Παρέμβαση στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής
σχετικά με τον διαχωρισμό παραγωγών και εμπόρων στις λαϊκές αγορές
πραγματοποίησε ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας, στα πλαίσια ενημέρωσης
από τον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Γιακουμάτο. Σχετικά με το θέμα ο κ. Κόλλιας
δήλωσε:
«Πριν από λίγους μήνες συζητήσαμε στη Βουλή ένα
νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές, το οποίο έβαζε μεν τάξη στο τοπίο του
υπαίθριου εμπορίου, πλην όμως ορισμένα σημεία του προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια των
παραγωγών πωλητών λαϊκών αγορών, αλλά και την κριτική πολλών από εμάς τους Βουλευτές.
Ένα από τα θέματα που είχα θίξει στην εισήγησή μου ήταν
οι ρυθμίσεις για την ετήσια μετατόπιση των παραγωγών. Είχα επισημάνει ότι αυτή
η πρόβλεψη διαταράσσει τη σχέση εμπιστοσύνης που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στον
παραγωγό και τον καταναλωτή, σχέση που διαμορφώνεται σε βάθος χρόνου, αφού κάθε
παραγωγός αξιολογείται καθημερινά στη βάση κριτηρίων που έχει κάθε καταναλωτής
για την ποιότητα, την αξιοπιστία, την καθαριότητα, τη συμπεριφορά.
Έπειτα από την κριτική που ασκήθηκε, το άρθρο που
αφορούσε την ετήσια μετατόπιση αποσύρθηκε, πλην όμως παραμένει το θέμα του
διαχωρισμού των παραγωγών από τους επαγγελματίες εμπόρους. Ο κ. Υφυπουργός
ενημέρωσε την Επιτροπή μας για τη σχετική υπουργική απόφαση, σύμφωνα με την
οποία η λαϊκή θα χωρίζεται με κάθε πρόσφορο τρόπο σε δύο τομείς, έναν για τους
παραγωγούς και έναν για τους εμπόρους. Ο «πρόσφορος τρόπος» δεν περιγράφεται
στην απόφαση, αλλά θα αποτελέσει αντικείμενο μελλοντικής διαβούλευσης, ενώ η
κατανομή των θέσεων θα γίνεται με μόρια, βάσει της παλαιότητας της άδειας, τις
ημέρες συμμετοχής στη λαϊκή, την ηλικία και άλλα.
Όπως είπα στον κ. Γιακουμάτο, πιστεύω ότι ο διαχωρισμός
των παραγωγών από τους επαγγελματίες θα διευκολύνει μεν τους καταναλωτές να
αναγνωρίζουν τι αγοράζουν και από ποιον, βελτιώνοντας έτσι την
ανταγωνιστικότητα και την ποιότητα των προϊόντων, πλην όμως θα δημιουργήσει και
προβλήματα. Διότι οι καταναλωτές εισέρχονται
στις λαϊκές από ένα συγκεκριμένο σημείο και αναζητούν έναν πωλητή, είτε
έμπορο, είτε παραγωγό, προκειμένου να κάνουν τις αγορές τους. Εάν από αυτόν τον
παραγωγό ή τον επαγγελματία εξασφαλίζει ποιοτικά προϊόντα, δεν συντρέχει λόγος να
πηγαίνει στο επόμενο και στο μεθεπόμενο τετράγωνο, διότι μια λαϊκή μπορεί να
έχει μήκος και 1000 μέτρα.
Εάν αυτός ο άνθρωπος, βρει μπροστά του τον επαγγελματία είναι σίγουρο ότι μόλις
καλύψει τις ανάγκες του θα φύγει από την λαϊκή. Αυτό θα λειτουργήσει σε βάρος
του παραγωγού, σε βάρος του αγρότη, ο οποίος θα βρίσκεται σε απόσταση 100 ή 200 μέτρων.
Για τους λόγους αυτούς πρότεινα να υπάρξει μία
διευθέτηση, ώστε οι όποιες αλλαγές να γίνουν σταδιακά. Θα μπορούσε να θεσπιστεί
ο διαχωρισμός σε δύο τομείς, αλλά η υλοποίησή του να γίνει σε βάθος χρόνου και
μόνο με βάση τις κενές θέσεις που θα δημιουργούνται. Δηλαδή, οι σημερινές
θέσεις να παραμείνουν ως έχουν, αλλά όταν αδειάζει μία θέση να καλύπτεται από τον
πωλητή, αγρότη ή επαγγελματία, που ανήκει στον αντίστοιχο τομέα. Πιστεύω ότι με
αυτόν τον τρόπο και θα υπάρξει μια σταδιακή εναρμόνιση με το πνεύμα του νόμου
και δεν θα θιγούν οι σημερινοί παραγωγοί που συμμετέχουν στις λαϊκές. Σε κάθε
περίπτωση, ο όποιος τρόπος προκριθεί θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι ο πάγκος
για τον παραγωγό είναι το μαγαζί του και δεν επιτρέπεται να μετακινείται, και
προς αυτόν τον σκοπό θα εξακολουθήσω τις παρεμβάσεις μου προς την ηγεσία του
Υπουργείου Ανάπτυξης.»
