Η κυβέρνηση Παπανδρέου ετοιμάζει την ελληνική εκπαίδευση για το «κουπόνι Παιδείας», μια παλιά ιδέα του νεοφιλελεύθερου νομπελίστα Μίλτος Φριντμαν, η οποία από πολλούς θεωρείται καταλύτης στα μαζικά «λουκέτα» στα δημόσια σχολεία της «δυτικής όχθης».
Σύμφωνα με πληροφορίες του «ΤτΚ», το «κουπόνι Παιδείας» θα είναι το επόμενο βήμα στο εκπαιδευτικό σχέδιο της κυβέρνησης μετά την ολοκλήρωση των συγχωνεύσεων σχολικών και ακαδημαϊκών μονάδων και την επέκταση του συστήματος αξιολόγησης στο σύνολο των βαθμίδων.
Το κουπόνι ή επιταγή Παιδείας εισήγαγε στην πολιτική ατζέντα ο Γ.Παπανδρέου από τη δεκαετία του ΄90. Η πρόταση, η οποία αποτελεί κατεύθυνση του ΟΟΣΑ, επανήλθε στο προσκήνιο ενσωματωμένη στις προεκλογικές ομιλίες του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αφού υπολογιστεί η δημόσια δαπάνη ανά μαθητή και φοιτητή το αντίστοιχο ποσό ή μέρος αυτού θα εγγράφεται σε κουπόνι, το οποίο θα τίθεται στη διάθεση των γονέων και για να το μεταφέρουν στο σχολείο ή τη σχολή της επιλογής τους.
Σημειώνεται ότι το κουπόνι δεν μπορεί να εξαργυρωθεί και αποκτά αντίκρισμα μόνο ως επιδότηση παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών από αναγνωρισμένες μονάδες, ιδιωτικές ή δημόσιες.
Ήδη το υπουργείο Παιδείας με πρωτοβουλία του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, Γ.Πανάρετου, προχώρησε στην προκήρυξη μελέτης για τον υπολογισμό του κατά κεφαλήν κόστους εκπαίδευσης ανά φοιτητή και ανά επιστημονικό αντικείμενο στο σύνολο των τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας, με βάση τις διατεθειμένες δαπάνες του τακτικού Προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
Στην προκήρυξη σημειώνεται ότι η μελέτη θα πρέπει να λάβει υπόψη «το άμεσο κόστος, όπως αυτό υπολογίζεται από τη λειτουργία κάθε Τμήματος, αλλά και το έμμεσο κόστος που συνεπάγεται η απώλεια πόρων για το κράτος όταν ένας φοιτητής δεν εργάζεται λόγω σποδών».
Οι μελετητές πρέπει επίσης να υπολογίσουν «τη δημόσια δαπάνη σε οποιονδήποτε φορέα και αν ανατίθεται, που έχει ως αντικείμενο την κάλυψη αναγκών φοιτητών».
Η ιδέα είναι το κράτος αντί να χρηματοδοτεί τα σχολεία, να χρηματοδοτεί απευθείας τους πολίτες οι οποίοι θα επιλέγουν σε ποια μονάδα θα εγγραφούν τα παιδιά τους. Η μονάδα θα εισπράττει από το κράτος τα ποσά που αντιστοιχούν στον αριθμό των μαθητών ή φοιτητών που την επέλεξαν. Αν την επιλέγουν λίγοι, λόγω του χαμηλών εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων της, της κακόφημης γειτονιάς ή άλλων παραγόντων, η τύχη της μονάδας προδιαγράφεται.
Σε μαζικά «λουκέτα» οδηγήθηκαν δημόσια σχολεία στη Χιλή και τη Ν.Ζηλανδία, όπου το σύστημα εφαρμόστηκε σε εθνική κλίμακα, καθώς η ζήτηση από τη συντριπτική πλειονότητα των γονέων επικεντρώθηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση προκαλώντας την εκρηκτική άνθηση της.
http://www.politis-gr.com/?p=9511
