Toυ Φώτη Σαραντόπουλου
Διάβαζα σήμερα το πρωί για την συμφωνία με την ΗΡ, για χρήση του Πειραιά σαν κυρίου λιμένα εισαγωγής των προϊόντων της από την Κίνα στην Ευρώπη.
Τα εύσημα ανήκουν φυσικά στην Cosco, που εδώ και ένα χρόνο έδειξε σε τι ύπνο βαθύ είχαμε πέσει προς χάριν των ακριβοπληρωμένων λιμενεργατών που το είχαν κάνει φέουδο.
Ανήκουν και στον Σαμαρά, που νοιάστηκε για την συμφωνία αυτή, ανήκουν και στην προηγούμενη κυβέρνηση, αυτή που τόλμησε να δώσει στην Cosco μέρος του λιμανιού. Δεν θα ξεχάσω πώς αντιμετωπίστηκε πριν 6-7 χρόνια το αίτημα των Κινέζων για κατασκευή λιμανιού (με δικά τους έξοδα) στην Νότια Κρήτη. Οι Οικολόγοι σκίζανε τα ρούχα τους, η αριστερά και το Πασόκ μιλούσαν για ξεπουλήματα, η τότε κυβέρνηση (ΝΔ) δεν τολμούσε ούτε να τους αντιμιλήσει ...
Έχουμε καταλάβει τι σημαίνει αυτή η συμφωνία με την ΗΡ ;;;
1. Το μέγεθός της (μεταφορά εμπορευμάτων αξίας 50 δις δολαρίων ετησίως), σημαίνει κέρδη για την Ελλάδα (δασμοί, είσπραξη ΦΠΑ εισαγωγής, ναύλα, έργο για τον ΟΣΕ κλπ κλπ).
2. Το μέγεθός της δείχνει επίσης πόσο μικρή είναι η οικονομία της Ελλάδας, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε ... Οι πωλήσεις μίας εταιρείας όπως η ΗΡ (που δεν είναι και η Νο 1 στον κλάδο της), μόνο στην Ευρώπη και μόνο από προϊόντα Made in China, είναι μεγαλύτερες από το σύνολο των εξαγωγών της χώρας μας ...
3. Αν αυτά φέρνει η συμφωνία με την ΗΡ, που βέβαια δεν θα καλύψει πάνω από 10% της (σημερινής) δυνατότητας του λιμανιού, καταλαβαίνουμε τι θα φέρει μία 2η και μία 3η και μία 4η τέτοια συμφωνία;
Ή θα ανοίξουμε τα μάτια μας, θα καταλάβουμε τη μιζέρια που κουβαλούσαμε και θα την πατήσουμε κάτω σαν σκουλήκι, ή θα μείνουμε στους Φωτόπουλους και τους Καμένους και όλη την υπόλοιπη αναδρομική κομπανία ...
ΥΓ. Έβλεπα χθες τα χάλια του ΑΠΘ στην τηλεόραση. Και μετά είδα στο BBC και μία αμερικάνικη εταιρεία (Organovo αν θυμάμαι καλά) που κατασκεύαζε τεχνητή καρδιά, με μέθοδο τρισδιάστατης εκτύπωσης !!! Με πρώτη ύλη, τεχνητά κατασκευασμένο ζωντανό ιστό ...Με έπιασε μελαγχολία ... ο κόσμος πάει μπροστά και εμείς μιλάμε για την (δήθεν) παγκόσμια κρίση, για να δικαιολογήσουμε τα χάλια μας ...