Φυσικά, η όποια σχετική συζήτηση είναι πρόωρη. Φυσικά, θυμίζει πολύ… Ελλάδα, όπου την επομένη κάθε εκλογικής αναμέτρησης οι ηττημένοι ζητούν νέες εκλογές. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα συμβεί σε τέσσερα χρόνια, ή μάλλον… σε τρία, τότε που θα ξεκινήσει η μάχη των προκριματικών εκλογών για το προεδρικό χρίσμα στους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς.
Μισό λεπτό, όμως. Για την Αμερική μιλάμε. Δηλαδή, για την τελευταία εναπομείνασα, έστω και “τσαλακωμένη” υπερδύναμη του πλανήτη. Μάλλον λοιπόν είναι εύλογο το “σύστημα” να προετοιμάζεται για την μετά-Ομπάμα εποχή από τώρα. Ο re-elected Πρόεδρος άλλωστε, δεν έχει το συνταγματικό δικαίωμα να διεκδικήσει τρίτη θητεία. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, μάλλον ο Μπιλ Κλίντον δεν θα είχε φύγει ποτέ από το Οβάλ Γραφείο.
Δεν συμβαίνει βέβαια αυτό. Και έτσι, στις ΗΠΑ έχει ξεκινήσει η συζήτηση για το ποιοι θα μπορούσαν να αναμετρηθούν στις εκλογές του 2016, με δεδομένη και την αποστρατεία του Μιτ Ρόμνεϊ για λογαριασμό των Ρεπουμπλικανών.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Οι δυο προφανείς αντίπαλοι είναι οι υποψήφιοι Αντιπρόεδροι των δυο ψηφοδελτίων. Ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, και ο Ρεπουμπλικανός αντίπαλός του Πολ Ράιαν. Ο Μπάιντεν κέρδισε πόντους από την καθοριστική συμβολή του στην προεκλογική εκστρατεία. Οι πολιτικοί αναλυτές στις ΗΠΑ θεωρούν ότι η δική του νίκη στο debate των αντιπροέδρων απέναντι στον Πολ Ράιαν “φρέναρε” το ρεύμα που είχε αρχίσει να διαφαίνεται σε παναμερικανικό επίπεδο υπέρ του Μιτ Ρόμνεϊ. Μετά το πρώτο “καταραμένο” debate με τον Μπαράκ Ομπάμα στο Ντένβερ. Εκεί όπου ο Πρόεδρος που τελικά επανεξελέγη, έμοιαζε με… στρογγυλό και απονευρωμένο πολιτικό, αντί για τον δυναμικό και ανατρεπτικό ηγέτη που μας είχε συνηθίσει. Ο Πολ Ράιαν από την πλευρά του, έχασε ακόμη και εντός έδρας, στο Γουισκόνσιν. Δεν προσέφερε κάτι το ουσιαστικό στον Ρόμνεϊ, και δύσκολα θα καταφέρει να αποφύγει την ετικέτα του “χαμένου”.
Ένα άλλο πιθανό ζευγάρι είναι οι Κυβερνήτες του… τυφώνα Sandy, όπως θα περάσουν στην ιστορία ο Δημοκρατικός Άντι Κουόμο της Νέας Υόρκης και ο Ρεπουμπλικανός Κρις Κρίστι του Νιού Τζέρσεϊ. Ο γιος του Μάριο Κουόμο και πρώην Γενικός Εισαγγελέας της “Πόλης που δεν κοιμάται ποτέ”, θα πλησιάζει τα 60 το 2016. Η δημοφιλία του μεταξύ των Δημοκρατικών όμως είναι μεγάλη, όπως και η διείσδυσή του στον μεσαίο χώρο, που κρίνει και τις εκλογές. Ο Κρις Κρίστι απ’ την άλλη, είναι το “πρόσωπο του κακού” για την ομάδα Ρόμνεϊ, καθώς του χρεώνουν τα καλά λόγια που αφιέρωσε στον Πρόεδρο Ομπάμα για τη διαχείριση της καταστροφής από τον τυφώνα Sandy, μερικά μόλις εικοσιτετράωρα πριν από τις κάλπες. Θεωρείται χαρισματικός ρήτορας, αλλά είναι… κομματάκι ευτραφής.
Το τρίτο δίδυμο, είναι βγαλμένο από τα όνειρά μας. Τζούλιαν Κάστρο εναντίον Μάρκο Ρούμπιο. Ένας Δημοκρατικός και ένας Ρεπουμπλικανός από την επόμενη γενιά, τη γενιά που έρχεται να διορθώσει όσα χάλασαν οι προηγούμενες. Ο Κάστρο προλόγησε τον Ομπάμα στο Συνέδριο των Δημοκρατικών, ακριβώς όπως ο Ομπάμα είχε προλογήσει τον Τζον Κέρι στο Συνέδριο του 2004. Ο Ρούμπιο, μοιάζει να είναι ο Ρεπουμπλικανός… Ομπάμα, έστω και λευκός, μιας και έχει μεγάλη διείσδυση στις γυναίκες, τους Λατίνους και τους νέους. Δηλαδή, τα τρία εκλογικά σώματα πάνω στα οποία το δίδυμο Πλαφ-Άξελροντ οικοδόμησαν τη νίκη του Μπαράκ Ομπάμα, τόσο το 2008 όσο και προχθές.
Για το τέλος, αφήσαμε το πιο… hot ζευγάρι, αυτό που κάνει τη φαντασία της “διαπλοκής” των ΗΠΑ να οργιάζει ήδη. Μια Κλίντον, απέναντι σε έναν Μπους. Δηλαδή, η Χίλαρι απέναντι στον Τζεμπ.
Η απερχόμενη Υπουργός Εξωτερικών και επί οκτώ χρόνια Πρώτη Κυρία, δεν μπορεί ακόμη να χωνέψει πως έχασε από τον Μπαράκ Ομπάμα το χρίσμα των Δημοκρατικών το 2008. Όσο για τη… βιασύνη αλλά και το πείσμα της να αποχωρήσει από το State Department, βάζει τους πάντες σε σκέψεις. Είναι σαν να κάνει μισό βήμα πίσω, για να πάρει καλύτερη φόρα για το άλμα μπροστά. Κάτι που απαραιτήτως απαιτεί μια στοιχειώδη αποτοξίνωση της αμερικανικής κοινωνίας από την παρουσία της.
Ο Τζεμπ Μπους από την άλλη, είναι ο… σωστός γιος του πρεσβύτερου Μπους που έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ, αφού πρώτα είχε διατελέσει διοικητής της CIA. Το 2000, ως Κυβερνήτης της Φλόριντα, δεν θα επέτρεπε ποτέ να χαθούν οι 29 εκλέκτορες που έδωσαν τελικά τη νίκη στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων για τον αδελφό του, Τζορτζ Μπους τον νεώτερο, και μαζί τα κλειδιά του Λευκού Οίκου, παρά την επικράτηση του Αλ Γκορ στη λαϊκή ψήφο. Το 2008, δεν μπορούσε να διαδεχθεί έναν άλλο Μπους, ενώ το 2012 δίστασε.
Το βέβαιο είναι ότι το ζευγάρι Κλίντον-Μπους είναι το πιο “σκοτεινό” από όλα. Αποπνέει πολιτική καμαρίλα, εξασφαλίζει ωστόσο εκ των προτέρων την αμέριστη στήριξη της γραφειοκρατίας των κομμάτων τους, καθώς και χιλιάδων… χορηγών, που με ένα νεύμα των δυο υποψηφίων θα σπεύσουν να τους στηρίξουν.
Η συζήτηση λοιπόν ξεκίνησε. Το που θα καταλήξει, είναι απολύτως πρόωρο να επιχειρήσουμε να το προδικάσουμε. Κανείς άλλωστε δεν ξέρει αν ο Ντέιβιντ Άξελροντ ο “Μπόμπι Κένεντι” του Μπαράκ Ομπάμα θα θελήσει να αποστρατευτεί μαζί με τον πολιτικό που μεταμόρφωσε σε ηγέτη, ή θα επιλέξει να συνεχίσει τις… μεταμορφώσεις με κάποιον άλλο Δημοκρατικό υποψήφιο.
Όπως κανείς δεν πρέπει να υποτιμά την ακόρεστη δίψα του Καρλ Ρόουβ, του “πιο σκοτεινού ανθρώπου” που πέρασε ποτέ από το παρασκήνιο του Λευκού Οίκου, να πάρει τη ρεβάνς από όσους τον κακομεταχειρίστηκαν πολιτικά στον επίλογο της οκταετίας του… δεύτερου Μπους. Ένα μυαλό που παράγει… τραγωδίες, και δεν θα διστάσει να βουτήξει στα πιο βρώμικα απόνερα του Tea Party για να βρει εκείνον που θα ξαναβάλει στον Λευκό Οίκο τους Ρεπουμπλικανούς. Και φυσικά, τον ίδιο.
MΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / ysterografa.gr
