Φίλες και φίλοι
Αυτή η συνάντησή μας γίνεται σε προεκλογικό χρόνο, αλλά
το αντικείμενό της δεν είναι κυρίως προεκλογικό.
Θέλω να σας πω τι περιμένουμε από τους ανθρώπους του
Πνεύματος
κυρίως μετά τις εκλογές:
Θα αλλάξουμε την Ελλάδα!
Κι αυτό απαιτεί ασφαλώς Θάρρος και Τόλμη,
Αλλά πρωτίστως προϋποθέτει Όραμα και Σχέδιο.
Για το Σχέδιό μας μίλησα αναλυτικά την περασμένη Κυριακή
στο Ζάππειο,
-
για την Οικονομία, την έξοδο από την κρίση και την Ανάπτυξη.
Θα μιλήσω και αύριο, πάλι στο Ζάππειο, για την Πολιτική,
τις μεταρρυθμίσεις, την Μεγάλη Συνταγματική Αλλαγή που ετοιμάζουμε, την Υγεία,
την Παιδεία, και την Ασφάλεια του Πολίτη. Την Ασφάλεια, που θα έπρεπε σε μια
κοινωνία να ήταν δεδομένη. Και σήμερα είναι ζητούμενη.
Καλύψαμε λοιπόν το Σχέδιο που χρειάζεται για να αλλάξουμε
την Ελλάδα.
Χρειάζεται, όμως και Όραμα.
Γι’ αυτό θα σας μιλήσω σήμερα:
Και θα μιλήσω σε σας, θα το παρουσιάσω σε σας.
Γιατί το Όραμα κατασκευάζεται με Ιδέες, και στηρίζεται σε Αξίες.
Κι οι άνθρωποι του Πνεύματος έχουν για εργαλεία
τους τις Ιδέες.
Και υπερασπίζονται Αξίες. Ή τις καταρρίπτουν.
Για να βάλουν κάποιες άλλες στη θέση τους…
Οι άνθρωποι του Πνεύματος δεν είναι «τεχνικοί» της
Πληροφορίας. Είναι δημιουργοί – πολλές φορές και φιλόσοφοι - της Γνώσης και της Αισθητικής.
Άλλο «πληροφορία» - άλλο Γνώση.
Άλλο «κατασκευή» - άλλο Δημιουργία
Άλλο ομορφιά - άλλο Αρμονία.
Άλλο «επιδεξιότητα» - άλλο Ταλέντο.
Κι άλλο τεχνική - άλλο Τέχνη…
Η κοινωνία έχει ανάγκη τους ανθρώπους του Πνεύματος σε
κάθε εποχή.
Αλλιώς δεν είναι πια «κοινωνία» - δηλαδή επικοινωνία
και συμβίωση
ανθρώπων – γίνεται «ζούγκλα»!
Κι όταν θέλεις να αλλάξεις τα πάντα σε μια κοινωνία,
θέλεις σύμμαχούς σου τους ανθρώπους του Πνεύματος.
Δεν θα σας μιλήσω σήμερα για το ρόλο των διανοουμένων
στην Κοινωνία. Γι’ αυτό έχουν μιλήσει άλλοι, πολύ πιο αρμόδιοι από μένα.
Θα σας μιλήσω, όμως, για το ρόλο των ανθρώπων του Πνεύματος,
στο
δικό μας Σχέδιο, να αλλάξουμε τα πάντα στην Πατρίδα μας.
Το πρώτο που θέλω να σας ζητήσω είναι να
αποκαταστήσουμε τις «απαγορευμένες» λέξεις, τις απαγορευμένες έννοιες,
τις απαγορευμένες αξίες.
Να λυτρώσουμε την ψυχή μας από τη λογοκρισία ή την
αυτολογοκρισία που μας είχαν επιβάλλει. Ή που είχαμε επιβάλλει εμείς οι ίδιοι
στον εαυτό μας.
* Η Πατρίδα δεν είναι πια απαγορευμένη λέξη.
Είναι αυτό που συν-έχει μια κοινωνία. Είναι αυτό που
προϋποθέτει η ίδια η Δημοκρατία. Είναι αυτό που εξυψώνει τα άτομα και τα κάνει
«πρόσωπα», γιατί προϋποθέτει τη σχέση μεταξύ τους.
Είναι ο βαθύτερος δεσμός ανάμεσα στους ανθρώπους – πρόσωπα
μιας κοινωνίας, που τους επιτρέπει να βγουν ο καθένας από το τείχος του ατομισμού του,
να νοιαστούν για το δημόσιο καλό, να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον. Καμιά
φορά και να θυσιαστούν γι’ αυτό.
Ακόμα και στην άθεη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, όπου είχε
καταδικαστεί επισήμως η θρησκεία, όταν υπέστησαν την επίθεση του Χίτλερ,
κήρυξαν το «μεγάλο πατριωτικό πόλεμο». Η Πατρίδα δεν είναι μόνο να τη θυμόμαστε
όταν κινδυνεύουμε θανάσιμα. Αλλά να την υπολογίζουμε πάντα, για
να μη φτάνουμε κάθε τόσο να κινδυνεύουμε θανάσιμα.
Αν νοιαζόμασταν τον τόπο μας, θα είχαμε δει
τα σημάδια της τωρινής κρίσης από χρόνια. Κι ίσως την αποφεύγαμε. Θα είχαμε δει
ότι η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνωνόταν συνεχώς. Η κατανάλωση χωρίς
παραγωγή είχε εκτοξευθεί. Ο νεοπλουτισμός, οργίαζε. Οι βασικές αξίες που
συγκροτούν την κοινωνία έχαναν έδαφος.
Η έλλειψη κάθε ενδιαφέροντος για το δημόσιο συμφέρον και
για την ταυτότητά μας σαν λαός, δεν μας άφησε να τα δούμε όλα αυτά. Η
απουσία της Πατρίδας από το βασικό αλφαβητάρι της ζωής μας, μας στοίχισε
πανάκριβα.
* Ο Θεός επίσης δεν είναι «απαγορευμένη λέξη».
Είναι βαθιά ριζωμένη μεταφυσική ανάγκη στον άνθρωπο. Είναι η αθέατη όψη της
συνείδησής του. Είναι η επίγνωση του άγνωστου που ημερεύει την αλαζονεία του.
Πέραν όλων των άλλων, είναι και στοιχείο της ανθρωπιάς
μας.
Κάποια στιγμή πριν καιρό, τέλειωσα μια ομιλία μου
λέγοντας: «με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε»…
Κάποιοι με πλησίασαν βουρκωμένοι. Όχι για την πίστη μου
ότι θα τα καταφέρουμε. Αλλά γιατί επικαλέστηκα «τη βοήθεια του Θεού».
Μου έκανε εντύπωση αυτό, για να σας πω την αλήθεια. Μου
έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση όταν μου διευκρίνισαν ότι δεν ήταν ιδιαίτερα
«θρήσκοι». Αλλά στα χαρακώματα δεν υπάρχουν άθεοι, όλοι προσεύχονται!
* Δυό εντελώς διαφορετικές – αλλά επίσης
«απαγορευμένες» ως σήμερα - έννοιες: η επιχειρηματικότητα και η
ανταγωνιστικότητα! Θα τις απενοχοποιήσουμε κι αυτές! Πέρασαν οι εποχές
που ο επιχειρηματίας στιγματιζόταν. Θέλουμε το δαιμόνιο του Έλληνα να γίνει
ατμομηχανή για την επανεκκίνηση της Οικονομίας μας. Δεν μπορεί οι Έλληνες να
μεγαλουργούν παντού στο κόσμο και μόνο στην πατρίδα τους να μαραζώνουν…
* Επίσης απενοχοποιούμε την Ασφάλεια του
πολίτη! Δεν είναι το «αντίθετο»
της Ελευθερίας. Είναι προϋπόθεση Ελευθερίας! Αν δεν
υπάρχει αίσθημα ασφάλεια στους πολίτες, αν κυριαρχεί ο φόβος στην κοινωνία,
κανείς δεν είναι ελεύθερος.
* Όλα αυτά, κάποιοι λένε ότι αποτελούν τη «συντηρητική
ατζέντα»! Και τα αντιδιαστέλλουν προς την λεγόμενη «προοδευτική»
ατζέντα: Που είναι, υποτίθεται, ο Συνδικαλισμός, η αναδιανομή εισοδήματος, οι
ατομικές ελευθερίες, η παγκοσμιοποίηση.
Εμείς απορρίπτουμε αυτό το ψεύτικο δίλημμα!
Δεν καλούμε τους Έλληνες να «διαλέξουν» ανάμεσα στην
συντηρητική και την προοδευτική ατζέντα.
Ζητάμε να γίνει η σύνθεση ανάμεσά τους. Κι αυτή η
σύνθεση είναι εφικτή.
Όσες κοινωνίες προόδευσαν εκεί πάνω στηρίχθηκαν – στη
σύνθεση:
-- Σεβασμός στα ατομικά δικαιώματα, ασφαλώς. Αλλά και
σεβασμός στο Νόμο. Και ασφάλεια του πολίτη. Ασφάλεια! Το υπέρτατο
δικαίωμα που είναι και προϋπόθεση όλων των άλλων.
-- Οικουμενικότητα, ασφαλώς. Αλλά και υπερηφάνεια για την
εθνική μας ταυτότητα.
-- Αναδιανομή εισοδήματος, ασφαλώς. Αλλά για να αναδιανείμεις
κάτι πρέπει πρώτα να το παράγεις ανταγωνιστικά.
-- Σεβασμός στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, ασφαλώς. Αλλά
και προτεραιότητα στις ευκαιρίες για όλους και στο δικαίωμα όλων να παράγουν.
Για να υπάρχει συνδικαλισμός, πρέπει να υπάρχει εργασία.
Και για να υπάρχουν θέσεις εργασίας, πρέπει να υπάρχει υγιής
επιχειρηματικότητα.
Κάποιοι υπενθυμίζουν πως στο όνομα της Πατρίδας και της
Ασφάλειας έχουν γίνει εγκλήματα. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά εγκλήματα έχουν γίνει
επίσης στο όνομα της Δημοκρατίας, στο όνομα της Ελευθερίας, στο όνομα της
Δικαιοσύνης.
Δεν απορρίπτουμε όλες τις μεγάλες ιδέες επειδή κάποιοι
τις καταχράστηκαν.
Δεν απορρίπτουμε τη Δημοκρατία, επειδή απέτυχε παταγωδώς
το μοντέλο διακυβέρνησης των τελευταίων τριάντα ετών.
Μετατρέπουμε την αντιπαλότητα των στερεοτύπων σε σύνθεση
Ιδεών.
Την «πολεμική» των αντιπαραθέσεων σε δημιουργική σύνθεση.
Το μεγάλο στοίχημα σήμερα στο χώρο των ιδεών είναι αυτή
ακριβώς η σύνθεσή που πρέπει να κάνουμε.
Στο παρελθόν, έχουμε μάθει να τσακωνόμαστε, πάνω σε
συνθήματα ή μισές αλήθειες.
Τώρα θα μάθουμε να συνθέτουμε, για να βρούμε τον εαυτό
μας.
Και να για κερδίσουμε το μέλλον μας.
Αυτό είναι κάτι που εμείς το θέλουμε. Που ο ελληνικός λαός το
έχει ανάγκη. Που η χώρα το έχει ανάγκη.
Αυτό είναι κάτι που μόνον εσείς μπορείτε να το κάνετε. Οι
άνθρωποι του Πνεύματος.
Φίλες και φίλοι,
Η Ελλάδα είναι σύμβολο Πολιτισμού
Είναι η γενέτειρα και πατρίδα του Λόγου και της Αρμονίας.
Το να αγαπάς την Ελλάδα δεν είναι ρηχή άσκηση εθνικισμού,
αλλά κοινωνία των μεγαλύτερων κατακτήσεων του ανθρώπινου πνεύματος.
Ο Έλληνας δημιουργός έχει, λοιπόν, ιερή αποστολή.
Να εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο
Να διατρανώσει την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού εδώ
και 3.000 χρόνια.
-- Ένα από τα πολλά λάθη που έχουν γίνει, ίσως
το μεγαλύτερο, είναι ότι δεν προβάλαμε αλλά και δεν στηριχτήκαμε στον ελληνικό
Πολιτισμό.
Που σημαίνει ότι απομακρυνθήκαμε από την ταυτότητά μας,
εθνική και υπαρξιακή.
-- Το υπουργείο Πολιτισμού υποβαθμίστηκε σε
υπουργείο Τουρισμού
Η μεγάλη τέχνη κατέληξε ενοχλητική και περιττή για την
βιομηχανία του θεάματος που κυριάρχησε
Νεκρώθηκε η επικοινωνία Πολιτείας και συντελεστών του
πολιτισμού.
-- Εμείς έχουμε απάντηση σε αυτές τις
στρεβλώσεις:
Δεσμεύομαι να εφαρμόσω Εθνική Πολιτική Πολιτισμού
Να αποκτήσουμε μόνιμους πολιτιστικούς θεσμούς
Να επέλθει έτσι αξιοκρατία και διαφάνεια
Θα προχωρήσουμε τη θεσμική και λειτουργική ενοποίηση σε
ενιαίο Υπουργείο, την Παιδεία, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό
Θα αρχίσουμε με την δημιουργία πολιτιστικού πάρκου στην
περιοχή του Πολυτεχνείου, της οδού Τοσίτσα, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
και του πρώην ξενοδοχείου Ακροπόλ. Με στόχο την αναβάθμιση της περιοχής αυτής,
την πολιτιστική της αξιοποίηση και την σωτηρία των ιστορικών αυτών κτιρίων.
Αυτό θα γίνει με κονδύλια από Χορηγίες και από το ΕΣΠΑ.
Παράλληλα θα ακολουθήσει ανάπτυξη ολοκληρωμένου
πληροφορικού συστήματος σε πανελλαδική δικτύωση, όλων των περιφερειακών
υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να καταστεί ευκολότερος ο
προγραμματισμός και ο συντονισμός των ανθρώπινων, των οικονομικών και άλλων
πόρων του Υπουργείου
-- Θα κάνουμε έτσι το πρώτο βήμα: να
απελευθερωθούν οι δημιουργοί
Να ξαναγίνουν οι πνευματικοί μας άνθρωποι ανεξάρτητοι και
αξιοπρεπείς
Να ελευθερωθούν οι δημιουργικές τους δυνάμεις
Και κυρίως να σπάσουμε τα δεσμά της προληπτικής
αυτολογοκρισίας, εφαρμόζοντας αξιοκρατία και διαφάνεια στις επιχορηγήσεις.
Καλύπτοντας όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς καλλιτεχνών αλλά και
μεμονωμένες προσωπικότητες.
-- Το
Υπουργείο Πολιτισμού θα
μετατραπεί έτσι σε Κιβωτό των
καλλιτεχνών
Για να αποκατασταθεί πια η επικοινωνία της πολιτικής και
των δημιουργών
Το μήνυμά μας σήμερα είναι ότι ζητάμε από τους Έλληνες να
πιστέψουν σε ένα πράγμα: Στον εαυτό τους! Στις δυνάμεις αυτής της χώρας. Στις
προοπτικές αυτές της Πατρίδας. Να πιστέψουν στην Ελλάδα και στον Πλούτο
της. Να πιστέψουν στους Έλληνες και στα ταλέντα τους.
Οι Έλληνες όταν θέλουμε τα καταφέρνουμε
Όταν είμαστε αποφασισμένοι να καλλιεργήσουμε την
ευλογημένη γη μας, όταν ατενίζουμε τον ξάστερο ουρανό μας, όταν νωτιζόμαστε από
τις θάλασσές μας - όταν εμπνεόμαστε από
αυτό που έχουμε, απ’ αυτό που ήμασταν κι απ’ αυτό που μπορούμε να γίνουμε πάλι
- είμαστε «καταδικασμένοι» να αποτελούμε την πρωτοπορία και το παράδειγμα.
-- Για όλα αυτά, οφείλουμε να ξεκινήσουμε από
τους νέους μας
Να δώσουμε απλόχερα ευκαιρίες στο πιο δυναμικό κομμάτι
της Ελλάδας, στο μέλλον της, στους νέους δημιουργούς
Άμεσα κίνητρα από τους δημόσιους φορείς με αξιοκρατικά
κριτήρια. Αλλά και ενθάρρυνση σε κάθε νέο της πατρίδας μας, που θα χτυπήσει την
πόρτα μας και επιθυμεί να εκφραστεί και να δημιουργήσει
--Επίσης, λόγω και
της επικαιρότητας με την οικονομική κρίση, πρέπει να προλάβουμε να συνδράμουμε
με άμεσα μέτρα ανακούφισης
Γι’ αυτό θα επαναφέρουμε και θα στηρίξουμε πραγματικά το θεσμό
της χορηγίας
Θα υπάρξουν σοβαρά και πραγματικά κίνητρα σε όσους θέλουν
να προσφέρουν και να επενδύσουν στους Έλληνες δημιουργούς
-- Σήμερα βρισκόμαστε εδώ σε αυτό το λαμπρό
κόσμημα που ονομάζεται Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Που αποτελεί ένα αληθινό στολίδι
της Αθήνας
Και είναι έργο ζωής του μεγάλου αυτού Έλληνα δημιουργού.
Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί ο θεσμός της ευεργεσίας, για να συνεχίσουν να δημιουργούνται τέτοια ιδρύματα που τόσο ανάγκη έχει η πατρίδα μας.
-- Φίλες και
φίλοι
Σήμερα λόγω της σύγχυσης που η κρίση προκαλεί,
ξεφυτρώνουν διάφορα ψεύτικα διλήμματα, για την πορεία και τον διεθνή
προσανατολισμό της Ελλάδας
Εμείς δεν διαπραγματευόμαστε την ευρωπαϊκή μας
προοπτική!
Γιατί η Ευρώπη είναι δική μας. Δεν ανήκουμε μόνο εμείς
στην Ευρώπη. Ολόκληρη η Ευρώπη είναι κι αυτή κομμάτι τις ελληνικής κληρονομιάς.
Η Ευρώπη γεννήθηκε απ’ τα ελληνικά μάρμαρα κι απ’ το φως
του ελληνικού πνεύματος
Δεν χαρίζουμε την Ευρώπη.
Και σε αυτό το σημείο
θα συμφωνήσω με τον Ζαν Λυκ Γκοντάρ, τον Ρομπέρτο
Μπενίνι, αλλά και άλλους, που διακηρύσσουν ότι δεν είναι η Ελλάδα που χρωστά,
αλλά ολόκληρος ο κόσμος που οφείλει στην Ελλάδα!
-- Πρώτο καθήκον μας είναι, επιτέλους, η
αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων
Να επουλωθεί η χρόνια πληγή της μη απορρόφησης ευρωπαϊκών
κονδυλίων
Η απορρόφηση θα γίνεται στο εξής με κεντρικό έλεγχο. Για
να παρακαμφθεί η απίστευτη γραφειοκρατία. Και θα αξιοποιηθεί και το τελευταίο
ευρώ που υπάρχει διαθέσιμο προς άξιους Έλληνες επιστήμονες, ερευνητές και
καλλιτέχνες.
-- Και κάτι ακόμα - το κυριότερο πολιτιστικό
μας όπλο:
η Ελληνική Γλώσσα!
Αυτή κράτησε και κρατάει την συνέχεια του Ελληνισμού,
στους φωτεινούς αλλά και στους σκοτεινούς αιώνες της ύπαρξής μας.
Με αυτή μπορούμε να αποδείξουμε και να καταφέρουμε
οτιδήποτε.
Πρέπει να τη ζωντανέψουμε στα σχολειά και στην
καθημερινότητά μας.
67% των λογίων λέξεων σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες και
75% των επιστημονικών όρων σε όλους σχεδόν τους κλάδους της σύγχρονης επιστήμης
έχουν ελληνικές ρίζες.
Το μοναδικό αυτό πλούτο, εμείς οι ίδιοι τον έχουμε
παραμελήσει.
Να γίνει η γλώσσα μας το κύριο εργαλείο στην Εκπαίδευση.
Αλλά και το πρωτεύον όργανο έκφρασης των ελλήνων δημιουργών.
Δεν μπορεί να παιδιά μας να μη μπορούν να διαβάσουν
Παπαδιαμάντη…
Η ελληνική γλώσσα είναι η ψυχή μας.
Να την ερωτευθούμε και να την προστατέψουμε. Να την
υποστηρίξουμε φανατικά σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης
Δεσμεύομαι να δώσω όλες τις δυνάμεις μου γι’ αυτό.
-- Ο ελληνικός Πολιτισμός είναι το μεγάλο
συγκριτικό μας πλεονέκτημα
Γι’ αυτό οι Έλληνες δημιουργοί πρέπει να στηριχθούν, ώστε
να γίνουν οι πρεσβευτές της Ελλάδας στον κόσμο
-- Γι’ αυτό ο
Πολιτισμός πρέπει να συνδεθεί κατευθείαν με την Παιδεία
Για να αποκτήσουμε συνείδηση της ιστορικής μας
προοπτικής.
Τα σχολεία να γίνουν φυτώρια
ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και πνευματικών ανθρώπων
Πρώτη μέριμνα: η σπουδή της Ελληνικής Παράδοσης
και η μελέτη του λαϊκού μας πολιτισμού
-- Ειδικά τα
Μουσεία μας που αποτελούν το φυσικό σπίτι του πολιτισμού και της Ιστορίας μας.
Πρέπει να γίνουν εφαλτήρια πολιτιστικής ανάπτυξης και
συσπείρωσης τοπικού ανθρώπινου δυναμικού.
Μείζονος σημασίας Μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι θα
μετατραπούν σε οργανισμούς αυτοδιοικούμενους με δικό τους προϋπολογισμό. Και θα
ενισχυθεί η εξωστρέφειά τους, μέσω της συνεργασίας τους με Μουσεία του
εξωτερικού.
Επίσης οι αίθουσες αλλά και ο περιβάλλον χώρος των
μουσείων και κυρίως το σύγχρονο αστικό τοπίο, θα στολίζεται συχνά με εικαστικές
παρεμβάσεις.
Οι μουσειακές εγκαταστάσεις πρέπει να γίνουν και κύριοι
τουριστικοί προορισμοί.
-- Αλλά για να γίνει ο Ελληνικός Πολιτισμός
πόλος έλξης των ξένων, πρέπει ταυτόχρονα να γίνει και κτήμα όλων των Ελλήνων.
Κάθε πολίτης να έρχεται σε επαφή με την δουλειά των
Ελλήνων δημιουργών
Και το πιο πρόσφορο μέσον είναι η τηλεόραση.
Άμεση μέριμνα και κύριος στόχος, η αναβάθμιση της
Δημόσιας Τηλεόρασης...
Από μαζικό ρουσφετολογικό καταφύγιο θα την αναβαθμίσουμε
στελεχώνοντάς την με άρτιο καλλιτεχνικό και διοικητικό προσωπικό, που θα
λειτουργεί με αξιοκρατία, ώστε να διαδραματίσει
πρωτεύοντα εκπαιδευτικό ρόλο.
Η Δημόσια Τηλεόραση θα «ανοίξει» και θα γίνει το πρώτο
βήμα των Ελλήνων δημιουργών και κυρίως των νέων.
Πάνω απ’ όλα, θα γίνει καταγραφέας της πολιτιστικής μας
κληρονομιάς και ό,τι καινούριου πολιτιστικού αγαθού παράγει η καθημερινότητα
του λαού μας.
Κι ανοίγοντας τον θησαυρό των ψηφιακών αρχείων της σε
κάθε πολίτη θα μεταμορφωθεί σε θεματοφύλακα και φάρο της συλλογικής μας μνήμης.
-- Θα αναβαθμίσουμε και τον ρόλο των Ελλήνων δημιουργών στο
Θέατρο. Γιατί αυτό είναι μια κυψέλη δημιουργίας πολλών ταλέντων, ένας χώρος
ανάδειξης πολλών ταλέντων και μια ανάγκη για την Ελληνική κοινωνία. Ιδιαίτερα
στην περιφέρεια.
Εθνικό Θέατρο και κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος θέλουμε
να λειτουργήσουν τόσο προς τα έξω, ως προωθητές της ελληνικής καλλιτεχνικής
δημιουργίας, όσο και προς τα μέσα, με τη στήριξή τους στα Δημοτικά Περιφερειακά
Θέατρα. Άλλωστε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ήδη λειτουργεί με
εξωστρέφεια τα τελευταία χρόνια. Και βέβαια, και στο χώρου του Θεάτρου, οφείλουμε
να τολμήσουμε αυτό που είπα και λίγο νωρίτερα: να δώσουμε ευκαιρίες σε νέους
δημιουργούς. Με αξιοκρατία. Χωρίς μίζερους υπολογισμούς και σκοπιμότητες…
-- Στο χώρο της μουσικής θα προστατέψουμε τα πνευματικά
δικαιώματα των δημιουργών.
Με αυστηρή νομοθεσία θα πολεμήσουμε τη μάστιγα της
πειρατείας στο χώρο της πνευματικής δημιουργίας.
Θα υποστηριχθεί η Εθνική Λυρική Σκηνή για το μηδενισμό
του χρέους της και την παράλληλη
μεταφορά της στο νέο κτίριο που χτίζεται με χορηγία του Ιδρύματος Νιάρχου στο
Φαληρικό Δέλτα
-- Να πω και κάτι
ακόμα στο σημείο αυτό: πρέπει επιτέλους να λυθεί δίκαια το πρόβλημα με τα
Πνευματικά Δικαιώματα. Γιατί σήμερα επιβαρύνονται πολλοί με δυσβάστακτο
χαράτσι, ενώ στα χέρια των πνευματικών δημιουργών φτάνει συχνά μικρό μέρος από τα
έσοδα.
Με το σημερινό καθεστώς αποθαρρύνεται η διάδοση της
ελληνικής δημιουργίας. Ενώ στενάζουν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις πληρώνοντας
ξανά και ξανά και ξανά. Με διάλογο μπορεί να βρεθεί λύση αποδεκτή απ’ όλους. Και ευεργετική
για όλους.
-- Ο ρόλος του
Εθνικού Κέντρου Βιβλίου θα επαναπροσδιοριστεί. Η χρηματοδότησή για το βιβλίο θα
σταθεροποιηθεί ακόμα και από διαφορετικά υπουργεία όπως το Εξωτερικών. Λιγότερες
ΜΚΟ και περισσότερα χρήματα για το βιβλίο και τις μεταφράσεις ελλήνων
συγγραφέων, θα είχαν πολλαπλά καλύτερα αποτελέσματα.
Θα επιδοτούνται οι μεταφράσεις ελληνικών έργων σε άλλες
γλώσσες. Επαναλαμβάνω: μεταφράσεις! Έχουμε πολύ σημαντικό υλικό. Κι έχουμε πολύ
σημαντικά πρόσωπα. Χρέος μας να τους αναδείξουμε και να τους προβάλουμε. Τέρμα
η εσωστρέφεια και η μιζέρια…
Θα στηριχθούν ακόμα περιφερειακές εκθέσεις και φεστιβάλ
βιβλίου μέσα στη χώρα, καθώς και οι σχολικές και δημοτικές βιβλιοθήκες
-- Στο χώρο του
κινηματογράφου το βάρος θα δοθεί στην εξοικείωση των δημιουργών και μάλιστα των
νέων, με την ψηφιακή τεχνολογία, που θα ανακουφίσει κυρίως οικονομικά την ακριβή
αυτή τέχνη.
-- Επίσης, θα στηριχτεί ο ανεξάρτητος ελληνικός
κινηματογράφος που αποτελεί το μέλλον.
Θα στηρίξουμε αποφασιστικά τη Διανομή της ελληνικής
ταινίας, καθώς και την Κινηματογραφική Αίθουσα που αποτελεί παραδοσιακό
πολιτιστικό αγαθό.
-- Η σύζευξη Παιδείας και Πολιτισμού που θα
εγκαινιάσουμε, φέρνει πιο κοντά την δημιουργία Ακαδημία Σύγχρονων Τεχνών.
Στόχος μας είναι να λειτουργήσει ως χώρος "στέγασης" και
"έμπνευσης" για τις σύγχρονες μορφές τέχνης.
-- Και μια τελευταία παρατήρηση: Η Τέχνη και η δημιουργία
δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο μερικών «εκλεκτών». Είναι ανάγκη όλης της
κοινωνίας.
Από την επαφή αυτή κοινωνίας και Τέχνης δεν ωφελείται
μόνον η κοινωνία. Αναζωογονείται και η Τέχνη! Παίρνει ερεθίσματα έκφρασης και
αφορμές δημιουργίας.
Με το να
διοργανώνεις εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικές παραστάσεις ή χορού, μουσικές
παραστάσεις ή φεστιβάλ Κινηματογράφου, δίνεις ζωντάνια και παρουσία στην Τέχνη
ως σύντροφο στην καθημερινότητά μας.
Κι όσο πιο γκρίζα είναι η
καθημερινότητά μας, τόσο περισσότερο ανάγκη έχουμε το φώς των ανθρώπων του
πνεύματος. Και το χρώμα των δημιουργών.
Τώρα,
περισσότερο από ποτέ, σας χρειαζόμαστε!
Φίλες και φίλοι
Σε ώρες δύσκολες,
μας σώζει το ελληνικό φιλότιμο. Κι είναι το φιλότιμο που μας κάνει και
μοναδικούς.
Ο ελληνικός λαός
δεν χωρά στη μιζέρια της καθημερινής ρουτίνας. Θέλει να απογειώνεται στη σφαίρα
της ποίησης και της μαγευτικής ελληνικής δημιουργίας.
Σας καλώ, λοιπόν,
να εκπληρώσετε για μιαν ακόμα φορά το καθήκον σας ως άνθρωποι του πνεύματος και
της δημιουργίας: να μας διδάξετε Αλληλεγγύη! Διότι με την αλληλεγγύη θα
αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ μας.
Θέλω να σας
ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας που με γεμίζει με δύναμη και ελπίδα.
Και να σας
προσκαλέσω να σταθείτε, όχι δίπλα μου, αλλά
μπροστά!
Να ανοίξετε τα
φτερά της Ελλάδας μας για να πετάξει ως την άκρη του κόσμου.
Και να ’στε
σίγουροι. Να μην έχετε καμία αμφιβολία. Όπως ξέρω ότι δεν έχετε…
Η Ελλάδα θα τα
καταφέρει!
