Σε
στρατηγικό αδιέξοδο βρίσκεται πλέον ο κ.Τσίπρας δίχως πολιτικές λύσεις.
Η άλογη πεποίθησή του ότι η Κυβέρνηση της χώρας θα ανατρεπόταν εντός
του 2014, με τη θριαμβευτική επέλασή του, άφησε τον κ.Τσιπρα χωρίς πλάνο
Β.
Είναι
υποχρεωμένος τώρα να παραβιάσει το Σύνταγμα της χώρας, να αρνηθεί κάθε
πρόταση για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας απορρίπτοντας και τον εαυτό του
και να προκαλέσει βουλευτικές εκλογές σε δύο αντί για τέσσερα χρόνια που
προβλέπεται. Φυσικά αυτή η κεντρική και προσωπική επιλογή του οφείλει
να τη χρεωθεί πολιτικά και κοινωνικά και να επωμιστεί τις συνέπειες της
στην οικονομία της χώρας και τα εισοδήματα των νοικοκυριών στο μέλλον.
Είναι ορατό και αναμφισβήτητο για τον κ.Τσίπρα ότι αν
ποτέ κληθεί από τον ελληνικό λαό να υλοποιήσει τις φιλήδονες υποσχέσεις
του θα συναντήσει ένα πολύ υψηλό τοίχο απέναντι του με μόνη λύση να
συγκρουστεί μετωπικά μαζί με τους λίγους φανατικούς οπαδούς του.
Τα
δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που χρειάζεται η Ελλάδα τα επόμενα δύο
χρόνια δεν μπορεί να τα δώσει κανείς στο κόσμο εκτός της Ε.Ε. και του
ΔΝΤ. Η άρνησή του να τα εισπράξει από μία πιστωτική γραμμή ενίσχυσης του
δυτικού πολιτισμού θα φέρει το λαό στις ουρές των τραπεζών και την
επακόλουθη ταπεινωτική του υποταγή σε ένα πιο σκληρό Μνημόνιο το οποίο
φυσικά θα υπογράψει και θα χρεωθεί ιστορικά. Όπως ακριβώς ο
κ.Αναστασιάδης μετά τους πύρινους λόγους και τα ταξίδια στη Μόσχα
προσήλθε στο τραπέζι και υπέγραψε το Μνημόνιο που εξασφάλισε τις παχυλές
καταθέσεις των Κυπρίων και τους πολλαπλάσιους από τους ελληνικούς
μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων του εφαρμόζοντας υποδειγματικά και πάλι
το δυτικό σύστημα αξιών στη χώρα του.
Ο
κ.Τσίπρας χωρίς σχέδιο τώρα ελπίζει ότι το Μάρτιο θα καταφέρει να
παρασύρει αφελώς τον ελληνικό λαό και να συγκρουστεί με τον τοίχο των
δανειστών μας, των
320 δις ευρώ ανέμελης ζωής και κλοπής του δημοσίου χρήματος για τρεις
δεκαετίες. Δανειστές που δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από τους πύρινους
λόγους του για μία εύκολη ζωή. Μία ζωή σύριζα στην Ευρώπη και το δυτικό
πολιτισμό.
Απεγνωσμένα
και σταθερά το τελευταίο διάστημα αναζητά έναν σύμμαχο για να
κυβερνήσει, έναν κεντροδεξιό Πρόεδρο όπως ο κ.Αβραμόπουλος, ένα
στρογγυλό τραπέζι πολιτικών αρχηγών για να αναδειχθεί ως παρουσία.
Φυσικά όσο εμμένει στην ανατροπή της εκλεγμένης Κυβέρνησης και του
Κοινοβουλίου το Μάρτιο του 2015 δεν μπορεί να πείσει κανέναν για τα
ειλικρινά αισθήματά του και θα υποχρεώνεται να ζήσει μέχρι τότε το
μαρτύριο της αποτυχίας των μέχρι τώρα επιλογών του, της πολιτικής
ιδιοτέλειας και της αναξιοπιστίας της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Η
μόνη ελπίδα του πλέον φαντάζει ότι είναι οι σύμβουλοι του Πρωθυπουργού
και νεόκοποι αναλυτές που δειλά δειλά και σκοτεινά εισηγούνται να
αυτοκτονήσει πολιτικά ο κ.Σαμαράς και να αποφασίσει ο ίδιος να προσφύγει
σε βουλευτικές εκλογές ανακουφίζοντας τον κ.Τσίπρα.
Στην
ίδια και χειρότερη θέση βέβαια είναι και οι συνοδοιπόροι του κ.Τσίπρα
στον αντινημονιακό αγώνα. Η ΔΗΜΑΡ του κ.Κουβέλη που εγκατέλειψε την
Κυβέρνηση για την απερίγραπτη ΕΡΤ αποσυντίθεται ενώ ο ίδιος ονειρεύεται
πολιτικά την υπουργοποίηση του υπό τον κ.Τσίπρα. Οι δε ΑΝΕΛ εξατμίζονται
μετά τον εναγκαλισμό τους με τους τροτσκιστές, την Αριστερή πλατφόρμα
του συνεπή πολιτικά κ.Λαφαζάνη και τους αλλαξοπιστήσαντες πυρήνες του
ΠΑΣΟΚ. Η Χρυσή Αυγή δύει αποκαλύπτοντας την παραστρατιωτική της δράση
και το ουτοπικό ΚΚΕ παραμένει αναχρονιστικό.
Με
τις τραγικές επιλογές όλων των αντιμνημονιακών ρητόρων που απευθύνονται
προφανώς πλέον σε ένα κοινό που υποτιμούν εισπράττοντας την
αποδοκιμασία του η χώρα στερείται αντιπολίτευσης και αξιόπιστης
εναλλακτικής πολιτικής λύσης. Τελική κατάληξη η ιδιοτελής καπήλευση της
Προεδρικής εκλογής τον Φεβρουάριο να έχει διαλυτικές συνέπειες για τους
πολιτικούς εμπνευστές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής
αποσταθεροποίησης.
Δυστυχώς
για τον κ.Τσίπρα δεν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα αντιμνημονιακή
αντιπολίτευση και έχει δύο επιλογές. Είτε να γίνει μνημονιακός
βαφτίζοντας τη φέτα ψάρι και να πρωταγωνιστήσει είτε να αποσυρθεί στα
άκρα της πολιτικής πραγματικότητας αναδεικνύοντας μία αξιόπιστη εθνικά
αντιπολίτευση από τους Έλληνες της λογικής...
thedayaftergr.blogspot.gr
