Άρθρο της επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας Μαριέττας Γιαννάκου φιλοξενεί η Huffington Post. Σε αυτό η αναφέρεται στην κατάσταση της μετά-κρίση Ελλάδας και σε όσα θα πρέπει να κάνει η Ευρώπη για να υπερβούμε την δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε.
«Θα επιβιώσει η Ελλάδα από την καταιγίδα της τρέχουσας κρίσης; Η Ευρώπη πρόκειται να αλλάξει μονοπάτι από τα επιτεύγματα της μεταπολεμικής πολιτικής συνεργασίας και της οικονομικής ενσωμάτωσης στα αχαρτογράφητα ύδατα των εθνικών εγωισμών και των ιδιοτελών συμφερόντων;
Η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι αδιάρρηκτα δεμένες μεταξύ τους. Αμφότερες εκπροσωπούν ισχυρά ιδανικά για τον ανθρωπισμό, τον πολιτισμό, την δημοκρατία και την ευημερία. Αυτό που έχει παραγνωρισθεί είναι ότι έχουν ξεπεράσει ακόμα χειρότερες καταστάσεις, με βαριές συνέπειες για τους πληθυσμούς των. Αυτό όμως που είναι διακριτικό της στενής ευρωπαϊκής σύνδεσης της Ελλάδας όσο και των ελληνικών θεμελίων της Ευρώπης είναι το είδος της αγωνιστικής διάθεσης προς την αποκατάσταση της ισχύος, την υπέρβαση παλαιών αποτυχιών και τηνν δημιουργία νέων οραμάτων για το μέλλον.
Η ιστορία της Ελλάδας βρίθει περιόδων ιστορικών επιτευγμάτων και δόξας, ακολουθούμενων από δύσκολες εποχές φυσικής, πολιτικής και οικονομικής καταστροφής. Αυτό είναι το μήνυμα που η μακρά ιστορία μας μεταφέρει στον σύγχρονο κόσμο. Αυτό είναι που προσέλκυσε το ενδιαφέρον σύγχρονων φιλελλήνων όπως ο Chateaubriand, ο Byron, ο Berlioz, ο Delacroix, ο Pushkin και ο Hugo. Παρατήρησαν τα ερείπια της μακράς κατοχής της Ελλάδας, της κρίσιμης κατάστασης του πληθυσμού που μαχόταν για τη συλλογική του ελευθερία. Αλλά ήταν πεπεισμένοι για τις δυνατότητες αυτών των ανθρώπων, την ισχύ των ιδεών τους και των προσόντων που ενσαρκώνονταν στην καθημερινή ζωή, τη νοοτροπία των καθημερινών πολιτών.
Η Ελλάδα δεν ζητάει από τον κόσμο να γίνει συνυπεύθυνος για αποτυχημένες πολιτικές, οι οποίες δίκαια αποδίδονται σε εγχώριες αστοχίες. Αντίθετα, ζητάμε από τον κόσμο να σταθεί αλληλέγγυος με αυτό που οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι εκπροσωπούν: την δημοκρατία, την ελεύθερη και ισότιμη ιθαγένεια, την προστασία των πιο αδύνατων, τον χριστιανικό Ουμανισμό, την προσήλωση στην ειρήνη, την πολιτική συνεργασία, την οικονομική ευημερία.
Η κρίση στην ευρωζώνη φαίνεται να απειλεί τις περισσότερες από τις προαναφερθείσες αξίες και επιτεύγματα. Δεν υπάρχει λόγος απαισιοδοξίας για την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση. Ωστόσο, πρέπει να επαγρυπνούμε ενάντια σε σιωπηλές τάσεις εντός των πολιτικών μας πολιτισμών. Ο ευρωσκεπτικισμός, ο λαϊκισμός και οι εθνικιστικές ιδέες ασκούν ακόμα επιρροή σε συγκεκριμένα τμήματα των Ευρωπαίων πολιτών. Όμως, υπάρχουν και ακόμα χειρότερα φαινόμενα, όπως ο δεξιός ακραίος εξτρεμισμός, οι ρατσιστικές στάσεις, ο κυνισμός, τα οποία αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή ακόμα και σε κράτη που δεν δοκιμάζουν τις πραγματικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Ιδιαίτερα στην Ελλάδα η μεγάλη πλειονότητα των νοικοκυριών βιώνει δραματική πτώση στα εισοδήματά του συνεπεία πολλών χρόνων ύφεσης, της υψηλής φορολογίας και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις. Αυτό έχει επιδράσει σοβαρά στην καθημερινή ζωή και ωθεί τους γονείς να μειώσουν τον προϋπολογισμό τους ακόμα και για τα βασικά αγαθά, όπως το φαγητό, τις σχολικές δαπάνες και την υγεία. Πολλοί άνθρωποι ζουν πολύ κάτω από το όριο φτώχειας και εξαρτώνται από την στήριξη που παρέχεται από την Εκκλησία και άλλους κοινωνικούς δρώντες.
Ταυτόχρονα το πολιτικό σύστημα έρχεται αντιμέτωπο με πρωτόφαντα επίπεδα χαμηλής εμπιστοσύνης και διαδεδομένες αντισυστημικές απόψεις. Μια σκληρή συνέπεια είναι η εκλογική επιτυχία της Χρυσής Αυγής, ενός ακροδεξιού, αντιδημοκρατικού, αντιμεταναστευτικού και εθνικιστικού κόμματος, το οποίο διατηρεί ακόμα την έλξη του στο εκλογικό σώμα, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει η ακροαριστερή τρομοκρατία νέου τύπου, η οποία είναι πολύ καλά οπλισμένη και απειλεί τη ζωή ακόμα και καθημερινών πολιτών, όπως φαίνεται από την βόμβα που μπήκε πρόσφατα στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Και το δικό μου το σπίτι έγινε στόχος τρομοκρατικής ομάδας στο παρελθόν.
Πώς πρέπει να αντιδράσουμε απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα πανευρωπαϊκής σημασίας; Πιστεύω ακράδαντα ότι θα πρέπει να ανατρέξουμε στην κληρονομιά των ευρωπαϊκών ιδανικών, τα οποία προώθησαν το πρωτοποριακό εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης. Δεν θα πρέπει να υποκύψουμε ούτε στην Σκύλλα των εθνικιστικών απόψεων ούτε στη Χάρυβδη των κυρίαρχων αγορών και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Θα πρέπει να βαδίσουμε σε ένα νέο μονοπάτι βιώσιμης ανάπτυξης που διορθώνει πολιτικές αποτυχίες του παρελθόντος, διασφαλίζει σημαντικά κεκτημένα, δημιουργεί ευημερία για όλους και σέβεται το περιβάλλον. Οι επερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014 παρέχουν την ευκαιρία για νέα προσέγγιση ως προς την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση, καινούργιες λεωφόρους για πολιτική συνεργασία και ισχυρές συμμαχίες για την υποστήριξη των κοινών συμφερόντων των ευρωπαϊκών λαών. Προσωπικά, διατύπωσα προτάσεις για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, τα οποία μπορούν να ενεργήσουν ως τα ενδιάμεσα σώματα για ένα τόσο σημαντικό πολιτικό εγχείρημα.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, την επαύριον των εκλογών του 2012 σχηματίσθηκε τρικομματική κυβέρνηση μεταξύ του κεντροδεξιού, του κεντρώου και του αριστερού κόμματος με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά. Πολύ σύντομα η κυβέρνηση Σαμαρά εκτέλεσε πολύ σημαντικά καθήκοντα ως προς την εφαρμογή και την σχεδίαση όλων των αναγκαίων δομικών μεταρρυθμίσεων, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και οργάνων προς την Ελλάδα και την σταδιακή επαναφορά της πίστης στην ελληνική οικονομία. Η κατάσταση εξακολουθεί να είναι κρίσιμη. Όμως, εμπνευσμένοι από την κληρονομιά της Ελλάδας και της Ευρώπης, τις στιγμές επιτυχίας όσο και αποτυχίας μας, μπορούμε να γίνουμε σοφότεροι και σαφώς πιο αποτελεσματικοί στην διατήρηση των πολύ σημαντικών προαπαιτούμενων μιας δημοκρατικής πολιτικής κοινωνίας».
ysterografa.gr
«Θα επιβιώσει η Ελλάδα από την καταιγίδα της τρέχουσας κρίσης; Η Ευρώπη πρόκειται να αλλάξει μονοπάτι από τα επιτεύγματα της μεταπολεμικής πολιτικής συνεργασίας και της οικονομικής ενσωμάτωσης στα αχαρτογράφητα ύδατα των εθνικών εγωισμών και των ιδιοτελών συμφερόντων;
Η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι αδιάρρηκτα δεμένες μεταξύ τους. Αμφότερες εκπροσωπούν ισχυρά ιδανικά για τον ανθρωπισμό, τον πολιτισμό, την δημοκρατία και την ευημερία. Αυτό που έχει παραγνωρισθεί είναι ότι έχουν ξεπεράσει ακόμα χειρότερες καταστάσεις, με βαριές συνέπειες για τους πληθυσμούς των. Αυτό όμως που είναι διακριτικό της στενής ευρωπαϊκής σύνδεσης της Ελλάδας όσο και των ελληνικών θεμελίων της Ευρώπης είναι το είδος της αγωνιστικής διάθεσης προς την αποκατάσταση της ισχύος, την υπέρβαση παλαιών αποτυχιών και τηνν δημιουργία νέων οραμάτων για το μέλλον.
Η ιστορία της Ελλάδας βρίθει περιόδων ιστορικών επιτευγμάτων και δόξας, ακολουθούμενων από δύσκολες εποχές φυσικής, πολιτικής και οικονομικής καταστροφής. Αυτό είναι το μήνυμα που η μακρά ιστορία μας μεταφέρει στον σύγχρονο κόσμο. Αυτό είναι που προσέλκυσε το ενδιαφέρον σύγχρονων φιλελλήνων όπως ο Chateaubriand, ο Byron, ο Berlioz, ο Delacroix, ο Pushkin και ο Hugo. Παρατήρησαν τα ερείπια της μακράς κατοχής της Ελλάδας, της κρίσιμης κατάστασης του πληθυσμού που μαχόταν για τη συλλογική του ελευθερία. Αλλά ήταν πεπεισμένοι για τις δυνατότητες αυτών των ανθρώπων, την ισχύ των ιδεών τους και των προσόντων που ενσαρκώνονταν στην καθημερινή ζωή, τη νοοτροπία των καθημερινών πολιτών.
Η Ελλάδα δεν ζητάει από τον κόσμο να γίνει συνυπεύθυνος για αποτυχημένες πολιτικές, οι οποίες δίκαια αποδίδονται σε εγχώριες αστοχίες. Αντίθετα, ζητάμε από τον κόσμο να σταθεί αλληλέγγυος με αυτό που οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι εκπροσωπούν: την δημοκρατία, την ελεύθερη και ισότιμη ιθαγένεια, την προστασία των πιο αδύνατων, τον χριστιανικό Ουμανισμό, την προσήλωση στην ειρήνη, την πολιτική συνεργασία, την οικονομική ευημερία.
Η κρίση στην ευρωζώνη φαίνεται να απειλεί τις περισσότερες από τις προαναφερθείσες αξίες και επιτεύγματα. Δεν υπάρχει λόγος απαισιοδοξίας για την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση. Ωστόσο, πρέπει να επαγρυπνούμε ενάντια σε σιωπηλές τάσεις εντός των πολιτικών μας πολιτισμών. Ο ευρωσκεπτικισμός, ο λαϊκισμός και οι εθνικιστικές ιδέες ασκούν ακόμα επιρροή σε συγκεκριμένα τμήματα των Ευρωπαίων πολιτών. Όμως, υπάρχουν και ακόμα χειρότερα φαινόμενα, όπως ο δεξιός ακραίος εξτρεμισμός, οι ρατσιστικές στάσεις, ο κυνισμός, τα οποία αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή ακόμα και σε κράτη που δεν δοκιμάζουν τις πραγματικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Ιδιαίτερα στην Ελλάδα η μεγάλη πλειονότητα των νοικοκυριών βιώνει δραματική πτώση στα εισοδήματά του συνεπεία πολλών χρόνων ύφεσης, της υψηλής φορολογίας και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις. Αυτό έχει επιδράσει σοβαρά στην καθημερινή ζωή και ωθεί τους γονείς να μειώσουν τον προϋπολογισμό τους ακόμα και για τα βασικά αγαθά, όπως το φαγητό, τις σχολικές δαπάνες και την υγεία. Πολλοί άνθρωποι ζουν πολύ κάτω από το όριο φτώχειας και εξαρτώνται από την στήριξη που παρέχεται από την Εκκλησία και άλλους κοινωνικούς δρώντες.
Ταυτόχρονα το πολιτικό σύστημα έρχεται αντιμέτωπο με πρωτόφαντα επίπεδα χαμηλής εμπιστοσύνης και διαδεδομένες αντισυστημικές απόψεις. Μια σκληρή συνέπεια είναι η εκλογική επιτυχία της Χρυσής Αυγής, ενός ακροδεξιού, αντιδημοκρατικού, αντιμεταναστευτικού και εθνικιστικού κόμματος, το οποίο διατηρεί ακόμα την έλξη του στο εκλογικό σώμα, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει η ακροαριστερή τρομοκρατία νέου τύπου, η οποία είναι πολύ καλά οπλισμένη και απειλεί τη ζωή ακόμα και καθημερινών πολιτών, όπως φαίνεται από την βόμβα που μπήκε πρόσφατα στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Και το δικό μου το σπίτι έγινε στόχος τρομοκρατικής ομάδας στο παρελθόν.
Πώς πρέπει να αντιδράσουμε απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα πανευρωπαϊκής σημασίας; Πιστεύω ακράδαντα ότι θα πρέπει να ανατρέξουμε στην κληρονομιά των ευρωπαϊκών ιδανικών, τα οποία προώθησαν το πρωτοποριακό εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης. Δεν θα πρέπει να υποκύψουμε ούτε στην Σκύλλα των εθνικιστικών απόψεων ούτε στη Χάρυβδη των κυρίαρχων αγορών και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Θα πρέπει να βαδίσουμε σε ένα νέο μονοπάτι βιώσιμης ανάπτυξης που διορθώνει πολιτικές αποτυχίες του παρελθόντος, διασφαλίζει σημαντικά κεκτημένα, δημιουργεί ευημερία για όλους και σέβεται το περιβάλλον. Οι επερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014 παρέχουν την ευκαιρία για νέα προσέγγιση ως προς την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση, καινούργιες λεωφόρους για πολιτική συνεργασία και ισχυρές συμμαχίες για την υποστήριξη των κοινών συμφερόντων των ευρωπαϊκών λαών. Προσωπικά, διατύπωσα προτάσεις για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, τα οποία μπορούν να ενεργήσουν ως τα ενδιάμεσα σώματα για ένα τόσο σημαντικό πολιτικό εγχείρημα.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, την επαύριον των εκλογών του 2012 σχηματίσθηκε τρικομματική κυβέρνηση μεταξύ του κεντροδεξιού, του κεντρώου και του αριστερού κόμματος με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά. Πολύ σύντομα η κυβέρνηση Σαμαρά εκτέλεσε πολύ σημαντικά καθήκοντα ως προς την εφαρμογή και την σχεδίαση όλων των αναγκαίων δομικών μεταρρυθμίσεων, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και οργάνων προς την Ελλάδα και την σταδιακή επαναφορά της πίστης στην ελληνική οικονομία. Η κατάσταση εξακολουθεί να είναι κρίσιμη. Όμως, εμπνευσμένοι από την κληρονομιά της Ελλάδας και της Ευρώπης, τις στιγμές επιτυχίας όσο και αποτυχίας μας, μπορούμε να γίνουμε σοφότεροι και σαφώς πιο αποτελεσματικοί στην διατήρηση των πολύ σημαντικών προαπαιτούμενων μιας δημοκρατικής πολιτικής κοινωνίας».
ysterografa.gr
