Έτσι τιτλοφορείται το editorial των Ν.Y. Times, που περιγράφει με ακρίβεια την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, αλλά και αποδίδει σημαντικές ευθύνες στην Γερμανία για την πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης.
«Το ελληνικό κοινοβούλιο έκανε όσα έπρεπε την Πέμπτη. Παρά κάποιες αποσκιρτήσεις από τον κεντροαριστερό συνασπισμό, οι βουλευτές ενέκριναν με μικρή πλειοψηφία πακέτο λιτότητας 23 δισ.$, συμπεριλαμβανομένων περαιτέρω περικοπών σε κοινωνικές υπηρεσίες, συντάξεις και μισθούς του δημοσίου, καθώς επίσης και φορολογικών αυξήσεων που απαιτούνται από τους Ευρωπαίους δανειστές της Ελλάδας.
Σε αντάλλαγμα, η τρόικα των επίσημων πιστωτών – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – υποσχέθηκαν να σκεφτούν, αλλά δεν εγγυώνται, την μείωση των επιτοκίων με τα οποία χρεώνουν την Ελλάδα για δάνεια διάσωσης, καθώς και το ξεκλείδωμα βοήθειας 40 δισ.$ που χρειάζεται η Αθήνα για να αποφύγει την χρεοκοπία.
Κανένας Έλληνας βουλευτής με αίσθημα ευθύνης δεν θα μπορούσε να είχε αγνοήσει τις τρομερές συνέπειες μιας αρνητικής ψήφου. Αλλά κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει και την απειλή που δημιουργούν αυτές οι περικοπές. Ακόμα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, που πάλεψε σκληρά για την ψήφιση του πακέτου από το Κοινοβούλιο, χαρακτήρισε τις περικοπές που επιβλήθηκαν ως «άδικες».
Το γεγονός είναι ότι σχεδόν όλα όσα περιέχονται σε αυτό το πακέτο έχουν δοκιμασθεί στο παρελθόν και έχουν αποτύχει με καταστροφικό τρόπο. Αυτά τα δυσκολοχώνευτα βήματα δεν θα συμβάλλουν στην βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, στην εξισορρόπηση των ισολογισμών, ούτε θα βοηθήσουν τις απαραίτητες για την Ελλάδα δομικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να αναζωογονήσει την οικονομία της. Αντ’ αυτού, θα συρρικνώσουν σχεδόν σίγουρα την οικονομία ακόμη περισσότερο, μια οικονομία που έχει ήδη συρρικνωθεί με το φοβερό ποσοστό του 25% τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας την δημοσιονομική βελτίωση σχεδόν αδύνατη.
Η προσέγγιση μέσω των μέτρων λιτότητας υποτίθεται ότι θα μείωνε την αναλογία του χρέους με το ΑΕΠ. Αλλά αυτή η αναλογία μεγάλωσε, παρά την διαγραφή χρεών και τις διασώσεις, επειδή η οικονομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά πολύ. Το νέο πακέτο αναμένεται να την συρρικνώσει κατά 9 μονάδες παραπάνω.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπληρώσει τα δάνειά της, ενώ η οικονομία της κατεβάζει ρολά. Χρειάζεται να βοηθήσει τους ανθρώπους της να ξαναβρούν δουλειά. Ο μόνος δρόμος προς τα μπροστά περνάει από περισσότερες διαγραφές χρεών και ακόμα μικρότερα επιτόκια στα ευρωπαϊκά δάνεια, καθώς επίσης και από το άνοιγμα των «κλειστών» αγορών εργασίας.
Αλλά τα μέτρα που επεκτείνουν και βαθαίνουν την βαθιά ύφεση της Ελλάδας είναι σίγουρο ότι θα εντείνουν την κοινωνική αντίσταση σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να αυξήσουν τον δείκτη ανεργίας πάνω από το 25%. Και η επιβολή νέων φόρων στα καύσιμα, καθώς και χρεώσεις στην ιατρική φροντίδα, θα πλήξουν τους απλούς ανθρώπους και θα κάνουν ένα σκανδαλωδώς άδικο φορολογικό σύστημα, ακόμα περισσότερο άδικο.
Οι απλοί Έλληνες χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε ένα πολιτικό σύστημα που αισθάνονται ότι απέτυχε από το να τους προστατεύσει από την οικονομική καταστροφή. Οι Έλληνες βουλευτές το γνωρίζουν αυτό, αλλά αναγκάζονται να πράξουν όσα τους ζητούν οι Ευρωπαίοι πιστωτές. Και, υποπτευόμαστε, ότι πολλοί από αυτούς τους πιστωτές γνωρίζουν επίσης ότι την λύση δεν θα φέρει περισσότερη λιτότητα. Αλλά, ως τώρα, υπήρξαν απρόθυμοι στο να τα βάλουν με τον ηγέτη της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας, την Καγκελάριο Angela Merkel της Γερμανίας, η οποία επιμένει να πιστεύει ότι μόνο η οικονομική τιμωρία θα αναγκάσει τους Έλληνες να κάνουν μεταρρυθμίσεις.
Μπορεί αυτή να είναι νικητήρια συνταγή στην Γερμανία, όπου η κυρία Merkel διεκδικεί την επανεκλογή την επόμενη χρονιά. Αλλά αποτελεί βαθιά και βαθιά αχρείαστη τραγωδία για την Ελλάδα».
ANΤΩΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ / ysterografa.gr
«Το ελληνικό κοινοβούλιο έκανε όσα έπρεπε την Πέμπτη. Παρά κάποιες αποσκιρτήσεις από τον κεντροαριστερό συνασπισμό, οι βουλευτές ενέκριναν με μικρή πλειοψηφία πακέτο λιτότητας 23 δισ.$, συμπεριλαμβανομένων περαιτέρω περικοπών σε κοινωνικές υπηρεσίες, συντάξεις και μισθούς του δημοσίου, καθώς επίσης και φορολογικών αυξήσεων που απαιτούνται από τους Ευρωπαίους δανειστές της Ελλάδας.
Σε αντάλλαγμα, η τρόικα των επίσημων πιστωτών – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – υποσχέθηκαν να σκεφτούν, αλλά δεν εγγυώνται, την μείωση των επιτοκίων με τα οποία χρεώνουν την Ελλάδα για δάνεια διάσωσης, καθώς και το ξεκλείδωμα βοήθειας 40 δισ.$ που χρειάζεται η Αθήνα για να αποφύγει την χρεοκοπία.
Κανένας Έλληνας βουλευτής με αίσθημα ευθύνης δεν θα μπορούσε να είχε αγνοήσει τις τρομερές συνέπειες μιας αρνητικής ψήφου. Αλλά κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει και την απειλή που δημιουργούν αυτές οι περικοπές. Ακόμα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, που πάλεψε σκληρά για την ψήφιση του πακέτου από το Κοινοβούλιο, χαρακτήρισε τις περικοπές που επιβλήθηκαν ως «άδικες».
Το γεγονός είναι ότι σχεδόν όλα όσα περιέχονται σε αυτό το πακέτο έχουν δοκιμασθεί στο παρελθόν και έχουν αποτύχει με καταστροφικό τρόπο. Αυτά τα δυσκολοχώνευτα βήματα δεν θα συμβάλλουν στην βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, στην εξισορρόπηση των ισολογισμών, ούτε θα βοηθήσουν τις απαραίτητες για την Ελλάδα δομικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να αναζωογονήσει την οικονομία της. Αντ’ αυτού, θα συρρικνώσουν σχεδόν σίγουρα την οικονομία ακόμη περισσότερο, μια οικονομία που έχει ήδη συρρικνωθεί με το φοβερό ποσοστό του 25% τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας την δημοσιονομική βελτίωση σχεδόν αδύνατη.
Η προσέγγιση μέσω των μέτρων λιτότητας υποτίθεται ότι θα μείωνε την αναλογία του χρέους με το ΑΕΠ. Αλλά αυτή η αναλογία μεγάλωσε, παρά την διαγραφή χρεών και τις διασώσεις, επειδή η οικονομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά πολύ. Το νέο πακέτο αναμένεται να την συρρικνώσει κατά 9 μονάδες παραπάνω.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπληρώσει τα δάνειά της, ενώ η οικονομία της κατεβάζει ρολά. Χρειάζεται να βοηθήσει τους ανθρώπους της να ξαναβρούν δουλειά. Ο μόνος δρόμος προς τα μπροστά περνάει από περισσότερες διαγραφές χρεών και ακόμα μικρότερα επιτόκια στα ευρωπαϊκά δάνεια, καθώς επίσης και από το άνοιγμα των «κλειστών» αγορών εργασίας.
Αλλά τα μέτρα που επεκτείνουν και βαθαίνουν την βαθιά ύφεση της Ελλάδας είναι σίγουρο ότι θα εντείνουν την κοινωνική αντίσταση σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να αυξήσουν τον δείκτη ανεργίας πάνω από το 25%. Και η επιβολή νέων φόρων στα καύσιμα, καθώς και χρεώσεις στην ιατρική φροντίδα, θα πλήξουν τους απλούς ανθρώπους και θα κάνουν ένα σκανδαλωδώς άδικο φορολογικό σύστημα, ακόμα περισσότερο άδικο.
Οι απλοί Έλληνες χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε ένα πολιτικό σύστημα που αισθάνονται ότι απέτυχε από το να τους προστατεύσει από την οικονομική καταστροφή. Οι Έλληνες βουλευτές το γνωρίζουν αυτό, αλλά αναγκάζονται να πράξουν όσα τους ζητούν οι Ευρωπαίοι πιστωτές. Και, υποπτευόμαστε, ότι πολλοί από αυτούς τους πιστωτές γνωρίζουν επίσης ότι την λύση δεν θα φέρει περισσότερη λιτότητα. Αλλά, ως τώρα, υπήρξαν απρόθυμοι στο να τα βάλουν με τον ηγέτη της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας, την Καγκελάριο Angela Merkel της Γερμανίας, η οποία επιμένει να πιστεύει ότι μόνο η οικονομική τιμωρία θα αναγκάσει τους Έλληνες να κάνουν μεταρρυθμίσεις.
Μπορεί αυτή να είναι νικητήρια συνταγή στην Γερμανία, όπου η κυρία Merkel διεκδικεί την επανεκλογή την επόμενη χρονιά. Αλλά αποτελεί βαθιά και βαθιά αχρείαστη τραγωδία για την Ελλάδα».
ANΤΩΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ / ysterografa.gr
