ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

Την παγκόσμια απειλή των δικτύων διακινητών ανθρώπων, ναρκωτικών, όπλων, τσιγάρων, χρήματος και άλλων αγαθών έρχεται να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ μετά την ολιγωρία και την απροθυμία των κυβερνήσεων Τουρκίας και Ελλάδας. Ημέρα που σηματοδοτεί και η εθνική απώλεια των Ελλήνων Αξιωματικών στα νερά του Αιγαίου που πλέον θα ελέγχονται από τις στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα και με τα πρόσφατα διατυπωθέντα και δημοσιευθέντα συμπεράσματα σε διεθνές στρατιωτικό συμπόσιο 2015 εναντίον του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (2015 Symposium on Transnational Organized Crime, TOC) και τον αντίστοιχο ρόλο των Ειδικών Δυνάμεων των Ενόπλων Δυνάμεων των Κρατών (SOF Role in Combating Transnational Organised Crime) που παρουσιάζει το thedayaftergr, η εποχή των μεγάλων επεμβάσεων έχει περάσει και τα στρατηγικά συμφέροντα των δυτικών λαών απαιτούν συνέργειες στις απειλές που δέχονται χρόνια τώρα τα κράτη έθνη που δημιουργήθηκαν με τη Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648. Απειλές που αν δεν αντιμετωπιστούν, η ύπαρξη του δυτικού πολιτισμού στα αντίστοιχα κράτη κινδυνεύει θανάσιμα να αντικατασταθεί από την αναρχία και το σκοταδισμό. 

320 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από την παγκόσμια διακίνηση ναρκωτικών και άλλα 32 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από τη διακίνηση ανθρώπων με κύριο δρομολόγιο Αφγανιστάν – Τουρκία – Ελλάδα – Σκόπια – Κόσσοβο – Γερμανία είναι πολλά λεφτά για να διαφθείρουν και να διαβρώσουν κυβερνήσεις, κοινωνίες και κράτη. 26 χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου 63 από τα 193 κράτη του ΟΗΕ χαρακτηρίζονται σε κατάσταση «υψηλής προειδοποίησης», «συναγερμού» και «υψηλού συναγερμού», σύμφωνα και με το δείκτη θραύσης των Κρατών 2015 (Fragile States Index). Μόνο 53 χαρακτηρίζονται ως «πολύ ισχυρά έως σταθερά».

Τα δίκτυα διακινητών που στοχεύει και με τις επίσημες δηλώσεις των αξιωματούχων του πλέον το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο διεισδύουν στα κράτη, τα καταστούν όμηρο και σε κάποιες περιπτώσεις εγκληματικές οντότητες. Με τη διαφθορά, το γνωστό στους Έλληνες και Τούρκους μπαξίσι, διαβρώνει την εφαρμογή των νόμων και την εμπιστοσύνη των λαών στις κυβερνήσεις τους. Τα τελευταία 10 χρόνια αυτά τα δίκτυα έχουν δραματική ανάπτυξη και υβριδική δράση συνδυάζοντας το έγκλημα και την τρομοκρατία. Τα κράτη θύματα όπως όλοι νιώθουμε την Ελλάδα, καθίστανται εύθραυστα και αποτυχημένα, θύματα των δικτύων διακινητών, που τρέφονται ως παράσιτα, με τις γνωστές μας μίζες, και υπάρχουν πια ως ασφαλή καταφύγια των δικτύων ανήμπορα να ασφαλίσουν τον εαυτό τους όπως συμβαίνει εδώ και μήνες στα νησιά μας και σε όλη τη χώρα.

Το σύστημα Κρατών της Βεστφαλίας (1648) σχετικά νέο, καλά δοκιμασμένο και ανθεκτικό δεν μπορεί να θεωρείται εγγυημένο με την ύπαρξη και λειτουργία αυτών των δικτύων διακινητών που δρουν στην Τουρκία και την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή. Στα μόλις 367 χρόνια ύπαρξης του συστήματος κρατών η ανθρωπότητα πέτυχε αποτελέσματα χωρίς προηγούμενο στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων: Το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε από τα 40 χρόνια στα 70, το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε από τα 600 δολάρια στα 10.000 ανά έτος, η ανάγνωση αυξήθηκε από το 10% στο 80% του πληθυσμού. Οι εναλλακτικές λύσεις είναι όλες υποθετικές και απρόβλεπτες.

Φυσικά παράνομα δίκτυα υπήρχαν πάντα όμως η σύγχρονη εποχή της αναπόφευκτης παγκοσμιοποίησης, της αλληλεξάρτησης των κοινωνιών και οικονομιών παρέχει ταυτόχρονα στους διακινητές παράγοντες (enablers) όπως οι πληροφορίες και οι τεχνολογίες επικοινωνιών, σύγχρονες υποδομές μεταφορών και τεράστια χρηματικά κεφάλαια που αποτελούν μία παγκόσμια απειλή επικουρούμενη με φονικές τεχνολογίες, οπλισμό στρατιωτικού τύπου, πληροφόρηση σχεδόν στιγμής και υπηρεσίες ασφαλείας. Επίδοξοι τρομοκράτες, διακινητές μαύρου χρήματος και ακόμη δολοφόνοι μπορούν να διακινούνται άνετα και με ασφάλεια μαζί με το ανθρώπινο ρεύμα δυστυχισμένων ανθρώπων. Αυτό δεν συνέβαινε πάντα.

Το γνωστό πλέον σε όλους τους Έλληνες Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF) από σχετική μελέτη εδώ και 20 χρόνια το 1998 είχε υπολογίσει το χρήμα από το διεθνές οργανωμένο έγκλημα (Transactional Organized Crime, TOC) που διακινείται κυρίως μέσω Ελλάδας για την Ευρώπη και Λατινική Αμερική για την Αμερική από Αφγανισταν και Κολομβία αντίστοιχα σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ή 2% με 5% του παγκόσμιου ΑΕΠ ετησίως. Τρομακτικά ποσά από τότε που αναμφίβολα δικαιολογούν την απραξία της ελληνικής κοινωνίας στις ενδοτικές πολιτικές αποφάσεις του τόπου τις τελευταίες δεκαετίας και κυρίως τα Μνημονιακά χρόνια με αποκορύφωμα τις τελευταίες ημέρες της ελληνικής Πομπηίας των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.

Τα δίκτυα διακινητών που διαπερνούν και την Ελλάδα αποτελούν πλέον ευθεία απειλή στην ελληνική και κάθε άλλη κρατική κυριαρχία, καθιστώντας μας ανίκανους να διαφυλάξουμε τα σύνορά μας όπως συμβαίνει εδώ και μήνες πέρα από την αδυναμία του ελληνικού Κράτους να εξασκήσει αποκλειστικά τη νόμιμη προβολή ισχύος με τις Ένοπλες Δυνάμεις του και την παροχή ζωτικών δημόσιων υπηρεσιών στους πολίτες μας. Το κόστος αυτής της αδυναμίας αντιμετώπισης των δικτύων διακινητών του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος βαρύνει τρεις τομείς: 

- την αναμφίβολη πια ανικανότητα της κρατικής εξουσίας να κυβερνήσει τους πολίτες και τα σύνορά της δημιουργώντας θύλακες για την παγκόσμια τρομοκρατία, τα δίκτυα διακινητών και το διεθνές οργανωμένο έγκλημα προκαλώντας ανθρώπινο πόνο,

- την εξάπλωση της πιθανότητας θραύσης και κατάρρευσης της Ελλάδας σε άλλα κράτη, δηλαδή την εντός Σένγκεν Ευρώπη, και 

- τη δημιουργία περιοχών βατήρων για την εκτόξευση επιθέσεων εναντίον των εθνικών συμφερόντων Κρατών ακόμη και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Δεν χρειάζεται πολλές υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβεί σε αυτή την ανεξέλεγκτη  λεωφόρο του εγκλήματος αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος με τα εκατομμύρια νεκρών της Δύσης ξεκίνησε από μία δολοφονία στο Σαράγεβο 100 χρόνια πριν, μέσα στην υπάρχουσα σήμερα λεωφόρο δικτύων διακινητών. Είναι προφανές ότι Κράτη μέσα σ’ αυτή τη λεωφόρο είναι πρόθυμα να εμπλακούν με εγκληματικές και τρομοκρατικές ενέργειες, μετατρεπόμενα τα ίδια σε «σκάφη»  και χρησιμοποιώντας το διεθνές οργανωμένο έγκλημα ως εργαλείο. Φανταστείτε λοιπόν ολόκληρα κράτη όπως η Συρία και το Ιράκ σήμερα ή ακόμα η Ελλάδα και η Τουρκία κάποτε να καταπέσουν σε απροσδιόριστες οντότητες εκτός των δυτικών συμμαχιών της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Αν ο 20^ος αιώνας διακρίθηκε από τον παγκόσμιο ανταγωνισμό μεταξύ ιδεολογιών, φασισμού, κομμουνισμού και δημοκρατικού καπιταλισμού ο 21^ος αιώνας που ήδη τρέχει και στη χώρα μας θα αναλωθεί από τον επικό αγώνα για τη δημιουργία και διατήρηση βιώσιμων και αποτελεσματικών Κρατών. Τα βιώσιμα και λειτουργικά Κράτη συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Ελλάδας είναι ο μόνος τύπος συλλογικής διακυβέρνησης που μπορεί να αντιστρέψει την τροχιά αυξανόμενης εντροπίας που χαράσσεται από τα δίκτυα διακίνησης του οργανωμένου εγκλήματος. Τα βιώσιμα Κράτη μπορούν να δημιουργήσουν υψηλή ευημερία και ασφάλεια στους πολίτες τους ενώ ελάχιστες είναι οι εναλλακτικές λύσεις. Η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν, η Σιγκαπούρη και η επανίδρυση της Κολομβίας είναι περιπτώσεις αυτής της προοπτικής που προφανώς οφείλουμε να επιδιώξουμε και στην Ελλάδα. Φυσικά η αλλαγή είναι μία προσπάθεια επίπονη, έντασης εργασίας και χρονοβόρα.

Ποιος όμως μπορεί να είναι ο ρόλος των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ σε Ελλάδα και τη Τουρκία; Ασφαλώς και η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων υποκαθιστούν την απώλεια κυριαρχίας στα μάτια των πολιτών μίας συμμαχίας και έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίζουν κάθε κατάσταση και να επιτυγχάνουν τεθέντες στόχους. Μία συντονισμένη προσπάθεια Ενόπλων Δυνάμεων, πληροφόρησης και πολιτικών οργανισμών σε μία κοινωνία ή συμμαχία μπορεί να επιφέρει την απαιτούμενη αντίδραση στο θανάσιμο κίνδυνο των δικτύων διακινητών του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος.

Μπορεί κάποιοι ακόμα και στην Ελλάδα να οραματίζονται μία διακυβέρνηση από φυλές, οικογένειες, φέουδα, βασιλιάδες, αυτοκρατορίες, πόλεις κράτη ή άλλες ονειρώξεις όπως οι καταστροφικές επιπτώσεις της πολιτικής τάξης του Λένιν αλλά είναι καθήκον της κοινωνίας, της πολιτικής ηγεσίας και των Ενόπλων Δυνάμεων μας να αναλάβουμε σύντομα τη χαμένη κυριαρχία μας και τη διάρρηξη της σχέσης πολιτών Κυβέρνησης από τα δίκτυα διακινητών που λυμαίνονται τη χώρα μας και να συμπλεύσουμε με τη Δύση καθιστώντας το ΝΑΤΟ χωρίς ρόλο στα νερά του Αιγαίου.  Φυσικά πρώτα πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε τον κίνδυνο και το μέγεθος της απειλής για την ύπαρξη της Ελλάδας ως Κράτος και κοινωνία.

Η στρατηγική αντιμετώπισης του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος για την αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας απειλής και της εθνικής ανεξαρτησίας των ΗΠΑ όπως αυτή έχει εκφραστεί και από τον Πρόεδρο της κ.Ομπάμα από τον Ιούλιο του 2011 (Strategy to Combat Transnational Organised Crime, White House), περιλαμβάνει 56 δράσεις εκ των οποίων οι δύο «η ενδυνάμωση των προσπαθειών επέμβασης στον αέρα και τη θάλασσα» και «η διακοπή της διακίνησης ναρκωτικών και της διευκόλυνσης άλλων απειλών» καταδεικνύει στρατιωτική δράση. Αυτό θα έρθει να κάνει και το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και Τουρκία, καθόσον οι δύο αυτές χώρες και οι κυβερνήσεις τους αποδείχθηκαν δυστυχώς για το λαό μας επίμονα απρόθυμες να χρησιμοποιήσουν για τον παραπάνω σκοπό με τις κυρίαρχες Ένοπλες Δυνάμεις τους με άγνωστα και ενδεχομένως αφελή κίνητρα, σίγουρα επιζήμια για την εθνική κυριαρχία μας.

Αυτά για τη σημερινή ημέρα, για να έχουν πραγματικό νόημα οι θυσίες των παληκαριών μας, του Αναστάσιου, του Κωνσταντίνου και του Ελευθερίου και του θρήνου των οικογενειών τους, που δεν ήταν προϋπόθεση για τη νίκη ενάντια στους διακινητές ανθρώπων και τους ντόπιους ντίλερ της ελληνικής ιστορίας μας, ώστε να αποδίδεται ατυχώς από τον Υπουργό Άμυνας κ.Καμμένο η σημερινή συμφωνία επέμβασης του ΝΑΤΟ στους νεκρούς αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού μας...