Τον Μάιο του 1963 δολοφονήθηκε ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης. Η δολοφονία του προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και στοχοποίησε την κυβέρνηση Καραμανλή. Η υπόθεση Λαμπράκη αναζωογόνησε τον Ανένδοτο Αγώνα του Γεωργίου Παπανδρέου και έπαιξε τον πιο σημαντικό ίσως ρόλο στην πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή τον ίδιο χρόνο.
Το χτύπημα προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το σύνολο του κεντρώου και αριστερού Τύπου να κάνουν λόγο από την πρώτη στιγμή για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας. Η επίσημη αστυνομική εκδοχή αντίθετα, ήταν ότι επρόκειτο για τροχαίο ατύχημα και αυτήν υιοθέτησε αρχικά και η κυβέρνηση της χώρας.
Το κλίμα ήταν τεταμμένο και στην κηδεία του Λαμπράκη στην Αθήνα με το πλήθος να φωνάζει συνθήματα κατά της δολοφονίας. Ήδη, στη Θεσσαλονίκη είχαν ξεκινήσει οι ανακρίσεις, από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη και τον εισαγγελέα Δημήτριο Παπαντωνίου. Αμέσως μετά την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή και τον σχηματισμό νέας υπό τον Παναγιώτη Πιπινέλη, ο ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης σε συμφωνία με τον εισαγγελέα Δελαπόρτα διέταξε την προφυλάκιση των ανώτατων αξιωματικών της χωροφυλακής, διαλύοντας κάθε αμφιβολία στην κοινή γνώμη για την εμπλοκή κράτους και παρακρατικών στη δολοφονία Λαμπράκη. Σχεδόν 4 χρόνια μετά η χώρα αντιμετωπίζει πραξικόπημα. Το 1967 ο Σαρτζετάκης συλλαμβάνεται και φυλακίζεται.
Το χτύπημα προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το σύνολο του κεντρώου και αριστερού Τύπου να κάνουν λόγο από την πρώτη στιγμή για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας. Η επίσημη αστυνομική εκδοχή αντίθετα, ήταν ότι επρόκειτο για τροχαίο ατύχημα και αυτήν υιοθέτησε αρχικά και η κυβέρνηση της χώρας.
Το κλίμα ήταν τεταμμένο και στην κηδεία του Λαμπράκη στην Αθήνα με το πλήθος να φωνάζει συνθήματα κατά της δολοφονίας. Ήδη, στη Θεσσαλονίκη είχαν ξεκινήσει οι ανακρίσεις, από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη και τον εισαγγελέα Δημήτριο Παπαντωνίου. Αμέσως μετά την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή και τον σχηματισμό νέας υπό τον Παναγιώτη Πιπινέλη, ο ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης σε συμφωνία με τον εισαγγελέα Δελαπόρτα διέταξε την προφυλάκιση των ανώτατων αξιωματικών της χωροφυλακής, διαλύοντας κάθε αμφιβολία στην κοινή γνώμη για την εμπλοκή κράτους και παρακρατικών στη δολοφονία Λαμπράκη. Σχεδόν 4 χρόνια μετά η χώρα αντιμετωπίζει πραξικόπημα. Το 1967 ο Σαρτζετάκης συλλαμβάνεται και φυλακίζεται.
Με μια τέτοια βαριά ιστορία το πολιτικό σύστημα οφείλει να σηκώσει μεγαλύτερο βάρος από αυτό που του αναλογεί. Και οι δηλώσεις όλων θα πρέπει να περνούν από κόσκινο πριν εκφωνηθούν. Για τον λόγο αυτό προκάλεσε αίσθηση και προβληματισμό η σημερινή δήλωση του καθόλα αξιότιμου Μανώλη Γλέζου στη Βουλή όταν αναρωτήθηκε με αφορμή τις επιθέσεις, «μήπως πρόκειται για παρακρατικές οργανώσεις φίλιες προς τη Νέα Δημοκρατία;».
Οι τυφλές επιθέσεις που στρέφονται κατά τη Δημοκρατίας πρέπει να καταδικάζονται με τον πλέον έντονο τρόπο, είναι φυσικό να οργίζεται και να απαντά σε υψηλούς τόνους η αξιωματική αντιπολίτευση στις επικρίσεις που δέχεται από όλα τα κόμματα. Αλλά από εκεί μέχρι το παρακράτος, και απόσταση υπάρχει και φόβο προκαλεί. Γιατί δυστυχώς οι μνήμες από το πραξικόπημα και τον εμφύλιο είναι ακόμα νωπές.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι ομοψυχία γιατί τα δύσκολα είναι μπροστά και όχι διαίρεση. « Η σιγή» που πρότεινε σήμερα με συνέντευξη του στον Real Fm ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας , πρέπει να μην αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Γιατί, όπως σωστά υπογράμμισε το ΠΑΣΟΚ, όποιος παίζει με τα σπίρτα θα πρέπει να ξέρει ότι η πυρκαγιά επεκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΑΖΟΥ / ysterografa.gr
