Παρέμβαση
στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής πραγματοποίησε ο Βουλευτής
Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας, στα πλαίσια της συζήτησης για την αναδιάρθρωση των
λαϊκών αγορών. Σχετικά με το θέμα ο κ. Κόλλιας δήλωσε:
«Οι
λαϊκές αγορές υπάρχουν για να μπορεί ο καταναλωτής να βρίσκει δίπλα του, στη
γειτονιά του, το φθηνό, αλλά φρέσκο, ποιοτικό ελληνικό προϊόν. Το νομοσχέδιο
που έφερε το Υπουργείο Ανάπτυξης επιδιώκει να διαφυλάξει αυτό το ρόλο, πλην
όμως έχει και ορισμένα προβλήματα, δύο από τα οποία έθιξα σε παρέμβασή μου στην
αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Το
πρώτο έχει να κάνει με την ετήσια κλήρωση που προτείνεται για την εκ περιτροπής
κατανομή των θέσεων στις λαϊκές. Αντιλαμβάνομαι ότι στόχος είναι να δοθεί
δυνατότητα στους πωλητές να εναλλάσσονται στις πιο προνομιούχες θέσεις. Ωστόσο οι
πωλητές μου λένε ότι, ακόμα και αυτοί που βρίσκονται σε θέσεις χαμηλότερης
εμπορικής κίνησης, δεν θέλουν να μετακινηθούν είτε γιατί έχουν δημιουργήσει την
πελατεία τους είτε γιατί φοβούνται ότι η τυχαία κλήρωση θα τους ρίξει σε
χειρότερη θέση.
Η
αλλαγή πόστου κάθε χρόνο διασαλεύει ή και ακυρώνει τις σχέσεις εμπιστοσύνης που
έχουν επί χρόνια οικοδομηθεί ανάμεσα στους πολίτες με συγκεκριμένους πωλητές,
και ιδιαίτερα παραγωγούς. Αυτές οι σχέσεις στηρίζονται σε συγκεκριμένα
κριτήρια: το είδος του προϊόντος, τη συγκεκριμένη ποικιλία, την ποιότητά του, την
καλή καλλιεργητική πρακτική. Αλλά βεβαίως και η συμπεριφορά, η αξιοπιστία, η καθαριότητα,
η εμφάνιση του πάγκου, αλλά και οι τιμές, όλα αυτά είναι κριτήρια με τα οποία
οι καταναλωτές επιλέγουν συγκεκριμένους πωλητές.
Αν
από την κλήρωση ο παραγωγός μεταφερθεί στην άλλη άκρη της λαϊκής, είναι
αδύνατον να κρατήσει τη συνηθισμένη πελατεία του αλλά και να καθιερώσει νέα. Η
αλλαγή θέσης κάθε χρόνο είναι αντίθετη σε κάθε καλή πρακτική μάρκετινγκ. Όπως
επεσήμανα στον Υπουργό, ακόμα και οι επαίτες έχουν ένα πόστο, και ωστόσο, ο
πωλητής της λαϊκής υποχρεώνεται να εγκαταλείπει αυτό το πόστο κάθε χρόνο.
Τόνισα ότι διαφωνώ με αυτή τη διάταξη και κάλεσα τον Υπουργό να την διορθώσει,
διότι ούτε τις συνθήκες του ανταγωνισμού βελτιώνει, ούτε εξυπηρετεί τον
καταναλωτή και τον πωλητή. Υπάρχουν άφθονες κενές θέσεις στις λαϊκές που μπορούν
να ικανοποιήσουν όσους επιθυμούν να μετακινηθούν, δεν μπορεί όμως αυτή η
διαδικασία να γενικευθεί για όλους ούτε να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.
Το
δεύτερο θέμα που έθεσα είναι ο διαχωρισμός παραγωγών και εμπόρων, ο οποίος θα
αποβεί ιδιαίτερα αρνητικός κυρίως για τους παραγωγούς. Πολλοί καταναλωτές, για
λόγους οικονομίας χρόνου ή προσβασιμότητας, πηγαίνουν σε ένα σημείο και
ψωνίζουν από τους πωλητές, είτε είναι επαγγελματίες είτε είναι παραγωγοί, που
βρίσκονται κοντά τους. Όμως οι αγρότες πωλούν ένα-δύο προϊόντα, ενώ οι επαγγελματίες
έχουν ποικιλία. Εάν χωριστούν, ο καταναλωτής που βιάζεται θα πάει στον πιο
κοντινό του έμπορο. Οι μισοί και πλέον καταναλωτές που δεν θα βρίσκονται κοντά
σε πάγκους παραγωγών δεν πρόκειται να διανύσουν όλη τη λαϊκή και αυτό θα είναι
καταστροφικό για τους αγρότες.
Κάλεσα
τον Υπουργό να δει με ιδιαίτερη προσοχή τις επισημάνσεις, τόσο τις δικές μου
όσο και άλλων συναδέλφων. Οι λαϊκές αγορές πρέπει να παραμείνουν ο τόπος όπου
οι καταναλωτές θα βρίσκουν την καλύτερη ποιότητα στην καλύτερη τιμή και αυτό θα
συμβεί μόνο μέσα από την προστασία των παραγωγών – πωλητών.»
