Πρώτον, θα είχε καλέσει τις ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις να συμβάλλουν σε ένα σχέδιο διάσωσης της χώρας.
Δεύτερον, στο σχήμα της κυβέρνησης θα χρησιμοποιούσε τους καλύτερους, από όλους τους πολιτικούς χώρους που στηρίζουν την προσπάθεια διάσωσης.
Τρίτον, θα είχε απομονώσει τις παρέες του Μαξίμου που ζουν δολοπλοκώντας διακατεχόμενες από τις εμπάθειες και τα προσωπικά μίση των δεκαετιών της ταβανοθεραπείας.
Τέταρτον, θα είχε κάνει διορθωτικές κινήσεις υπέρ της κοινωνίας που στενάζει, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Όμως στην Ελλάδα που ζει στα όρια του σουρεαλισμού, πρέπει το πρώτο κόμμα να χάσει τις ευρωεκλογές, για να «ξυπνήσει» ο Πρωθυπουργός και να καταλάβει:
Πως δεν μπορεί να ονομάζει ποινικό εγκληματία αυτόν που δεν έχει να πληρώσει, όπως πρόσφατα του είπε ο Καραμανλικός Προκόπης Παυλόπουλος,
Πως πρέπει να κάνει περισσότερες δόσεις στις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία και να σταματήσει να σέρνει στα αυτόφωρα τους οικογενειάρχες,
Πως πρέπει να κάνει στροφή προς τον μεσαίο χώρο, και με θλίψη του να αποχωριστεί τα φαινόμενα «Μπαλτάκου» που του θυμίζουν τα χρόνια της νιότης.
Σε μια άλλη χώρα, ένας Πρωθυπουργός που θα αγαπούσε την πατρίδα του και θα σεβόταν το μαρτύριο του λαού που με όχημα τα Ζάππεια τον εξέλεξε στην κυβέρνηση, θα είχε αντιμετωπίσει με ταπεινότητα την λαϊκή εντολή, και δεν θα «ερέθιζε» την κοινωνία με ακρότητες και λαϊκίστικες μεγαλοστομίες.
Γιατί με τα τραγικά λάθη του, έδωσε την αφορμή στον ΣΥΡΙΖΑ, στο κόμμα που φτιάχτηκε από τα συντρίμμια της Ελλάδας - με σάπια συστατικά, να γίνεται ρυθμιστής εξελίξεων, χωρίς να κυβερνά.
Γράφει ο Απόστολος Καλαματιανός
για το www.news4all.gr
