του ΚΩΣΤΑ ΡΟΜΠΟΡΑ
(από την εφημερίδα "Πολίτης της Κορινθίας", φ. 27, 10/7/2015)
Μέσα στον κακό χαμό, τον ηλεκτρονικό «εμφύλιο», το δημοψήφισμα, την καθημερινή αγωνία για τα ΑΤΜ και τις τράπεζες, προέκυψαν και τα προβλήματα στη Ν.Δ.
Η συζήτηση για τη διαδοχή άνοιξε (μετά την παραίτηση Σαμαρά) και φαίνεται ότι ο πρώτος που πήγε να καθίσει στο «βατήρα» της εκκίνησης είναι ένα πρόσωπο, γνωστό σε όλους τους Πελοποννήσιους. Ο Πέτρος Τατούλης,
Ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, σε γραπτή δήλωσή του για τις εξελίξεις στην ΝΔ και την εκλογή νέου προέδρου δήλωσε πως, «ο μεγάλος χώρος της πατριωτικής, δημοκρατικής και δημιουργικής παράταξης δεν κατάφερε να πείσει και κυρίως δεν κατάφερε να παρουσιάσει πειστική πρόταση. Οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για την ανάταξη του, προτάσσοντας πάντοτε το συμφέρον της χώρας και το καλύτερο αύριο των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Σε αυτήν την διεκδίκηση βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή».

Αυτά, όσον αφορά τις επίσημες δηλώσεις. Από την ίδια την κίνηση της ανακοίνωσης, μέχρι τις προθέσεις και το παρασκήνιο μεσολαβούν πολλές σκέψεις και ερωτήματα. Για παράδειγμα, τι σκέφτηκε ο Πέτρος και έσπευσε να πιάσει «πρώτο τραπέζι πίστα»; Ας τα δούμε αναλυτικά.
TI ΣΥΝΕΒΗ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ
Στις αρχές Φεβρουαρίου, είχα σημειώσει από τον «Πολίτη» ότι ο Πέτρος παρά το γεγονός ότι κέρδισε με «δημοψηφισματική» (για τα σημερινά δεδομένα) διαφορά στις Περιφερειακές εκλογές μόλις πριν 13 μήνες, μοιάζει πλέον άλλος άνθρωπος.
  • Η κινητικότητα μειώθηκε,
  • οι πρωτοβουλίες το ίδιο,
  • τα κονδύλια και οι φωτογραφίσεις με τον Φούχτελ παρομοίως,
  • η «Μυθική Πελοπόννησος» αδυνάτισε και
  • το μόνο που αυξήθηκε ήταν η ηλικία του όταν πριν λίγο καιρό έγινε 64 ετών, δηλ. 6 χρόνια πριν γίνει 70!.
Στα παραπάνω μπορούμε να προσθέσουμε τα απανωτά «χτυπήματα» με τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την «καταβαράθρωση» της Ν.Δ. στις εκλογές του Ιανουαρίου, όπως και την αποτυχία εκλογής της κόρης του Εύης στις βουλευτικές εκλογές που τον πήγαν ακόμη πιο πίσω.
Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να
  • σταματήσει να κουνάει το δάχτυλο στους εκπρόσωπους του ΣΥΡΙΖΑ,
  • να πάψει να εμφανίζεται ως ο «κομμουνιστοφάγος» της πρώτης του θητείας και
  • να μην μπορεί να βρει έναν «εχθρό» της προκοπής που να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, αφού ο μεν ΣΥΡΙΖΑ έγινε Κυβέρνηση η δε Χ.Α. «ζάρωσε».
  • Έμεινε το ΚΚΕ με τον Γόντικα για να θυμόμαστε κάπως τους «ένδοξους» τσακωμούς της πρώτης θητείας. Το «έργο στράβωσε».
Με δυο λόγια… ο Πέτρος βαρέθηκε την Τρίπολη και την Πελοπόννησο, γιατί δεν είναι πλέον «νικητής» αλλά «ρολίστας» και μάλιστα στην Τρίπολη (όπου για να εκλεγεί κάποιος πρέπει να πάρει σβάρνα όλες τις εκδηλώσεις σε εκκλησίες και μοναστήρια) και φαίνεται να επιθυμεί να γυρίσει στην Αθήνα.
ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Οι σκέψεις για επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή σε κάποιο κορυφαίο πόστο δεν είναι καινούριες. Σε συζητήσεις με το περιβάλλον του τα προηγούμενα χρόνια η σκέψη για επιστροφή στην πρωτεύουσα ως αρχηγός κόμματος ήταν πάντα παρούσα.
Μία λοιπόν από τις σκέψεις (πάντα σύμφωνα με αυτές τις συζητήσεις) ήταν η ίδρυση κόμματος με γεωγραφικό χαρακτήρα. Δεν θα κέρδιζε βέβαια την πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά θα έμπαινε και πάλι ως αρχηγός κόμματος, και έτσι όπως ήταν όλα αυτά τα χρόνια το πολιτικό σύστημα … όλα ήσαν πιθανά.
Η ιδανική στιγμή (βλέποντας τα πράγματα εκ των υστέρων) θα ήταν σε κάποιο σημείο από το 2012 έως το 2014, όταν η Ν.Δ. έψαχνε για κάποιον κεντροδεξιό ηγέτη με το ταπεραμέντο του Μιχαλολιάκου ή του Βορίδη.
Δυστυχώς ο Σαμαράς ήταν τότε ακόμη Πρωθυπουργός και ο Πέτρος ορθά σκεπτόμενος προτίμησε να πάει σε συμβιβασμό μαζί του (για να κερδίσει και πάλι την Περιφέρεια με το χρίσμα του κόμματος) παρά να ρισκάρει να τα χάσει όλα.
Τα σενάρια αυτά ο ίδιος ο Περιφερειάρχης ποτέ δεν τα «ευλόγησε», κάποιοι δε, θα μπορούσαν να πουν ότι τα κυκλοφορούσαν και εν αγνοία του κάποιοι «κύκλοι» που ήσαν φιλικά προσκείμενοι σε αυτόν και πρέσβευαν δικούς τους πόθους.
Μην αυταπατόμαστε όμως. Ο ρόλος του Πέτρου στην Περιφέρεια Πελοποννήσου έληξε. Είναι ήδη 64 ετών και στις επόμενες Περιφερειακές εκλογές (αν γίνουν σε 4 χρόνια όπως ξέρουμε σήμερα) θα είναι 68!  68 ετών, με τα κόμματα που τον στήριξαν να εκλεγεί δυο φορές σε αυτή τη θέση διαλυμένα.
Αν δεν μπόρεσε η κόρη του Εύη να εκλεγεί στην Αρκαδία (και να καταταγεί 3η) με τον ίδιο εκλεγμένο Περιφερειάρχη με 60% επτά μήνες πριν, αυτό σημαίνει ότι ο ρόλος πλέον δεν βοηθά.
Σίγουρα, ο Πέτρος είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, (όπως και η κόρη του Εύη), που παρακολουθεί τις νέες τάσεις στην πολιτική και έχει και κάποιους αξιόλογους ανθρώπους γύρω του ως συμβούλους.
Όμως, το momentum, η δυναμική, καταναλώθηκε την τελευταία 5ετία. Ο μόνος τρόπος για να εξηγηθεί η διάθεση του να είναι υποψήφιος για την ηγεσία της Ν.Δ. δεν είναι σίγουρα η ηγεσία καθεαυτή. Δεν θα μπορούσε άλλωστε όταν οι «απέναντι» έχουν αρχηγό έναν 40άρη. Είναι η επιστροφή, το πλασάρισμα και πάλι στο πολιτικό σύστημα των Αθηνών.
Ίσως, να πιστεύει ότι έτσι θα είναι πιο κοντά στις εξελίξεις, θα ελέγχει με την (πιθανή) διάδοχό του Ντίνα Νικολάκου την κατάσταση στην Περιφέρεια και θα μπορέσει να βοηθήσει πιο ουσιαστικά την εκλογή της κόρης του Εύης.
"ΤΕΛΟΣ" Ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ
Ο Πέτρος έχει ήδη εγκαταλείψει την Κορινθία και αν στην πρώτη του θητεία υπήρχαν τα φημολογούμενα προβλήματα συνεργασίας με τον τότε Αντιπεριφερειάρχη του, Γ. Δέδε, (τον οποίο όμως ποτέ δεν απέπεμψε) σε αυτόν τον ένα χρόνο της δεύτερης θητείας του δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το γεγονός ότι όλα τα θέματα που προώθησε λιμνάζουν.
Σε κάποιο από τα επόμενα φύλλα του «Πολίτη» θα δούμε τι απέγιναν τα θέματα
  • του φράγματος Ασωπού,
  • η αξιοποίηση του Ισθμού ως «Πύλη» της Πελοποννήσου,
  • η ισόρροπη ανάπτυξη στους διαφορετικούς νομούς της Περιφέρειας (που είχε υποσχεθεί σε συνέντευξή του στο isthmos.gr κατά την προεκλογική περίοδο του 2010) όπως και
  • οι μεγάλες επενδύσεις στην Περιφέρεια.
Καλή επιτυχία Πέτρο …

  isthmos.gr