Στο ισπανικό ραδιόφωνο COPE οι σχολιαστές του αγώνα της εθνικής μας με την Πολωνία πέρασαν γενεές δεκατέσσερις τον Κάρλος Βελάσκο Καρμπάγιο.
«Το μόνο που απομένει τώρα είναι να κάνει γκράφιτι στον Παρθενώνα» έγραψε στο live chat ένας από τους ακροατές μόλις αποβλήθηκε ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος.
Παρόλα αυτά, εμείς το μόνο που θα μπορούσαμε να πράξουμε με τον αψυχολόγητο (στο πρώτο ημίχρονο) ρέφερι και τον βοηθό του (στη φάση του πέναλτι), είναι να τους πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Αφενός γιατί ξύπνησαν τον απίστευτο εγωισμό μας αφετέρου διότι μετά την κόκκινη κάρτα -σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Αβραάμ Παπαδόπουλου- ανάγκασαν τον Φερνάντο Σάντος να τοποθετήσει τον Κώστα Κατσουράνη στο κέντρο της άμυνας. Αυτό ήταν πραγματική ευλογία...
Σίγουρα, όπως σωστά δήλωσε ο ίδιος ο Κατσουράνης μετά τον αγώνα, για το νεκρό 20λεπτο του πρώτου ημιχρόνου δεν έφταιγε μόνο ο Χολέμπας. Η κακή αμυντική λειτουργία από την αριστερή πλευρά ήταν φανερό ότι ξεκινούσε από τον Σαμαρά και έφτανε μέχρι το βάθος της άμυνας.
Ούτε ευθυνόταν ο Χολέμπας για το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν άνευρη και χωρίς ενέργεια στο χώρο του κέντρου. Η τριάδα Καραγκούνη-Μανιάτη-Κατσουράνη δεν διέθετε την απαραίτητη χημεία και αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα. Δεν είδαμε ούτε μία οργανωμένη επίθεση.
Αν κάποιος μάλιστα δεν είχε παρακολουθήσει πότε αποβλήθηκε ο Παπασταθόπουλος, θα νόμιζε ότι στο πρώτο 45λεπτο παίζαμε με δέκα και από το 46' μέχρι το 69' (όταν αποβλήθηκε ο Στσέσνι) με παίκτη παραπάνω.
Ο Κατσουράνης βρήκε το μοναδικό ρόλο που του ταιριάζει στο γήπεδο γιατί η ωριμότητα και το πνεύμα του είναι υπέρ-απαραίτητα όταν δεν χρειάζεται να τρέξει πολύ. Ούτως ή άλλως ΔΕΝ μπορεί. Η άμυνα λειτούργησε καλύτερα υπό τις οδηγίες του και το κέντρο βρήκε τη σπιρτάδα που έλειπε.
Βέβαια, στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχε στο γήπεδο ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης. Είναι περιττό να γράψουμε εγκώμια για τον άσο του ΠΑΟΚ. Η προσωποποίηση της προσπάθειας, ο ποδοσφαιριστής που δεν καταδέχεται να πέσει στο έδαφος για να πάρει σφύριγμα, έδωσε ότι είχε μέσα του για άλλη μια φορά. Και ήταν από τους βασικούς συντελεστές της παραλίγο πλήρους ανατροπής του σκηνικού.
Για τον Φερνάντο Σάντος, που είναι δικαίωμά του να εμπιστεύεται τον Χαλκιά (ας μην ξεχνάμε ότι είναι ο ίδιος που εμπιστεύεται τον Φορτούνη και τους υπόλοιπους), το μεγάλο πρόβλημα παραμένει ένα: Να βρει λύση με τα πέναλτι. Είναι πιθανό την επόμενη φορά που θα μας τύχει, να μην πηγαίνει κανείς να πάρει την μπάλα για την εκτέλεση.
Οσο για την παραμονή μας στο... Euro μετά τη φάση των ομίλων είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση και ευθύνη. Η γκρίνια περί αδικίας, γενικότερα στη ζωή μας, πρέπει να λάβει τέλος. Είτε αφορά διαιτητές στο ποδόσφαιρο (το αποδείξαμε περίτρανα με την Πολωνία κόντρα σε όλους τους... δαίμνονες) είτε τους υποτιθέμενους ξένους κατακτητές που έφεραν τη χώρα σε κρίση. Ας δούμε επιτέλους πόσο ικανοί είμαστε...
Λ. Α.
«Το μόνο που απομένει τώρα είναι να κάνει γκράφιτι στον Παρθενώνα» έγραψε στο live chat ένας από τους ακροατές μόλις αποβλήθηκε ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος.
Παρόλα αυτά, εμείς το μόνο που θα μπορούσαμε να πράξουμε με τον αψυχολόγητο (στο πρώτο ημίχρονο) ρέφερι και τον βοηθό του (στη φάση του πέναλτι), είναι να τους πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Αφενός γιατί ξύπνησαν τον απίστευτο εγωισμό μας αφετέρου διότι μετά την κόκκινη κάρτα -σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Αβραάμ Παπαδόπουλου- ανάγκασαν τον Φερνάντο Σάντος να τοποθετήσει τον Κώστα Κατσουράνη στο κέντρο της άμυνας. Αυτό ήταν πραγματική ευλογία...
Σίγουρα, όπως σωστά δήλωσε ο ίδιος ο Κατσουράνης μετά τον αγώνα, για το νεκρό 20λεπτο του πρώτου ημιχρόνου δεν έφταιγε μόνο ο Χολέμπας. Η κακή αμυντική λειτουργία από την αριστερή πλευρά ήταν φανερό ότι ξεκινούσε από τον Σαμαρά και έφτανε μέχρι το βάθος της άμυνας.
Ούτε ευθυνόταν ο Χολέμπας για το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν άνευρη και χωρίς ενέργεια στο χώρο του κέντρου. Η τριάδα Καραγκούνη-Μανιάτη-Κατσουράνη δεν διέθετε την απαραίτητη χημεία και αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα. Δεν είδαμε ούτε μία οργανωμένη επίθεση.
Αν κάποιος μάλιστα δεν είχε παρακολουθήσει πότε αποβλήθηκε ο Παπασταθόπουλος, θα νόμιζε ότι στο πρώτο 45λεπτο παίζαμε με δέκα και από το 46' μέχρι το 69' (όταν αποβλήθηκε ο Στσέσνι) με παίκτη παραπάνω.
Βέβαια, στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχε στο γήπεδο ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης. Είναι περιττό να γράψουμε εγκώμια για τον άσο του ΠΑΟΚ. Η προσωποποίηση της προσπάθειας, ο ποδοσφαιριστής που δεν καταδέχεται να πέσει στο έδαφος για να πάρει σφύριγμα, έδωσε ότι είχε μέσα του για άλλη μια φορά. Και ήταν από τους βασικούς συντελεστές της παραλίγο πλήρους ανατροπής του σκηνικού.
Για τον Φερνάντο Σάντος, που είναι δικαίωμά του να εμπιστεύεται τον Χαλκιά (ας μην ξεχνάμε ότι είναι ο ίδιος που εμπιστεύεται τον Φορτούνη και τους υπόλοιπους), το μεγάλο πρόβλημα παραμένει ένα: Να βρει λύση με τα πέναλτι. Είναι πιθανό την επόμενη φορά που θα μας τύχει, να μην πηγαίνει κανείς να πάρει την μπάλα για την εκτέλεση.
Οσο για την παραμονή μας στο... Euro μετά τη φάση των ομίλων είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση και ευθύνη. Η γκρίνια περί αδικίας, γενικότερα στη ζωή μας, πρέπει να λάβει τέλος. Είτε αφορά διαιτητές στο ποδόσφαιρο (το αποδείξαμε περίτρανα με την Πολωνία κόντρα σε όλους τους... δαίμνονες) είτε τους υποτιθέμενους ξένους κατακτητές που έφεραν τη χώρα σε κρίση. Ας δούμε επιτέλους πόσο ικανοί είμαστε...
Λ. Α.
