Γράφει ο Κλεισθένης.
Τα ακόλουθα είναι μέρος από άρθρο του εξαίρετου www.sofokleous10.gr.
(http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-12-29-23-54-13-2010122931961/)
«Από το Κονγκό και το Σουδάν ως το Πακιστάν, σε πολλά κράτη είναι πιθανόν να δούμε μια κίνηση προς ένα μικτό δημόσιο-ιδιωτικό σύστημα διακυβέρνησης. Ας πάρουμε το παράδειγμα του Αφγανιστάν: μια έκβαση εξίσου πιθανή με όλες τις άλλες είναι ένας μεταμοντέρνος διακανονισμός μεταξύ των διεθνών μεταλλευτικών εταιρειών, της κυβέρνησης της Καμπούλ, των τοπικών πολέμαρχων και των ξένων ειρηνευτικών δυνάμεων – ένα νέο-μεσαιωνικό μοντέλο που βλέπουμε ήδη στην Αφρική και σε άλλα μέρη.»
«Και ο ισλαμικός κόσμος σήμερα διακρίνεται επίσης από αυτή την πολιτική φιλανθρωπία, με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο και την Χεζμπολά στο Λίβανο να λειτουργούν σαν πολιτικά κόμματα αλλά και σαν κοινωνικές οργανώσεις που παρέχουν υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης.»
Αν τα όσα γράφονται στο άρθρο πρόκειται να πραγματοποιηθούν τότε πρέπει όχι μόνο να ανησυχούμε αλλά να τρομάζουμε.
Σήμερα παρακολουθούμε στην Ελλάδα αλλά και αλλού ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να αντιδράσουν στις πιέσεις των αγορών και με αποσπασματικά μέτρα προσπαθούν να διαμορφώσουν τις οικονομικές πολιτικές των κρατών τους με πενιχρά αποτελέσματα.
Η ΕΕ κάτω απ’ την ηγεμονία της Γερμανίας αδυνατεί να αντιταχτεί στη θέληση των αγορών με οξύτερο πρόβλημα τους οίκους αξιολόγησης που κανείς δεν ξέρει με ποιο τρόπο αξιολογούν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν. Η ανυπαρξία Ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης είναι μια αδυναμία της ΕΕ που δεν μπορεί να ελέγξει την αξιοπιστία των αξιολογήσεων που ανακοινώνονται.
Στις δημοκρατίες, με τα όσα προβλήματα έχουν, οι λαοί εκλέγουν τις κυβερνήσεις τους για κάποιο χρονικό διάστημα με δυνατότητα αλλαγής τους. Αν γίνει μικτό δημόσιο-ιδιωτικό σύστημα διακυβέρνησης ποιος θα ορίζει τους ιδιώτες; Θα αυτοδιορίζονται; Για πόσο χρόνο;
Ο κίνδυνος υπάρχει τουλάχιστον για την Ελλάδα γιατί σύμφωνα με το μνημόνιο τα δικαιώματα έναντι χρεών μπορούν να μεταβιβαστούν σε οποιονδήποτε ακόμη και σε ιδιώτες. Αν λοιπόν ένας ιδιώτης αποκτήσει δικαιώματα από το Ελληνικό εξωτερικό χρέος θα μπορεί να επιβάλει στην κυβέρνηση και οικονομικές πολιτικές προκειμένου να εξασφαλίσει την είσπραξη των οφειλομένων; Τι θα σημαίνει αυτό για τη χώρα;
Είναι άγνωστο αν υπάρχουν τέτοια σενάρια όμως ο φόβος ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει «πειραματόζωο» των νέων μορφών διακυβέρνησης που προωθεί η νέα τάξη είναι υπαρκτός. Εμείς πάντως αντί να αντιδρούμε δυναμικά σαν Έλληνες πολίτες περιμένουμε τον «από μηχανής θεό» να μας σώσει.
http://ideopigi.blogspot.com/2011/01/blog-post_1116.html
