Πάντοτε, στις μέρες αυτές πού « ανοίγει» το λεγόμενο Τριώδιο, βρίσκεται ανάμεσά τους και μια Κυριακή, η αυριανή, πού λέγεται Κυριακή του Ασώτου!
Δεν σας κρύβω λοιπόν, ότι πάντοτε συμπαθούσα την μέρα αυτή, και τότε πού ήμουνα μακριά από τον Θεό και τώρα πού κάπως πλησίασα, γιατί από μόνη της, καί μέσα στα λόγια του αυριανού Ευαγγελίου, περιέχεται και μία ελπίδα…
Είναι η ελπίδα της αναμονής από τον Θεό - Πατέρα, πού πάντοτε μας περιμένει να επιστρέψουμε, με ότι αυτό επιγείως και μεταθανατίως συνεπάγεται…
Μας περιμένει, στεκόμενος "μέσα στήν μέση τού δρόμου" από τον οποίον φύγαμε, πάντοτε προσδοκώντας ν΄ αλλάξουμε ζωή, έστω και στο 12 παρά πέντε της διαδρομής μας, ώστε να σωθούμε...
( Μετάφραση από τα Ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο ).
Αρκεί, αυτή η τελευταία του φωτογραφία της ειλικρινούς αλλαγής της ζωής μας να διατηρηθεί μέχρι και την έξοδό μας και το φευγιό μας απ΄ αυτό τον κόσμο, και να μη την μουτζουρώσουμε πάλι, με διάφορα παλαιά και νέα παραστρατήματα…
Διαβάστε περισσότερα » ΕΔΩ
