Πάνε δυό φίλοι, ο Μήτσος και ο Κώστας, στο βουνό για ορειβασία και πέφτουν σε μια χιονοθύελλα τρομερή.Για καλή τους τύχη πετυχαίνουν εκεί κοντά σε ένα χωριό ένα σπίτι και ζητούν καταφύγιο για να περάσουν την νύχτα.
Τους προκύπτει εκεί πέρα μια ωραία χήρα και τους λέει ότι για λόγους κουτσομπολιού δεν μπορούν να μείνουν στο σπίτι, αλλά στον στάβλο που είναι άδειος και καθαρός.
Φυσικά οι τύποι δέχονται, άλλωστε είχαν και τον κατάλληλο εξοπλισμό: υπνόσακκο, κάριματ, θερμικά εσώρουχα, ρούχα κλπ.
Βολεύονται λοιπόν την νύχτα και την επομένη γυρίζουν μετά στην Αθήνα.
Μετά από ένα χρόνο έρχεται ένας Δικηγόρος στον Κώστα από την περιοχή της χήρα,
και αυτό που του λέει τον τρελλένει!
Τηλεφωνεί αμέσως στον Μήτσο να ρωτήσει:
- Έλα ρε Μήτσο, θυμάσαι την ωραία χήρα που μας φιλοξένησε στο βουνό;
- Φυσικά, γιατί ρωτάς;
- Μήπως ρε το βράδυ που κοιμόμουνα πήγες στο κρεββάτι της και την ... ζέστανες;
- Μμμ, ναι, μου άρεσε και δεν μπορούσα να συγκρατηθώ.
- Μήπως όμως της έδωσες και το δικό μου όνομα για δικό σου;
- Ναι, ρε φίλε, Ένα αστείο έκανα. Συγγνώμη ελπίζω να μην σε πειράζει.
- Όχι, καθόλου, γιατί πέθανε και μου άφησε όλη την περιουσία της!
Τηλεφωνεί αμέσως στον Μήτσο να ρωτήσει:
- Έλα ρε Μήτσο, θυμάσαι την ωραία χήρα που μας φιλοξένησε στο βουνό;
- Φυσικά, γιατί ρωτάς;
- Μήπως ρε το βράδυ που κοιμόμουνα πήγες στο κρεββάτι της και την ... ζέστανες;
- Μμμ, ναι, μου άρεσε και δεν μπορούσα να συγκρατηθώ.
- Μήπως όμως της έδωσες και το δικό μου όνομα για δικό σου;
- Ναι, ρε φίλε, Ένα αστείο έκανα. Συγγνώμη ελπίζω να μην σε πειράζει.
- Όχι, καθόλου, γιατί πέθανε και μου άφησε όλη την περιουσία της!
