Του Ανδρέα ΜητσόπουλουΜε διχαστικές πρακτικές της εμφυλιακής περιόδου 1946-1949, επέλεξε να πολιτευθεί και στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, το κατά τα άλλα σύγχρονο ακροαριστερό συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ, με τις απίθανες συνιστώσες του που θυμίζουν ΒΑΒΕΛ και η καθεμιά έχει ως πολιτικό πρότυπό της, κάποιον ηγέτη των απάνθρωπων πρώην δικτατορικών καθεστώτων του «ανύπαρκτου σοσιαλισμού». Ενός «σοσιαλισμού» που βασάνισε ζωές, όπου επιβλήθηκε και μετά την πτώση του φάνηκαν ξεκάθαρα οι αβελτηρίες του, αφού η φτώχεια που γέννησε και η έλλειψη ηθικών αξιών που δεν καλλιέργησε, οδήγησαν τους υπηκόους του πρώην Ανατολικού μπλοκ, στη μαφία, στα κυκλώματα της σκληρής εγκληματικότητας και στα πορνεία της Δυτικής Ευρώπης.
Η Ελλάς από την άλλη, μολονότι το 1949 γλίτωσε στο παρά πέντε την περιπέτεια του «σοσιαλισμού», είναι ίσως σήμερα η μόνη χώρα που υφίσταται την παντοκρατορία της αριστερίστικης-διεθνιστικής ιδεοληψίας, έστω κι αν δεν επιβλήθηκε ποτέ επίσημα ο σταλινισμός.
Από το 1974 και μετά, όπου άρχισε η εποχή της Μεταπολίτευσης οι κυβερνήσεις της Κεντροδεξιάς, για χάρη της εθνικής συμφιλίωσης, γύρισαν σελίδα, άφησαν παλιές έριδες στην άκρη, έδωσαν συγχωροχάρτι στην Αριστερά για τα εγκληματικά της λάθη και εδραίωσαν όσο μπορούσαν την Δημοκρατία.
Αυτή η διαλλακτικότητα της Κεντροδεξιάς όμως, εννοήθηκε εσφαλμένα από την Αριστερά ως αδυναμία και έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης ώστε να απαξιωθεί η ιστορία, το παρόν και το μέλλον της Παράταξης, με αποτέλεσμα το αριστερόστροφο πολιτικό σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε, να επιδοθεί σε μια διαστρεβλωμένη και ιστορικά ατεκμηρίωτη και μισαλλόδοξη προπαγάνδα των τότε ηττημένων, που καταδίκαζε ως φασίστα και ακροδεξιό, όποιον πίστευε στα ελληνορθόδοξα ιδεώδη και στον οικονομικό φιλελευθερισμό, μόνο και μόνο επειδή ο σταλινισμός ήταν αντίθετος σε αυτά.
Αυτό το αριστερόστροφο σύστημα που ακόμα να καταργηθεί, υποδαύλιζε πάντα τα πάθη του παρελθόντος και ακόμα και σήμερα καθυβρίζει τους νεκρούς της Πατριωτικής Παράταξης, χαρακτηρίζοντάς τους «φασίστες», ενώ τα εθνικά μνημόσυνα για τη μνήμη των Ελλήνων Πατριωτών, θυμάτων του σταλινισμού, που τελούνται στους τόπους μαρτυρίου ανά την Ελλάδα, αποτελούν για την Αριστερά, «εορτές μίσους».
Η ευθύνη για την απαξίωση αυτή, βαραίνει δυστυχώς και την ίδια την Κεντροδεξιά παράταξη, η οποία από τη δεκαετία του ΄90 μέχρι σήμερα, υποχρεώθηκε να απολέσει το ιδεολογικό της στίγμα, γιατί χωρίς λόγο διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα ενοχής όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με την Αριστερά, η οποία αν και ηττημένη τότε, απολαμβάνει την ιδεολογική της κυριαρχία, που της εξασφαλίζουν τα μεγάλα ΜΜΕ, δεν ζήτησε ποτέ «συγγνώμη» για το παρελθόν της και σήμερα μέσω του νεοσταλινικο-μαοϊκο-τσαουσεσκικού ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την ανάγκη του ελληνικού λαού για κάτι καινούριο.
Αυτή η άνιση και αντιδημοκρατική μεταχείριση, μόνο δεινά προκαλεί στον τόπο. Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία που διανύουμε, δεν υπάρχει χώρος για μισαλλοδοξίες και υποδαύλιση των παθών του παρελθόντος. Δεν έχουμε το δικαίωμα να επαναλάβουμε ως Έλληνες, οποιασδήποτε μορφής εθνικούς διχασμούς που θα ικανοποιήσουν τους αντιπάλους του Έθνους και θα γίνουν εκμεταλλεύσιμοι, προς βλάβη των εθνικών μας συμφερόντων. Άλλωστε η φτώχεια, η ανεργία, το κράτος-τιμωρός, οι φορολογικές επιδρομές των κυβερνήσεων, η απειλή της εδαφικής μας ακεραιότητας, είναι προβλήματα που δεν έχουν πολιτικό χρώμα. Έχουμε την ιερή υποχρέωση να αγωνιστούμε όλοι ενωμένοι, υλοποιώντας τον κοινό στόχο της εθνικής ανάτασης και της λαϊκής ευημερίας. Δεν νομιμοποιείται όμως κανείς, να διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια εκείνης της σκοτεινής περιόδου, γιατί μόνο η αντικειμενική της γνώση θα αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα για παρόμοιες μελλοντικές συμφορές και θα εδραιώσει τη Δημοκρατία στη χώρα μας.
Οι προηγούμενες γενιές έκαναν το χρέος τους και απέτρεψαν τον σταλινισμό. Τώρα η σκυτάλη είναι στα δικά μας χέρια και ήλθε η δική μας ώρα να αγωνιστούμε για την ελευθερία, σε μια εποχή που η τελευταία δεν είναι πλέον δεδομένη. Ήλθε η ώρα για σκληρό ιδεολογικό αγώνα της Κεντροδεξιάς. Ενωμένης, ενάντια στην υποκριτική και δήθεν σύγχρονη Αριστερά, η οποία πολιτεύεται με σταλινικές πρακτικές της περιόδου 1946-1949 και επιδιώκει τη μεγάλη «ρεβάνς», για να διαλύσει κάθε ίχνος κοινωνικής συνοχής και κάθε μορφή ατομικής ελευθερίας στην Ελλάδα. Για να αλλοιώσει την εθνική δομή της χώρας και να ξανακάνει πλιάτσικο στις περιουσίες των Ελλήνων πολιτών, αυτή τη φορά μέσω της δέσμευσης των τραπεζικών μας καταθέσεων και μέσω της λαϊκίστικης πολιτικής που μας οδηγεί στη δραχμή. Και στον αγώνα αυτό δε μπορεί να νικήσει μόνη της η Ν.Δ. Χρειάζεται και την πολύτιμη συμβολή όλων των δυνάμεων της Κεντροδεξιάς, από τον υγιή φιλελευθερισμό μέχρι την καθαρόαιμη Λαϊκή-Πατριωτική Δεξιά, που για διάφορους λόγους, δικαιολογημένους ή αδικαιολόγητους, απομακρύνθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από την Παράταξη.
Στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, οφείλουμε να καταδείξουμε και να συγκρίνουμε τις διαφορετικές πολιτικές της Ενωμένης Κεντροδεξιάς και του ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλάβει μέχρι και ο πλέον απληροφόρητος πολίτης, ποια είναι η ορθή πολιτική επιλογή. Πρέπει να αποφασίσουμε σ’ αυτές τις Εκλογές τι πραγματικά θέλουμε για την Ελλάδα και τους Έλληνες. 1. Ευρωπαϊκή Ελλάδα ή τριτοκοσμική, τύπου Β. Κορέας; 2. Ευρώ ή Δραχμή; 3. Ασφάλεια και Εθνική Ομοιογένεια ή λαθρομεταναστολαγνεία και αριστερο-νεοταξίτικο πολύ-πολιτισμό; 4. Ιδιωτική πρωτοβουλία ή κρατικοδίαιτους ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ εργατοπατέρες, στις κρατικοποιημένες (αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ) τράπεζες, ΔΕΚΟ και ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ; 5. Μείωση των φορολογικών συντελεστών ή υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων από το ΣΥΡΙΖΑ που θα βάλει κι άλλα λουκέτα και θα αυξήσει την ανεργία; 6. Σεβασμό στις περιουσίες των πολιτών ή δέσμευση των τραπεζικών μας καταθέσεων από τη νεοσταλινική λαίλαπα; 7. Εθνική υπερηφάνεια και στιβαρή εξωτερική πολιτική ή άκρατο ενδοτισμό σε Τουρκία και Σκόπια; 8. Σύσταση ΑΟΖ ή «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια» όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ακροαριστερές συνιστώσες του; 9. Εθνική Παιδεία και σφυρηλάτηση υψηλού εθνικού φρονήματος στα Ελληνόπουλα ή απαξίωση των Ηρώων του 1821 από τον Τατσόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ; 10. Σεβασμό και βελτίωση του κύρους της Εκκλησίας ή αποθρησκοποίηση των Ελλήνων; 11. Δίκαιη και Αυστηρή (όπου πρέπει) Δικαιοσύνη ή αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και σύντομη αποφυλάκιση για τους στυγνούς εγκληματίες; 12. Αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας ή αφανισμό αυτών από το ΣΥΡΙΖΑ, που σιχαίνεται τους Ένστολους, διαχρονικά και κατά τρόπο συμπλεγματικό;
Οι Εκλογές της 17ης Ιουνίου, ίσως είναι οι πρώτες μετά από πολλές δεκαετίες, που πρέπει να αγωνιστούμε με αβυσσαλέο πάθος, μόνο για το καλό της Πατρίδας, αφήνοντας απ’ έξω προσωπικές και κομματικές φιλοδοξίες. Και γι’ αυτό θα είναι πιο δύσκολες, πιο σκληρές, πιο ωραίες και σίγουρα νικηφόρες.
ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ…ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ.
ΑΣΣΟΥ-ΛΕΧΑΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΝΟΔΕ Ν.Δ. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
