Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Αριστερό μνημόνιο, με αναλγησία έναντι των ανέργων και εκδικητικότητα κατά των παραγωγικών Ελλήνων

23/6/2015

Δελτίο Τύπου

Αριστερό μνημόνιο, με αναλγησία έναντι των ανέργων και εκδικητικότητα κατά των παραγωγικών Ελλήνων

Όταν βάζεις τρελή φορολογία στις επιχειρήσεις και στους κάθε είδους παραγωγικούς Έλληνες, για να διατηρήσεις αλώβητες τις δαπάνες του κράτους κοντά στο 50% του ΑΕΠ, διώχνεις για άλλη μια φορά τις επενδύσεις και εμποδίζεις τους ανέργους να βρουν δουλειά.
 Η Ελλάδα, που είχε τα δύο τελευταία χρόνια τις χαμηλότερες επενδύσεις στον κόσμο, θα έπρεπε να κάνει τα πάντα για προσελκύσει επενδύσεις, που είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και για να ξεκινήσει πάλι η ανάπτυξη. Αντ΄ αυτού, για άλλη μια φορά, κάνει τα πάντα για τις διώξει. Με τις χθεσινές προτάσεις της κυβέρνησης λοιπόν, οι πιο αδύναμοι κοινωνικά, οι 1,3 εκ. άνεργοι, καλούνται να περάσουν μερικά ακόμα χρόνια στον τροχό του μαρτυρίου, θύματα της άρνησης της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμένου να περιορίσει το μέγεθος και τις δαπάνες του κράτους. Οι μόνοι ωφελημένοι από τα προτεινόμενα μέτρα των €7,9 δισ. θα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι πρόωρα συνταξιοδοτημένοι, αυτοί που αποτελούν την κόρη του οφθαλμού όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.

Η κάκιστη αυτή συμφωνία είναι αποτέλεσμα της τραγικής για τη χώρα καθυστέρησης των τελευταίων εννέα μηνών. Όσοι ιδιοτελώς προκάλεσαν την καθυστέρηση –είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη φάση της- οφείλουν να ψηφίσουν αυτή την συμφωνία, αφού πολιτικά με τις πράξεις τους δεν άφησαν στη χώρα άλλη επιλογή εκτός από την χειρότερη δυνατή συμφωνία ή τον Αρμαγεδδόνα της εξόδου από το ευρώ.


Μήνυμα ελπίδας

Η Δράση απευθύνεται σήμερα στα διαχρονικά θύματα της υπόθεσης. Προπαντός στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, στους ανέργους, στις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους, που πληρώνουν ακριβότερα από όλους την χρεοκοπία του μεγάλου πελατειακού κράτους, για να τους στείλει τη δύσκολη αυτή ώρα ένα μήνυμα ελπίδας. Η χώρα έχει τις δυνατότητες να βγει από την κρίση αυτή και να πετύχει πολύ υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης (πάνω από 5%), απ’ ό,τι υπολογίζουν κρατιστές και δανειστές. Φτάνει να αποκτήσει μια γνήσια μεταρρυθμιστική και αντικρατικιστική κυβέρνηση, που να τολμήσει να τα βάλει επιτέλους με το αίτιο του προβλήματος, το χρεοκοπημένο κράτος. Χωρίς όμως τη δική τους πολιτική οργάνωση και κινητοποίηση και την στήριξη πραγματικά μεταρρυθμιστικών δυνάμεων –όπου κι αν αυτές βρίσκονται- αυτό ποτέ δεν θα συμβεί.

«Συν Αθηνά και χείρα κίνει».