υπηρετούν τους περισσότερους και τους ανώνυμους >>. Θεωρείται δε κλασσική η φράση του << Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το Έθνος με τον λαό και την πατρίδα με τους ανθρώπους της >>. Ο άνθρωπος μέσα σε πεντακόσιες λέξεις τα είπε όλα και σφράγισε έναν χώρο για σαράντα χρόνια.
Το βασικό ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο Αντώνης Σαμαράς έχει δικαίωμα να
αλλάξει το όνομα. Το έχει. Το ζήτημα είναι << με ποιους και
για ποιους >>. Η επανίδρυση έχει επέλθει τρόπον τινά στην βάση της
σημερινής ΝΔ η οποία αποτελείται κατά 50% από πιστούς οπαδούς του
Σαμαρά, κατά 30% από παραδοσιακούς νεοδημοκράτες , και κατά 20% από
αστούς πασόκους-σημιτικούς. Αυτοί αποτελούν όμως μόνο το 20% του
εκλογικού σώματος . Το υπόλοιπο 20% όμως , ο λαός, η καραμανλική ρίζα
που αποτελεί τον ιστορικό πυρήνα της κεντροδεξιάς έχει <<
πετάξει >> . Οι άνθρωποι αυτοί για να γυρίσουν πίσω δεν
πρόκειται να κοιτάξουν την μαρκίζα αλλά πολιτικές και ανθρώπους. Μια
νέα παράταξη πρέπει να εκπροσωπεί χωρίς ηγεμονισμούς όλα τα ρεύματα ,
να κάνει τα στελέχη της να νιώθουν στο σπίτι τους και όχι μουσαφιραίοι
σε οντά , να εκφράζει το καινούργιο και φυσικά να έχει λαϊκή ρίζα.
Το μπορεί ο πρωθυπουργός ; Αν ναί, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
