Μέρος Δεύτερο
Το 2012 είναι το Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών από τον ΟΗΕ με σκοπό την ανάδειξη των οφελών, τις κατάλληλες πολιτικές προώθησης και τη δημιουργία συνεταιρισμών.
Ως κεντρικό σύνθημα χρησιμοποιείται το «Οι Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις χτίζουν ένα καλύτερο κόσμο». Ορισμένα στοιχεία από ολόκληρο τον κόσμο δεν αφήνουν πολλά περιθώρια δεύτερων σκέψεων :
Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις των 800.000.000 μελών, παρέχουν πάνω από 100.000.000 θέσεις εργασίας, 20% περισσότερες από αυτές που προσφέρουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις. Οι 300 μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον κόσμο παρά την ύφεση, παρουσίασαν αύξηση ανάπτυξης κατά 14%, αντιπροσωπεύοντας σε όλους τους τομείς της οικονομίας ένα κύκλο εργασιών 1,1 τρις δολαρίων, ίσο με αυτό της 10ης οικονομίας στον κόσμο, της Ισπανίας.
Το πρότυπο των συνεταιρισμών περιγράφεται με τον όρο "Κοινωνική ή Αλληλέγγυα Οικονομία" που αντικατοπτρίζει ένα άλλο οικονομικό μοντέλο, μακριά από το αποτυχημένο κρατικοπαρεμβατικό μοντέλο, μακριά από "λεόντεια" σχήματα και αλυσίδες του ενός ανδρός ή του ενός fund.
Σε Φινλανδία και Σουηδία ξεκινούν από 200 έως 400 νέοι συνεταιρισμοί κάθε χρόνο, οι οποίοι είναι οι πλέον ανθεκτικοί ακόμα και σε συνθήκες κρίσης.
Στον Καναδά το 40 % των πολιτών είναι μέλη συνεταιριστικών οργανισμών, ενώ στην Ινδία πάνω από 240 εκατομμύρια άνθρωποι συνεταιρίζονται.
Η Συνεταιριστική Τράπεζα Πελοποννήσου είναι ένα υγιέστατο παράδειγμα συνεταιριστικής πρακτικής και δράσης στον χρηματοπιστωτικό τομέα με αποτελέσματα εντυπωσιακά και άλματα προόδου μέσα στην τοπική κοινωνία. Η παροχή υπηρεσιών είναι σε τελείως διαφορετικό επίπεδο από άλλες τράπεζες γιατί εδώ δεν υπάρχει κάτι το απρόσωπο στη διοικητική πυραμίδα, που χάνεται στα funds και τα αόρατα κεντρικά γραφεία, αλλά η Τράπεζα λειτουργεί χάρη στους μεριδιούχους της, συνεργάζεται με αυτούς και εξαρτάται από αυτούς και τις αποφάσεις τους. Οι ίδιοι οι μεριδιούχοι αναδεικνύονται και στο διοικητικό της συμβούλιο.
Κάθε μεριδιούχος έχει ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΨΗΦΟ στις αρχαιρεσίες, ανεξάρτητα από τον αριθμό των μερίδων που κατέχει. Την ίδια φωνή έχει όποιος έχει μια μερίδα, την ίδια όποιος έχει 500. Με αυτό τον τρόπο η διοίκηση της τράπεζας δεν "ελέγχεται" από πλειοψηφικά πακέτα μεριδίων και κατ' επέκταση συγκεκριμένα πρόσωπα, δεν μπορεί να ποδηγετηθεί και λογοδοτεί σε ανθρώπους με τους οποίους ζει στην ίδια κοινωνία, στο ίδιο περιβάλλον, στον ίδιο τόπο.
Συνεπώς με απλά λόγια ... το "μαγαζί" δεν μπορεί να γίνει έρμαιο συμφερόντων ή ιδιοτελών σκοπών. Αυτό είναι και το στοιχείο που ίσως κάνει τη Συνεταιριστική Τράπεζα Πελοποννήσου τόσο διαφορετική, αλλά και στρέφει πυρά εναντίον της αφού δεν μπορεί να υποχρεωθεί σε επιζήμιες αγορές ή επενδύσεις από κανέναν, εντός και εκτός της χώρας.
Δεν υπάρχει ούτε μια έρευνα παγκοσμίως που να αποδοκιμάζει τη συνεταιριστική δομή ή να θέτει σε αμφισβήτηση την ελευθερία και την προσαρμογή της στα σύγχρονα οικονομικά περιβάλλοντα.
Μετά από όλα αυτά ίσως να είναι εύκολο πλέον να καταλάβετε για ποιο λόγο αυτή η χρηματοπιστωτική μορφή είναι καταδικασμένη να πετύχει μέσα από τη διαφορετικότητά της και είναι τόσο ελκυστική στο να "χτυπιέται" από άλλες μορφές που για κάθε περίπτωση πρέπει "να σηκώσουν το τηλέφωνο και να πάρουν στα κεντρικά".
Για την έρευνα ...
Διαπρύσιος
Διαβάστε το πρώτο μέρος, εδώ.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ - Diaprisios.GR
