Twitter@EmOikonomidis
Αρκετές δεκαετίες πριν την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων το 2001, η Αμερική είχε ζήσει μια πρώιμη, και βαθιά πολιτική “11η Σεπτεμβρίου”. Ήταν η 22α Νοεμβρίου του 1963 στο Ντάλας του Τέξας, όταν, σύμφωνα τουλάχιστον με το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν, ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ δολοφόνησε με τη… μαγική σφαίρα τον πιο δημοφιλή Πρόεδρο που είχαν γνωρίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο πολιτικός ηγέτης που ενσάρκωσε την ελπίδα για τα Νέα Σύνορα, πέρα και μακριά από διαιρέσεις και πολέμους, ο βασικός εισηγητής του κοινωνικού φιλελευθερισμού σε μια υπερδύναμη η οποία κουβαλούσε τις χειρότερες στρεβλώσεις του Εμφυλίου, έπεφτε νεκρός στην Πολιτεία που τον μισούσε.
Τα “Υστερόγραφα” επιχειρούν σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα σε εκείνη την ιστορική στιγμή, που έμεινε βαθιά χαραγμένη στο υποσυνείδητο γενεών και κοινωνιών. Ένα tipping point εξαιρετικά ηχηρό, που εν πολλοίς διαμόρφωσε τη νέα πραγματικότητα στην πολιτική και τη δημόσια σφαίρα, από την επομένη της δολοφονίας του Κένεντι μέχρι και τις μέρες μας.
Για τον κεντρικό πρωταγωνιστή του Κάμελοτ, η Ιστορία έχει να πει πολλά. Καθώς υπάρχουν αρκετές σκοτεινές γωνιές στην ανάγνωση της προσωπικότητάς του. Ενώ την ίδια στιγμή όλοι αναγνωρίζουν ότι ”the real thing” της πανίσχυρης πολιτικής δυναστείας ήταν ο αδελφός του, Ρόμπερτ Κένεντι, που επίσης δολοφονήθηκε άγρια όταν μετά από μερικά χρόνια επιχείρησε να δοκιμάσει την τύχη του για την άλωση του Λευκού Οίκου.
Στο περιθώριο όλων των παραπάνω, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι υπήρξε ο πρώτος πραγματικά χαρισματικός ηγέτης από μια γενιά που άφηνε πίσω τους σκελετούς των πολέμων. Και το πόσο δραματική ήταν η απουσία του, επιβεβαιώνεται από τους… διαδόχους του. Τόσο ο Λίντον Τζόνσον όσο και ο Ρίτσαρντ Νίξον, δεν θα είχαν στρογγυλοκαθίσει ποτέ στο Οβάλ Γραφείο αν ζούσε ο Κένεντι.
Και αν εκείνες οι δυο γκρίζες περίοδοι διακυβέρνησης της υπερδύναμης είχαν αποφευχθεί, οι ΗΠΑ θα ήταν πολύ καλύτερες. Και μαζί τους, η ανθρωπότητα. Το “Όνειρο” του δόκτορος Κινγκ δεν θα είχε επίσης σταματήσει από τις σφαίρες.
Βλέπετε, όπως μας δίδαξε πολλά χρόνια αργότερα το Χόλιγουντ με την ταινία-αφήγηση της ζωής του Γκάι Φοκς, με την ταινία “V for Vendetta”, οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες. Δεν πεθαίνουν μαζί με τους εκφραστές τους. Συνεχίζουν το σεργιάνισμά τους στην Ιστορία. Και θυμίζουν…
ysterografa.gr
Αρκετές δεκαετίες πριν την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων το 2001, η Αμερική είχε ζήσει μια πρώιμη, και βαθιά πολιτική “11η Σεπτεμβρίου”. Ήταν η 22α Νοεμβρίου του 1963 στο Ντάλας του Τέξας, όταν, σύμφωνα τουλάχιστον με το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν, ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ δολοφόνησε με τη… μαγική σφαίρα τον πιο δημοφιλή Πρόεδρο που είχαν γνωρίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο πολιτικός ηγέτης που ενσάρκωσε την ελπίδα για τα Νέα Σύνορα, πέρα και μακριά από διαιρέσεις και πολέμους, ο βασικός εισηγητής του κοινωνικού φιλελευθερισμού σε μια υπερδύναμη η οποία κουβαλούσε τις χειρότερες στρεβλώσεις του Εμφυλίου, έπεφτε νεκρός στην Πολιτεία που τον μισούσε.
Τα “Υστερόγραφα” επιχειρούν σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα σε εκείνη την ιστορική στιγμή, που έμεινε βαθιά χαραγμένη στο υποσυνείδητο γενεών και κοινωνιών. Ένα tipping point εξαιρετικά ηχηρό, που εν πολλοίς διαμόρφωσε τη νέα πραγματικότητα στην πολιτική και τη δημόσια σφαίρα, από την επομένη της δολοφονίας του Κένεντι μέχρι και τις μέρες μας.
Για τον κεντρικό πρωταγωνιστή του Κάμελοτ, η Ιστορία έχει να πει πολλά. Καθώς υπάρχουν αρκετές σκοτεινές γωνιές στην ανάγνωση της προσωπικότητάς του. Ενώ την ίδια στιγμή όλοι αναγνωρίζουν ότι ”the real thing” της πανίσχυρης πολιτικής δυναστείας ήταν ο αδελφός του, Ρόμπερτ Κένεντι, που επίσης δολοφονήθηκε άγρια όταν μετά από μερικά χρόνια επιχείρησε να δοκιμάσει την τύχη του για την άλωση του Λευκού Οίκου.
Στο περιθώριο όλων των παραπάνω, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι υπήρξε ο πρώτος πραγματικά χαρισματικός ηγέτης από μια γενιά που άφηνε πίσω τους σκελετούς των πολέμων. Και το πόσο δραματική ήταν η απουσία του, επιβεβαιώνεται από τους… διαδόχους του. Τόσο ο Λίντον Τζόνσον όσο και ο Ρίτσαρντ Νίξον, δεν θα είχαν στρογγυλοκαθίσει ποτέ στο Οβάλ Γραφείο αν ζούσε ο Κένεντι.
Και αν εκείνες οι δυο γκρίζες περίοδοι διακυβέρνησης της υπερδύναμης είχαν αποφευχθεί, οι ΗΠΑ θα ήταν πολύ καλύτερες. Και μαζί τους, η ανθρωπότητα. Το “Όνειρο” του δόκτορος Κινγκ δεν θα είχε επίσης σταματήσει από τις σφαίρες.
Βλέπετε, όπως μας δίδαξε πολλά χρόνια αργότερα το Χόλιγουντ με την ταινία-αφήγηση της ζωής του Γκάι Φοκς, με την ταινία “V for Vendetta”, οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες. Δεν πεθαίνουν μαζί με τους εκφραστές τους. Συνεχίζουν το σεργιάνισμά τους στην Ιστορία. Και θυμίζουν…
ysterografa.gr
