Τελικά η κυβέρνηση φαίνεται ότι μας επιφυλάσσει ακόμη πολλές… εκπλήξεις!
Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μεταξύ άλλων προβλέπει την επαναφορά του ωραρίου των εργαζομένων στους δημοτικούς βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς στις 30 ώρες την εβδομάδα, από τις 40 που είναι σήμερα, όπως άλλωστε ισχύει για όλους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τη θερινή άδεια των δύο μηνών, αντί των 25 ημερών που ισχύει για όλους, και την… ανάπαυλα των Χριστουγέννων και του Πάσχα! Δηλαδή, οι βρεφονηπιοκόμοι, νηπιαγωγοί, κ.λπ. θα δουλεύουν έξι ώρες την ημέρα, θα κάθονται Χριστούγεννα και Πάσχα, θα κάνουν και θερινές διακοπές …μακράς διαρκείας! Αυτό κατά τα άλλα σημαίνει ισότητα, ισονομία, εξυγίανση, εκσυγχρονισμός του κράτους, εκδημοκρατισμός, παραγωγικότητα του δημοσίου τομέα, κ.λπ., κάτι που δεν ισχύει σε καμιά προηγμένη χώρα της Ευρώπης.
Πέρα από αυτό, όμως, αυτό που φαίνεται κυρίως να αγνοεί η κυβέρνηση, είναι το συμφέρον της ίδιας της κοινωνίας, των εργαζόμενων μητέρων, των ανέργων και των χαμηλόμισθων, όπως αγνοεί και τους ίδιους τους δήμους και τις δημοτικές δομές.
Η εφαρμογή του μέτρου αυτού, της… φοβερής αυτής μεταρρύθμισης, κατ’ αρχήν θα πλήξει τους δήμους και τις δημοτικές επιχειρήσεις υπό την ευθύνη των οποίων λειτουργούν βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, και στη συνέχεια τις ίδιες τις οικογένειες.
Κατ’ αρχήν οι δήμοι, με τη μείωση του ωραρίου, θα υποστούν ένα οικονομικό πλήγμα της τάξης του 25-30%, ικανό να τους οδηγήσει σε νέο μαρασμό και οικονομική κρίση. Κι αυτό διότι προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά και τις οικογένειές τους, θα πρέπει να αυξήσουν το προσωπικό τουλάχιστον κατά το ¼ της δύναμής του προσωπικού, στη μοναδική περίπτωση βέβαια που τους το επιτρέπει το ταμείο τους. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να τους επιτραπούν προσλήψεις προσωπικού, κάτι που σήμερα απαγορεύεται, όπως δεν προβλέπεται και καμιά χρηματοδότησή τους για το σκοπό αυτόν.
Άρα, τι θα κάνουν; Το πρώτο που μπορούν να κάνουν είναι να προσαρμόσουν το ωράριο λειτουργίας των δομών στο ωράριο εργασίας των εργαζομένων. Δηλαδή ένα… γενναίο πισωγύρισμα! Και να σκεφτεί κανείς ότι οι δήμοι κατέκτησαν τη δυνατότητα διευρυμένου ωραρίου λειτουργίας των δομών μέχρι το απόγευμα χάριν της εξυπηρέτησης των οικογενειών που εργάζονται και δεν μπορούν να παραλαμβάνουν τα παιδιά το μεσημέρι που βολεύει τους …άλλους προνομιούχους εργαζόμενους των 30 ωρών και των τριών μηνών αδειούχων.
Και οι γονείς τι θα κάνουν; Όσοι μπορούν (και οικονομικά) θα αναζητήσουν λύσεις στους ιδιωτικούς σταθμούς. Πολύ περισσότερο, όταν το μερίδιο συμμετοχής των ιδιωτικών δομών στο ΕΣΠΑ αυξάνεται ραγδαίως, ο γονέας τι θα επιλέξει; Τη δημοτική δομή που θα κλείνει στις 2-3 μ.μ. ή την ιδιωτική που και δωρεάν θα είναι και θα λειτουργεί από τις 6 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα, διαθέτοντας και λεωφορεία για τη μεταφορά των μαθητών;
Αλλά και οι εργαζόμενοι, που ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν για την «επαναστατική επανακατάκτηση» του μειωμένου ωραρίου, σύντομα θα αντιληφθούν πόσο μοιραίο μπορεί να αποδειχθεί για τους ίδιους το… τυράκι στη φάκα των ιδιωτικών συμφερόντων. Όταν οι δήμοι μη μπορώντας να σηκώσουν το βάρος της λειτουργίας πολλών δομών και αναγκαστούν να προχωρήσουν σε κλείσιμο βρεφικών-παιδικών σταθμών, τότε τι θα έχουν να πουν οι κατά τ’ άλλα λαλίστατοι συνδικαλιστές για τους συναδέλφους τους που θα βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα των απολύσεων και της ανεργίας;
Κι όλα αυτά ενώ κάποιοι μάχονται και επιτίθενται κατά των δημάρχων ξορκίζοντας και αφορίζοντας τις ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών, ενώ τώρα με τη στάση τους και τις επιλογές τους ωθούν τους πάντες προς τους ιδιώτες…
Πέρα από αυτό, όμως, αυτό που φαίνεται κυρίως να αγνοεί η κυβέρνηση, είναι το συμφέρον της ίδιας της κοινωνίας, των εργαζόμενων μητέρων, των ανέργων και των χαμηλόμισθων, όπως αγνοεί και τους ίδιους τους δήμους και τις δημοτικές δομές.
Η εφαρμογή του μέτρου αυτού, της… φοβερής αυτής μεταρρύθμισης, κατ’ αρχήν θα πλήξει τους δήμους και τις δημοτικές επιχειρήσεις υπό την ευθύνη των οποίων λειτουργούν βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, και στη συνέχεια τις ίδιες τις οικογένειες.
Κατ’ αρχήν οι δήμοι, με τη μείωση του ωραρίου, θα υποστούν ένα οικονομικό πλήγμα της τάξης του 25-30%, ικανό να τους οδηγήσει σε νέο μαρασμό και οικονομική κρίση. Κι αυτό διότι προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά και τις οικογένειές τους, θα πρέπει να αυξήσουν το προσωπικό τουλάχιστον κατά το ¼ της δύναμής του προσωπικού, στη μοναδική περίπτωση βέβαια που τους το επιτρέπει το ταμείο τους. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να τους επιτραπούν προσλήψεις προσωπικού, κάτι που σήμερα απαγορεύεται, όπως δεν προβλέπεται και καμιά χρηματοδότησή τους για το σκοπό αυτόν.
Άρα, τι θα κάνουν; Το πρώτο που μπορούν να κάνουν είναι να προσαρμόσουν το ωράριο λειτουργίας των δομών στο ωράριο εργασίας των εργαζομένων. Δηλαδή ένα… γενναίο πισωγύρισμα! Και να σκεφτεί κανείς ότι οι δήμοι κατέκτησαν τη δυνατότητα διευρυμένου ωραρίου λειτουργίας των δομών μέχρι το απόγευμα χάριν της εξυπηρέτησης των οικογενειών που εργάζονται και δεν μπορούν να παραλαμβάνουν τα παιδιά το μεσημέρι που βολεύει τους …άλλους προνομιούχους εργαζόμενους των 30 ωρών και των τριών μηνών αδειούχων.
Και οι γονείς τι θα κάνουν; Όσοι μπορούν (και οικονομικά) θα αναζητήσουν λύσεις στους ιδιωτικούς σταθμούς. Πολύ περισσότερο, όταν το μερίδιο συμμετοχής των ιδιωτικών δομών στο ΕΣΠΑ αυξάνεται ραγδαίως, ο γονέας τι θα επιλέξει; Τη δημοτική δομή που θα κλείνει στις 2-3 μ.μ. ή την ιδιωτική που και δωρεάν θα είναι και θα λειτουργεί από τις 6 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα, διαθέτοντας και λεωφορεία για τη μεταφορά των μαθητών;
Αλλά και οι εργαζόμενοι, που ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν για την «επαναστατική επανακατάκτηση» του μειωμένου ωραρίου, σύντομα θα αντιληφθούν πόσο μοιραίο μπορεί να αποδειχθεί για τους ίδιους το… τυράκι στη φάκα των ιδιωτικών συμφερόντων. Όταν οι δήμοι μη μπορώντας να σηκώσουν το βάρος της λειτουργίας πολλών δομών και αναγκαστούν να προχωρήσουν σε κλείσιμο βρεφικών-παιδικών σταθμών, τότε τι θα έχουν να πουν οι κατά τ’ άλλα λαλίστατοι συνδικαλιστές για τους συναδέλφους τους που θα βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα των απολύσεων και της ανεργίας;
Κι όλα αυτά ενώ κάποιοι μάχονται και επιτίθενται κατά των δημάρχων ξορκίζοντας και αφορίζοντας τις ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών, ενώ τώρα με τη στάση τους και τις επιλογές τους ωθούν τους πάντες προς τους ιδιώτες…
.airetos.gr
