Μεγάλη Πέμπτη, 12 Απριλίου. Πέντε Έλληνες και δυο Ελληνοαμερικάνοι από το Μαϊάμι έχουν «παραγγελία» από Γερμανό αρχαιοκάπηλο-«συλλέκτη»: να πάρουν τέσσερα συγκεκριμένα κομμάτια.
Οι ληστές είχαν παρακολουθήσει το Μουσείο και ήξεραν ότι κάθε βράδυ, στις 03:00 τα ξημερώματα, έμενε αφύλακτο για τουλάχιστον μια ώρα. Το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή.
Οι δυο Ελληνοαμερικάνοι περίμεναν στο αυτοκίνητο με τη μηχανή αναμμένη. Οι υπόλοιποι μπήκαν στο Μουσείο από τη σκεπή. Ανέβηκαν με πια πτυσσόμενη σκάλα. Ήξεραν ακριβώς που θα βρουν τα «κομμάτια» που τους είχε ζητήσει ο Γερμανός. Μόνο που όταν έφτασαν εκεί, κατάλαβαν ότι δε θα μπορούσαν να κουβαλήσουν τα συγκεκριμένα κομμάτια. Ήταν εξαιρετικά βαριά.
Ενημέρωσαν τους Ελληνοαμερικάνους και πήραν εντολή: «αρπάξτε ό,τι μπορείτε». Ό,τι μπορούσαν ήταν τελικά 253 εκθέματα. Ξεκίνησαν να τα φορτώνουν στο φορτηγάκι. Αλλά ενώ ήταν έτοιμοι να φύγουν, έφτασε ο φύλακας και άρχισε να φωνάζει για βοήθεια. Τον χτύπησαν άσχημα και οι γιατροί μίλησαν για θαύμα που κατάφερε να επιζήσει.
Μέσα στον πανικό τους να φύγουν, μετά την εμφάνιση και την επίθεση στο φύλακα, οι ληστές αφήνουν πίσω τους τη σκάλα με την οποία σκαρφάλωσαν στη σκεπή του Μουσείου. Και πάνω στη σκάλα υπάρχει και το αποτύπωμα του ενός. Χρόνια μετά, αυτό το λάθος θα οδηγούσε σε μια σύλληψη. Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του δημοσιογράφου Νικόλα Ζηργάνου στην Ελευθεροτυπία: «Oι ληστές έφτασαν στις Κεχριές και φόρτωσαν τα αρχαία σε κότερο. Φυγαδεύτηκαν στην Τουρκία και από εκεί, με νταλίκα, στο Άαχεν, στην αποθήκη Τούρκου αρχαιοπώλη. Όμως τα αρχαία δεν ήταν αυτά που είχαν συμφωνηθεί, η ληστεία είχε προκαλέσει σάλο, υπήρχε τραυματίας κι έτσι τα κλοπιμαία έμειναν απούλητα.
Τα έστειλαν στο Μαϊάμι, με κοντέινερ, μέσω θαλάσσης και κρύφτηκαν στη σοφίτα του σπιτιού ενός από τους ληστές. Ούτε στην Αμερική όμως, δεν βρέθηκαν αγοραστές».
Οι ελληνικές αρχές αποφασίζουν να δώσουν μεγάλη αμοιβή σε όποιον τους έδινε πληροφορίες για τη ληστεία. Το... νέο φτάνει στα αυτιά των ληστών. Και πέφτουν στην παγίδα: οι τέσσερις από τους ληστές αποφασίζουν να διεκδικήσουν τα εύρετρα! Για να γίνει αυτό, τα κλοπιμαία πρέπει να «μπουν» ξανά στην Ελλάδα, να δοθούν στις αρχές οι πληροφορίες και να μοιραστούν την αμοιβή.
Χρειάστηκαν έναν μεσολαβητή, για να παραδώσει τα αρχαία στην αστυνομία. Και εκεί έκαναν το μοιραίο λάθος. Διάλεξαν λάθος πρόσωπο για «ενδιάμεσο». Το σχέδιό τους έφτασε μέχρι τ’ αυτιά του Χρήστου Μαυρίκη, γνωστού από την υπόθεση των υποκλοπών επί Μητσοτάκη.
Η πληροφορία διοχετεύεται στον ιδιωτικό ντετέκτιβ Γιώργο Τσούκαλη, που ερευνούσε την υπόθεση και αμέσως μετά στον διοικητής της δίωξης αρχαιοκαπηλίας, Γιώργο Τζάλλα. Και ενώ όλα είναι έτοιμα για την επιχείρηση, η ζωή παίζει το δικό της παιχνίδι.
Ο δημοσιογράφος Νικόλας Ζηργάνος σε άρθρο του στην Ελευθεροτυπία περιγράφει: «Το σπίτι του Ελληνοαμερικάνου στο οποίο φυλάσσονταν τα αρχαία, χτυπήθηκε από τον τυφώνα «Άντριου» το 1997. Οι κούτες με τα κλοπιμαία ,που ήταν αποθηκευμένες στη σοφίτα, έσπασαν και αποκαλύφθηκε το περιεχόμενό τους.
Όταν το σπίτι του ληστή χτυπήθηκε από τυφώνα και τα αρχαία σκορπίστηκαν στο πάτωμα της σοφίτας, η ερωμένη του βρισκόταν μόνη της εκεί. Μετέφερε τα αρχαία σε νέα κρυψώνα και άρχισε να τα πουλάει τμηματικά στην αγορά, με τη βοήθεια Αμερικανού αστυνομικού. Ένας από τους αγοραστές ήταν ο αρχαιοπώλης Jerom Eisenberg, ο οποίος αγόρασε ένα αγγείο, αλλά και ο διεθνής οίκος δημοπρασιών Christie's που πήρε 10 κομμάτια».
Η ερωμένη του Ελληνοαμερικανού ληστή, όμως, παρακολουθούνταν. Και γρήγορα οι αρχές φτάνουν στα κλοπιμαία. Έλληνες αστυνομικοί πήγαν στις ΗΠΑ και σε συνεργασία με το FBI παρέλαβαν τα αρχαία. Αργότερα, τόσο ο Eisenberg και ο οίκος Christie's παρέδωσαν και τα υπόλοιπα.
Από τα επτά άτομα που συμμετείχαν στη ληστεία του Μουσείου της Κορίνθου, συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν μόνο οι δυο Έλληνες.
newsit.gr
