Της
Αλεξάνδρας Τράγκα
Σε
μία άκρως συμβολική ονοματοδοσία, χαρακτηριστική της οικονομικής δυναμικής,
αλλά και της εικόνας (national
–στην
περίπτωσή μας inter-national image) που επιθυμούν να προωθήσουν στην
παγκόσμια κοινή γνώμη, προέβησαν τα κράτη-μέλη της ομάδας BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και
Νότιος Αφρική), τα οποία επέλεξαν τον επικοινωνιακότατο τίτλο «Αναπτυξιακή
Τράπεζα», για τον παγκόσμιο οργανισμό που στις 17.07.2014 ίδρυσαν και στον
οποίο συμμετέχουν.
Η
«Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης», σύμφωνα με την ανακοίνωση της 6ης συνόδου κορυφής των BRICS, θα επενδύει σε αναπτυξιακά έργα στα
κράτη-μέλη της ομάδας.
Το
Ταμείο, χάρη στα κεφάλαιά του, θα επιτρέψει να αποφεύγονται «οι βραχυπρόθεσμες
πιέσεις ρευστότητας» αλλά και να υπάρξει «η προώθηση μεγαλύτερης συνεργασίας»
των κρατών-μελών της BRICS και
να «ενισχυθεί η παγκόσμια χρηματοοικονομική ασφάλεια», σημειώνεται στην
ανακοίνωση της συνόδου.
Στο
μεταξύ, σύμφωνα με το Capital.gr, ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν
πρότεινε «να δημιουργηθεί μια ένωση των κρατών της ομάδας BRICS στο πεδίο
της ενέργειας, αλλά και ένα κοινό απόθεμα καυσίμων, ώστε να αυξηθεί η
ενεργειακή ασφάλεια των αναπτυσσόμενων οικονομιών».
Ο
χαρακτηρισμός λοιπόν, του αντίπαλου δέους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και
της Παγκόσμιας Τράπεζας ως «αναπτυξιακό», δεν εκφράζει μόνο τη δυναμική των
χωρών που συμμετέχουν σε αυτό, αλλά και τον ίδιο το σκοπό της ίδρυσής του.
Δεν
θα έπρεπε βεβαίως να μας διαφύγει το γεγονός ότι με τον όρο «αναπτυξιακή»,
επιχειρείται συνειδητά η άμβλυνση της απεχθούς εικόνας που επικρατεί στην
παγκόσμια κοινή γνώμη για τα παντός είδους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Μπορεί
μία τράπεζα να φέρει την ανάπτυξη αντί για την απόλυτη καταστροφή (βλ. Lehman Brothers); Σύμφωνα με τα BRICS μπορεί!
Και
επειδή πληθώρα κρατών (παθόντων και μη), θεωρεί ότι τα δίδυμα αδελφάκια,
γεννηθέντα στο Bretton
Woods,
Παγκόσμια Τράπεζα και ΔΝΤ, μόνο την ευμάρεια δεν προωθούν, τα BRICS, επιτυγχάνουν μόνο με την πρόσθεση του
προθέματος «αναπτυξιακός», να καταδείξουν στην διεθνή κοινή γνώμη ότι δεν είναι
εκείνα που δημιούργησαν και συντηρούν την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά αυτά
που θα καταφέρουν να επιλύσουν τα όποια προβλήματα αντιμετωπίσουν τα αδελφά
έθνη.
Οι
αντιδράσεις αλλά και ο σκεπτικισμός, πληθώρας αναλυτών για τον πραγματικό σκοπό
της «Αναπτυξιακής Τράπεζας» των κρατών-μελών των BRICS, είναι έντονοι.
Κάποιοι
φοβούνται ότι η ίδρυση του συγκεκριμένου
οργανισμού, αποτελεί την περαιτέρω πτώση του Δυτικού κόσμου, όπως τον
γνωρίζουμε σήμερα, ενώ άλλοι, περιμένουν στωικά, να δουν, ποιο είναι το μοντέλο
της παγκόσμιας διακυβέρνησης που τα BRICS, έχουν στο μυαλό τους. Κάποιοι άλλοι, θεωρούν ότι το νέο
ίδρυμα, δεν πρόκειται να προσφέρει τίποτα περισσότερο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι,
δεδομένου ότι τα κράτη που συμμετέχουν, ακολουθούν την πεπατημένη (και μέχρι
σήμερα επιτυχή), οδό του καπιταλισμού Δυτικού Τύπου.
Επειδή
όμως, η ανάλυση των αποφάσεων και των συμφωνιών μεταξύ των BRICS, όχι μόνο μπροστά αλλά και πίσω από την
κουρτίνα, είναι αναγκαία, κρίνεται απαραίτητο να επισημανθεί το γεγονός ότι τα κράτη αυτά βρίσκονταν
εδώ και χρόνια στην «αίθουσα αναμονής» των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων:
μετά την εκδήλωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης διεκδικούν έμπρακτη
αναγνώριση της αναβαθμισμένης θέσης τους στην παγκόσμια οικονομία.
Εξάλλου,
κλήθηκαν μετά τυμπανοκρουσιών και διθυράμβων, να «συμμετάσχουν ισότιμα», το
2010 στη σύνοδο των G20. Η συμμετοχή συνοδευόταν και από την υπόσχεση ότι θα
αυξάνονταν κατά περίπου 6% οι ψήφοι τους στο ΔΝΤ, η οποία φυσικά δεν
υλοποιήθηκε ποτέ.
Εκτός
λοιπόν από τα επικοινωνιακά οφέλη, που τα κράτη-μέλη των ΒRICS θα
αποκομίσουν και πέρα από τους φόβους των Δυτικών αναλυτών για το ποιος είναι
τελικά ο σκοπός της νέας τράπεζας, φαίνεται πώς οι συμμετέχοντες στον
οργανισμό, έχουν να κερδίσουν πολλά περισσότερα από τη δημιουργία του αντίπαλου
με το ΔΝΤ δέους. Τα οφέλη από τη χρήση των εργαλείων της Τράπεζας, σύμφωνα με
το σκοπό ίδρυσής της (όπως διαφαίνεται από τις ανακοινώσεις των ΒRICS), φαίνονται μπροστά τους.
Θα καταφέρουν τελικά τα BRICS, να ανελιχθούν σε οικονομικούς (και μη)
γίγαντες-ρυθμιστές του παγκόσμιου γίγνεσθαι, χρησιμοποιώντας ως όπλο το
χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που δημιούργησαν; Ο καιρός θα δείξει!
