Twitter @EmOikonomidis
Η είδηση έγινε γνωστή από αργά χθες το βράδυ: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, προκειμένου να συζητήσουν τις εξελίξεις που παραμένουν… ζωηρές στην Αίγυπτο και τη Συρία, δυο χώρες που ενδιαφέρον στρατηγικά και γεωπολιτικά την Ουάσινγκτον.
Στην Αίγυπτο, η διαμεσολαβητική προσπάθεια του Λευκού Οίκου απέτυχε, καθώς το μεταβατικό καθεστώς που διαδέχτηκε τη δια των όπλων καθαίρεση του Μοχάμεντ Μόρσι από την Προεδρία της χώρας, δεν πείθεται για το αγνό των προθέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών να εντάξουν στην πολιτική διαδικασία τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, την οποία είχαν στηρίξει ουσιαστικά στην εποχή που διαδέχτηκε την Αραβική Άνοιξη και την ηχηρή πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ.
Στη Συρία, παρά την πεισματώδη στήριξη της αντιπολίτευσης και των ανταρτών στις τάξεις των οποίων… κάνουν κουμάντο η Αλ Κάιντα και άλλα εξτρεμιστικά μορφώματα, το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ, όχι μόνο αντέχει αλλά πετυχαίνει και εκκωφαντικές στρατηγικές νίκες.
Η Τουρκία και προσωπικά ο Ερντογάν διεκδικούσαν να διαδραματίσουν ρόλο “πατερούλη” της ευρύτερης περιοχής, στο πλαίσιο της νέας… οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως την έχει οραματιστεί και την έχει καταγράψει στα βιβλία που έχει γράψει, ο Υπουργό Εξωτερικών της Άγκυρας Αχμέτ Νταβούτογλου.
Γι’ αυτό και στο προ μηνών ταξίδι του Ταγίπ Ερντογάν στις ΗΠΑ, και τη συνάντησή του με τον Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, η Τουρκία εμφανίστηκε περισσότερο (διπλωματικά) αυθάδης, από ό, τι τις επέτρεπε η πραγματική στρατηγική σημασία της για τη Δύση και ιδιαίτερα την υπερδύναμη.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από εκείνο το μάλλον άτυχο ραντεβού, στο περιθώριο του οποίου σημειώθηκαν… γραφικότητες, με χαρακτηριστικότερη την υπόδειξη του Εγκεμέν Μπαγίς προς την Ουάσινγκτον να επέμβει στρατιωτικά στη Συρία ανεξαρτήτως της διαπίστωσης χρήσης χημικών όπλων από την πλευρά των δυνάμεων του Μπασάρ αλ Άσαντ, ο Ερντογάν βιώνει την πιο ηχηρή αμφισβήτηση της μέχρι πρότινος “ατσαλάκωτης” πολιτικής ηγεμονίας του.
Από την εξέγερση της “ευρωπαϊκής Τουρκίας” στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι την ακύρωση του… θρυλικού ταξιδιού στη Γάζα, και από τις σπασμωδικές συλλήψεις καλλιτεχνών που αμφισβητούν το καθεστώς Ερντογάν, μέχρι την κατακραυγή για τις καταδίκες των στρατιωτικών στην υπόθεση της “Εργκενεκόν”, ο Ταγίπ Ερντογάν φοβάται ότι θα μπορούσε να έχει την “ατυχή” κατάληξη του Μοχάμεντ Μόρσι. Και δεν διστάζει να το ομολογεί δημοσίως.
Αν είχε μεγαλύτερη αίσθηση της πραγματικότητας γύρω του, και στοιχειωδώς καλή μνήμη, θα θυμόταν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα είχε τηλεφωνήσει και τον Μοχάμεντ Μόρσι. Λίγο πριν την ανατροπή του τελευταίου από τον στρατό…
Η είδηση έγινε γνωστή από αργά χθες το βράδυ: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, προκειμένου να συζητήσουν τις εξελίξεις που παραμένουν… ζωηρές στην Αίγυπτο και τη Συρία, δυο χώρες που ενδιαφέρον στρατηγικά και γεωπολιτικά την Ουάσινγκτον.
Στην Αίγυπτο, η διαμεσολαβητική προσπάθεια του Λευκού Οίκου απέτυχε, καθώς το μεταβατικό καθεστώς που διαδέχτηκε τη δια των όπλων καθαίρεση του Μοχάμεντ Μόρσι από την Προεδρία της χώρας, δεν πείθεται για το αγνό των προθέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών να εντάξουν στην πολιτική διαδικασία τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, την οποία είχαν στηρίξει ουσιαστικά στην εποχή που διαδέχτηκε την Αραβική Άνοιξη και την ηχηρή πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ.
Στη Συρία, παρά την πεισματώδη στήριξη της αντιπολίτευσης και των ανταρτών στις τάξεις των οποίων… κάνουν κουμάντο η Αλ Κάιντα και άλλα εξτρεμιστικά μορφώματα, το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ, όχι μόνο αντέχει αλλά πετυχαίνει και εκκωφαντικές στρατηγικές νίκες.
Η Τουρκία και προσωπικά ο Ερντογάν διεκδικούσαν να διαδραματίσουν ρόλο “πατερούλη” της ευρύτερης περιοχής, στο πλαίσιο της νέας… οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως την έχει οραματιστεί και την έχει καταγράψει στα βιβλία που έχει γράψει, ο Υπουργό Εξωτερικών της Άγκυρας Αχμέτ Νταβούτογλου.
Γι’ αυτό και στο προ μηνών ταξίδι του Ταγίπ Ερντογάν στις ΗΠΑ, και τη συνάντησή του με τον Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, η Τουρκία εμφανίστηκε περισσότερο (διπλωματικά) αυθάδης, από ό, τι τις επέτρεπε η πραγματική στρατηγική σημασία της για τη Δύση και ιδιαίτερα την υπερδύναμη.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από εκείνο το μάλλον άτυχο ραντεβού, στο περιθώριο του οποίου σημειώθηκαν… γραφικότητες, με χαρακτηριστικότερη την υπόδειξη του Εγκεμέν Μπαγίς προς την Ουάσινγκτον να επέμβει στρατιωτικά στη Συρία ανεξαρτήτως της διαπίστωσης χρήσης χημικών όπλων από την πλευρά των δυνάμεων του Μπασάρ αλ Άσαντ, ο Ερντογάν βιώνει την πιο ηχηρή αμφισβήτηση της μέχρι πρότινος “ατσαλάκωτης” πολιτικής ηγεμονίας του.
Από την εξέγερση της “ευρωπαϊκής Τουρκίας” στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι την ακύρωση του… θρυλικού ταξιδιού στη Γάζα, και από τις σπασμωδικές συλλήψεις καλλιτεχνών που αμφισβητούν το καθεστώς Ερντογάν, μέχρι την κατακραυγή για τις καταδίκες των στρατιωτικών στην υπόθεση της “Εργκενεκόν”, ο Ταγίπ Ερντογάν φοβάται ότι θα μπορούσε να έχει την “ατυχή” κατάληξη του Μοχάμεντ Μόρσι. Και δεν διστάζει να το ομολογεί δημοσίως.
Αν είχε μεγαλύτερη αίσθηση της πραγματικότητας γύρω του, και στοιχειωδώς καλή μνήμη, θα θυμόταν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα είχε τηλεφωνήσει και τον Μοχάμεντ Μόρσι. Λίγο πριν την ανατροπή του τελευταίου από τον στρατό…
