Στη ζωή ό,τι δίνεις
παίρνεις. Όταν άπλωνε το χέρι για βοήθεια ο κ.Παπανδρέου ο κ.Σαμαράς αρνιόταν
να σχηματίσει το μεγάλο συνασπισμό απέναντι στο σκοτεινό κράτος. Μετέπειτα
ήρθαν αναπόφευκτα οι Κάννες, όπου ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας αποπειράθηκε να περάσει σε
μία άλλη διάσταση μαζί με την ελληνική κοινωνία.
Ο κ.Σαμαράς
έγινε και αυτός Πρωθυπουργός της Ελλάδας όμως δύο χρόνια μετά κατά μία
διαβολική σύμπτωση απλώνει το χέρι και ζητάει 180 για να περάσουν μαζί στην
ίδια διάσταση που κοιτούσε και ο κ.Παπανδρέου.
Με τον ίδιο
ακριβώς κύκλο απώλεσαν πολύτιμο χρόνο και οι δύο έχοντας ανθρώπους στο Μαξίμου
που αποδείχθηκαν ότι συνεργάζονταν περισσότερο με τον εχθρό και λίγο μετά την απομάκρυνση τους
απειλήθηκε και των δύο η συνταγματική τετραετή θητεία τους ως Πρωθυπουργών της χώρας.
Με τον ίδιο
μαεστρικό ακριβώς τρόπο και για τους δύο την κατάλληλη στιγμή βρέθηκαν δίπλα τους οι κατάλληλοι άνθρωποι
που περισσότερο τους έσπρωξαν σε μία άγνωστη κατεύθυνση παρά τους ωφέλησαν.
Όλοι πατριώτες, με μερικές offshore ίσως.
Τους ίδιους ανθρώπους
απέναντι συνάντησαν και οι δύο στην Ευρώπη, που έπαθαν και έμαθαν όμως. Έτσι τώρα την επόμενη ημέρα της
Ευρώπης την έχουν σχεδιάσει με ή χωρίς την Ελλάδα και την κοινωνία της, που δεν
λέει να ξεχάσει τις παιδικές ασθένειες των τελευταίων 200 ετών.
Πώς
μία χώρα με
τόσο πλούτο καταφέρνει να βρίσκεται στις παρυφές του ευρωπαϊκού
πολιτισμού και
να επιζητεί τη φτωχοποίησή της είναι ένα θαύμα. Οι κ.κ. Παπανδρέου και
Σαμαράς
την κρίσιμη ώρα δεν τόλμησαν, φοβήθηκαν πολιτικά να αντιμετωπίσουν την
ιστορία.
Να ψηφίσουν την Νέα Ελλάδα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ο εχθρός τους
τραυμάτισε χωρίς να πυροβολήσει. Όπως ακριβώς στα Ίμια. Υπνωτισμένοι από
σύμβουλους της νύχτας ανασχηματίστηκαν προς το χειρότερο και
δεν κατάφεραν να σκοτώσουν το θεριό του παρακράτους, με τα πολλά κεφάλια
και το
ένα μυαλό.
Τώρα η Ελλάδα
και σε λίγο η Ευρώπη αναζητούν τον Ηρακλή που θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία. Ο
χρόνος πια δεν είναι με το μέρος της Ελλάδας και ο κομμουνισμός της κολεκτίβας είναι προ
των πυλών. Για τον ειδικό
σκοπό της διάλυσης της Ελλάδας.
Μόνο μία ανέλπιστη ένωση παθιασμένων Ελλήνων
μπορεί να αντιστρέψει το ρου της ιστορίας. Αλλά το πάθος χάθηκε στις τράπεζες της
Ελβετίας, χέρι χέρι με το διάβολο που ντύθηκε παππάς.
Αλί και τρισαλί,
Ελλάς. Η κατρακύλα αύριο θα είναι μεγαλύτερη…
thedayaftergr.blogspot.gr/
