Άρθρο του Ευσταθίου Π. Σεμιτέλου
Από τις πρόσφατες εκλογές προέκυψε ένα ενδιαφέρον «στοιχείο» σε σχέση με τους εκλεγέντες. Είναι το «λόμπυ» των εκλεγμένων οι οποίοι επαγγελματικά απασχολούνται με αυτό που ονομάζουμε επίσημη «Παραπαιδεία» ή άλλως ιδιωτικές κερδοσκοπικές παρεχόμενες υπηρεσίες γνώσεων. Ασφαλώς, δεν μπορεί κανείς να επικρίνει τις επαγγελματικές επιλογές οιουδήποτε γιατί η ζωή με τους κανόνες της είναι αυτή που αναδεικνύει τις πραγματικότητες αλλά και τις ανάγκες επιβίωσης. Προκύπτει όμως το ερώτημα τι μπορεί να κάνουν στον τομέα τους και από τη θέση τους προς όφελος της «Κοινωνίας» πλήν των κερδοσκοπικών τους εκπτώσεων;
Και μέχρι να βελτιωθεί το Κράτος που κάποιοι εύκολα θα υποστηρίξουν, ποιες είναι οι προτάσεις που τώρα οφείλουν να υποβάλλουν ; και τι μπορεί να κάνει ο Δήμος ώστε η κοινωνία να ανακουφισθεί σε σχέση με το εκπαιδευτικό κόστος που της επιβάλλεται ; Οι «δεξιόφρονες» και «αριστερόφρονες» επαναστάτες που υπηρετούν το κοινωνικό άρα το συλλογικό συμφέρον πόσο αλήθεια μπορούν να απελευθερωθούν από την ατομική τους ιδιοτέλεια ; Η υπόθεση εργασίας λοιπόν που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι του κατά πόσον το εν λόγω «λόμπυ» είναι διατεθειμένο να συμβάλλει και να ενταχθεί σε μια συλλογική δραστηριότητα κόντρα στα ατομικά του συμφέροντα !! Γιατί αυτόν τον προβαλλόμενο «επιτυχημένο» τομέα τους πρέπει εμείς οι υπόλοιποι ως κοινωνία πρωτίστως να αξιοποιήσουμε. Οφείλει το «λόμπυ» αυτό από τη στιγμή που εκτέθηκε, προτιμήθηκε και εκλέχθηκε να καταθέσει θέσεις και απόψεις έστω και μεταχρονολογημένα και να μη λάμψει δια της απουσίας ή αφωνίας του. Η δε πλειοψηφία οφείλει όχι μόνο να ακούσει και να υιοθετήσει προτάσεις που θα ανακουφίζουν την κοινωνία αλλά και να υλοποιήσει συγκεκριμένες πολιτικές σ΄ αυτήν την κατεύθυνση. Μέχρι να φθάσουμε στα «Μεγάλα» , στα «Ριζοσπαστικά» και στα «Επαναστατημένα» ας ασχοληθούμε με τα ουσιώδη «Μικρά» της καθημερινότητας.
Όσο παράδοξο λοιπόν κι αν φαίνεται, η ανάπτυξη αυτού του τομέα προς όφελος της κοινωνίας είναι εφικτή. Εφικτή είναι και η αύξηση σχετικής απασχόλησης. Η δημιουργική προσφορά του εκλεγμένου «λόμπυ» θα ήταν η ενασχόλησή τους - μονόδρομος ενδεχομένως - με την ανάπτυξη του κοινωνικού (1) τομέα της οικονομίας στα πλαίσια των γεωγραφικών ορίων του Δήμου (προφανώς εδώ εξετάζουμε την ανάπτυξη που σχετίζεται με τον εκπαιδευτικό τομέα) . Για το πώς μπορεί να γίνει αυτό και που μπορεί να συμβάλλει ο Δήμος έτσι ώστε να ωφελείται η Ξυλοκαστρινή και Ευρωστινιακή κοινωνία (δηλ. η τσέπη των οικογενειών με μαθητές) απαιτείται να υιοθετηθεί κατ΄ αρχήν η «κοινωνία» ως διαρκής «θεσμός» ελέγχου και αξιολόγησης (2).
Ως πρώτη πράξη από πλευράς τους είναι να κλείσουν τις κερδοσκοπικές προσωπικές τους επιχειρήσεις. Αν δεν ενταχθεί η ατομική επιδίωξη σε «συλλογικότητα» δεν μπορεί να συμβιβασθεί η ατομική κερδοσκοπική επιδίωξη με την ενασχόληση των «κοινών» προς όφελος της κοινωνίας. Αποτελεί μονόδρομο η ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας (για τον τομέα που εξετάζουμε) και η ένταξή τους σ΄ αυτή. Η απασχόλησή τους και η αμοιβή τους θα προκύπτει εντός του πλαισίου συλλογικής δράσης και όχι στα πλαίσια της «ιδιωτείας» τους και βεβαίως όχι ως καταναγκαστική προσωπική επιλογή (δηλ. μπορεί να συνεχίσουν κερδοσκοπικά να ιδιωτεύουν αλλά πάντως όχι παράλληλα !! και με τα «κοινά» !!). Το θέμα είναι τι στάση θα έχουν και πόσο θα υπονομεύσουν προτάσεις που θα αφορούν Κοινωνική επιχειρηματική δράση προς όφελος της κοινωνίας και οι οποίες θα κατατεθούν στο επόμενο διάστημα. Οι προβλέψεις ομιλούν είτε για άμεση δραπέτευση είτε για απουσία από τις δημοτικές συλλογικότητες !!!. Πάντως προς το παρόν και με το «καλημέρα» βλέπουμε και ακούμε τους «άφρονες»…. Έκπληξη επίσης θα αποτελούσε η απουσία μιας «θεολογικής» προσέγγισης ……. Θα δούμε ……..
Μέχρι σήμερα, για τον εν λόγω τομέα , είναι άγνωστες οι θέσεις της «Συμπολιτείας». Σε σχετικό με
τις εκλογές άρθρο μου την 7η Μαίου 2014 (http://korinthiakoi-orizontes.blogspot.gr/2014/05/o_7.html) είχα τονίσει ότι : « Το ιδιωτικό διαφέρει από το συλλογικό συμφέρον που για να παραχθεί χρειάζονται διαδικασίες που να θεσμοθετούν όχι μόνο το άτομο αλλά την «κοινωνία» ως εντολέα ». Περαιτέρω τόσο η «Ανανεωτική Συνεργασία» όσο και η «Ομόνοια» ήταν και είναι ακόμη στη «νιρβάνα» τους. Βεβαίως, του κατά πόσο τολμηρό θα είναι στις μελλοντικές προκλήσεις το σύνολο της νέας Δημοτικής Αρχής μόνο το άμεσο μέλλον μπορεί να αποδείξει.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- (1) : Η Ελλάδα τελευταία απέκτησε σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Στις προηγμένες Ευρωπαϊκές χώρες η ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας κυμαίνεται από 10- 15% στο σύνολο της Οικονομίας.
(2) : Δηλαδή, δημιουργείται 5/μελής εκπαιδευτική επιτροπή που εκλέγεται απευθείας από την κοινωνία (λεπτομέρειες κλπ είναι εύκολο να προσδιορισθούν) προκειμένου να ασκεί διαρκεί έλεγχο και αξιολόγηση . Άραγε ποιός μπορεί να υιοθετήσει μια τέτοια μόνιμη «θεσμοθέτηση»;
ΣΤΑΘΗΣ Π. ΣΕΜΙΤΕΛΟΣ
