Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Εξ όνυχος τον λέοντα. Η αρχαία ρήση βρίσκει την δικαίωσή της στην περίπτωση των δημοσίων Ι.Ε.Κ, όπου οι εργαζόμενοι καθηγητές παραμένουν απλήρωτοι επί 32 μήνες! Απίστευτο και όμως αληθινό. Στη χώρα της απέραντης υποκρισίας και της εγκληματικής διασπάθισης δημοσίου χρήματος, συμβαίνει αυτό το τερατώδες και ουσιαστικά δεν ασχολείται κανείς. Επτά χιλιάδες εκπαιδευτικοί σε όλη τη χώρα δεν έχουν δει ευρώ επί τρία χρόνια – ενώ τα Ι.Ε.Κ λειτουργούν και γίνονται συνεχώς αντικείμενο προπαγάνδας και οι ίδιοι συνεχίζουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, ασκώντας το εκπαιδευτικό τους έργο.
Την ίδια ώρα που με το παραμικρό ξεσηκώνονται και οι πέτρες, οι μεν αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τους δε, αναζητούνται συνεχώς ευθύνες (που δεν βρίσκονται), στήνονται εξεταστικές επιτροπές (για τα μάτια του κόσμου), το αίσχος συνεχίζεται. Το ίδιο και τα ψέματα.
Δεν έχει γίνει δα και τίποτε σπουδαίο. Δεν αγοράστηκαν υποβρύχια που γέρνουν. Δεν παραγγέλθηκαν τρένα που σαπίζουν στις αποθήκες επειδή δεν χωράνε στις ράγες. Δεν θα βρει εκεί το πολιτικό σύστημα μεγάλα ονόματα για να παίξουν τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος.
Σιγά τα αβγά. Μια ακόμη διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Μια από τις πολλές. Δεν αξίζει τον κόπο να χαλάσουν τη ζαχαρένια τους οι δημόσιοι κατήγοροι.
Η ιστορία των δημοσίων Ι.Ε.Κ., όμως, είναι μικρογραφία και καθρέφτης της χώρας. Καθρέφτης γραφειοκρατίας, ανικανότητας και διαφθοράς.
Ιδρύθηκαν το 1992 και τέθηκαν υπό την σκέπη του Ο.Ε.Ε.Κ. (Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης). Δεν πέρασαν λίγα χρόνια και άρχισαν τα παρατράγουδα. Τον καιρό του Χρηματιστηρίου, ο Ο.Ε.Ε.Κ. εμφάνισε μια ωραιότατη μαύρη τρύπα, τα λεφτά του οργανισμού είχαν κάνει φτερά και οι εκπαιδευτικοί έμειναν απλήρωτοι για 24 μήνες.
Ήταν η περίοδος (1997-2002) που οι ατασθαλίες έγιναν το ψωμοτύρι του Οργανισμού. Προκύπτει από το πόρισμα του ανακριτή Ν. Ζαγοριανού, ο οποίος απήγγειλε κατηγορίες σε 24 άτομα, καθώς είχε προκύψει πως διάφοροι αετονύχηδες – συγγενείς και συνεργάτες κυβερνητικών στελεχών και παραγόντων του Ελεγκτικού Συνεδρίου – επωφελούνταν υποδυόμενοι τους καθηγητές – ως τέτοιοι είχαν «επιλεγεί» - με αποτέλεσμα να υπάρξει έρευνα και στο πλαίσιο της ΕΕ, λόγω κακοδιαχείρισης κοινοτικών πόρων.
Πήραν κι’ έδωσαν οι «διαγωνισμοί», οι αναθέσεις έργου χωρίς αναφορά στα προσόντα των επιμορφωτών, αλλά στα «προσόντα» (προδιαγραφές) των χώρων όπου διεξάγονταν (λέμε τώρα) τα σεμινάρια.
Αποτέλεσμα: Ένα τετραήμερο σεμινάριο στον Βόλο κόστισε, εκείνη την εποχή, 111 εκ δραχμές, με επτά εισηγητές να εισπράττουν το απίθανο ποσό των 4,1 εκ δρχ – πάνω δηλαδή από 500 χιλιάδες δραχμές για μια εισήγηση!
Σε άλλες περιπτώσεις, εισηγήσεις ανετίθεντο σε ήδη υπαλλήλους του Οργανισμού και… αξιολογητές. Έτσι, αντί των 12.000 δρχ. που προέβλεπε ο νόμος για τις αποζημιώσεις, οι «εκλεκτοί» εισέπρατταν από 50 ως 100 χιλιάδες δρχ!
Υπήρχαν εισηγητές και εισηγήτριες που άρπαζαν το χρήμα από τον Ο.Ε.Ε.Κ. ενώ δεν πατούσαν το πόδι τους και ενώ κατείχαν και άλλη θέση στο Δημόσιο. Κάποιοι συνέχιζαν να λαμβάνουν τεράστια ποσά, ενώ… απουσίαζαν στο εξωτερικό! Άλλοι δεν είχαν τα αναγκαία προσόντα ή δεν είχαν προσκομίσει τα αναγκαία δικαιολογητικά (επομένως δεν είχαν τα προσόντα)!
Απόφοιτοι γυμνασίου δίδασκαν (λέμε τώρα) 17 διαφορετικά μαθήματα και εισέπρατταν για απογευματινή απασχόληση αποζημίωση ως… 124 ώρες τον μήνα! Ένας πρώην ειδικός σύμβουλος του τότε διοικητή του Οργανισμού, συγγενής πρώτου βαθμού πρώην υπουργού, οικονομολόγος, δίδασκε (λέμε τώρα) σε δύο, παρακαλώ, Ι.Ε.Κ. ηλεκτρονικά, φωτοαντιγραφική μηχανή, χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, αργυροχρυσοχοΐα και… τεχνική χειροποίητου κοσμήματος. Και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός.
Υπόθεση βρωμερή, ντροπιαστική, για την οποία δεν βλέπουμε να εξεγείρεται κανείς, δεν βλέπουμε το υπουργείο των Οικονομικών να κινεί οποιαδήποτε διαδικασία.
Μετά από όλα αυτά, ακούγεται μάλλον… φυσιολογικό να μην περίσσεψαν χρήματα για να πληρωθούν οι καθηγητές. Στο κάτω-κάτω, χρησιμεύουν σε κάτι: Αποτελούν τις ζωντανές απαντήσεις στο ερώτημα «Πού πήγαν τα λεφτά;».
Από τον Ιούνιο του 2010 άρχισαν οι πειραματισμοί και οι περικοπές: Αναδρομική μείωση αποδοχών (τις οποίες δεν είχαν λάβει ποτέ), μονομερείς καταγγελίες συμβάσεων, λουκέτο σε οκτώ Ι.Ε.Κ. στην περιφέρεια και σε τέσσερα στην Αττική, μεταξύ των οποίων και το μοναδικό πρωινό 2ο Πειραιά.
Στο τέλος, έκλεισε και… ο ίδιος ο Ο.Ε.Ε.Κ! Συνέβη στις 31 Δεκεμβρίου 2010 και όλες οι αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Παιδείας. Λίγες μέρες μετά αποφασίσθηκε ότι η ευθύνη των Ι.Ε.Κ. θα περάσει στις περιφέρειες και στους δήμους (οπότε, ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι).
Και ενώ οι καθηγητές παραμένουν απλήρωτοι (επί 32 μήνες, επαναλαμβάνω), συνεχίζεται το προπαγανδιστικό γαϊτανάκι της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας.
Τον Σεπτέμβριο του 2010, η ίδια η υπουργός κ. Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε από τηλεοράσεως ότι οι εκπαιδευτικοί θα εξοφλούνταν τον Οκτώβριο (του 2010), καθώς «η επαγγελματική κατάρτιση είναι πάρα πολύ σημαντική προτεραιότητα για την κυβέρνηση και συνδέεται με τις αλλαγές στην τριτοβάθμια».
Τον Ιανουάριο του 2011, η αναπληρωτής υπουργός Παιδείας κ. Φ. Γεννηματά (αλήθεια πού χάθηκε αυτή η – απαραίτητη – ψυχή;), είπε ότι η εξόφληση θα γίνει τον Φεβρουάριο (του 2011, για να μην μπερδευόμαστε).
Έφθασε ο Φεβρουάριος και η κ. Γεννηματά ανακοίνωνε πως οι αποφάσεις βρίσκονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Παράλληλα, ανακοινώνεται ότι οι καθηγητές των δημοσίων ΙΕΚ μεταφέρονται στην ευθύνη της γενικής γραμματείας δια βίου μάθησης (κίνηση που από μόνη της κοστίζει μισό εκατομμύριο ευρώ)!
Τον περασμένο Μάρτιο, το υπουργείο εκδίδει δελτίο Τύπου για να μας πληροφορήσει ότι τα δεδουλευμένα θα καταβάλλονταν στα τέλη του μήνα (του Μαρτίου, για να μην ξαναμπερδευόμαστε)!
Τον ίδιο μήνα (ναι, ναι, τον περασμένο Μάρτιο) εκδόθηκε νέο δελτίο Τύπου, όπου αναφέρεται ότι τελικά η εξόφληση θα γίνει εντός τεσσάρων μηνών («η διαδικασία από την πλευρά του υπουργείου έχει ξεκινήσει και εκτιμάται ότι μπορεί να ολοκληρωθεί εντός τετραμήνου») – προσέξτε πόσο προσεκτικά είναι διαλεγμένες οι λέξεις.
Και τέλος, τον περασμένο Απρίλιο (του 2011) εκδόθηκε ενημερωτική εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία τελικά «δεν υπάρχει δυνατότητα ασφαλούς πρόβλεψης της ακριβούς ημερομηνίας εκταμίευσης των ποσών και πίστωσής τους στους λογαριασμούς για κάθε δικαιούχο χωριστά»!
Μιλάμε για επτά χιλιάδες εκπαιδευτικούς, απλήρωτους από τον Οκτώβριο του 2008, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όλη τη χώρα. Το συνολικό ποσό της οφειλής είναι 37 εκ ευρώ.
Μίζα να ήταν και να έπεφτε κάτω, δεν θα έσκυβαν να την πάρουν οι δήθεν εξυγιαντές του δημόσιου βίου!
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
