Σε περιοχή της Ηλείας κατοικημένη από τους Προϊστορικούς Χρόνους, κοντά στο χωριό Κάστρο, ορθώνεται επιβλητικό, στην κορυφή λόφου, το φημισμένο μεσαιωνικό κάστρο Χλεμούτσι.
Εξαίρετο δείγμα φράγκικης φρουριακής αρχιτεκτονικής, το κάστρο, που αποτέλεσε το ισχυρότερο οχυρό του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, οικοδομήθηκε επί της ηγεμονίας του Γοδεφρείδου Β' Βιλεαρδουίνου, κατά τα έτη 1220-1223.
Ονομάστηκε από τους Φράγκους Clermont (παραφθορά της λέξης αυτής στην ελληνική γλώσσα υπήρξε το Χλεμούτσι) και από τους Βενετσιάνους Castel Tornese.
Χτισμένο σε θέση στρατηγική, το απρόσιτο οχυρό προστάτευε την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, Ανδραβίδα, και το επίνειο αυτής, τη Γλαρέντζα.
Στο διάβα του χρόνου το επιβλητικό κάστρο που ίδρυσαν οι Φράγκοι γνώρισε επίσης την κυριαρχία των Καταλανών, του Καρόλου Τόκκου, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, των Τούρκων και των Βενετσιάνων. Παρ' όλες τις καταστροφές που υπέστη, ιδίως από τον Ιμπραήμ (το 1826), το Χλεμούτσι διατηρεί και σήμερα τη μεγαλοπρέπειά του.
Εξαίρετο δείγμα φράγκικης φρουριακής αρχιτεκτονικής, το κάστρο, που αποτέλεσε το ισχυρότερο οχυρό του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, οικοδομήθηκε επί της ηγεμονίας του Γοδεφρείδου Β' Βιλεαρδουίνου, κατά τα έτη 1220-1223.
Ονομάστηκε από τους Φράγκους Clermont (παραφθορά της λέξης αυτής στην ελληνική γλώσσα υπήρξε το Χλεμούτσι) και από τους Βενετσιάνους Castel Tornese.
Χτισμένο σε θέση στρατηγική, το απρόσιτο οχυρό προστάτευε την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, Ανδραβίδα, και το επίνειο αυτής, τη Γλαρέντζα.
Στο διάβα του χρόνου το επιβλητικό κάστρο που ίδρυσαν οι Φράγκοι γνώρισε επίσης την κυριαρχία των Καταλανών, του Καρόλου Τόκκου, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, των Τούρκων και των Βενετσιάνων. Παρ' όλες τις καταστροφές που υπέστη, ιδίως από τον Ιμπραήμ (το 1826), το Χλεμούτσι διατηρεί και σήμερα τη μεγαλοπρέπειά του.
Βαγγέλης Στεργιόπουλος / diakopes.in.gr
