Γράφει η Σοφία ΒούλτυεψηΑν κάποιοι θεωρούν ότι κερδίζουν από αυτήν την κακοπαιγμένη οπερέτα που παρακολουθεί άφωνο το πανελλήνιο, ας γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Αν πιστεύουν κάτι τέτοιο – στον ΣΥΡΙΖΑ που κάθε φορά σπεύδουν (με πρώτους τον κ. Τσίπρα και τον κ. Σκουρλέτη) να «αγκαλιάσουν» τον βόρβορο – σημαίνει πως δεν έχουν καταλάβει σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα, αλλά και τι σκέπτεται ο λαός που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν.
Αν πιστεύουν πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μικρότερα κόμματα – και ειδικά τους ΑΝ.ΕΛ με τις πρακτικές αλά Σέρλοκ Χολμς – για να επιτύχουν τον σκοπό τους, δηλαδή να μην εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές και γενική πολιτική αναστάτωση, είναι μακριά νυχτωμένοι.
Όλα αυτά – οι παρακολουθήσεις, οι βιντεοσκοπήσεις, οι ηχογραφήσεις, οι παλινωδίες, οι πιέσεις, οι απειλές – συνιστούν μεν ένα από τα πιο σκοτεινά και συνάμα πιο φαιδρά σκηνικά της μεταπολίτευσης, αλλά δεν μπορούν να αποσπάσουν τον λαό από τα προβλήματά του.
Το 2014 δεν είναι ούτε 2007, ούτε 2008.
Ο λαός έχει περάσει πολλά για να περιορίζεται στα θεάματα, να ξεχνιέται με θεάματα.
Το μόνο που μπορεί να του συμβεί είναι να τρομάξει ακόμη περισσότερο μπροστά στους ανθρώπους που έστειλε στη Βουλή για να διαχειρίζονται τις τύχες του.
Και να μην τους ξαναστείλει!
Και βέβαια, να μην εμπιστευτεί αυτούς που χρησιμοποιούν το πολιτικό παρακράτος για να αναρριχηθούν στην εξουσία.
Πολύ περισσότερο που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας – και όλοι όσοι θέλουν να περιγράφουν χωρίς περικοκλάδες την κατά ΣΥΡΙΖΑ επόμενη ημέρα – γνωρίζουν και συνομολογούν πως με το περίφημο «σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ», θα υπάρξουν δυσκολίες.
Η μόνη απάντηση σ’ αυτόν τον βόρβορο δεν μπορεί να είναι άλλη από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε η χώρα να συνεχίσει αδιατάρακτα την πορεία της.
Η χώρα δεν αντέχει μετά από έξι χρόνια ύφεσης και δύο μνημόνια να περάσει σε επικίνδυνους κλυδωνισμούς, που θα την φέρουν πίσω και θα την οδηγήσουν σε νέα μνημόνια.
Η Δημοκρατία μας δεν αντέχει άλλες ακρότητες, άλλη γλώσσα του μίσους, άλλο παρακράτος.
Ας γνωρίζουν όλοι, όλα τα κέντρα, τα παράκεντρα, το πολιτικό παρακράτος, αυτοί που πιστεύουν ότι θα επωφεληθούν, επιπλέοντας στον βούρκο, ότι στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό.
ελεύθερη ζώνη
