Το ΠΑΣΟΚ και η “αλήθεια” (του)

Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στον προεδρικό θώκο του, το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη τρεις μετρήσιμες, ποιοτικές βελτιώσεις: Καταργήθηκε η… ώρα ΠΑΣΟΚ, ο Πρόεδρος ομιλεί άπταιστα την ελληνική και, σε αντίθεση με τη μέχρι σήμερα πολιτική διαδρομή του, δίνει σκληρή μάχη με τον εαυτό του να μην πλατιάζει, αλλά να είναι μεστός και περιεκτικός.
Τα… ωραία για το Κίνημα ωστόσο, σταματούν εδώ. Γιατί, κατά τα λοιπά, και το «νέο ΠΑΣΟΚ» του Ευάγγελου Βενιζέλου, μοιάζει… φωτοτυπία του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, και όλων των άλλων ΠΑΣΟΚ που συνταιριάζουν τις φιλοδοξίες και τις ιδιαιτερότητές τους, με έναν και μόνο αντικειμενικά προφανή στόχο: Την εξουσία και τη νομή της.
Μιλώντας σήμερα στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε πολλά. Έχει σημασία να σταθεί κανείς σε ορισμένα από αυτά. Όπως, στο προσκλητήριο… πασών των φυλών του ΠΑΣΟΚ, άκριτα και με λογική οχλαγωγίας, στο όνομα μιας στρεβλωτικά εννοούμενης συσπείρωσης.
Κυρίως όμως, όπως η αναφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου στην… αλήθεια. «Η αλήθεια προϋποθέτει κάποιον που είναι έτοιμος να την πει, και αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ, και έναν που είναι έτοιμος να την ακούσει».
Ο λογικός συνειρμός του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και καθηγητή συνταγματικού δικαίου, καταλήγει στον προσδιορισμό του λαού ως… δεύτερου, ως εκείνου δηλαδή που θέλει να ακούσει την αλήθεια.
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ακόμη και σήμερα, οι Έλληνες δεν δείχνουν διατεθειμένοι να αντέξουν την αλήθεια που θα ακούσουν. Κυρίως όμως, και μετά πάσης βεβαιότητας, την αλήθεια αυτή δεν μπορεί να την πει το ΠΑΣΟΚ. Ούτε το σημερινό, ούτε κανένα από τα προηγούμενα. Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε στο σύνολο της ιστορικής διαδρομής του στο πολιτικό σκηνικό του τόπου, να έχει τις… δικές του αλήθειες. Και το ξανακάνει και σήμερα.

ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ / statesmen.gr