Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό «REAL FM» και στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου παρεχώρησε ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Πάνος Μπεγλίτης
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Να καλημερίσουμε τον κ. Μπεγλίτη, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην Υπουργό. Κύριε Υπουργέ, καλημέρα.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κύριε Χατζηνικολάου καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ο κ. Παναγιωτακόπουλος, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που εδώ και καιρό εκφράζει διαφοροποιημένες απόψεις για τα πράγματα, είπε πριν από λίγο, ότι μπροστά σ’ αυτό που πάει να συμβεί, δηλαδή μπροστά σε μια συμφωνία επαναδανεισμού της χώρας που θα μας βάλει πιο βαθιά στην ύφεση, που θα φέρει φτώχεια, αλλά χωρίς αξιοπρέπεια είναι προτιμότερη η φτώχεια με αξιοπρέπεια, υπαινισσόμενος ότι ίσως απ’ αυτό που συμβαίνει είναι καλύτερη η χρεοκοπία και το να ξανά ξεκινήσουμε από το μηδέν, γιατί έτσι θα έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες να φτιάξουμε κάτι στο μέλλον, σε αντίθεση με τη σημερινή εικόνα. Τι λέτε;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Άκουσα τον συναγωνιστή μου, τον αγαπητό φίλο τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο και χθες το βράδυ σε μια έκτακτη συνάντηση του διευρυμένου Πολιτικού Συμβουλίου, όπου συζητήσαμε τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης των πολιτικών αρχηγών και του Πρωθυπουργού με την Τρόικα.
Σέβομαι απόλυτα, ιδιαίτερα σ’ αυτές τις δύσκολες και επώδυνες συνθήκες, την άποψη κάθε στελέχους, κάθε πολίτη γύρω από το μέλλον της χώρας, γύρω απ’ αυτά που μας περιμένουν την επόμενη περίοδο.
Η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Μακάρι να ήταν εύκολη. Τότε θα ήταν και εύκολα τα λόγια και εύκολες οι πολιτικές. Είμαστε στην πιο επώδυνη περίοδο, τουλάχιστον της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας.
Άρα, λοιπόν, καλούμαστε όλοι να βάλουμε στη ζυγαριά ποιο είναι το μικρότερο κόστος. Με ποιες πολιτικές θα σταθούμε μέσα στην Ευρωζώνη, εάν συμφωνούμε όλοι ότι το στρατηγικό μέλλον της χώρας, η στρατηγική της προοπτική βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη.
Πιστεύω ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των πολιτικών δυνάμεων παραμένει πιστή σ’ αυτή τη στρατηγική επιλογή και εμείς ως ΠΑΣΟΚ. Έχει όμως θυσίες αυτή η επιλογή. Γνωρίζουμε όλοι, και το γνωρίζουμε βιωματικά πλέον, μετά από δύο χρόνια επιβολής αυτής της πολιτικής, ότι η παραμονή μας στην Ευρωζώνη είναι δυσβάσταχτη, μεδυσβάσταχτες συνέπειες. Γνωρίζουμε όμως συγχρόνως, τουλάχιστον θεωρητικά, ότι θα ήταν καταστροφική η έξοδός μας από την Ευρωζώνη και από το ευρώ.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Έχουν μπει στη ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά; Θέλω να πω έχει γίνει συζήτηση για το τι σημαίνει χρεοκοπία;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Το γνωρίζουμε όλοι.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Καταλαβαίνω τι θέλετε να πει. Ό,τι διατυπώνεται αυτή την περίοδο με ειλικρίνεια και με αγωνία είναι εύλογο. Τώρα βέβαια στο συγκεκριμένο παράδειγμα που μου είπατε, δεν θεωρώ ως πιο επιτυχημένη πολιτική την επιλογή της διαδικασίας του άρθρου 99. Και πιστεύω προσωπικά ότι πρέπει άμεσα, και αργήσαμε πολύ, κι αυτό είναι μια ευθύνη μας, να αλλάξουμε τη διαδικασία την προ πτωχευτική διαδικασία του άρθρου 99, του Πτωχευτικού Κώδικα.
Είναι το καταφύγιο το άρθρο 99 και χρησιμοποιήθηκε από πάρα πολλούς, ως βολικό άλλοθι για να μην αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους πιστωτές, και στους εργαζόμενους. Εν πάση περιπτώσει, κλείνοντας την παρένθεση, θα είναι δραματικές οι συνέπειες αν γυρίσουμε σε ένα εθνικό νόμισμα, σε μια δραχμή σ’ αυτές τις συνθήκες, με διαλυμένη την παραγωγική βάση, με τεράστια προβλήματα ως χώρα.
Πρέπει να τα αποτυπώσουμε αυτά. Πρέπει να γνωρίζει ο ελληνικός λαός ποιες θα είναι οι συνέπειες. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ήταν θετική η πρωτοβουλία, όπως πληροφορηθήκαμε, του Πρωθυπουργού, να ζητήσει από το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών και από το Γενικό Λογιστήριο να αποτυπώσουν σε ένα κείμενο αυτές τις συνέπειες. Γιατί πρέπει ο ελληνικός λαός να γνωρίζει, να μετρήσει, να αναλάβει τη δική του εθνική ευθύνη.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κύριε Μπεγλίτη, είπε κάτι ο κ. Παναγιωτακόπουλος που προσωπικά το προσυπογράφω. Δεν συνηθίζω να προσυπογράφω δηλώσεις προσκεκλημένων μου …
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Σας ακούω με προσοχή και ακούω με προσοχή όλους τους συναδέλφους.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Αλλά το προσυπογράφω, είπε: Ότι θα πρέπει η πολιτική μας ηγεσία να μιλήσει με την ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία, να διαπραγματευτεί με την Μέρκελ, με το Σαρκοζί, με τους άλλους Πρωθυπουργούς των χωρών – μελών της Ευρωζώνης και όχι με τους υπαλλήλους, όχι με τον Τόμσεν και τον Ράιχενμπαχ. Τι λέτε;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Μακάρι να ήταν, τόσο εύκολα τα πράγματα. Γιατί οι διαπραγματεύσεις έχουν γίνει και στο ανώτατο δυνατό πολιτικό επίπεδο.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τον Ανδρέα Παπανδρέου για παράδειγμα, τον ιδρυτή του Κόμματός σας ή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας να συνομιλούν με τον Τόμσεν και τον Ράιχενμπαχ, δεν μπορώ να το φανταστώ, αλήθεια σας το λέω.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κατ’ αρχήν, η διαπραγμάτευση των πολιτικών αρχηγών και του Πρωθυπουργού δεν γίνεται παρούσης της Τρόικας, εννοώ στο Μαξίμου. Οι συζητήσεις γίνονται μεταξύ των πολιτικών αρχηγών και του Πρωθυπουργού για την διαμόρφωση κοινού διαπραγματευτικού πλαισίου και κοινής τακτικής.
Πέρα απ’ αυτό όμως, μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο εύκολα. Ήδη θα τα είχαμε πετύχει. Γιατί διαπραγματεύσεις γίνονται και στο ανώτατο επίπεδο. Την προηγούμενη Δευτέρα στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής δεν έγινε διαπραγμάτευση με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Έγινε και από τον Πρωθυπουργό και από τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης τον κ. Βενιζέλο και απ’ όλα τα στελέχη της Κυβέρνησης.
Επίσης είπαμε, και προτείναμε στον κ. Παπαδήμο, και σήμερα ακόμα, θα μπορεί να γίνει μια τηλεδιάσκεψη διαπραγμάτευσης με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, των πολιτικών αρχηγών και του Πρωθυπουργού από του Μαξίμου το απόγευμα.
Μακάρι όμως σας λέω να ήταν αυτό το πρόβλημά μας. Γιατί δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι εντολές προς τους υπαλλήλους, όπως τους λέτε, και εγώ το αναγνωρίζω αυτό γιατί έχω και εμπειρία ευρωπαϊκή και γνωρίζω …
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Πάντως όλοι έχουμε την αίσθηση ότι διαπραγμάτευση δεν έγινε, ότι τον κ. Παπαδήμο τον έστειλαν πίσω να διαπραγματευτεί με την Τρόικα. Αυτή είναι η εικόνα που έχουμε από το ρεπορτάζ.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Διαπραγμάτευση γίνεται συνεχώς.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ε, πώς όχι;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Σε όλα τα επίπεδα και με τον πιο σκληρό τρόπο και στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις των αρχηγών των κομμάτων με τους εκπροσώπους της Τρόικα, στα γραφεία των κομμάτων. Εγώ πιστεύω και καλόπιστα, ότι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, ο καθένας με τον τρόπο του, με τις δυνατότητές του, με τα διαπραγματευτικά περιθώρια που διαθέτει, διαπραγματεύεται για το συμφέρον της χώρας.
Δεν θεωρώ κανέναν πολιτικό αρχηγό ελλειμματικό, εννοώ διαπραγματευτικά ελλειμματικό.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ξέρετε, το αν είναι ελλειμματικός ή όχι ένας πολιτικός αρχηγός ή ένας πολιτικός γενικότερα, είναι κάτι που προκύπτει από τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης του και όχι επειδή ο καθένας από εμάς τον θεωρεί ή δεν τον θεωρεί ελλειμματικό.
Για παράδειγμα πρέπει να σας πω, ότι εγώ θεωρώ ελλειμματική τη διαπραγμάτευση για το πρώτο μνημόνιο. Θεωρώ ότι το αποδεχτήκαμε υπό συνθήκες πίεσης ταχύτατα, χωρίς δημόσιο διάλογο, χωρίς δημόσια συζήτηση και με μειωμένη διαπραγματευτική ικανότητα και μειωμένους διαπραγματευτικούς χειρισμούς.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Επειδή είμαστε σε μια, όπως σας είπα, επώδυνη συγκυρία που καλούμαστε να λάβουμε πολύ δύσκολες αποφάσεις, η κριτική και μάλιστα η κριτική, εκ των υστέρων, η οποία είναι καλοδεχούμενη και …
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Η κριτική πάντα γίνεται εκ των υστέρων. Εκτός αν μας έχετε φωνάξει πριν να συμβάλουμε κι εμείς στο δημόσιο διάλογο. Αλλά τότε δεν τον κάνατε αυτό το διάλογο, προχωρήσατε μόνοι σας. Ο κ. Παπακωνσταντίνου υπέγραψε μόνος του το μνημόνιο.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Μα θεσμικά ήταν ο αρμόδιος Υπουργός για να το υπογράψει. Αλλά αυτό όμως έγινε μετά από διαπραγμάτευση.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ναι, δεν υπήρξαν διαδικασίες, αυτό εννοώ. Υπήρξε κοινωνικός διάλογος τότε για το μνημόνιο;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Βρεθήκαμε μπροστά σε μια αναγκαστική επιλογή.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Θυμηθήκατε το δημοψήφισμα πριν από τρεις μήνες, τότε έπρεπε να είχε γίνει το δημοψήφισμα και να είχε ανοίξει συζήτηση στην ελληνική κοινωνία.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εγώ θα συμφωνήσω. Ήμουνα απ’ αυτούς που υποστήριζαν μια σειρά από διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν το Μάιο. Θα έλεγα ακόμα ότι η ψήφιση του πρώτου μνημονίου θα έπρεπε να έχει γίνει με διευρυμένη πλειοψηφία στη Βουλή.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Τώρα δεν θέλω να γίνω πολύ σκληρός, αλλά τότε δεν ήταν ελλειμματική η διαπραγμάτευση, ήταν μάλλον εγκληματική.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Όχι. Η αξιολόγηση στην οποία προχωρείτε είναι βαριά και άδικη.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Έτσι αισθάνομαι με βάση τα αποτελέσματα.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Να πω το εξής. Επειδή είμαστε σ’ αυτή την επώδυνη συγκυρία πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί στις αξιολογικές σας κρίσεις.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Βάλτε το σε εισαγωγικά, βάλτε το σε εισαγωγικά.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Πολύ ψύχραιμοι Νομίζω ότι όλοι διαθέτουμε και την εθνική ευθύνη και όλοι συνειδητοποιούμε τις δραματικές συνθήκες τις οποίες βιώνουν η χώρα και ο λαός.
Άρα, λοιπόν, δεν νομίζω ότι τώρα πρέπει να μπούμε, δεν είναι και χρήσιμο και σκόπιμο και εθνικά υπεύθυνο να μπούμε σε μια κούρσα πλειοδοσίας, καταγγελιών, κριτικής, ο ένας έναντι του άλλου.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Όχι, αλλά ξέρετε από την άλλη μεριά ας μην μπαίνουν όμως και σε πλειοδοσία αντιμνημονιακής στάσης αυτοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για το ότι είμαστε στο μνημόνιο και μιλώ και για τα δύο μεγάλα κόμματα τώρα.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Καταλαβαίνω που το πάτε.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Μιλώ και για το ΠΑΣΟΚ και για τη Νέα Δημοκρατία που είναι συνυπεύθυνα για το ότι είμαστε στο μνημόνιο τα δύο κόμματα.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Είναι αλήθεια ότι οι ευθύνες είναι στο πολιτικό σύστημα και κυρίως στα κόμματα εξουσίας.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Δηλαδή διάβαζα τη χθεσινή επιστολή Παπανδρέου, η οποία πρέπει να σας πω ότι έχει πολλά θετικά σημεία και ξέρετε ότι εγώ προσεγγίζω τα πράγματα όσο μπορώ πιο αντικειμενικά, αλλά τελειώνοντας την …
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εγώ χαίρομαι που το λέτε αυτό, παρά τις σκληρές κριτικές που μας κάνετε.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κάνω την ίδια κριτική και στην άλλη πλευρά, για παράδειγμα …
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Όχι, το αναγνωρίζω αυτό.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Για παράδειγμα κάνω κριτική στη Νέα Δημοκρατία γιατί δεν δέχεται να ανοίξουν οι λογαριασμοί των βουλευτών στην Ελβετία, που νομίζω είναι πολύ αυστηρή κριτική αυτή.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αυτό είναι ακατανόητο. Και εγώ αναρωτιέμαι.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Αλλά κλείνοντας την επιστολή αναρωτήθηκα τρεις – τέσσερις φορές, γιατί Γιώργο τα λες τώρα και δεν τα έκανες πριν;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Να σας πω. Όχι μόνο τα είπαμε και τα διαπραγματεύτηκε ο Παπανδρέου. Όμως η διαπραγμάτευση αυτή ήταν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όπως είναι και σήμερα. Όταν ζητάς από τον άλλον δανεικά, όταν βρίσκεσαι μπροστά στην ανάγκη να πληρώσεις ομόλογα, που λήγουν, δισεκατομμυρίων, εκεί έρχεσαι ενώπιος ενωπίω με την πραγματικότητα και εκεί οι επιλογές είναι μονομερείς και αναγκαστικές.
Εκεί βρισκόμαστε, εκεί συνεχίζουμε να βρισκόμαστε. Θα μου πείτε, υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις; Ρεαλιστικά σας απαντώ, όχι. Δυστυχώς δεν υπάρχουν. Μακάρι να υπήρχαν, μακάρι και ο φίλος μου ο Παναγιωτακόπουλος να διατύπωνε και όλοι και από τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς μια εφικτή, αξιόπιστη, ρεαλιστική, εναλλακτική πρόταση.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημά μας, είμαστε και εμείς ως πολιτικό σύστημα και τα κόμματα εξουσίας και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς. Όλοι μετέχουμε του συλλογικού προβλήματος και της συλλογικής ευθύνης.
Το πρόβλημα όμως, σήμερα, είναι η καταθλιπτική επιβολή της στρατηγικής της Γερμανίας πάνω στην Ευρωζώνη. Εάν αυτή η στρατηγική δεν σπάσει, εάν αυτή η στρατηγική δεν αμβλυνθεί, όλες οι χώρες οδηγούνται, όπως γνωρίζετε και καλά ως έγκριτος δημοσιογράφος, σε αδιέξοδο.
Η Πορτογαλία είναι ήδη σε αδιέξοδο. Πάει σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, ενώ εθεωρείτο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως καλός μαθητής. Η Γαλλία παίρνει νέα μέτρα, σκληρά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας με αύξηση των φορολογικών συντελεστών και του ΦΠΑ. Πάσχει η στρατηγική. Δυστυχώς δεν έχουμε τους συσχετισμούς κι αυτό λέω στους φίλους, σε όλους αυτούς που κάνουν κριτική.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ο λαός ξέρετε τι αισθάνεται;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Παρακαλώ.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ότι έχουμε έλλειμμα ηγεσίας, αυτό αισθάνεται και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ο λαός αισθάνεται ότι δεν μπορεί από όλες τις πλευρές να γίνεται παραδεκτό ότι μια συγκεκριμένη πολιτική οδηγεί στην ύφεση, στη φτώχεια και να προχωράμε ξανά στον ίδιο δρόμο. Είναι ακατανόητο αυτό.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Συμφωνώ απολύτως. Είναι όμως μια στρατηγική σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιβληθεί σε όλες τις χώρες. Μπορούμε να την ανατρέψουμε μόνοι μας; Με την μοναχική μας πορεία μέσα στην Ευρωζώνη η όποια Κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία, πιστεύω, καλόπιστα θα πάλευε για τα εθνικά συμφέροντα, μπορεί να ανατρέψει αυτή την κυρίαρχη στρατηγική; Ας είμαστε ρεαλιστές.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Τώρα για να κλείσουμε, πείτε μου, τι βλέπετε σήμερα, θα καταλήξουν σε συμφωνία; Θα καταλήξουν.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Υπάρχουν ορισμένα επιμέρους περιθώρια, όχι μεγάλα, για να δούμε πάλι το εργασιακό πακέτο. Εκεί χρειάζονται πραγματικά κάποιες αλλαγές και όχι μόνο η μείωση κατά 20%-22% του κατώτατου μισθού. Είναι το θέμα της μετενέργειας, δηλαδή της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων, είναι το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία των εργαζομένων για εργασιακές διαφορές.
Ουσιαστικά και αυτό πρέπει να το πούμε, πάμε σε διάλυση του σκληρού πυρήνα του κράτους δικαίου και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες και δημοσιονομικά και από την πλευρά της ανάπτυξης και από την πλευρά της περαιτέρω εμβάθυνσης της ύφεσης.
Πιστεύω ότι καλόπιστα οι τρεις αρχηγοί θα το παλέψουν, όσο μπορούν, πέρα από ρητορικές, πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες, πέρα από θριαμβολογίες που έχουν μικρή πλέον σημασία πρέπει να δούμε τι μπορούμε να υπερασπιστούμε και να διασφαλίσουμε στο χώρο του ιδιωτικού τομέα στα εργασιακά ζητήματα, γιατί είναι κρίσιμο θέμα.
Πιστεύω ότι σήμερα με τον Πρωθυπουργό οι αρχηγοί θα βρουν μια κοινή βάση για να διαπραγματευτούν. Θέλω να πω όμως ότι η κατάσταση είναι δραματική στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κανείς δεν μας ακούει. Είμαστε μοναχικοί και κανείς δεν ακούει κανέναν. Και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε ως χώρα.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πούμε και νομίζω ότι σ’ αυτό συμφωνούμε, ότι έχουμε μόνο μια επιλογή να υπερασπιστούμε, δηλαδή, να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη.
Είναι δυσβάσταχτη η παραμονή μας στην Ευρωζώνη. Όμως θα είναι καταστροφική η έξοδος μας από την Ευρωζώνη. Κι αυτό επίσης πρέπει να το καταλάβει καλά ο ελληνικός λαός.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ελπίζω να παραμείνω στην άποψη ότι πρέπει να μείνουμε στο ευρώ και μετά από τη σημερινή συμφωνία που θα ανακοινωθεί.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κι εγώ το πιστεύω και πρέπει να το παλέψουμε αυτό.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Γιατί βέβαια κανείς μας δεν τοποθετείται δογματικά, τοποθετείται ο καθένας από εμάς με βάση το συμφέρον της χώρας και κυρίως των πολιτών της.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Έτσι είναι.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Γιατί εδώ πολύ φοβούμαι κ. Μπεγλίτη ότι θα σωθεί το κράτος, αλλά δεν θα σωθούν οι πολίτες οικονομικά.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και ο κίνδυνος είναι καθημερινός σ’ αυτό που λέτε. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε όμως ότι ο κίνδυνος θα είναι μεγαλύτερος, μάλλον οι συνέπειες θα είναι μεγαλύτερες, εάν αυτή τη στιγμή η χώρα βγει από την Ευρωζώνη και γυρίσει σε εθνικό νόμισμα.
Όλοι νομίζω ότι το καταλαβαίνουμε. Δεν το βιώνουμε, γιατί βιώνουμε βέβαια τα σκληρά μέτρα και τις σκληρές αποφάσεις. Δεν βιώνουμε όμως το χειρότερο.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Σας ευχαριστώ.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κι εγώ. Να είστε καλά. Καλημέρα.
Ξέρετε γιατί σας ρωτώ; Παράδειγμα. Εάν μια εταιρεία χρωστάει 30 εκατομμύρια ευρώ και μπει στο άρθρο 99 και καταφέρει τα 30 να τα κάνει 10, μπορεί και να προχωρήσει μπροστά. Λέω μήπως το μηδέν είναι καλύτερο από τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χρέους; 