Της Ιστορίας του ΠΑΣΟΚ φυσικά, καθώς οι ομοιότητες με την «ομάδα των τεσσάρων», που το 1995 πέτυχε να δρομολογήσει τις διεργασίες για την επικράτησή της στη διαδικασία διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν προφανείς και… σκανδαλώδεις. Τότε βέβαια, στο μακρινό 1995, η πίεση που άσκησε η Βάσω Παπανδρέου υποχρέωσε τον Θεόδωρο Πάγκαλο να «παρκάρει» τις προσωπικές φιλοδοξίες του, και η ομάδα να συνταχθεί σύσσωμη πίσω από την υποψηφιότητα του Κώστα Σημίτη, αρχικά για την πρωθυπουργία, και στη συνέχεια, στο Συνέδριο του 1996, για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή τη φορά, η «ομάδα των τριών» δεν κατάφερε να βρει αντίστοιχο μονοπάτι συνεννόησης. Πολλοί είπαν ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος και η Άννα Διαμαντοπούλου κατά κύριο λόγο, δεν έδειχναν διατεθειμένοι να κάνουν το απαραίτητο «βήμα πίσω», ώστε να προκύψει αδιαμφισβήτητος αρχηγός, και στη συνέχεια να υποστηριχτεί για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Το πρακτικό αποτέλεσμα ήταν εκείνη η προσπάθεια να μην οδηγήσει πουθενά, η «ομάδα των τριών» να αυτοδιαλυθεί, ο Ανδρέας Λοβέρδος να μην προχωρήσει στη δική του υποψηφιότητα και να στηρίξει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με συνέπεια ο τότε αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Παπαδήμου, να επικρατήσει χωρίς αντίπαλο. Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε ότι στον Χρήστο Παπουτσή… απαγορεύτηκε να θέσει υποψηφιότητα.
Σήμερα, και με αφορμή τη στάση του ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο Αρβανιτόπουλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η «ομάδα των τριών» επανασυντίθεται. Έστω σε… σημειολογικό επίπεδο, με τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Γιάννη Ραγκούση να στέκονται στο πλευρό της Άννας Διαμαντοπούλου.
Όλοι στοχοποιούν τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Και ουσιαστικά επιστρέφουν εκεί όπου βρίσκονταν πριν από αρκετούς μήνες. Επιχειρώντας αυτή τη φορά να ανακαλύψουν τη «μέση οδό», που θα τους επιτρέψει να λειτουργήσουν κατ΄ αναλογία της «ομάδας των τεσσάρων», και να διεκδικήσουν μερίδιο στο μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Τρέχουν βέβαια πίσω από τα… χαμένα χρόνια της (πολιτικής) ζωής τους.
statesmen.gr
