Όταν την περασμένη Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου η νέα αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου, παρότι δεν είχε ορκιστεί (σ.σ. κάτι που δεν έχει γίνει ακόμη και σήμερα) ανέπτυσσε σε συνέντευξη Τύπου προς τους δημοσιογράφους το όραμά της για τη νέα μεταναστευτική πολιτική, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μία εβδομάδα αργότερα με τις ενέργειες της θα κατάφερνε να ρίξει την κυβέρνηση στο καναβάτσο “ανασταίνοντας” ακόμη και τον Αντώνη Σαμαρά. Κι όμως η νέα υπουργός που γνωρίζει το μεταναστευτικό βαθιά μιας και ασχολείται με αυτό τόσο επαγγελματικά (είναι δικηγόρος) όσο και πολιτικά (είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και Συντονίστρια του Τμήματος Δικαιωμάτων ενώ δραστηριοποιείται στον τομέα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων, ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις, με βάση την εθνική καταγωγή, το θρήσκευμα, το φύλο, το σεξουαλικό προσανατολισμό, τις πολιτικές πεποιθήσεις και την κοινωνική προέλευση), το κατάφερε με μια απλή κίνηση. Ενεργοποίησε νόμους του 2011 (του ΠΑΣΟΚ) και του 2005 (της ΝΔ) με τους οποίους στην ουσία δίνεται το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης των παράνομων μεταναστών, χωρίς όμως να έχει την αίσθηση του πολιτικού timing. Ανέδειξε, δηλαδή, ένα θέμα που αποτελεί προνομιακό πεδίο για τη συντηρητική παράταξη και κυρίως για τον πρώην πρωθυπουργό (σ.σ. ο οποίος ήταν σαν να πήρε πάσα σε κενό τέρμα) πριν ακόμη πάρει αρμοδιότητες και, κυρίως, πριν ακόμη η νέα κυβέρνηση σταθεί καλά-καλά στα πόδια της.
Έλλειψη πολιτικής πείρας ή ακτιβισμός; Πιθανόν και τα δύο καθώς η Τασία Χριστοδουλοπούλου αν και μαχόμενη δικηγόρος, συνδικαλίστρια και σύζυγος, ενός παλαιού πολιτικού, του σημερινού αναπληρωτή υπουργού Ναυτιλίας Θοδωρή Δρίτσα, είναι η πρώτη φορά που ασχολείται με τη λεγόμενη κεντρική πολιτική σκηνή χωρίς μάλιστα να έχει εκλεγεί βουλευτής (σ.σ. ήταν στην έκτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ), ενώ το πρόσφατο παρελθόν της περιέχει στοιχεία ακτιβισμού και, θα μπορούσε να πει κανείς, πολιτικού… εξτρεμισμού, καθώς ήταν συνήγορος υπεράσπισης κατηγορουμένων για τρομοκρατία (σ.σ. που στη συνέχεια καταδικάστηκαν): Του Ηρακλή Κωστάρη της 17Ν και του Κώστα Αγαπίου του ΕΛΑ.
Όσον αφορά τα εσωκομματκά του ΣΥΡΙΖΑ, τοποθετείται στις αριστερές πτέρυγες του κόμματος έχοντας υπάρξει μέλος της ΑΝΑΣΑ (Πρωτοβουλία για την ανασύνθεση της Αριστεράς και το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ). Μάλιστα, συνυπέγραψε το γνωστό «κείμενο των 53« (μελών της ΚΕ) που το περασμένο καλοκαίρι τάραξε τα νερά , ασκώντας κριτική από τα αριστερά στην ηγεσία του κόμματος για συγκεκριμένες επιλογές, χωρίς ωστόσο να συντάσσεται με το Αριστερό Ρεύμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Πάντως, αν και στην τελευταία συνέντευξη Τύπου η κ. Χριστοδουλοπούλου ήταν λαλίστατη, γενικά αποφεύγει τη δημοσιότητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ που παρουσίαζε την υποψήφιότητά της η ίδια αναφέρει πως «δεν θα ήθελα εγώ να απαντήσω τι συμβολίζει η υποψηφιότητα μου. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που με επέλεξαν ίσως θα ήταν πιο αρμόδιοι/ες να μιλήσουν γι’ αυτό…». Ενδεικτικό επίσης είναι ότι στον Πειραιά, όπου δραστηριοποιείται ο σύζυγός της, ελάχιστοι την ήξεραν αφού απεύφευγε τις δημόσιες εμφανίσεις.
Ίσως γι’ αυτό χθες μετά τα όσα έγιναν να προτίμησε να επανέλθει στις παλιές καλές της συνήθειες και να… εξαφανιστεί από προσώπου γης.
aftodioikisi.gr
