«Η
επερώτηση που καταθέσαμε για τους βαμβακοπαραγωγούς, οι οποίοι το 2010
υπέστησαν τεράστιες ζημιές από το πράσινο σκουλήκι, μου έδωσε την ευκαιρία να
θίξω για μια ακόμη φορά τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει στους αγρότες της
Κορινθίας οι επιλογές της Κυβέρνησης στο θέμα της ασφάλισης της γεωργικής
παραγωγής. Αναφέρθηκα στον ΕΛΓΑ, ο οποίος από ένα αποτελεσματικό όργανο
ενίσχυσης των αγροτών έχει μετατραπεί σε εισπρακτικό μηχανισμό. Έθιξα το θέμα
της αυξημένης ασφαλιστικής εισφοράς, την οποία η Κυβέρνηση έσπευσε να
εισπράξει, χωρίς να έχει προηγουμένως καθορίσει και εγγυηθεί τα δικαιώματα των
παραγωγών. Αναφέρθηκα στο ζήτημα των ύποπτων μεθοδεύσεων που ακολουθούνται εδώ
και δύο χρόνια στις διαδικασίες των αποζημιώσεων. Και βεβαίως ενημέρωσα τον
κύριο Υπουργό για το αποτέλεσμα αυτών των μεθοδεύσεων, οι οποίες οδήγησαν τους
αμπελοκαλλιεργητές της Κορινθίας να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
Η
περίπτωση του πράσινου σκουληκιού είναι πανομοιότυπη με αυτή του περονόσπορου
στην Κορινθία. Από τον τρόπο λοιπόν που χειρίστηκε η Κυβέρνηση το θέμα των
αποζημιώσεων των βαμβακοπαραγωγών, μπορούμε να πάρουμε μία ιδέα για το τι
επιφυλάσσεται στους αμπελοκαλλιεργητές μας. Κατ’ αρχήν, είναι ξεκάθαρο ότι το Υπουργείο
έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο κατ’ εξαίρεσιν αποζημιώσεων, παρά το γεγονός ότι
ο νόμος τις προβλέπει. Θα μπορούσε να εντάξει στον κανονισμό το συγκεκριμένο
ζημιογόνο αίτιο, για συγκεκριμένη χρονική περίοδο και περιοχή και αυτό πρότεινα
εκ νέου στον Υπουργό. Αυτό όμως προϋποθέτει πολιτική βούληση, την οποία το
Υπουργείο προφανώς δεν διαθέτει.
Η
λύση των ΠΣΕΑ είναι επίσης προβληματική. Όπως ανέφερα στο Κοινοβούλιο, η
αποτυχία της Κυβέρνησης να οργανώσει τους θεσμούς και τα όργανα που θα
διαχειριστούν τα ΠΣΕΑ, έχει ήδη οδηγήσει σε τεράστιες καθυστερήσεις και,
ενδεχομένως, να οδηγήσει και σε ναυάγιο. Μέχρι πρότινος, υπήρχε μια
συγκεκριμένη διαδικασία, με ανταποκριτές του ΕΛΓΑ που έκαναν την αναγγελία και
την τεκμηρίωση, με γεωπόνους, με περιφερειακές επιτροπές, με μία Κεντρική
Συντονιστική Επιτροπή του ΕΛΓΑ. Τώρα, κανονισμός δεν υπάρχει, η ΚΥΑ για τη
μεταφορά των αρμοδιοτήτων για τα ΠΣΕΑ από τον ΕΛΓΑ στο Υπουργείο δεν έχει
υπογραφεί, δεν υπάρχει η Διεύθυνση Διαχείρισης Κρίσεων που υποτίθεται ότι θα
αναλάβει το συντονισμό. Υπάρχει επομένως ένα διοικητικό και θεσμικό κενό που
υπονομεύει εξαρχής τη διαδικασία. Από εκεί κι έπειτα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
μπορεί κάλλιστα να απορρίψει το αίτημα. Οι προϋποθέσεις είναι αυστηρές και
συγκεκριμένες, ακόμα όμως και αν το εγκρίνει, το όλο εγχείρημα είναι χρονοβόρο
και οι αποζημιώσεις φτάνουν το πολύ μέχρι 30%.
Για
τους βαμβακοπαραγωγούς ήδη η λύση των ΠΣΕΑ αποδεικνύεται ολέθρια. Η Κυβέρνηση
τους διαβεβαιώνει εδώ και ενάμιση χρόνο ότι θα αποζημιωθούν άμεσα και δίκαια,
κι ωστόσο ακόμα δεν έχουν δει ούτε ένα ευρώ. Πολύ φοβούμαι ότι τα ίδια θα
αντιμετωπίσουν και οι αμπελοκαλλιεργητές της Κορινθίας και αυτό το ενδεχόμενο
πρέπει να το αποτρέψουμε. Ο Υπουργός αναγνώρισε τις δυσλειτουργίες και
προανήγγειλε αλλαγές στο νόμο που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ για τον ΕΛΓΑ. Ελπίζω οι
τροποποιήσεις να είναι στη σωστή κατεύθυνση, διότι επανάληψη των φαινομένων του
2009 θα οδηγήσουν την αμπελουργία της Κορινθίας στη χρεοκοπία.»
