Η υποταγή της χώρας, του λαού και του πλούτου της, μπορεί να έχει
διάφορες μορφές. Η μορφή των τάνκς ίσως είναι και η ηπιότερη γιατί είναι φανερή.
Αυτό το ένιωσαν την προηγούμενη αμαρτωλή
δεκαετία, χωρίς να το καταλάβουν ενδεχομένως, όσοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να δημιουργήσουν κάτι χωρίς να λαδώσουν την κρατική μηχανή.
Ο σκληρός αποκλεισμός τους από κάθε μορφής κοινωνικότητα και επιχειρηματικότητα ήταν
ολοκληρωτικός.
Στην εποχή της ανάπτυξης που όλοι αναμένουμε, των δις ευρώ που όλοι αναμένουν να αξιοποιηθούν από τα κατάλληλα πρόσωπα, η Νέα Ελλάδα
ένωσε τους Έλληνες. Ένωσε τα δύο κυρίαρχα πλέον κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και
το ΣΥΡΙΖΑ, σε τέτοιο βαθμό ταύτισης που το ένα να αντιγράφει και να συναγωνίζεται
σε πατριωτισμό το άλλο ακόμα και στο ποιο ανακάλυψε πρώτο το όνομα της Νέας
Ελλάδας.
Οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ανώνυμοι κατά βάση, είναι
γνωστοί. Πέρα από κάποιες αυτοκτονικές κραυγές του παλαιού μικρού ΣΥΡΙΖΑ, ο
ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να είναι πλέον
ένα καθαρά ευρωπαϊκό κόμμα που αδημονεί να καταλάβει την
εξουσία ξανά. Ξανά καθόσον το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του είναι
όσοι κατείχαν
την εξουσία την προηγούμενη δεκαετία, κατά το πλείστον ευκατάστατοι. Οι
ομοιότητές
του με το ΠΑΣΟΚ του '81 ή καλύτερα του '85 και τη Νέα Δημοκρατία του
2007 είναι εκπληκτικές. Τα στελέχη του,
στρατηγοί, αξιωματικοί και πολεμιστές είναι έτοιμα να καταλάβουν τις
θέσεις
μάχης το βράδυ της 26ης Μαΐου για άμεσες βουλευτικές εκλογές και τη
διακυβέρνηση της χώρας με τη βοήθεια και του ρου του ποταμού.
Ακόμα και οι συμμαχίες με το σκληρό πυρήνα της Ευρώπης έχουν επιτευχθεί
και τα κονδύλια άρχισαν να μοιράζονται καταλλήλως.
Ο κ.Σαμαράς, αν και οραματιστής, αδυνατεί να αντιπαρατάξει
έναν τόσο αποφασισμένο στρατό. Οι στρατηγοί του δεν διακρίνονται για την πίστη τους
και περισσότερο σκέφτονται μάλλον την διαδοχή του, οι αξιωματικοί του δείχνουν
και αυτοί μάλλον να διαπραγματεύονται την πολιτική καριέρα τους με όλους, ενώ οι πολεμιστές του έχουν
μείνει μονάχοι και κουρασμένοι.
Ο
κ.Σαμαράς πρέπει να αλλάξει σχέδιο. Το στρατηγικό λάθος που τον έχει
καθηλώσει είναι ότι
εμμένει στα γηραιά στελέχη του, δείχνει απελπιστική επιείκεια στα
αντίστοιχα στρατευμένα του αντιπάλου που τον περιτριγυρίζουν και
επιμένει να μην χρησιμοποιεί νέους και άφθαρτους ανθρώπους. Νέους όχι
φυσικά σε ηλικία αλλά στην επαφή με το διάβολο. Στην επαφή με το χρήμα
και την
εξουσία. Τους αλχημιστές οραματιστές που υπάρχουν παντού και πάντα. Τους
φτωχούς σε χρήμα και όχι τους πτωχούς σε ήθος. Αυτούς που θα
αξιοποιήσουν επιτέλους τα κονδύλια της Ευρώπης και της Αμερικής αποτελεσματικά. Τα κονδύλια των ισχυρών.
Αυτή
η αδράνεια του κ.Σαμαρά και η ταύτιση του με τον
αντίπαλο οδηγεί τον λαό, με το αλάνθαστο ένστικτο της επιβίωσης, σε
ντροπιαστικές λύσεις
για το έθνος. Αν συνεχίσει ο κ.Σαμαράς να συναλλάσσεται με τους
πραιτωριανούς του
παρελθόντος, επίσημα χρεοκοπουμένους επιχειρηματικά, κοινωνικά και
πολιτικά για να τους αναστήσει όχι
μόνο θα απομακρυνθεί σύντομα αλλά και θα ωθήσει τον έντιμο λαό στο
σκοτάδι
και τη μαύρη αυγή. Είναι αναγκαίο να ξεριζώσει το χθές και όχι να
στηριχθεί σε αυτό. Εξάλλου η ιστορία γράφει μόνο τους τολμηρούς, γιατί
αυτοί είναι και οι νικητές που γράφουν την ιστορία.
Η
Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Δεν μπορεί ο λαός να
ορά καθημερινά τα ίδια πρόσωπα που κατέστρεψαν την πολιτική, την
επιχειρηματικότητα, τον αθλητισμό, την πίστη, τα πάντα, εν γνώσει ή εν
αγνοία του. Να απαγγέλονται τη σωτηρία και τη δημιουργία. Θέλει το νέο.
Αν δεν το δει, θα
προτιμήσει στις επόμενες βουλευτικές να πηδήξει στον Καιάδα της
ιστορίας…
thedayaftergr.blogspot.gr
