Πρόταση στα Ταμεία να επενδύσουν τα ρευστά
τους διαθέσιμα σε κρατικά ρέπος δανείζοντας έτσι το Δημόσιο για να
αντιμετωπιστούν προβλήματα ρευστότητας της οικονομίας, απευθύνουν ο
Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) και το υπουργείο
Εργασίας, με σχετικές επιστολές τους προς τις διοικήσεις 15 ασφαλιστικών
οργανισμών. Το σύνολο των ρευστών διαθεσίμων για τους 15 φορείς αγγίζει
τα 3 δισ. ευρώ.
Η πρόταση αυτή, σύμφωνα με το περιεχόμενο των επιστολών που
εξασφάλισε και δημοσιεύει κατ΄ αποκλειστικότητα σήμερα ο Ελεύθερος
Τύπος, συνιστά έναν άτυπο εσωτερικό δανεισμό από τις καταθέσεις των
ασφαλιστικών ταμείων με αντάλλαγμα κρατικούς τίτλους βραχυπρόθεσμης
διάρκειας από τους οποίους τα Ταμεία, αν υιοθετήσουν τις επενδυτικές
συμβουλές του ΟΔΔΗΧ και του υπουργείου Εργασίας, θα εισπράττουν απόδοση
2% και πλέον, σε ετήσια βάση.
Η πρώτη επιστολή με ημερομηνία 17 Φεβρουαρίου 2015 στάλθηκε από τον
ΟΔΔΗΧ στην αρμόδια Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών του υπουργείου
Εργασίας και κοινοποιήθηκε άμεσα στο ΙΚΑ, τον ΟΓΑ, τον ΟΑΕΕ, τον ΟΑΕΔ,
το ΝΑΤ και άλλους 11 ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Ωστόσο, στις 19 Φεβρουαρίου, δηλαδή δυο μέρες μετά, ακολούθησε νέα επιστολή, αυτή τη φορά από τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πάνο Σκουρλέτη, που είχε αποδέκτες τις διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, τις οποίες και ενημέρωνε «δεδομένης και της οικονομικής συγκυρίας» να εξετάσουν τα πλεονεκτήματα της πρότασης που αναλύεται στην επιστολή του ΟΔΔΗΧ, προκειμένου «να προβούν στην καλύτερη δυνατή επιλογή σχετικά με την επένδυση των ταμειακών διαθεσίμων τους».
Ωστόσο, στις 19 Φεβρουαρίου, δηλαδή δυο μέρες μετά, ακολούθησε νέα επιστολή, αυτή τη φορά από τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πάνο Σκουρλέτη, που είχε αποδέκτες τις διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, τις οποίες και ενημέρωνε «δεδομένης και της οικονομικής συγκυρίας» να εξετάσουν τα πλεονεκτήματα της πρότασης που αναλύεται στην επιστολή του ΟΔΔΗΧ, προκειμένου «να προβούν στην καλύτερη δυνατή επιλογή σχετικά με την επένδυση των ταμειακών διαθεσίμων τους».
Η επιστολή δεν έχει αποδέκτες μόνο τους ασφαλιστικούς οργανισμούς,
αλλά το σύνολο των φορέων της γενικής κυβέρνησης, δηλαδή όλους τους
κρατικούς οργανισμούς και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, που
ανήκουν στην εποπτεία του κράτους. Και στόχος είναι να ενισχυθεί η
ρευστότητα του κράτους με τα διαθέσιμα των Ταμείων που αυτή τη στιγμή
είναι κατατεθειμένα στις εμπορικές τράπεζες.
Το θέμα με τα Ταμεία είναι πως τους προτείνεται να γίνουν
«δανειστές» του κράτους αγοράζοντας ρέπος, τη στιγμή που είναι σε όλους
γνωστό ότι τα αποθεματικά τους έχουν κουρευτεί κατά 53% και τα ταμειακά
τους διαθέσιμα, δηλαδή οι εισφορές που εισπράττουν από τους
ασφαλισμένους, βαίνουν μειούμενα!
Το ύψος των διαθεσίμων για το σύνολο των Ταμείων ανέρχεται σε
περίπου 3 δισ. ευρώ, ενώ η συνολική τους περιουσία δεν ξεπερνά τα 11
δισ. ευρώ.
Το μεγαλύτερο ποσό ανήκει στο ΙΚΑ που έχει περίπου 700 εκατ. ευρώ
«ρευστό» και συνολική περιουσία 4,5 δισ. ευρώ, ενώ ακολουθεί το ΕΤΑΑ με
ρευστά διαθέσιμα περίπου 250 εκατ. ευρώ και συνολική αξία περιουσίας
κοντά στα 5 δισ. ευρώ.
Το ΝΑΤ έχει σε ρευστά διαθέσιμα ένα ποσό της τάξης των 100 εκατ. ευρώ, ο ΟΓΑ 147 εκατ. ευρώ και ο ΟΑΕΕ περίπου 100 εκατ. ευρώ. Σημαντική ρευστότητα –άνω των 500 εκατ. ευρώ- έχει ο ΟΑΕΔ ενώ στον αντίποδα οι φορείς πρόνοιας έχουν σχεδόν στεγνώσει και τα ταμειακά τους διαθέσιμα έχουν μειωθεί σημαντικά.
Το ΝΑΤ έχει σε ρευστά διαθέσιμα ένα ποσό της τάξης των 100 εκατ. ευρώ, ο ΟΓΑ 147 εκατ. ευρώ και ο ΟΑΕΕ περίπου 100 εκατ. ευρώ. Σημαντική ρευστότητα –άνω των 500 εκατ. ευρώ- έχει ο ΟΑΕΔ ενώ στον αντίποδα οι φορείς πρόνοιας έχουν σχεδόν στεγνώσει και τα ταμειακά τους διαθέσιμα έχουν μειωθεί σημαντικά.
Το σχέδιο που μπορεί να κρύβεται πίσω από τη σύσταση αγοράς ρέπος
είναι να μετατρέψουν σε κρατικούς τίτλους τα όποια διαθέσιμά τους και να
«κρατικοποιηθούν» οι καταθέσεις τους αφού θα χρησιμοποιούνται όχι για
τη δική τους ρευστότητα αλλά για να ενισχύσουν τις ταμειακές ανάγκες του
κράτους!
Στην ουσία δηλαδή τα Ταμεία θα έχουν εγγυήσεις έναντι των χρημάτων που θα δανείσουν αλλά δεν θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να πάρουν πίσω τα κεφάλαια αυτά, παρά μόνο όταν θα λήγει η προθεσμία της επένδυσής τους.
Στην επιστολή του ΟΔΔΗΧ, για παράδειγμα, αναφέρεται ότι οι πράξεις
σε ρέπος έχουν διάρκεια 15 ημερών και ανανεώνονται στη λήξη τους. Αν
όμως τα Ταμεία χρειαστούν στο ενδιάμεσο διάστημα ένα μέρος από το ποσό
που έχουν τοποθετήσει σε ρέπος, τότε θα επιβαρυνθούν με ποινή
προεξόφλησης, που ισοδυναμεί με μείωση της απόδοσης, δηλαδή θα πάρουν το
τρέχον επιτόκιο της αγοράς αναλογικά για το διάστημα της επένδυσής
τους.Στην ουσία δηλαδή τα Ταμεία θα έχουν εγγυήσεις έναντι των χρημάτων που θα δανείσουν αλλά δεν θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να πάρουν πίσω τα κεφάλαια αυτά, παρά μόνο όταν θα λήγει η προθεσμία της επένδυσής τους.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΚΟΣ / e-typos.com