«Η ανάληψη της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ από τον πρώην αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο δεν αλλάζει επί της ουσίας τίποτε στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον ούτε της παράταξής του ούτε της χώρας. Δεν αλλάζει τίποτα από όσα ο ίδιος έπραξε ως δεξί χέρι του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν αλλάζει τίποτα από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο μέσος Έλληνας με δική του σύμπραξη. Και βεβαίως δεν αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο θα αξιολογηθεί ο ίδιος από τους πολίτες στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Σκοπίμως χρησιμοποιώ τη λέξη «ανάληψη» και όχι «ανάδειξη», διότι η διεξαγωγή εκλογών έχει νόημα και ουσία όταν υπάρχει επιλογή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση επιλογές βεβαίως δεν υπήρχαν. Ο κ. Βενιζέλος διαγωνίστηκε μόνος του με μοναδικό αντίπαλο τους δυσαρεστημένους φίλους και μέλη της παράταξής του. Ο ίδιος κρίνει ότι θριάμβευσε, θεωρώντας το σχεδόν 100% των ψήφων που εξασφάλισε ως νίκη-ρεκόρ. Η πραγματικότητα είναι ότι στις εσωκομματικές εκλογές προσήλθαν μόνο όσοι ήθελαν να τον ψηφίσουν. Και ήταν τουλάχιστον 800.000 λιγότεροι από όσους προσήλθαν το 2004, όταν αναδείχθηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο κ.Παπανδρέου.
Ο κ. Βενιζέλος δεν βλέπει ότι η νίκη ανήκει στους δυσαρεστημένους και στην αποδοκιμασία. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού οι μνήμες από τον πρόσφατο πολιτικό βίο του κ. Βενιζέλου είναι νωπές. Ως αρχιτέκτονας της οικονομικής πολιτικής της δεύτερης περιόδου διακυβέρνησης Παπανδρέου, συνέχισε ακόμα πιο εντατικά στο μοτίβο του προκατόχου του. Με δακρύβρεχτες ομιλίες για τη σκληρότητα των νέων μέτρων του Μεσοπρόθεσμου, έφερε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, ανάμεσά τους και του ΟΓΑ, επέβαλε το ειδικό τέλος στα ακίνητα, επέβαλε νέους φόρους.
Σε όλο αυτό το διάστημα δεν απολογήθηκε ποτέ για την αποτυχία της Κυβέρνησης την οποία υπηρετούσε. Κατά καιρούς κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά, τους δημοσιογράφους, τους ακαδημαϊκούς, τους συνδικαλιστές, ακόμα και τους πολίτες, για την κατάντια της χώρας. Ποτέ δεν ανέλαβε καμία ευθύνη, αντίθετα καλούσε τον ελληνικό λαό να υποστεί τα μέτρα αδιαμαρτύρητα. Ποτέ δεν εξήγησε ποιος φταίει που, παρά τις φοροεπιδρομές και τις περικοπές, η πολιτική της διετίας απέτυχε, η ανεργία καλπάζει, η ύφεση βαθαίνει. Ο κύριος Βενιζέλος θυμήθηκε τη «συγνώμη» λίγο πριν τις εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ. Ίσως γιατί, λίγο πριν αναλάβει την ηγεσία της παράταξής του, θεώρησε ότι μία ανέξοδη «συγνώμη» προσδίδει αέρα αρχηγού.
Ο κύριος Βενιζέλος αρέσκεται σε βιαστικές εκδηλώσεις εντυπωσιασμού. Ίσως κάποιοι τον θυμούνται το 2007 στο Ζάππειο, μετά την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά να προκηρύσσει αιφνιδιαστικά στα κανάλια εσωκομματικές εκλογές. Τότε βιάστηκε να πανηγυρίσει την ανάδειξή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και διαψεύστηκε. Τώρα για μια ακόμη φορά βιάζεται να αυτοανακηρυχθεί θριαμβευτής και να λανσάρει συνθήματα. Όμως αυτού του είδους οι συμπεριφορές δεν συνάδουν με το αίσθημα των πολιτών, που ζητούν χειροπιαστή αλλαγή και βελτίωση στην καθημερινότητά τους. Ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι δεν έχει πρόθεση να προσφέρει στους Έλληνες κάτι διαφορετικό από τον προκάτοχό του και για αυτό στις επερχόμενες εκλογές θα κριθεί, τόσο ο ίδιος, όσο και η πολιτική που εκπροσωπεί.»