Η Ευρώπη της κρίσης, που αβίαστα και άκριτα μετατράπηκε σε
Ευρώπη της λιτότητας και της ασφυκτικής πίεσης στα όρια αντοχής των
κοινωνιών της, μοιάζει να πληρώνει ήδη το βαρύ τίμημα εκείνης της
άστοχης επιλογής. Και, με φόντο τις ευρωεκλογές του Μαϊου, κανείς δεν
μπορεί πλέον να προβλέψει πόσο ψηλά θα φτάσουν σε κάθε χώρα τα κόμματα
που κηρύττουν τον ευρωσκεπτικισμό και την αντίδραση.
Όπως δείχνει σχετική δημοσκόπηση της “SMG”, ακόμη και οι Ιταλοί τείνουν πλέον προς τον ευρωσκεπτικισμό, ειδικά τα τρία τελευταία χρόνια της κρίσης, που επηρέασε σημαντικά τη Ρώμη, εκκινώντας από την ανατροπή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και την αντικατάστασή του στην πρωθυπουργία από τον τεχνοκράτη Μάριο Μόντι, προκειμένου να εφαρμόσει πιστά και χωρίς… δεύτερες σκέψεις, το πρόγραμμα λιτότητας που είχε εκπονήσει η Γερμανία για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα της μέτρησης, μέσα σε 12 χρόνια, από το 2002 μέχρι το 2014, η θετική εικόνα που είχαν οι Ιταλοί για την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χάσει… 51%. Και ενώ το 2002, το 70% των Ιταλών θεωρούσε ότι η χώρα τους κερδίζει από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ποσοστό αυτό έχει κατρακυλήσει σήμερα, το 2014, στο 19%.
Η μεγάλη στροφή έγινε το 2012, λίγους μήνες μετά την ανατροπή Μπερλουσκόνι, όταν για πρώτη φορά πέρασαν μπροστά οι αρνητικές γνώμες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με 26%-21%. Το 2013, η ψαλίδα ήταν 32%-16%, και φέτος το 2014, μπορεί οι θετικές γνώμες για την Ευρωπαϊκή Ένωση να ανέβηκαν στο 19%, οι αρνητικές ωστόσο εκτοξεύτηκαν στο 47%, με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να υποστηρίζει ότι η χώρα τους χάνει και δεν κερδίζει από τη συμμετοχή της στην Ενωμένη Ευρώπη.
Κάπως έτσι εξηγείται πλήρως και η θυελλώδης άνοδος των ποσοστών του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, που σε όλες τις δημοσκοπήσεις κινείται σταθερά πάνω από το 20%, και σε αρκετές περιπτώσεις είναι η δεύτερη πολιτική δύναμη στην Ιταλία, πίσω από το Δημοκρατικό Κόμμα της Κεντροαριστεράς, και μπροστά από το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
υστερογραφα
Όπως δείχνει σχετική δημοσκόπηση της “SMG”, ακόμη και οι Ιταλοί τείνουν πλέον προς τον ευρωσκεπτικισμό, ειδικά τα τρία τελευταία χρόνια της κρίσης, που επηρέασε σημαντικά τη Ρώμη, εκκινώντας από την ανατροπή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και την αντικατάστασή του στην πρωθυπουργία από τον τεχνοκράτη Μάριο Μόντι, προκειμένου να εφαρμόσει πιστά και χωρίς… δεύτερες σκέψεις, το πρόγραμμα λιτότητας που είχε εκπονήσει η Γερμανία για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα της μέτρησης, μέσα σε 12 χρόνια, από το 2002 μέχρι το 2014, η θετική εικόνα που είχαν οι Ιταλοί για την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χάσει… 51%. Και ενώ το 2002, το 70% των Ιταλών θεωρούσε ότι η χώρα τους κερδίζει από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ποσοστό αυτό έχει κατρακυλήσει σήμερα, το 2014, στο 19%.
Η μεγάλη στροφή έγινε το 2012, λίγους μήνες μετά την ανατροπή Μπερλουσκόνι, όταν για πρώτη φορά πέρασαν μπροστά οι αρνητικές γνώμες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με 26%-21%. Το 2013, η ψαλίδα ήταν 32%-16%, και φέτος το 2014, μπορεί οι θετικές γνώμες για την Ευρωπαϊκή Ένωση να ανέβηκαν στο 19%, οι αρνητικές ωστόσο εκτοξεύτηκαν στο 47%, με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να υποστηρίζει ότι η χώρα τους χάνει και δεν κερδίζει από τη συμμετοχή της στην Ενωμένη Ευρώπη.
Κάπως έτσι εξηγείται πλήρως και η θυελλώδης άνοδος των ποσοστών του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, που σε όλες τις δημοσκοπήσεις κινείται σταθερά πάνω από το 20%, και σε αρκετές περιπτώσεις είναι η δεύτερη πολιτική δύναμη στην Ιταλία, πίσω από το Δημοκρατικό Κόμμα της Κεντροαριστεράς, και μπροστά από το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
υστερογραφα
