Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας.
Μέρες δύσκολες απαιτούν απόλυτη ειλικρίνεια...
Καταστάσεις δύσκολες, απαιτούν δύσκολες αποφάσεις.
Και συνθήκες έκτακτες απαιτούν έκτακτες λύσεις.
Με αυτά τα τρία προτάγματα στο νου, σήμερα ήλθα να μοιραστώ μαζί σας μερικές βασικές σκέψεις:
* Πρώτον, για την πολυσυζητημένη «συναίνεση». Δεν περιμέναμε να μας τη ζητήσει κανείς. Την προσφέραμε από τις αρχές του 2010, όταν υπήρχαν περιθώρια ακόμα να αποφευχθούν τα χειρότερα. Η κυβέρνηση δεν έδωσε τότε καμία σημασία, δεν ανταποκρίθηκε, εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της Νέας Δημοκρατίας κατηγορώντας την ακόμα και για πράγματα που ήταν απολύτως ευθύνη του δικού τους κόμματος.
Διαφωνήσαμε πέρσι με το Μνημόνιο. Επισημάναμε ότι ήταν λάθος συνταγή, λάθος μείγμα πολιτικής. Σήμερα αρκεί να διαβάσετε το διεθνή τύπο για να διαπιστώσετε ότι την ίδια ακριβώς κριτική κάνουν, εκ των υστέρων, οι πάντες! Φιλελεύθεροι, ουδέτεροι και παρεμβατιστές…
Στο μεταξύ προτείναμε εναλλακτική διέξοδο, ήδη από πέρσι. Σας θυμίζω ότι πρώτοι θέσαμε την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Μιλήσαμε για δυνατότητα να βρει το Ελληνικό Δημόσιο μέχρι και 50 δισεκατομμύρια σε πρώτη φάση, από αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας και αποκρατικοποιήσεις. Αυτά από πέρσι…
Η Κυβέρνηση τότε τα ειρωνεύθηκε! Τότε…
Τώρα τα προσυπέγραψε. Και ψάχνει να δει πως θα τα κάνει…
Ακόμα, τους είπαμε, πάλι από πέρσι, ότι έπρεπε να οδηγηθούν σε ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό. Το ειρωνεύθηκαν κι αυτό. Τότε…
Τώρα έχουν υπογράψει, όχι μηδενισμό του ελλείμματος, αλλά πλεονάσματα σε λίγα χρόνια. Επίσης δεν ξέρουν πως θα το πετύχουν. Αφού, για την ώρα, το έλλειμμα δεν μπορούν να το κατεβάσουν κάτω από το 10%. Πέρσι, φέτος και του χρόνου, παρά τις μεγάλες θυσίες, το έλλειμμα, σύμφωνα με τις προβλέψεις της ίδιας της Ευρώπης, εκεί θα παραμένει, κολλημένο: στο 10%…
Κυρίες και κύριοι
Όταν τους προσφέραμε συναίνεση μας απάντησαν με «πολεμική».
Όταν τους προτείναμε μέτρα για να αποφύγουν τα χειρότερα, μας απάντησαν με ειρωνείες.
Σήμερα που βλέπουν ότι ο δρόμος τους οδηγεί σε αδιέξοδο, μου ζητούν να συναινέσω. Σε τι;
Σε αυτό που αποδείχθηκε λάθος; Σε αυτό που οδήγησε στο πουθενά;
Θέλουμε να υπάρχει Αντιπολίτευση;
Και γιατί πρέπει να υπάρχει Αντιπολίτευση;
Για να υποδεικνύει το διαφορετικό δρόμο, όταν η κυβέρνηση οδηγεί σε αδιέξοδο. Και για να μην εμποδίζει όποια σωστά κάνει η Κυβέρνηση…
Εμείς υποδείξαμε εγκαίρως το λάθος; Ναι.
Υποδείξαμε διαφορετικό δρόμο; Επίσης, ναι.
Εμποδίσαμε την κυβέρνηση να κυβερνήσει; Όχι.
Στηρίξαμε ό,τι σωστό έκανε η κυβέρνηση σε αυτό το διάστημα; Ναι.
Και τώρα στηρίζω ό,τι σωστό προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση.
Συνεπώς κάναμε και κάνουμε ό,τι ακριβώς οφείλει να κάνει η Αντιπολίτευση.
Αλλά να δώσει συναίνεση στο λάθος, το θεωρώ ότι είναι ανοησία.
Κι επειδή αρνούμαστε το λάθος και προτείνουμε άλλο δρόμο, δίνουμε ελπίδα στην κοινωνία. Και προοπτική εξόδου από την κρίση.
Αν σήμερα συναινέσουμε στο λάθος, θα ανατρέψουμε όσα κάναμε ως τώρα. Θα γίνουμε συνυπεύθυνοι σε ένα σφάλμα που εγκαίρως απορρίψαμε.
Και θα ωθήσουμε στην απελπισία την κοινωνία, που σε μας ελπίζει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος.
Προσέξτε τα χθεσινά αναθεωρημένα αποτελέσματα πρώτου τριμήνου:
Τα καθαρά έσοδα μειώθηκαν κατά 9,1% το πρώτο τετράμηνο του 2011, έναντι ετήσιου στόχου για αύξηση κατά 8,5%!!! 17,6% η ψαλίδα.
Ειδικότερα, οι εισπράξεις άμεσων φόρων είναι μειωμένες κατά 10%, ενώ οι εισπράξεις από έμμεσους φόρους μειώθηκαν κατά 9% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο. Χαρακτηριστικά, τα έσοδα από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης για τα καύσιμα είναι μειωμένα εφέτος κατά 22,6%!!!
Μεγαλύτεροι φορολογικοί συντελεστές οδήγησαν σε μειωμένα φορολογικά έσοδα. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Πλήρες Βατερλώ του Μνημονίου…
Αλλά το Βατερλώ δεν είναι μόνο στα έσοδα. Είναι και στις δαπάνες! Οι οποίες το πρώτο τετράμηνο φέτος είναι αυξημένες κατά 3,6% (ή κατά 730 εκατ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο), κυρίως λόγω των, αναμενόμενα, υψηλότερων τόκων (περίπου 500 εκατ. ευρώ) και της αδυναμίας αντιμετώπισης της σπατάλης.
Προσέξτε: τα έσοδα έπεσαν και οι δαπάνες ανέβηκαν, όχι σε σχέση με τους στόχους του Προϋπολογισμού. Αλλά σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά! Τώρα που εμφανίζεται το ολοκληρωμένο αποτέλεσμα του Μνημονίου, έχουμε επιδείνωση του ελλείμματος!
Το πρώτο τρίμηνο το έλλειμμα αυξήθηκε κατά 7,5% και το πρώτο τετράμηνο αυξήθηκε κατά 13,7%, έναντι πρόβλεψης για μείωση κατά 3,9%!
Μάλιστα, το έλλειμμα του Τακτικού Προϋπολογισμού (εκτός δηλαδή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων) είναι αυξημένο κατά – κρατηθείτε - 50% το πρώτο τετράμηνο του έτους (ή κατά 41,5% εάν δεν συμπεριλάβουμε την επιχορήγηση νοσηλευτικών ιδρυμάτων που έγινε για την εξόφληση μέρους παλαιών οφειλών τους)!
Με αυτά μου ζητούν να συναινέσω;
Με τη συνέχιση αυτής της ολέθριας πολιτικής μου ζητούν να συμφωνήσω;
Πάλι από τις χθεσινές ανακοινώσεις το χρέος ξεφεύγει πέραν πάσης προσδοκίας: Στο αρχικό Μνημόνιο προβλεπόταν ότι από 127% του ΑΕΠ, θα έφτανε το 2013 στο 146% του ΑΕΠ. Ήδη βρισκόμαστε στα μέσα του 2011 κι έχει φτάσει στα 152% του ΑΕΠ!
Με αυτή την πολιτική μου ζητούν να συναινέσω; Με την πολιτική που επιβάλλει θυσίες για να μειώσει το έλλειμμα και αυξάνει το έλλειμμα;
Με την πολιτική που ξεφεύγει το χρέος πέραν πάσης προσδοκίας;
Και δεν φτάνει που έγιναν ως τώρα όλα αυτά τα λάθη και υπήρξαν όλα αυτά τα αντίθετα αποτελέσματα…
Τώρα συνεχίζουν τα ίδια λάθη. Βάζουν νέους φόρους. Ισοπεδώνουν κι άλλο την Οικονομία.
Οι χθεσινές φοροεπιδρομές πάγωσαν τους πάντες! Καλά δεν κατάλαβαν το λάθος τους; Και, εν πάση περιπτώσει, πότε θα μας εξηγήσουν γιατί δεν έπιασαν τα προβλεπόμενα έσοδα με τους ψηλότερους φόρους; Κι αν αυτό δεν φταίει, τότε τι φταίει; Και πότε, επί τέλους, θα κάνουν την αυτοκριτική τους γι’ αυτό που έφταιξε;
Εγώ, βέβαια, δεν πρόκειται να συναινέσω σε αυτή την καταστροφή.
Ακούω και το τελευταίο επιχείρημα:
Ότι οι δανειστές μας απαιτούν συναίνεση.
Η απάντηση είναι ότι η Νέα Δημοκρατία δεν εμπόδισε να εφαρμοστεί η λάθος πολιτική την οποία κι εκείνοι εισηγήθηκαν και στην οποία και σήμερα επιμένουν.
Ούτε η Νέα Δημοκρατία μπορεί να παραιτηθεί από το ρόλο της Αντιπολίτευσης που το Σύνταγμα και οι Νόμοι του κράτους ορίζουν.
Συμφωνούμε με τους στόχους: Να μειωθεί και να εκμηδενιστεί το έλλειμμα. Να ελεγχθεί και να αποκλιμακωθεί το χρέος.
Όμως, δεν συμφωνούμε με τη συνταγή που επέλεξαν να το κάνουν αυτό. Και αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο.
Εκ των προτέρων είχαμε διαφωνήσει με τη συνταγή αυτή. Και τώρα που αποδείχθηκε, ότι ήταν λάθος, δεν πρόκειται, ασφαλώς να συμφωνήσουμε με το λάθος αυτό και μάλιστα εκ των υστέρων.
Έχουμε προτείνει τρόπους να βγούμε από το αδιέξοδο.
Θα επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους του Μνημονίου.
Και θα είμαστε χρήσιμοι, όσο επιμένουμε στην επανόρθωση…
Όχι αν συναινέσουμε στο λάθος…
Κυρίες και κύριοι,
Για να καταλάβετε που βρισκόμαστε και σε τι συνίσταται η πρότασή μας, θα σας πω το εξής απλό:
* Προτείναμε στο Ζάππειο-ΙΙ μείωση της δημόσιας σπατάλης την επόμενη τετραετία κατά 18,3 δισεκατομμύρια ευρώ! Για να τελειώνουμε με το σπάταλο κράτος.
Αλλά θέλουμε ταυτόχρονα να ανακάμψει η Οικονομία. Γιατί αν δεν ανακάμψει, από τη μια θα κόβουμε το έλλειμμα, χτυπώντας τη σπατάλη, κι από την άλλη θα μεγαλώνει το έλλειμμα λόγω ύφεσης και μειωμένων εσόδων.
* Προτείναμε μείωση των φορολογικών συντελεστών. Κι αυτό δεν θα αυξήσει το έλλειμμα. Θα μειώσει τη φοροδιαφυγή. Μπορώ να κυνηγήσω τους φοροφυγάδες, όταν μειώσω τα φορολογικά βάρη. Όταν αντίθετα αυξάνω τα φορολογικά βάρη, τότε ποιόν να φορολογήσω; Και από ποιόν θα τα πάρω; Όταν κλείνεις επιχειρήσεις και μειώνεις τζίρους, κέρδη και εισοδήματα, μη περιμένεις περισσότερα έσοδα. Λιγότερα θα έχεις…
Και αυτό έχει φανεί πλέον στα φετινά έσοδα. Με αυξημένους συντελεστές μαζεύουν λιγότερα! Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβουν ότι μόνο αν μειώσουν τους συντελεστές θα αυξήσουν τα έσοδα;
Η πρότασή μας συνολικά προβλέπει μείωση του ελλείμματος κατά 4% μόνο τον πρώτο χρόνο. Και πάνω από 9% αθροιστικά τα επόμενα δύο χρόνια. Και πρόκειται για ρεαλιστικό σχέδιο, γιατί γίνεται ταυτόχρονα με περικοπές σπατάλης και ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, με τίποτε, να προσυπογράψω την αύξηση των φορολογικών συντελεστών.
Δεν πρόκειται να δώσω «συναίνεση» στον περαιτέρω φορολογικό στραγγαλισμό της οικονομίας.
Επιμένω σε μια στρατηγική αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Επιμένω σε μια στρατηγική αποκρατικοποιήσεων με αναπτυξιακό, όχι μόνο με ταμειακό αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται να δεχθώ πώληση ενός μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ σε ένα πτωτικό χρηματιστήριο, χωρίς προηγούμενο σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου. Δεν πρόκειται να χαρίσουμε αυτά που πρέπει, υπό άλλους όρους, να αποκρατικοποιήσουμε.
Επιμένω σε μια στρατηγική, να έχουμε ανταγωνιστικές τιμές ρεύματος σε μια πενταετία.
Επιμένω στο χτύπημα των αφύσικων προνομίων που καταχράστηκαν διάφορες συντεχνίες του Δημοσίου. Πήρα το πολιτικό κόστος και τις κατήγγειλα δημοσίως.
Προσπαθούμε ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε συνθήκες επανεκκίνησης της Οικονομίας, ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, καταπολέμησης της δημόσιας σπατάλης και εξυγίανσης του κράτους. Δεν πρόκειται να πάψω να επιμένω σε αυτά.
Δεν πρόκειται να δεχθώ ότι πρέπει τάχα να τινάξουμε στον αέρα την κοινωνία για να σωθούμε. Ότι πρέπει να βάλουμε κλήρο ποιους θα… πετάξουμε στη θάλασσα για να σωθούμε οι υπόλοιποι. Αυτό δεν θα το κάνω...
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω, όλοι ξέρετε ότι η υπέρ-φορολόγηση σκοτώνει τα πάντα.
Το μόνο που χρειάζεται ίσως να επιμείνω, είναι ότι η Επαναδιαπραγμάτευση μπορεί να γίνει. Ότι είναι ρεαλιστικό και εφικτό:
-- Είναι εφικτό, γιατί δεν ζητάμε τίποτε διαφορετικό απ’ ό,τι δέχθηκε η Τρόικα στις άλλες χώρες που έχουν προβλήματα ίδια με μας.
12,5% διατήρησε τους φορολογικούς της συντελεστές η Ιρλανδία. 15% flat rate - φόρο στα κέρδη - ζητάμε εμείς. Γιατί τάχα, δεν μπορούν να δώσουν σε μας, κάτι πιο μετριοπαθές απ’ ό,τι δέχθηκαν στην περίπτωση της Ιρλανδίας;
Καμία μείωση στις συντάξεις κάτω από τα 1500 ευρώ δέχθηκαν στην Πορτογαλία. Κι εμείς ζητάμε αποκατάσταση μόνο των πολύ χαμηλών συντάξεων, δηλαδή αυτών που έπαιρναν 700 ευρώ. Γιατί τάχα δεν μπορούν να δεχθούν σε μας, κάτι πολύ πιο μετριοπαθές απ’ ό,τι δέχθηκαν στην περίπτωση της Πορτογαλίας;
Και όταν μειώνεις τη σύνταξη του άλλου τα 750 ευρώ και κάτω, ό,τι του παίρνεις είναι αφαίμαξη για το σύνολο. Το σύνολο εκείνου που του παίρνεις, χάνεται από την αγορά. Διότι η ροπή προς κατανάλωση, όταν έχεις 750 ευρώ σύνταξη πάει ολόκληρη στην κατανάλωση. Είναι ένα. Άμα πάρεις από κάποιον που έχει παραπάνω, ένα τμήμα μόνο αυτό θα αφαιρεθεί από την κατανάλωση. Επομένως, όλο αυτό που του παίρνεις του χαμηλοσυνταξιούχου, πέρα από το άδικο του θέματος, μιλάω και για το οικονομικό, χάνεται ολόκληρο από το τζιράρισμα της αγοράς.
Μείωση των εργοδοτικών εισφορών δέχθηκαν και στην Πορτογαλία και κατά περίπτωση στην Ιρλανδία. Γιατί τάχα δεν μπορούν να το δεχθούν και στην περίπτωση της Ελλάδας;
Συγκεκριμένα, στην Πορτογαλία δέχθηκαν να μην πέσει το κατώτατο μεροκάματο, αλλά για τους χαμηλόμισθους δώσανε μείωση της εργοδοτοτικής εισφοράς.
Αυτά που ζητάμε, δύσκολα μπορούν να μας τα αρνηθούν. Εφ’ όσον βέβαια θελήσουμε να διαπραγματευθούμε. Διότι μέχρι στιγμής όλοι οι άλλοι διαπραγματεύθηκαν σκληρά, αλλά η Ελλάδα δεν διαπραγματεύθηκε το παραμικρό.
-- Είναι εφικτό ακόμα, διότι το σφάλμα του Μνημονίου, το ομολογούν πια όλοι. Δεν υπάρχει σοβαρή εφημερίδα και περιοδικό - στην Ευρώπη και εκτός αυτής - που δεν έχει επισημάνει, ότι, όταν σε συνθήκες ύφεσης επιβάλλεις τέτοια λιτότητα, προκαλείς μεγαλύτερη ύφεση όχι μείωση του ελλείμματος.
Εμείς δεν θέλουμε να αποφύγουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση. Αντίθετα θέλουμε να επισπεύσουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση. Αλλά δεν θέλουμε να οδηγηθούμε στον «δι’ ασφυξίας θάνατο» της ελληνικής οικονομίας.
Και όσο επιμένουν σε αυτό που δεν αντέχει άλλο η Οικονομία μας και σε αυτό που όλοι τους λένε πια ότι είναι σφάλμα, το πρόβλημα δεν το έχουμε μόνον εμείς. Το έχουν και οι δανειστές μας.
Σας υπενθυμίζουμε ότι ούτε οι δανειστές μας θέλουν να χρεοκοπήσουμε.
Κι όσο συνειδητοποιούν ότι με αυτή την πολιτική «ασφυξίας» εκεί οδηγούν την Ελλάδα, τόσο θα είναι πιο έτοιμοι να δεχθούν αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου.
Αυτό ετοιμάζουμε. Γιατί αυτό θα αποτελέσει τη λύτρωση για τη χώρα.
Η επαναδιαπραγμάτευση θα οδηγήσει σε καλύτερο κλίμα στις διεθνείς αγορές όσο και στο εσωτερικό.
Και θα επιφέρει αποσυμπίεση στην Ελληνική Οικονομία. Και στην Κοινωνία.
Τέλος, να ξέρετε ότι ως κόμμα ευθύνης οφείλουμε να διαφυλάξουμε την κοινωνία από τον κίνδυνο της έκρηξης.
Ο κόσμος ελπίζει ότι υπάρχει διαφορετικός δρόμος. Ο κόσμος πρέπει να πιστέψει ότι υπάρχει διαφορετικός δρόμος. Είναι ανάγκη να μη ταυτιστούμε όλοι με το σημερινό αδιέξοδο.
Η αυριανή συναίνεση θα δημιουργηθεί σε μιαν άλλη προοπτική.
Αν σήμερα συναινούσα στο λάθος, αύριο δεν θα υπάρχει κανείς να δείξει το σωστό. Και να πείσει για το σωστό.
Για να οικοδομήσω τη συναίνεση του αύριο, που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο, είμαι υποχρεωμένος να αρνηθώ σήμερα το λάθος που μας έφερε στο αδιέξοδο.
Κυρίες και κύριοι,
Για πρώτη φορά, Κόμμα της Αντιπολίτευσης, δεν μπήκε στον πειρασμό να λέει «όχι σε όλα». Σκεφτείτε μόνο τι έκανε το ΠΑΣΟΚ ως Αντιπολίτευση…
Για πρώτη φορά, Κόμμα της Αντιπολίτευσης, πρότεινε ολοκληρωμένο και διεξοδικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ρεαλιστικό και κοστολογημένο.
Για πρώτη φορά, Κόμμα εξουσίας, πρότεινε συνολική μείωση των φόρων και ταυτόχρονα μείωση της σπατάλης και ταυτόχρονα εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις και ταυτόχρονα αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.
Κάναμε ρηξικέλευθες προτάσεις.
Χτυπήσαμε στερεότυπα του παρελθόντος.
Σπάσαμε «ταμπού» διαχρονικά...
Γι’ αυτό και δεν θα τα ακυρώσουμε όλα αυτά,
δεν θα μπούμε στη συνδιαχείριση ενός σφάλματος.
Θα κρατήσουμε τα χέρια μας λυμένα για να κάνουμε την Επανεκκίνηση.
Της Οικονομίας και της Κοινωνίας.
Βάλαμε καινούργια θέματα στην ατζέντα,
Στηρίζουμε τα σωστά,
Αλλά δεν παγιδευόμαστε στη συνδιαχείριση του σφάλματος.
Ζητήσαμε fast track για όλες τις επενδύσεις.
Ζητήσαμε fast track για την απονομή δικαιοσύνης.
Ζητήσαμε συμψηφισμό οφειλών από και προς το Δημόσιο,
για να χτυπηθεί οριστικά η γραφειοκρατία,
Ζητήσαμε να επεκταθεί ο συμψηφισμός οφειλών και στα ασφαλιστικά ταμεία και στο ευρύτερο Δημόσιο.
Ζητήσαμε να σταματήσουν οι έκτακτες εισφορές που δεν αποδίδουν σχεδόν τίποτε, αλλά επιβαρύνουν όλο και περισσότερο το επενδυτικό κλίμα,
Ζητήσαμε να εξοφληθούν άμεσα και κατά προτεραιότητα οι βραχυχρόνιες οφειλές του Δημοσίου στους ιδιώτες.
Δεν μπορεί το κράτος να εισπράττει, αν δεν πληρώνει. Ούτε να είναι αυστηρό, αν είναι άδικο.
Ζητήσαμε πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα
να απενοχοποιηθεί η επιχειρηματικότητα.
Ζητήσαμε να μειωθεί το κράτος, να μειωθεί η δημόσια σπατάλη, να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση, να γίνουν ριζικές αποκρατικοποιήσεις με τρόπο και με μέτρα που κανείς δεν τόλμησε να ζητήσει ως τώρα.
Είμαστε το κόμμα της Ανάπτυξης.
Είμαστε το φιλελεύθερο κόμμα.
Που φροντίζει την Ανταγωνιστικότητα, αλλά δεν ξεχνά την Κοινωνική Συνοχή.
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί σήμερα να κλείσει τους λογαριασμούς του με το κακό παρελθόν του. Εμείς δημιουργούμε τις γέφυρες με το μέλλον,
με την Ελλάδα της Επιχειρηματικότητας, της Ανταγωνιστικότητας,
της κοινωνικής προόδου, των ευκαιριών για όλους και της ευημερίας για όλους. Αυτή η Ελλάδα αφορά πρωτίστως τις παραγωγικές τάξεις. Αυτή την Ελλάδα ετοιμάζουμε.
Συναίνεση γι’ αυτή την Ελλάδα χτίζουμε από τώρα.
Όχι συναίνεση στα αδιέξοδα του κρατισμού που τελειώνει...
Πέρσι λίγοι πίστευαν ότι το Μνημόνιο οδηγούσε σε αδιέξοδο.
Σήμερα το αντιλαμβάνονται πλέον όλοι.
Πέρσι, κάποιοι από σας, και για να λέμε την αλήθεια, αρκετοί από σας, με περάσατε άδικα για «κρατιστή», επειδή καταψήφισα το Μνημόνιο.
Φέτος, ελπίζω να καταλάβατε ποιοι είναι οι πραγματικά φιλελεύθεροι.
Και ποιοι είναι οι κρατιστές…
Πέρσι κάναμε κριτική στο λάθος δρόμο.
Φέτος, λοιπόν, προτείναμε διαφορετικό δρόμο με το Ζάππειο-ΙΙ.
Φέτος προτείνουμε επανόρθωση του λάθους.
Και επιμένουμε. Και θα το επανορθώσουμε. Με Επαναδιαπραγμάτευση. Κι αυτό θα αλλάξει την Ψυχολογία της αγοράς, την εικόνα της Ελλάδας. Και θα αποσυμπιέσει την κοινωνία.
Είμαστε το κόμμα της Ανάπτυξης,
την Ανταγωνιστικότητας, της Επιχειρηματικότητας.
Και κυρίως της Εξωστρέφειας. Δίνουμε προτεραιότητα στις Εξαγωγές.
Γιατί δεν υπάρχει Ανάπτυξη χωρίς Εξωστρέφεια.
Ζητάμε μείωση των φορολογικών βαρών.
Έξοδο από την κρίση με Ανάκαμψη και κοινωνική συνοχή.
Είμαστε αντίθετοι με το λαϊκισμό και τον κρατισμό.
Γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αντιστεκόμαστε σε μια πολιτική που βουλιάζει την Οικονομία και διαλύει την Κοινωνία.
Γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να ανοίγουμε το δρόμο για την Επανεκκίνηση.
Και σε αυτό τον αγώνα σας θέλουμε μαζί μας.
Σας ευχαριστώ.
