ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Μπορεί η Τουρκοκρατία να τελείωσε το '21 αλλά σχεδόν 200 χρόνια χρειάστηκαν για να αρχίσει να αποτινάζει το ζυγό ο Έλληνας και η Ελληνίδα. Οι θεμελιώδεις αρχές της οθωμανικής αυτοκρατορίας για τους σκλάβους της, το μπαξίσι και το ρουσφέτι, παρέμειναν αναλλοίωτα στην κοινωνία μας μέχρι τις ημέρες μας αντικαθιστώντας απλά τους ξένους από τους ντόπιους δυνάστες. 

Αυτούς που στις μέρες μας φιλοξενούνται στις φυλακές, αναζητούν λύσεις με ρυθμίσεις στις καταχρεωμένες επιχειρήσεις τους, απολαμβάνουν καταθέσεις εις τας Ελβετίας και αγωνίζονται μανιωδώς να αποκτήσουν και να διατηρήσουν τα κρατικά οφίτσια με προωθητικά μηνύματα από δημοσιεύσεις επί πληρωμή. 

Το καίριο επιχείρημα υπεράσπισης είναι ότι για όλα φταίνε οι άλλοι. Οι βάρβαροι.

Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρώπη το 1980 σε αντάλλαγμα της προδοσίας της παράδοσης της Κύπρου στους Τούρκους από την δικτατορία Ιωαννίδη και τους εμπνευστές της, λίγα άλλαξε. Το ίδιο παρακράτος φρόντισε να αντικαταστήσει την κληρονομική βασιλεία της χώρας από τους ξένους με την κληρονομική οικογενειακή κυβερνησιμότητά της που έντεχνα εξασφάλιζε τα ίδια και περισσότερα οφέλη για τους εμπνευστές της.

Η είσοδος στο ευρώ της Ελλάδας το 2000 ήταν η αρχή του τέλους αυτών. Η σπασμωδική προσπάθεια διατήρησης του ίδιου τρόπου ζωής, των ίδιων αρχών της κοινωνίας, το μπαξίσι και το ρουσφέτι, για λίγα χρόνια ακόμη διόγκωσε το θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας με αποτέλεσμα το 2009 να γίνουμε ο ζητιάνος της οικουμένης.

Σήμερα η Ελλάδα έχει σηκωθεί για πρώτη φορά στα πόδια της και αυτό είναι που ενοχλεί τους ντόπιους δυνάστες της που επιζητούν εναγωνίως τη διάλυσή της. Μια νέα Κυβέρνηση Γούναρη, χωρίς τον Γούναρη, όπως το 1920 που έδιωξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο με τη βούληση του λαού και μέσα σε δύο χρόνια ακρωτηρίασε τη χώρα και τη στιγμάτισε με ηττοπάθεια μέχρι το 2009, ανάμεσα στον Μεταξά, την Φρειδερίκη και τον Ιωαννίδη...

Το ευρώ, το ισχυρότερο νόμισμα του κόσμου, δεν επιδέχεται κοινωνίες της «αρπαχτής» και της καλοπέρασης. Της δανεικής ζωής. Η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, των πολιτών απαιτεί ελευθερία ιδεών, κεφαλαίων και κανόνες. Απαιτεί όνειρα, κόπο και συγκομιδή. Ο πλούτος δημιουργείται σε γόνιμα χωράφια και όχι στα χωράφια της μαύρης εργασίας, της κρατικής δοσοληψίας και των τραπεζικών δανείων με συναλλαγές.

Ο 21^ος αιώνας ξεκίνησε και δεν μένει παρά να δούμε πού θα βρίσκεται η χώρα ως κοινωνία αξιακά το 2021. Στον πυρήνα της Ευρώπης ή στα BRICS και τα PIGS… 

http://thedayaftergr.blogspot.gr