Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Ντόρα Μπακογιάννη: "Η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα σε κρίση, πρέπει να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη."

 http://fe-mail.gr/media/Image/interviews/2009/10/bakogianni/dora_bakogianni_500_2.jpg
Η βουλευτής της ΝΔ  Ντόρα Μπακογιάννη  συμμετείχε σήμερα στη συνάντηση της Αθήνας που διοργάνωσε, ο Nouvel Observateur και η «Καθηµερινή» και μίλησε στη θεματική ενότητα: «Αύριο, η Ευρώπη: Και αν ο βορράς απαλλασσόταν από το νότο;».
 Η Ντόρα Μπακογιάννη είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία της:
«Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι το όραμα της Ευρώπης έχει ξεθωριάσει. Είναι επίσης αλήθεια ότι η μεγάλη οικονομική κρίση η οποία χτύπησε ολόκληρη την Ευρώπη δημιούργησε τελείως αρνητικά αντανακλαστικά στις χώρες. Δηλαδή αντί να προχωρήσουν μπροστά στην ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής συνεργασίας, τα αντανακλαστικά ήταν αντανακλαστικά σκαντζόχοιρου. Κλείστηκαν στον εαυτό τους, ανέβηκαν οι εθνικιστικές φωνές, ανέβηκαν οι τόνοι στο εσωτερικό των χωρών και έτσι φτάσαμε στο περίφημο επιχείρημα -το οποίο αν δείτε τον αγγλοσαξονικό τύπο είναι γεμάτος από αυτά τα επιχειρήματα- γιατί οι Γερμανοί να πληρώνουν τους Έλληνες, γιατί να πληρώνουν τους Πορτογάλους κοκ. Ξεχνάμε όμως ότι η Ευρώπη όταν έκανε το πρώτο της άνοιγμα προς ανατολάς, μια ανατολή η οποία κατεξοχήν ενδιαφέρει οικονομικά την Γερμανία, ήταν επίσης μια πολιτική η οποία και τότε είχε ένα σημαντικό κόστος. Με λίγα λόγια αυτό το οποίο θέλω να πω είναι ότι η Ευρώπη δεν είναι Ευρώπη αν γίνει μια συνάθροιση κάποιων χωρών του Βορρά. Δεν έχει καμία σχέση με το οικοδόμημα το οποίο θα μπορεί να σταθεί πραγματικά ανταγωνιστικά στη νέα οικονομική πραγματικότητα η οποία δημιουργείται. Ούτε απέναντι στις νέες δυνάμεις οι οποίες δημιουργούνται ούτε στις παλιές δυνάμεις.
Η Ευρώπη λοιπόν βρίσκεται σήμερα σε κρίση, πρέπει να κάνει την αυτοκριτική της, πρέπει να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη, πρέπει να δει ποιες είναι οι αδυναμίες της και οι αδυναμίες της σίγουρα είναι πολλές. Από το θεσμικό επίπεδο,  ξέρω ότι ο κ. Αλιβιζάτος λέει ότι αν υπάρχει πολιτική βούληση τότε το θεσμικό πλαίσιο φτάνει, δεν είμαι απολύτως βεβαία ότι δεν θέλει και προσαρμογή το θεσμικό πλαίσιο, το βέβαιο όμως είναι ότι αυτή η έλλειψη πολιτικής βούλησης και αυτός ο φόβος μπροστά στο πολιτικό κόστος, στο εσωτερικό των χωρών, κινδυνεύει να καταστήσει την Ευρώπη παράλυτη.  Και επειδή είμαστε μια γενιά που δεν ζήσαμε τον  Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, πήραμε  την Ευρώπη ως δεδομένη, δηλαδή πήραμε τα καλά της Ευρώπης “for granted” όπως λέμε στη Βελωτά Ευρυτανίας και  αυτό είναι το δομικό πρόβλημα σήμερα. Η δικιά μας  γενιά θεώρησε τα καλά δεδομένα και δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε πολιτικά την υπέρβαση η οποία χρειάζεται για να μπορέσουμε να στηρίξομε αποτελεσματικά την Ευρώπη. Και αν θέλετε, αυτό από το οποία σήμερα πάσχει η Ευρώπη είναι η έλλειψη πολιτικής ηγεσίας.
Θα κλείσω με μια πραγματικότητα την οποία κανονικά ένας άνθρωπος σαν και μένα δεν πρέπει να την πει, δεν είναι τυχαία η επιλογή των προσώπων η οποία γίνεται για να υπηρετήσουν στην Ευρώπη. Βλέπετε ότι η διακυβερνητική με την Κομισιόν έχει πλέον μια τεράστια διαφορά. Η διακυβερνητική έχει τη δύναμη, η Κομισιόν είναι εντολοδόχοι. Δεν ήταν αυτό το όραμα της Ευρώπης. Το όραμα της Ευρώπης ήταν να υπάρχουν προσωπικότητες μέσα στην Ευρώπη οι οποίες θα σύρουν αυτό το ευρωπαϊκό κάρο προς τα μπρος. Προσωπικότητες τέτοιες οι οποίες όποτε υπήρξαν σημάδεψαν την Ευρώπη. Και άρα σήμερα μπροστά σε αυτές τις ευρωεκλογές έχουμε ένα πάρα πολύ μεγάλο δίλημμα: εμείς που πιστεύουμε στο ευρωπαϊκό όραμα, είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μάχη γι’ αυτό το ευρωπαϊκό όραμα, θα μπορέσουμε όμως να περάσουμε το μήνυμα απέναντι στον λαϊκισμό τον οποίο αντιμετωπίζουμε καθημερινά; Διότι είναι εύκολο να χτυπήσεις την Ευρώπη, την γραφειοκρατία, την αδυναμία αποτελέσματος. Είναι δύσκολο να υπερασπιστείς ένα όραμα, το οποίο, αν θέλεις να πεις τα πράγματα με το όνομά τους, συμπεριλαμβάνει ότι θα δώσεις και ένα κομμάτι της δικής σου κυριαρχίας στην ενωμένη Ευρώπη. Αυτό θα είναι το ζητούμενο αυτών των εκλογών και εγώ κυρίες και κύριοι τρέμω πραγματικά τη Δευτέρα το πρωί μετά τις Ευρωπαϊκές εκλογές, εάν αυτή η προσπάθεια δεν έχει πετύχει και αν το μόνο πράγμα το οποίο μείνει στο μυαλό των ευρωπαίων πολιτών είναι η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και το όραμα έχει τελείως ξεθωριάσει και έτσι ο στόχος χαθεί».