Θα σας πω ότι είναι σήμερα,
φίλες και φίλοι, η ημέρα της γυναίκας. Εύχομαι σε κάθε Ελληνίδα χρόνια πολλά
και ευχαριστούμε όλοι από καρδιάς τις γυναίκες της παράταξης, που μέσα σε
δύσκολες ώρες, σκληρές ώρες, ακόμη και για τις οικογένειές τους, έμειναν όρθιες
και δώσανε τον αγώνα τον καλό για την παράταξή μας.
Για εμάς βέβαια είναι και
μια ιδιαίτερη μέρα σήμερα, γιατί σαν σήμερα γεννήθηκε ο ιδρυτής της παράταξης ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Βρισκόμαστε σήμερα σαράντα
μέρες μετά τις εκλογές. Και αρχίζουν και οι ίδιοι οι αντίπαλοί μας, να
ομολογούν τα ψέματά τους!
Θα δούμε ένα-ένα τα μεγάλα
τους ψέματα, που τώρα δειλά-δειλά τα παραδέχονται. Και που ο κόσμος έχει
αρχίσει να τα καταλαβαίνει…
Μιλάω μόνο για τα μεγάλα
ψέματα. Τα μικρότερα, ούτε και προλαβαίνουμε να τα απαριθμήσουμε. Τώρα όμως
πρέπει να πούμε ολόκληρη την αλήθεια και μεταξύ μας…
Μετά
από δυόμισι χρόνια της πιο δύσκολης διακυβέρνησης που έχει υπάρξει ποτέ και
πριν ολοκληρώσουμε το έργο μας, έγιναν εκλογές. Τις χάσαμε. Αλλά διατηρήσαμε
τις δυνάμεις μας!
Πολλές φορές η Νέα
Δημοκρατία έχει κερδίσει κι έχει χάσει εκλογές. Και κάποιες φορές έχει χάσει
και με μεγαλύτερη διαφορά!
Όμως,
αυτή τη φορά κρατήσαμε τις δυνάμεις μας, αν και ασκήσαμε μια εξαιρετικά
δύσκολη, πρωτοφανή, αλλά απαραίτητη πολιτική προσαρμογής για τον τόπο. Με
περικοπές που ήταν για τον καθένα επώδυνες, με μεταρρυθμίσεις που ήταν πολύ
δυσάρεστες για πάρα πολλούς. Κι όμως κρατήσαμε τις δυνάμεις μας! Αυτό δεν έχει
ξαναγίνει ποτέ! Ούτε στην Ελλάδα, ούτε και διεθνώς…
Ακόμα και σε περιόδους που
οι κυβερνήσεις είχαν λεφτά να μοιράζουν, έχαναν πολλές μονάδες όταν έκαναν οι
ίδιες εκλογές…
Κάνετε
σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ. Που πριν από μας κυβέρνησε για δύο χρόνια μόνο του, έκανε
πολύ λιγότερα από ό,τι κάναμε εμείς και έχασε 31 ποσοστιαίες μονάδες! Εμείς
χάσαμε 1,8% από τον Ιούνιο του 2012!
Το ΠΑΣΟΚ σκορπίστηκε! Εμείς
κρατήσαμε τις δυνάμεις μας, παραμείναμε κόμμα εξουσίας!
Θα το πω διαφορετικά. Όταν
ένα κόμμα βρίσκεται στην εξουσία και χάνει τις εκλογές, αυτό μπορεί να σημαίνει
δύο πράγματα:
Είτε ότι εφάρμοσε μια λάθος
πολιτική, oπότε,
σε αυτή την περίπτωση πρέπει να αναθεωρήσει τα πάντα. Είτε ότι εφάρμοσε σωστή
πολιτική, αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του. Οπότε πρέπει να
διορθώσει τα λάθη του, να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του και να ξαναπλησιάσει
εκείνους που απομακρύνθηκαν.
Υπάρχει
καμία αμφιβολία ότι η μεγάλη μας στρατηγική επιλογή να κρατήσουμε την Ελλάδα
στο ευρώ ήταν σωστή; Υπήρχε άλλη πολιτική; Υπήρχε άλλος τρόπος να κρατήσουμε
την πατρίδα στον πυρήνα της Ευρώπης, χωρίς προσαρμογή και μεταρρυθμίσεις;
Υπήρξε άλλωστε και κανένας που να άσκησε κριτική στα δυόμισι χρόνια, γι’ αυτή
την κορυφαία στρατηγική μας επιλογή;
Υπάρχει
καμία αμφιβολία ότι πετύχαμε να σώσουμε τη χώρα;
Προσέξτε:
Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε μέχρι σήμερα ότι η πολιτική μας είναι τάχα «αποτυχημένη».
Σε όλο τον κόσμο, Οργανισμοί διεθνείς και κυβερνήσεις έλεγαν συνεχώς, ότι αυτά
που πετύχαμε στη δική μας διακυβέρνηση, ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Τώρα,
βέβαια, και ο ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται ότι η πολιτική η δική μας πέτυχε.
Το
λέει, βέβαια, εκτός Ελλάδας. Γιατί μέσα εξακολουθεί να λέει διαφορετικά
πράγματα. Αλλά πάντως, άρχισε να το λέει …
Και
μάλιστα, άρχισε και να το υπογράφει! Η περιβόητη απόφαση του Eurogroup, που υπέγραψε η κυβέρνηση
του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκινάει, προσέξτε, αρχή-αρχή, με την παραδοχή ότι η Ελλάδα στα
τελευταία δυόμισι χρόνια «πέτυχε μεγάλη πρόοδο»!
Ο
κ. Τσίπρας μόλις προχθές τους είπε, ότι η Ελλάδα έκανε «μεγάλη δημοσιονομική
προσαρμογή και ότι τώρα δεν έχει πια ελλείμματα, αλλά πλεονάσματα». Είναι εκείνα που μέχρι σήμερα
αμφισβητούσε!
Και ο υπουργός των
Οικονομικών, σε non
papers που
έστελνε προς τους ομολόγους του πριν τα Eurogroup του Φεβρουαρίου, ανέφερε
ρητά ότι η Ελλάδα βρίσκεται πια σε ανάπτυξη. Μέχρι τότε τα αμφισβητούσαν.
Πετύχαμε, λοιπόν, για την Ελλάδα εντυπωσιακά πράγματα.
Πετύχαμε, λοιπόν, για την Ελλάδα εντυπωσιακά πράγματα.
Παραλάβαμε
9,5% έλλειμμα, 7% ύφεση! Και παραδώσαμε 1,5% πρωτογενές πλεόνασμα για πέρσι και
μηδενικό έλλειμμα στο φετινό Προϋπολογισμό!
Και παραδώσαμε ανάπτυξη
0,80% θετική για πέρσι και πρόβλεψη για φέτος 2,5% θετική! Από 7% ύφεση που
παραλάβαμε. Αυτά παραδώσαμε!
Γι’
αυτό και είπα ότι παραλάβαμε χάος και παραδώσαμε χώρα!
Μια Ελλάδα που έβγαινε και
από την κρίση και από τα μνημόνια…
Κι
αν μας είχαν αφήσει να ολοκληρώσουμε το έργο μας στην τετραετία,
αν
δεν μας σταματούσαν στα δυόμισι χρόνια,
ήδη
θα είχαμε οριστικά βγει από τα μνημόνια!
Δεν είχαμε βγει ήδη από
πέρσι στις αγορές; Δεν είχαμε ήδη συμφωνήσει πιστοληπτική γραμμή στήριξης, για
να δανειζόμαστε στο εξής φυσιολογικά από τις αγορές; Τώρα μας ξαναγυρίζουν στο
μνημόνιο!
Γιατί
το λέω αυτό; Γιατί πρέπει να υπερασπιζόμαστε το κυβερνητικό μας έργο. Να
είμαστε υπερήφανοι εμείς και να το υπερασπιζόμαστε στην κοινωνία! Διότι πολύ
σύντομα αυτή θα είναι η βάση σύγκρισης με το αντίστοιχο έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Που
ξεκίνησε λέγοντας ψέματα, που τώρα αποκαλύπτονται ένα-ένα.
Δεν
μπορεί τώρα που τα παραδέχονται, έστω και ανόρεχτα, οι αντίπαλοι, να τα
υποβαθμίζουμε εμείς.
Δεν
μπορεί να είπαμε την αλήθεια, να κάναμε το σωστό για τη χώρα, να πήραμε το
κόστος, και τώρα που επιβεβαιώνεται η πολιτική μας και οι αλήθειες που είπαμε,
εμείς να εγκαταλείψουμε την υπεράσπιση…
Γιατί
τα λέω αυτά; Γιατί υπάρχει ένα λάθος που δεν πρέπει να κάνουμε.
Ο
ΣΥΡΙΖΑ- ακούστε- ξέρει ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Ένα πράγμα εύχεται μόνο:
Την ώρα που ο ίδιος θα αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, να βυθιστεί και η
Νέα Δημοκρατία στην εσωστρέφεια! Ε, λοιπόν, εμείς αυτό το «δώρο» δεν πρόκειται
να του το κάνουμε.
Γιατί,
μην κάνετε λάθος: Υπάρχουν συμφέροντα που θέλουν τη Νέα Δημοκρατία να βουλιάζει
στην εσωστρέφεια. Για να κερδίζει πολιτικό χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που μπήκε στις
βαριές δυσκολίες! Τώρα που άρχισε πρόωρα το δημοσκοπικό του ξεφούσκωμα…
Εμείς,
όμως, στην εσωστρέφεια δε θα μπούμε, ιδιαίτερα τώρα. Σημερινό νέο, προσέξτε: Ο
κ. Βαρουφάκης προειδοποίησε τους εταίρους μας, πως μέχρι και δημοψήφισμα θα
κάνει η κυβέρνηση, αν δεν δεχθεί η Ευρώπη το σχέδιό τους! Δηλαδή επαναλαμβάνουν
το ολέθριο λάθος του Γιώργου Παπανδρέου. Και επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες ότι
παίζουν με το Grexit.
Για να βγάλουν τις ευθύνες από πάνω τους και να έχει μόνο ο λαός να τις
πληρώσει. Είναι μια πολύ δυσάρεστη εξέλιξη αυτή η δήλωση για τη χώρα! Κι ύστερα
έλεγαν τάχα σε εμάς ότι «κινδυνολογούσαμε»…
Πράγματι,
προσπαθεί συνεχώς η Κυβέρνηση να δημιουργεί προβλήματα σε βάρος μας. Δεν
κοιτάνε να κυβερνήσουν. Με μας ασχολούνται. Με ψέματα, με «σπέκουλες» που
κάνουν καθημερινά.
Παράδειγμα:
Είπαν απίστευτα πράγματα για την ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο
οποίο εδώ και δεκαετίες ανήκει η παράταξή μας! Τι είχε πει η περιβόητη
ανακοίνωση του ΕΛΚ; Αυτονόητα πράγματα: Ότι η Ελλάδα έκανε μεγάλη πρόοδο τα
τελευταία χρόνια. Κι ότι πρέπει το κράτος να τηρεί τα συμφωνημένα. Αυτά,
άλλωστε, προσυπέγραψε στο Eurogroup,
στις 20 Φεβρουαρίου και η κυβέρνηση! Λίγες μέρες πριν, σας θυμίζω, τα
κατήγγελλε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα παπαγαλάκια του. Κι ύστερα βάλανε φαρδιά-πλατιά την
υπογραφή τους από κάτω! Και βρέθηκαν δικοί μας, ευτυχώς λίγοι, οι οποίοι
«τσίμπησαν» τις πρώτες μέρες στη σπέκουλα του ΣΥΡΙΖΑ…
Η
κυβέρνηση στη συνέχεια έβγαλε απόφαση να ανοίξει τα σύνορα στους
λαθρομετανάστες. Κι ύστερα την απόφαση την ανακάλεσαν. Κι ύστερα κατήγγειλαν
τη… Νέα Δημοκρατία ότι αυτή τάχα έφερε ένα «θέμα ανύπαρκτο». Οι «πρωταθλητές»
της προπαγάνδας κατήγγειλαν εκείνους που είπαν την αλήθεια! Κι ύστερα
αποκαλύφθηκε, ότι τέτοια διαταγή να ανοίξουν τα
σύνορα, πράγματι υπήρχε, αλλά ότι είχε βγει μετά από συνεννόηση με
κάποιον άλλον υπουργό της κυβέρνησής τους.
Ο κόσμος έχει αρχίσει και
τους παίρνει χαμπάρι...
Το
χειρότερο, όμως, δεν είναι η σπέκουλα που κάνουν καθημερινά, κατά της Νέας
Δημοκρατίας.
Το
χειρότερο είναι τα μεγάλα ψέματα που εξακολουθούν και λένε...
Είχαν πει ότι θα πάνε για
κούρεμα χρέους. Ήταν το βασικό τους προεκλογικό επιχείρημα και αποδείχθηκε
απάτη! Το πήραν πίσω. Μιλάνε για «αναδιάρθρωση χρέους», δηλαδή επέκταση των ήδη
μειωμένων επιτοκίων, επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής. Όλα εκείνα τα οποία είχαμε
εμείς δρομολογήσει από το Νοέμβριο του 2012…
Λένε
και ξαναλένε ότι «τελείωσαν το μνημόνιο». Η αλήθεια είναι ότι με τη συμφωνία
του Eurogroup
επέκτειναν το μνημόνιο για άλλους τέσσερις μήνες. Εμείς θα το είχαμε ήδη
τελειώσει!
Λένε και ξαναλένε ότι
τελείωσαν την τρόικα. Η αλήθεια είναι ότι βάπτισαν την τρόικα, «θεσμούς».
Γελάνε όλοι έξω! Τους τα λένε και οι δικοί τους: Ότι βάπτισαν το κρέας ψάρι! Το
είπε και ο Γλέζος και η Κωνσταντοπούλου…
Εμείς δεν θα «βαπτίζαμε» την
τρόικα κάπως αλλιώς. Μέχρι το τέλος του χρόνου θα είχαμε οριστικά τελειώσει με
την τρόικα!
Ενώ προχθές και πάλι ο
Βαρουφάκης παρακάλεσε το Eurogroup –
αν είναι δυνατόν – να μην ονομάσουν το νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν, «μνημόνιο»,
αλλά «συμβόλαιο για την ανάπτυξη»! Και που είναι η περίφημη συμμαχία που είχαν
υποσχεθεί σε όλο τον κόσμο ότι θα έκαναν με τις χώρες του Νότου στην Ευρώπη;
Όταν σήμερα έχουν απέναντί τους και την Ισπανία και την Πορτογαλία, για να μη
μιλήσω για άλλες.
Δέχθηκαν,
επίσης, τα αυξημένα πρωτογενή πλεονάσματα των επομένων ετών, όπως υπήρχαν στη
Συμφωνία του 2012! Εμείς είχαμε ήδη βάλει στο τραπέζι τη μείωσή τους. Αλλά για
να μειωθούν, έπρεπε προηγουμένως να βγούμε από τα μνημόνια, που εκείνοι
προσυπέγραψαν. Και που άνοιξαν το δρόμο για νέο μνημόνιο…
Φέτος,
το πλεόνασμα θα είναι μειωμένο! Γιατί; Γιατί δεν προβλέπεται πια ανάπτυξη 2,5%,
φίλες και φίλοι, όπως θα γινόταν αν ήμασταν εμείς στην εξουσία. Προβλέπεται
πολύ μικρότερη ανάπτυξη ήδη. Για να μην πω ίσως και επιστροφή σε ύφεση. Αυτό
που υποτίθεται ότι «κέρδισαν», είναι ομολογία ότι η οικονομία μας, δυστυχώς,
επιβραδύνεται.
Και όταν ο ανεκδιήγητος
υπουργός των Οικονομικών ξεπέρασε πια και τον εαυτό του ήταν όταν υπέβαλε στο Eurogroup τις τελευταίες του- αυτές
τις προχθεσινές- προτάσεις για μεταρρυθμίσεις. Προκαλώντας ανάμικτα
συναισθήματα, αμηχανίας και γέλιου! Γιατί ως νέα, «πρωτοποριακή» μέθοδο
σύλληψης της φοροδιαφυγής, πρότεινε οι ιδιώτες και οι τουρίστες ακόμα, να
γίνουν για δύο μήνες «μυστικοί πράκτορες- εφοριακοί», που θα πιάνουν όσους
μαγαζάτορες δεν δίνουν αποδείξεις! Τι να πω; Πάλι καλά που δεν φώναξαν τον…
επιθεωρητή Κλουζώ από τον «Ροζ Πάνθηρα»!
Αυτή είναι η αλήθεια για την περιβόητη
«διαπραγμάτευση» που έκαναν: «Θέατρο»
η διαπραγμάτευση! Καθόλου «υπερήφανη», αφού ουσιαστικά προσπαθεί να ξεγελάσει
τον ελληνικό λαό. Και ασφαλώς δεν έχει υπερηφάνεια όποιος συνεχίζει να ζητά
δανεικά, όπως κάνουν εκείνοι. Υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, έχει όποιος βγάζει
τη χώρα του από τον αναγκαστικό δανεισμό. Όπως κάναμε εμείς!
Αλλά δεν ήταν καν «διαπραγμάτευση»!
Αφού στα ίδια επιστρέφει και σε χειρότερα οδηγεί. Σε ένα νέο μνημόνιο! Την ώρα
που βγαίναμε από το μνημόνιο..
Μόνο
που κόστισε πολύ αυτό στην ελληνική οικονομία. Και δεν ξέρουμε ακόμα πόσο θα
κοστίσει. Κόστισε σε μεγάλη αβεβαιότητα! Κόστισε σε επενδύσεις που ματαιώνονται
ή παγώνουν. Σε επενδυτές που έρχονταν στην Ελλάδα και τώρα φεύγουν. Σε
αιμορραγία καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα. Σε αδυναμία των ελληνικών
επιχειρήσεων να πάρουν εγγυητικές επιστολές για εξαγωγές. Σε υποχρέωσή τους,
δηλαδή, να προπληρώνουν τους προμηθευτές τους στο εξωτερικό αν θέλουν να κάνουν
εισαγωγές. Κόστισε σε υποβάθμιση της ελληνικής πιστοληπτικής ικανότητας απ’
όλους τους ξένους οίκους. Κόστισε σε επιβράδυνση της ελληνικής οικονομίας!
Μείωση των πλεονασμάτων. Κάποιοι λένε ότι ήδη θα επιστρέψουμε σε ελλείμματα…
Και
ήδη- ακούστε κι αυτό- μεταφέρονται άμεσες πληρωμές που έπρεπε να δοθούν στην
ελληνική κοινωνία τους επόμενους μήνες, μεταφέρονται για αργότερα: Όπως είναι
το επίδομα θέρμανσης, οι καταβολές σε νοσοκομεία, οι καταβολές στον ΕΟΠΥΥ. Και φτάσαμε να δεσμεύει η κυβέρνηση
ό,τι διαθέσιμο έχουν τα ταμεία, ακόμα και τα διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, με
συνέπειες που απειλούν τους πάντες, από τους γιατρούς μέχρι τους αγρότες.
Αυτά στοίχισε η περιβόητη, η
«περήφανη» δική τους «διαπραγμάτευση»! Και το λογαριασμό δεν θα τον πληρώσει
μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα τον πληρώσει δυστυχώς ο ελληνικός λαός.
Πήγαιναν για λεφτά χωρίς
μνημόνιο. Και γύρισαν με μνημόνιο χωρίς λεφτά! Αυτή είναι η
πραγματικότητα!
Για
να δούμε την ανασφάλεια στην οποία έχουν περιέλθει, θα επισημάνω μόνο δύο κρούσματα:
Πρώτον, δεν τολμούν να
φέρουν στη Βουλή την επέκταση του μνημονίου, δηλαδή την απόφαση του Eurogroup. Μετά από τόση «υπερήφανη
διαπραγμάτευση», δεν τολμούν να τη φέρουν στη Βουλή!
Γιατί; Όχι γιατί φοβούνται
μήπως δεν περάσει. Εμείς, άλλωστε, έχουμε πει δημόσια ότι θα το ψηφίζαμε. Κι ας
βγαίναμε εμείς από τα μνημόνια, ενώ εκείνοι ξαναμπαίνουν…
Φοβούνται να το φέρουν στη
Βουλή, γιατί ξέρουν ότι πολλοί δικοί τους βουλευτές δεν θα το ψηφίσουν! Ήταν η
«περήφανη διαπραγμάτευση» κατά τα άλλα!
Και βέβαια, αν αυτό
φοβούνται, τι θα γίνει σε πολύ λίγο καιρό, όταν θα χρειαστεί να κλείσουν την
αξιολόγηση και μετά να πάρουν μέτρα;
Ήδη πνίγονται στα εύκολα!
Στα δύσκολα τι θα γίνει;
Το άλλο κρούσμα αμηχανίας
και πανικού, είναι ότι νομοθετούν αυτά τα οποία ήδη έχουμε κάνει εμείς! Αυτό
δεν έχει ξαναγίνει…
Το νομοσχέδιο για τη
λεγόμενη «ανθρωπιστική κρίση»- ακούστε- περιέχει όλα αυτά που ήδη υπάρχουν! Το
κοινωνικό τιμολόγιο ήδη υπάρχει! Τα συσσίτια στους απόρους ήδη γίνονται εδώ και
χρόνια από τους Δήμους και την Εκκλησία. Οι 100 δόσεις ήδη υπάρχουν. Η
προστασία πρώτης κατοικίας υπάρχει εδώ και χρόνια και ανανεώνεται κάθε χρόνο!
Το ηλεκτρονικό κράτος ήδη υπάρχει, έχει προχωρήσει πολύ. Ήταν δική μας δουλειά.
Πρώτη φορά έρχεται κυβέρνηση
που εξαγγέλλει και ξανά-νομοθετεί εκείνα τα οποία ήδη υπάρχουν.
Κι ακόμα χειρότερα:
Νομοθετούν χωρίς να λένε τι θα δώσουν παραπάνω σε ποιους, πώς και πόσο θα
κοστίσει! Το πρόγραμμά τους προέβλεπε για τέτοιες ανάγκες 2 δισεκατομμύρια, στη
Θεσσαλονίκη. Τώρα δίνουν το ένα δέκατο: 200 εκατομμύρια! Εμείς πέρσι δώσαμε
υπερδιπλάσιο κοινωνικό μέρισμα 500 εκατομμύρια. Κι από φέτος πιλοτικά είχαμε ξεκινήσει τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση
του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα, που ήταν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Που θα το γενικεύαμε σε όλη τη χώρα. Με συνολικό ετήσιο κόστος 1
δισεκατομμύριο. Το ελάχιστο αυτό εγγυημένο εισόδημα το ξέχασαν!
Γι’ αυτό και, φίλες και
φίλοι, πρέπει να το καταλάβει ο καθένας, δεν ζούμε αυτή τη στιγμή κάτω από
κανονικές συνθήκες. Η χώρα βρίσκεται ήδη σε αχαρτογράφητα νερά. Ο
προϋπολογισμός είναι στον αέρα. Η συμφωνία είναι στον αέρα. Η πληρωμή των
υποχρεώσεων της χώρας είναι στον αέρα. Τα πλεονάσματα και η ανάκαμψη βρίσκονται
στον αέρα. Χρειάζονται μέτρα και η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα πάρει.
Κι
ενώ κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει, ο μόνος παράγοντας ασφάλειας και
σταθερότητας, η μόνη εγγύηση ότι η Ελλάδα μπορεί να διατηρηθεί σε πορεία
Ευρωπαϊκή, είναι η Νέα Δημοκρατία. Που έμεινε όρθια στις εκλογές...
Εδώ
υπάρχουν δύο λάθη που δεν πρέπει να κάνουμε:
Υπάρχει το λάθος της λεγόμενης
«αριστερής παρένθεσης». Να κάτσουμε, δηλαδή, στη γωνιά μας και να περιμένουμε
ότι σύντομα μέσα από τα έργα και τις αντιφάσεις του, θα πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε
εμείς θα επιστρέψουμε στη διακυβέρνηση.
Εμείς,
όμως, δεν θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να φύγει ως «θύμα ανατροπής». Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένοχος
εξαπάτησης του ελληνικού λαού! Και θέλουμε να υποστεί όλες τις συνέπειες της
εξαπάτησής του. Θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να πιει το πικρό ποτήρι των συνεπειών αυτής
της εξαπάτησης, μέχρι και την τελευταία γουλιά…
Γιατί
μόνον τότε, οριστικά θα ηττηθεί αυτός ο λαϊκισμός. Γιατί ο λαϊκισμός δεν έχει
σχέση με το λαό και το συμφέρον του. Λαϊκισμός είναι να επικαλείσαι το λαό για
να τον ξεγελάσεις. Και συνήθως εξυπηρετώντας άλλα συμφέροντα! Κυρίως για να
ματαιώσεις κάθε μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να είναι προς το αληθινό όφελος
της κοινωνίας.
Ούτε και πρόκειται- προσέξτε- να
είμαστε εμείς μια ζωή τα κορόιδα, που θα πούμε «Ναι, θα σώσουμε εμείς τη
χώρα!», όταν οι άλλοι κερδοσκοπούν στο λαϊκισμό. Αυτή τη φορά πρέπει ο
λαϊκισμός οριστικά να ηττηθεί!
Εμείς,
λοιπόν, δεν βιαζόμαστε να τους διώξουμε από την εξουσία. Αυτοί κάνουν ό,τι
μπορούν για να φύγουν! Καλλιεργούν προσδοκίες που πολύ σύντομα διαψεύδονται.
Λένε ψέματα που τώρα τα αποκαλύπτουν πια και οι δικοί τους…
Εδώ είμαστε εμείς για να μην
πάει η χώρα στα βράχια! Ασφαλώς ό,τι καλό γίνεται, θα το στηρίζουμε. Αλλά όταν
πηγαίνουν τη χώρα στα βράχια, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους εμποδίσουμε…
Από την άλλη πλευρά υπάρχει
και το αντίθετο σφάλμα από την «αριστερή παρένθεση»: Είναι η λεγόμενη θεωρία
του «ώριμου φρούτου». Να περιμένουμε, ήσυχα-ήσυχα, να διαλύσουν τα πάντα και να
διαλυθούν και οι ίδιοι. Κι ύστερα να έρθουμε εμείς…
Αλλά όσο μένουν τόσο
ανεβαίνει ο λογαριασμός που θα κληθεί να πληρώσει ο λαός μας. Και από ένα
σημείο και πέρα, η ζημιά που μπορούν να κάνουν θα είναι και ανεπανόρθωτη,
«ανήκεστος βλάβη»….
Ακόμα κι εκείνοι που τους
ψήφισαν, ακόμα και πολλοί που δεν ψήφισαν εμάς, πολύ σύντομα θα αρχίσουν να
καταλαβαίνουν ότι η ζημιά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Είτε αυτό αρέσει σε
κάποιους είτε όχι, εμείς είμαστε το μόνο αποκούμπι μιας Ελλάδας που
συνειδητοποιεί σιγά-σιγά τι συμβαίνει στ’ αλήθεια.
Και η «αριστερή παρένθεση»
και η θεωρία του «ώριμου φρούτου» είναι, λοιπόν, λάθη. Αντίθετα λάθη, αλλά
εξίσου λάθη!
Οι μεγάλες ιστορικές
παρατάξεις δεν κερδίζουν καιροφυλακτώντας! Κερδίζουν με αγώνα, με παρέμβαση, με
ευθύνη και με αλήθεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε μια
ψεύτικη δήθεν «ελπίδα» που τώρα αποκαλύπτεται αληθινή εξαπάτηση. Εμείς τώρα
έχουμε τη μεγάλη ευκαιρία να μετατρέψουμε την αλήθεια που είπαμε σε αληθινή
Ελπίδα!
Για ένα καλύτερο μέλλον μέσα
στην Ευρώπη, χωρίς μνημόνια, ελλείμματα, αναγκαστικό δανεισμό. Με λιγότερους
φόρους, ευκαιρίες, με περισσότερη ασφάλεια, αξιοπρέπεια και αξιοπιστία για τον
τόπο μας.
Τι θα κάνουμε λοιπόν, από δω
και μπρός;
Πρώτον, θα υπερασπιστούμε το
έργο μας. Απαραίτητη προϋπόθεση! Και θα πούμε την αλήθεια που έχει ανάγκη να
ακούσει ο κόσμος!
Δεύτερον,
θα ξαναδώσουμε την ελπίδα ότι οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις μπορούν να
αποκαταστήσουν τη ζημιά που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και κορμός των φιλοευρωπαϊκών
δυνάμεων σήμερα στην Ελλάδα, στον πολιτικό μας χάρτη, αδιαμφισβήτητα είναι η
παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία.
Τρίτον,
θα λειτουργήσουμε πιο συλλογικά, πιο δημοκρατικά. Ήδη ξεκινήσαμε αλλαγές στο
κόμμα, αληθινά πρωτοφανείς. Η Νέα Δημοκρατία θα έχει την περισσότερη εσωτερική
δημοκρατία που είχε ποτέ!
Και
τέταρτον, θα κάνουμε αληθινό «οδοιπορικό» στην κοινωνία. Δεν θα πάμε να τους
καλοπιάσουμε. Θα πάμε να τους ακούσουμε και να μας ακούσουν. Να τους πούμε την
αλήθεια και να ακούσουμε τη δική τους αλήθεια.
Και
πέμπτον, θα ανοίξουμε τα στεγανά του κόμματος, για να μπουν νέες δυνάμεις που
θέλουν να ενωθούν μαζί μας. Και σε κεντρικό επίπεδο, είμαι ήδη σε επαφή με
προσωπικότητες που θέλουν να προσχωρήσουν. Και σε τοπικό ή περιφερειακό
επίπεδο, όπου θα ανοίξουμε καταλόγους στελεχών που θέλουν να ενωθούν μαζί μας.
Και
μέσα στην αλήθεια που πρέπει να πούμε, υπάρχει και η αυτοκριτική.
Σφάλματα
που κάναμε εμείς τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Και αδυναμίες που δείξαμε εμείς
και που πρέπει τώρα να διορθώσουμε. Και οργανωτικές αδυναμίες και κενά ακόμα,
που πρέπει να καλύψουμε. Μίλησα ήδη πολλές φορές για τα σφάλματα που έγιναν…
Για
παράδειγμα, δεν δείξαμε όσο θα θέλαμε και όσο θα έπρεπε το μεταρρυθμιστικό μας
πρόσωπο. Και κυρίως, δεν δείξαμε επαρκώς ότι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός, η
ιδεολογία μας, είναι και «κοινωνικός» και «φιλελευθερισμός»! Προωθεί, δηλαδή,
την Ανάπτυξη αλλά και την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Ας πούμε, ασφαλώς και πρέπει να
καταργηθούν τα σκανδαλώδη προνόμια των συνδικαλιστών. Αλλά ο διάλογος με τους
εργαζομένους είναι απαραίτητος! Ανάπτυξη θέλουμε. Και η ανάπτυξη απαιτεί
ισορροπία εργοδότη και εργαζόμενου. Σε αυτή την ισορροπία πιστεύουμε βαθύτατα.
Κι όμως, αυτό δεν φάνηκε καθόλου στα δυόμισι χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, όταν
διώχνεις επενδύσεις, αυξάνεις την ανεργία! Αυτό δεν το εξηγήσαμε όσο έπρεπε.
Αλλά αυτό ήδη φαίνεται. Δείτε τι γίνεται στις Σκουριές…
Ο καλύτερος τρόπος να
πολεμήσεις την ανεργία είναι ανεβάζοντας την ανταγωνιστικότητα, προσελκύοντας
επενδύσεις, χτυπώντας οτιδήποτε διώχνει επιχειρήσεις. Οι φιλελεύθερες, λοιπόν,
ιδέες έχουν κοινωνικό πρόσωπο, γιατί αυτές εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας και
προκοπή σε όλους. Σε αυτό δεν επιμείναμε. Αλλά και δεν προλάβαμε να το
δείξουμε…
Περιφερειακά αεροδρόμια,
ΔΕΣΦΑ, Ελληνικό, φυσικό αέριο, ΔΕΗ, ΟΣΕ, λιμάνι Πειραιά, λιμάνι Θεσσαλονίκης
και τόσα άλλα, είναι επενδύσεις που εμείς βάλαμε μπροστά κι εκείνοι από
κολλήματα που έχουν από την εποχή του Φιντέλ Κάστρο, είτε τις διακόπτουν είτε
τις κουράζουν είτε τις ανατρέπουν! Και έτσι, χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας
κινδυνεύουν!
Μεγάλη,
μετά, αδυναμία μας είχαμε- κορυφαία για μένα- στο χώρο της επικοινωνίας! Είχαμε
σπουδαίο έργο ως κυβέρνηση κι αυτό δεν πέρασε. Αντίθετα, οι αντίπαλοί μας
πέρναγαν συχνά ως «αρνητικά», τα όποια δικά μας θετικά επιτεύγματα. Κι αυτό
έγινε πολλές φορές και μας στοίχισε πολύ. Κι αυτά όλα θα αλλάξουν.
Και
φυσικά υπήρχαν αρκετά σφάλματα και σε επιλογές προσώπων. Αλλά είπαμε: Δεν
κυβερνούσαμε μόνοι μας. Συγκυβερνήσαμε κάτω από χαώδεις συνθήκες. Κι είναι
αδύνατο κάτω από τέτοιες χαώδεις συνθήκες, να μη γίνονται σφάλματα…
Εγώ είμαι ο πρώτος που
δέχομαι ότι, σε επίπεδο τακτικής, πολλά θα μπορούσαν να είχαν γίνει
διαφορετικά. Αυτό, όμως, δεν ανατρέπει το δεδομένο ότι οι μεγάλες στρατηγικές
μας επιλογές ήταν σωστές. Και το έργο της διακυβέρνησής μας ήταν θετικό. Και
οφείλουμε, παρ’ όλη την αυτοκριτική που πρέπει να κάνουμε, αυτό να το
υπερασπιστούμε.
Πέρα από την απαραίτητη
αυτοκριτική υπάρχει και άδικη κριτική που έγινε.
Για
παράδειγμα: Ότι κάναμε τάχα «εκστρατεία φόβου»! Δεν κάναμε «εκστρατεία φόβου».
Επισημάναμε κινδύνους. Αληθινούς κινδύνους!
Που
σήμερα βγαίνουν και τα ομολογούν ακόμα και οι αντίπαλοί μας.
Αυτά
που λένε σήμερα, αυτά που ήδη λένε, για δημοψηφίσματα στελέχη της κυβέρνησης,
είναι πολύ χειρότερα από εκείνα για τα οποία εμείς προειδοποιούσαμε
προεκλογικά: Σήμερα, και μετά τη Συμφωνία στο Eurogroup ακόμα, η καταραμένη λέξη
αυτή, το Grexit,
δυστυχώς επέστρεψε. Μιλούν πάλι για κίνδυνο «πιστωτικού γεγονότος». Για πιστωτικούς
ελέγχους στις τράπεζες. Για έκτακτη φορολόγηση. Για χέρι σε καταθέσεις. Μόνοι
τους τα λένε...
Σήμερα
έρχεται ο ίδιος ο Γλέζος και ζητά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό που ο ίδιος
συνέβαλε για να δημιουργηθούν ψευδαισθήσεις!
Η
συγκλονιστική αυτή ομολογία ποιον δικαιώνει; Ποιος προειδοποιούσε έγκαιρα γι’
αυτές τις επικίνδυνες ψευδαισθήσεις; Η
παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία!
Και
τι άλλη επιλογή είχαμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ έταζε στους πάντες τα πάντα. Μπορούσαμε κι
εμείς να τάξουμε από λεφτά που δεν υπήρχαν; Ασφαλώς όχι! Εκείνο που μπορούσαμε
και κάναμε, είναι να προειδοποιήσουμε για τους κινδύνους που έκρυβε αυτή η
ακατάσχετη παροχολογία. Κίνδυνοι που- επαναλαμβάνω- δυστυχώς, σήμερα
επαληθεύονται.
Άλλωστε,
αυτό το κατάλαβαν και πολλοί ψηφοφόροι και μας ψήφισαν. Ναι, μας έφυγαν πολλοί,
γιατί τους πληγώσαμε από μιαν αναπόφευκτα δύσκολη πολιτική. Αλλά μας ήλθαν και
πολλοί, γιατί κατάλαβαν ότι οι κίνδυνοι που επισημαίναμε, ήταν πραγματικοί.
Αν
δεν λέγαμε την αλήθεια στον κόσμο, δεν θα κρατούσαμε τις δυνάμεις μας! Κρατηθήκαμε
στο 28%, γιατί υπήρξαν πολλοί που κατάλαβαν ότι λέγαμε πράγματι την αλήθεια.
Και αυτοί στο εξής θα γίνονται πολύ περισσότεροι…
Και
δεν μπορούμε σήμερα να τους προδώσουμε!
Οι
δύσκολες αλήθειες που είπαμε προεκλογικά είναι- προσέξτε- πολιτικό κεφάλαιο που
θα αποδώσει τώρα. Γιατί τώρα επαληθεύονται αυτές οι αλήθειες!
Και
υπάρχει και μια άλλη λανθασμένη κριτική που γίνεται: Ότι τάχα μετακινηθήκαμε
ιδεολογικά!
Τι
θα πει αυτό; Είναι, για παράδειγμα, «δεξιά στροφή» το ότι αναδείξαμε το
πρόβλημα της ασφάλειας του πολίτη; Όχι βέβαια. Η ασφάλεια δεν είναι ούτε δεξιά
ούτε αριστερή. Είναι προτεραιότητα κάθε νοικοκύρη! Πέρα από κομματικές
προτιμήσεις, ιδεολογικούς διαχωρισμούς.
Είναι
«στροφή» η αναζήτηση νέων ερεισμάτων εξωτερικής πολιτικής που κάναμε, με την
παράλληλη, βέβαια, διατήρηση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της χώρας; Ή
τα ανοίγματα που κάναμε στην Αίγυπτο,
στο Ισραήλ, στην Κίνα και στο Αζερμπαϊτζάν; Ή η προώθηση της εκμετάλλευσης των
θαλασσίων κοιτασμάτων της χώρας και της ΑΟΖ; Αυτά δεν είναι αλλαγή πλεύσης.
Είναι αναγκαίες τομές που κάναμε και τις χειροκρότησε κάθε πατριώτης απ’ όλο το
πολιτικό φάσμα!
Ή
η έμφαση στην ανταγωνιστικότητα, στην επιχειρηματικότητα, στην εξωστρέφεια,
στην ανάγκη για περισσότερες εξαγωγές, είναι «δεξιά» ή «αριστερά»; Είναι ο
πυρήνας της ιδεολογίας κάθε σύγχρονου κόμματος στην Ευρώπη. Και κάθε σύγχρονης
κοινωνίας.
Κι
αντίθετα: Ήταν μήπως «κεντρώο άνοιγμα» να παρουσιάζεις σε σχολικά βιβλία τη
σφαγή του Ελληνισμού της Σμύρνης ως… «ατύχημα συνωστισμού» στην προκυμαία; Αυτό
δεν εξαγρίωσε μόνο τους «δεξιούς». Εξαγρίωσε όλους τους Έλληνες. Για πρέπει όλα
να τα λέμε…
Εάν στην πραγματικότητα,
φίλες και φίλοι, συγκρίνετε τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας, με τις αντίστοιχες
θέσεις των υπόλοιπων Κεντροδεξιών Κομμάτων στην Ευρώπη, θα διαπιστώσετε ότι στα
περισσότερα ζητήματα, ιδιαίτερα τα ιδεολογικά, εμείς είμαστε πολύ περισσότερο
μετριοπαθείς. Αν δείτε τι κάνει σήμερα για την ασφάλεια του πολίτη η
Σοσιαλιστική κυβέρνηση της Γαλλίας, ή τις μεταρρυθμίσεις που κάνει στα εργασιακά
η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ιταλίας, θα διαπιστώσετε πράγματι ότι εμείς
είμαστε πιο «μετριοπαθείς».
Το
ότι στην Ελλάδα κυριαρχούσαν, βέβαια, κάποια αριστερά απολιθώματα όπως το άσυλο
παρανομίας στα Πανεπιστήμια, δεν σημαίνει ότι εμείς δεν έπρεπε να τα
αμφισβητήσουμε. Και σε αυτό ήταν μαζί μας η κοινωνία!
Αντίθετα,
λάθος μας ήταν, αν θέλετε, πως κάποιες πολιτικές που αναγκαστικά εφαρμόσαμε,
όπως στο φορολογικό για παράδειγμα, ήταν επιλογές τελείως έξω από την ιδεολογία
μας. Οι αυξήσεις φόρων δεν είναι «δεξιά στροφή». Αν θέλετε, στον ιδεολογικό
χάρτη είναι, αντίθετα, «αριστερή» στροφή. Είναι αριστερή πολιτική. Κι εμείς
κάναμε το λάθος να μην εξηγήσουμε ότι οι αυξήσεις στους φόρους που κάναμε ήταν
μόνο μέτρο προσωρινό! Δεν είχε καμιά σχέση με την ιδεολογία μας. Στο τέλος,
βέβαια, είχαμε αρχίσει, ξεκινήσαμε, να μειώνουμε τη φορολογία, να
προγραμματίζουμε και πολύ μεγαλύτερες μειώσεις για τα επόμενα χρόνια. Αλλά η
ζημιά είχε γίνει. Από πολιτικές πάντως που σίγουρα δεν ήταν ούτε «δεξιές» ούτε
κεντροδεξιές…
Η
Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Είναι η εγγύηση
της πορείας του τόπου στην Ευρώπη. Και εκτείνεται από τη δημοκρατική δεξιά ως
τις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας. Και σε αυτό όλοι συμφωνούμε. Και τις ιδέες
αυτές τις ασπάζονται πολλοί περισσότεροι από αυτούς που μας ψηφίζουν.
Άρα,
δεν υπήρχε καμία «ιδεολογική μετατόπιση»! Υπήρχε αναπόφευκτο κόστος από
αναγκαστικά μέτρα που εφαρμόσαμε. Και που παρ’ όλα αυτά, μπορέσαμε και
κρατήσαμε τις δυνάμεις μας.
Όμως, τα τελευταία χρόνια,
φίλες και φίλοι, υπάρχουν εξελίξεις και ανατροπές παντού! Και στην Ελλάδα και
στην Ευρώπη. Και θα πρέπει να συζητήσουμε την επικαιροποίηση της ιδεολογίας
μας. Κι αυτό θα γίνει σε συζήτηση με την κοινωνία. Θα είναι μέρος αυτού του
οδοιπορικού στην κοινωνία που οργανώνουμε για τους επόμενους μήνες.
Θα γίνουν παντού νομαρχιακές
συνελεύσεις, άμεσα. Και ύστερα περιφερειακές συνδιασκέψεις. Και θα πάω κι εγώ.
Και θα τους ακούσουμε όλους. Όχι μόνο τα μέλη μας. Τις τοπικές κοινωνίες! Με
ανοιχτές θύρες θα πάμε. Με ανοιχτά αυτιά θα πάμε. Με ανοιχτά μυαλά θα πάμε.
Γιατί έχει γύρω μας αλλάξει ο πολιτικός χάρτης. Υπάρχουν νέοι πολιτικοί
σχηματισμοί. Ποια είναι η θέση του κόμματός μας σε μια τελείως αλλαγμένη
πολιτική σκακιέρα; Ποιοι είναι και πως θα αντιμετωπίσεις, όσους θέλουν να σε
ανταγωνιστούν και από τα αριστερά σου και από τα δεξιά σου; Και πώς θα εσύ θα
πετύχεις την αμφίπλευρη διεύρυνση, που εμείς επιθυμούμε! Αυτά θα πρέπει να τα
μελετήσουμε, να τα συζητήσουμε. Να τα απαντήσουμε…
Ποιος, δηλαδή, είναι ο
άριστος τρόπος για να ξαναφέρεις πίσω στην παράταξη, όσους δικούς μας χάσαμε.
Και ξέρετε για ποιους μιλάω: Από τη μεσαία τάξη, από τους αγρότες, τους
επαγγελματίες, τους εμπόρους, τους επιστήμονες…
Μετά απ’ όλα αυτά, θα έχουμε
πάλι εδώ Πολιτική Επιτροπή, για να βγάλουμε τα συμπεράσματα. Στην
Κοινοβουλευτική Ομάδα, εξήγγειλα προχθές τη δημιουργία του άτυπου οργάνου δίπλα
στον Πρόεδρο και την ανασυγκρότηση των κοινοβουλευτικών επιτροπών, των τομέων
και των Ομάδων Κοινοβουλευτικού Έργου.
Θα γίνουν πολλές αλλαγές
και στο κόμμα. Και θα οδηγήσουν σε εμπέδωση της εσωτερικής δημοκρατικής
λειτουργίας. Αλλά και στην πλήρη αξιοποίηση του στελεχιακού μας δυναμικού. Θα
συγκροτήσω επίσης μια επιτελική ομάδα υπό τον Γραμματέα και το Διευθυντή του
Κόμματος, με ρόλο συμβουλευτικό προς τον Πρόεδρο και – προσέξτε - με τη
συμμετοχή όλων εκείνων που έχουν διατελέσει γραμματείς και διευθυντές στα
προηγούμενα χρόνια της ΝΔ. Στόχος θα είναι, η καταγραφή και αξιολόγηση του
ενεργού, αλλά και του ανενεργού στελεχιακού δυναμικού, μαζί με τη ριζική
αξιολόγηση των δομών του κόμματος. Γιατί πρέπει οι πάντες να αξιοποιηθούν. Και
παλαιότεροι και καινούργιοι. Και να ανασυνταχθεί πλήρως το κόμμα από την κορυφή
ως τη βάση.
Όλα αυτά, όμως, θέλω να θυμάστε: θα γίνουν σε συνθήκες αναταράξεων και κρίσεων
για τη χώρα. Σε συνθήκες όπου η Παράταξή μας θα αναδεικνύεται όλο και
περισσότερο σε μοναδική εγγύηση του ευρωπαϊκού αύριο της χώρας. Σε συνθήκες
όπου η σημερινή κυβέρνηση θα δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να σταθεί. Σε
τέτοιες συνθήκες, εμείς δεν επιτρέπεται να μπούμε σε εσωστρέφεια. Απαιτείται
αντίθετα εγρήγορση, άμεσες αντιδράσεις, ετοιμότητα και σχεδιασμός για κάθε
πιθανή εξέλιξη.
Κάτι ακόμα: Θέμα αρχηγού της παράταξης έθεσα εγώ ο ίδιος στην προχθεσινή
Κοινοβουλευτική μας Ομάδα. Εξηγώντας ότι δεν είμαι «παντρεμένος» με τη θέση
μου, αλλά και ότι θα μου ήταν αδιανόητο αυτήν την ώρα, σε αυτές τις κρίσιμες
στιγμές, να εγκαταλείψω τη μάχη της Παράταξης.
Εξήγησα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ επιζήμιο για την Παράταξη. Αλλά κάλεσα,
έντιμα και καθαρά, όποιον είχε αντίθετη γνώμη, να θέσει το θέμα ανοιχτά και να
κινήσει τις καταστατικές διαδικασίες. Κανείς δεν το έθεσε. Και το θέμα έκλεισε.
Μερικοί συνάδελφοι έθεσαν προχθές θέμα Εκτάκτου Συνεδρίου. Πολύ περισσότεροι
απέρριψαν το Έκτακτο Συνέδριο. Άλλωστε, Έκτακτο Συνέδριο θα γινόταν ουσιαστικά
για ένα λόγο: για πιθανή εκλογή νέου αρχηγού. Και τέτοιο θέμα δεν έθεσε,
βέβαια, κανείς! Ενώ όμως δεν το έθεσαν στην Κ.Ο., κάποιοι το διαρρέουν σε ΜΜΕ,
ενώ ξέρουν ότι έτσι και θα τραυματίσουν τη Νέα Δημοκρατία και θα βοηθήσουν το
ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος έχει μάτια βλέπει.
Γι' αυτό και ο λόγος που απέρριψα το Έκτακτο Συνέδριο είναι απλός: Με το που θα
το ανακοινώναμε και μόνο, θα άνοιγε ο φαύλος κύκλος της πιο νοσηρής
εσωστρέφειας. Και καμία αφορμή να μην έδινε κανένας από μας, θα παρουσίαζαν την
Παράταξή μας «σπαρασσόμενη», την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τα δικά του πολύ
σοβαρά προβλήματα. Και μαζί του, δυστυχώς και η Ελλάδα.
Αντίθετα, το «οδοιπορικό προς το λαό» που ετοιμάζουμε και η ιδεολογική
Συνδιάσκεψη που θα ακολουθήσει, σε συνδυασμό με πολύ περισσότερη εσωτερική
δημοκρατία, επιτρέπει ευκολότερα στην κοινωνία να μας ακούσει και επιτρέπει
ευκολότερα σε μας να την πλησιάσουμε. Αυτό είναι το πραγματικό άνοιγμα προς τα
έξω. Είναι «γραμμή μάχης», που σφυρηλατεί τη ενότητα και που διευρύνει τις
δυνάμεις μας. Δεν είναι εσωστρέφεια, δεν διαιρεί την παράταξη με «προσωπικές
στρατηγικές». Και αυτό, δεν πρόκειται να το επιτρέψω.
Αυτή είναι η γραμμή μάχης της Νέας Δημοκρατίας. Και η πορεία της δικαίωσής της
και της δικαίωσης του ρόλου της. Και καλώ πραγματικά όλους και όλες να
συμμετάσχουν σε αυτή τη μάχη!
Μην ξεχνάτε ότι μέσα στην κοινωνία δεν υπάρχουν αυτοί που ελπίζουν στο ΣΥΡΙΖΑ
κι εκείνοι που φοβούνται από το ΣΥΡΙΖΑ. Στη συντριπτική πλειονότητα της
κοινωνίας, μέσα σε κάθε πολίτη συνυπάρχει η ελπίδα για κάτι καλύτερο, με το
φόβο για το χειρότερο.
Κάποια στιγμή, σε πολλούς κυριάρχησε η «εύκολη», η ψεύτικη ελπίδα που
καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, όταν οι προσδοκίες καταρρεύσουν, θα κυριαρχήσει ο
φόβος. Ρόλος δικός μας, επειδή ακριβώς έχουμε θαρραλέα προειδοποιήσει για τους
κινδύνους, αλλά κι επειδή εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι σηκώσαμε τη χώρα στα
πόδια της, είναι να μην αφήσουμε το φόβο να κυριαρχήσει! Αλλά να μετατρέψουμε
τη διάψευση των ψεύτικων προσδοκιών σε αληθινή ελπίδα! Να εγγυηθούμε την
ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και να δώσουμε προοπτική σε ένα κόσμο που ήδη
ανησυχεί.
Πολλές φορές, για να
πιστέψεις στο σωστό, στο δύσκολο αλλά μεγάλο, πρέπει προηγουμένως να έχεις
απομυθοποιήσει το εύκολο, το εντελώς ψεύτικο, το ευτελές.
Όμως, για να το πετύχουμε
αυτό, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και ανοιχτοί στον κόσμο. Όχι βυθισμένοι σε
εσωτερική «φαγωμάρα».
Δεν θα πέσουμε στην παγίδα της εσωστρέφειας. Ούτε θα κάνει κανείς τέτοιο «δώρο»
στο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει 1.700.000 αγωνιστές που μας ψήφισαν και ανάμεσά τους
υπάρχουν και εκείνοι που μας ψήφισαν και για πρώτη φορά. Γι' αυτούς και με
αυτούς θα δώσουμε τη μάχη! Και έχουμε και το δίκιο και την αλήθεια με το μέρος
μας.
Θα υπερασπιστούμε το έργο
μας, θα διορθώσουμε τα λάθη μας, ναι. Και το κυριότερο: Θα δώσουμε στην
κοινωνία ένα στήριγμα, την ώρα που διαψεύδονται τα ψέματα και οι ψευδαισθήσεις
του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό είναι το χρέος μας,
έτσι κι αλλιώς.
Και αυτό θα είναι η
δικαίωσή μας από δω και μπρός!
Αυτός είναι ο ρόλος της
Νέας Δημοκρατίας, της Παράταξής μας. που όλοι τιμούμε και όλοι αγαπάμε.
Σας ευχαριστώ σήμερα για την παρουσία σας εδώ.
Σας ευχαριστώ. Θα
συνεχίσουμε τη συζήτηση.