Με ένα μεγάλο πάρτι, που είχε ως επίκεντρο τη βρετανική μουσική, «έπεσε η αυλαία» των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Στη μεγάλη γιορτή που στήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου και σηματοδότησε τη λήξη των Αγώνων, οι Βρετανοί «ανέστησαν» τον Τζον Λένον, τον οποίο είδαμε και ακούσαμε να τραγουδάει το «Imagine» σε βίντεο που επεξεργάστηκε ψηφιακά η Γιόκο Ονο ειδικά για την τελετή, ενώ παράλληλα η μορφή του σχηματίστηκε στο κέντρο του Σταδίου, τον Φρέντι Μέρκιουρι σε βίντεο από τη συναυλία των Queen στο Γουέμπλεϊ το 1986, αλλά και τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, τον οποίο είδαμε να βγαίνει από την κορυφή του ομοιώματος του Μπιγκ Μπεν (τον υποδύθηκε ο ηθοποιός Τίμοθι Σπαλ).
Στις... πραγματικά live εμφανίσεις, τραγούδησαν μεταξύ άλλων η Εμελί Σαντέ, οι Madness, οι Pet Shop Boys, ο Ρέι Ντέιβις (στο πρώτο μέρος), ο Τζορτζ Μάικλ, οι Kaiser Chiefs, η Ανι Λένοξ, οι Bond, η Τζέσι Τζέι, οι Spice Girls (σε μία επανένωση ειδικά για την τελετή λήξης), ο Ερικ Αϊντλ (ιδρυτικό μέλος των Μόντι Πάιθον) και οι Μπράιαν Μέι και Ρότζερ Τέιλορ των θρυλικών Queen. Στην τελετή εμφανίστηκαν και γνωστά μοντέλα, όπως η Ναόμι Κάμπελ, η Αλεσάντρα Αμπρόζιο, η Κέιτ Μος, η Τζόρτζια Μέι Τζάγκερ και άλλες. Το φινάλε της τελετής φιλοξένησε τους Who, που ερμήνευσαν τέσσερα τραγούδια από τις δεκαετίες 1960 και 1970.
«Φτιάξατε ένα νέο κεφάλαιο στην Ολυμπιακή Ιστορία, που ξεκίνησε πριν 3.000 χρόνια στην Αρχαία Ολυμπία», είπε απευθυνόμενος στους αθλητές ο πρόεδρος της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ, ο οποίος ευχαρίστησε τους διοργανωτές, τη βρετανική κυβέρνηση και τους εθελοντές, ενώ έκανε ειδική αναφορά στους Παραολυμπιακούς Αγώνες που ακολουθούν στο Λονδίνο. Απέφυγε πάντως τους κολακευτικούς χαρακτηρισμούς για τους Ολυμπιακούς, τους οποίους χρησιμοποίησε σε προηγούμενες διοργανώσεις.
«Το Ολυμπιακό κίνημα μας εμπιστεύτηκε για τρίτη φορά και πάλι φανήκαμε αντάξιοι αυτής της εμπιστοσύνης. Στην τελετή έναρξης υποσχεθήκαμε μία διοργάνωση για όλους. Στην τελετή λήξης λέμε ότι ήταν μία διοργάνωση από όλους», τόνισε ο Σεμπάστιαν Κόε, ο οποίος ευχαρίστησε ιδιαίτερα τους εθελοντές, τους κατοίκους του Λονδίνου και τους αθλητές και κατέληξε απευθυνόμενος σε όλους τους Βρετανούς: «Όταν ήλθε η ώρα, τα καταφέραμε».
Σε ό,τι αφορά το τελετουργικό, οι σημαίες των χωρών εισήλθαν στο στάδιο, με πρώτη την Ελληνική Σημαία και με σημαιοφόρο αυτή τη φορά ,τον Σπύρο Γιαννιώτη , τέταρτο στα 10χλμ ανοιχτής θάλασσας και τελευταίο τον Βρετανό Ολυμπιονίκη της ιστιοπλοϊας Μπεν Αϊνσλι, και ακολούθησαν οι αθλητές, χωρίς διαχωρισμούς, περνώντας το μήνυμα της συναδέλφωσης των λαών, μέσω του Ολυμπιακού Ιδεώδους. Η παρέλαση των αθλητών έγινε υπό τους ήχους του «Parade of Athletes», που έγραψε ειδικά για την περίσταση ο μουσικός διευθυντής της τελετής, Ντέιβιντ Αρνολντ, και των τραγουδιών «Open Arms» και «One Day Like This» των Elbow. Οι αθλητές παρατάχθηκαν σε προκαθορισμένους χώρους στο κέντρο του Ολυμπιακού Σταδίου, «συμμετέχοντας» στο σχηματισμό μίας τεράστιας βρετανικής σημαίας.
Όταν ολοκληρώθηκε η παρέλαση, 303 λευκά κουτιά μεταφέρθηκαν στο κέντρο του Σταδίου και σχημάτισαν μία πυραμίδα, συμβολίζοντας τα ισάριθμα Ολυμπιακά αγωνίσματα που διεξήχθησαν στο Λονδίνο. Στις οθόνες προβάλλονταν χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των Αγώνων, για να ακολουθήσει η τελετή απονομής των μεταλλίων στους νικητές του Μαραθωνίου ανδρών από τον πρόεδρο της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ, και τον πρόεδρο της IAAF, Λαμίν Ντιάκ.
Μετά το δεύτερο μουσικό μέρος του σόου, ακολούθησε η ανάκρουση του Εθνικού ύμνου της Ελλάδας και του Ολυμπιακού ύμνου, αμέσως μετά η παράδοση της Ολυμπιακής σημαίας από τον δήμαρχο του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, στο Ζακ Ρογκ, ο οποίος με τη σειρά του την παρέδωσε τον δήμαρχο του Ρίο ντε Τζανέιρο, Εντουάρντο Πάες, παραδίδοντας έτσι τη «σκυτάλη» στην πόλη της Βραζιλίας που θα φιλοξενήσει τους Αγώνες του 2016.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα (ώρα Λονδίνου), ο Βωμός όπου έκαιγε η Ολυμπιακή Φλόγα διαχωρίστηκε εκ νέου στα 204 κομμάτια από τα οποία είχε συντεθεί και ακριβώς τα μεσάνυχτα έσβησε, σηματοδοτώντας την οριστική λήξη των Αγώνων του Λονδίνου.
Τη Βασιλική οικογένεια της Βρετανίας εκπροσώπησε στην τελετή λήξης ο πρίγκιπας Χάρι της Ουαλίας, δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα Κάρολου και της πρόωρα χαμένης Νταϊάνα.
Σύμφωνα με το αρχικό πρόγραμμα, στη διάρκεια της τελετής έπρεπε να παρουσιαστούν επίσημα και τα τέσσερα νέα μέλη της επιτροπής αθλητών της ΔΟΕ, όπως ψηφίστηκαν από τους συμμετέχοντες στους Αγώνες. Όμως, η εμπλοκή που έχει υπάρξει με τα αποτελέσματα και την ακύρωση της υποψηφιότητας δύο αθλητών ματαίωσε την παρουσίαση αυτή, αφού οι Ιάπωνες αμφισβητούν τον αποκλεισμό του Ολυμπιονίκη της σφυροβολίας, Κόζι Μουρουφούσι.
Ποιοι ξεχώρισαν
Οι Αμερικανοί στο Λονδίνο πήραν ξανά τα σκήπτρα και αναδείχθηκαν κορυφαία αθλητική δύναμη, τόσο με βάση τα χρυσά, όσο και τα συνολικά μετάλλια. Έφτασαν στα 104 μετάλλια, περισσότερα από κάθε άλλη, ενώ είχαν και τα πιο πολλά χρυσά (46). Τέσσερα χρόνια πριν οι Αμερικανοί είχαν κατακτήσει 109 μετάλλια έναντι 98 των διοργανωτών, οι οποίοι όμως αναδείχθηκαν πρώτοι χάρη στα 50 χρυσά (36 για τις ΗΠΑ).
Στη δεύτερη θέση έμειναν οι Κινέζοι με 87 (38-27-22). Η Μεγάλη Βρετανία -ως διοργανώτρια, κατάφερε να βρεθεί στην 3η θέση της κατάταξης, ανεβαίνοντας 65 φορές στο βάθρο (29-17-19), συνεχίζοντας της ανοδική της πορεία, που από την 10η θέση σε Ατλάντα και Σύδνεϋ, βρέθηκε στην 4η στο Πεκίνο με 47. Η Ρωσία κατετάγη 4η με 82 μετάλλια (24-25-33), ελαφρά ανεβασμένη σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, ενώ την πεντάδα έκλεισε η Νότια Κορέα, η οποία με 28 μετάλλια (13-8-7) κινήθηκε περίπου στα επίπεδα του 2008.
Τη δεκάδα συμπληρώνουν η Γερμανία με 44 (11-19-14), Γαλλία 34 (11-11-12), Ιταλία 28 (8-9-11) και Ουγγαρία 17 (8-4-5).
Τα ελληνικά μετάλλια ήταν δύο χάλκινα, του Ηλία Ηλιάδη στο τζούντο και τις Τσιάβου/Γιαζιτζίδου στην κωπηλασία. Στην τελική κατάταξη η Ελλάδα βρέθηκε στην 75η θέση μαζί με Μολδαβία, Κατάρ και Σιγκαπούρη, μία πιο κάτω από την Πορτογαλία ή την Κύπρο, οι οποίες τελείωσαν τους αγώνες με ένα αργυρό. Συνολικά 85 χώρες είχαν τη χαρά και την τιμή να δουν αθλητές τους έστω και μια φορά το βάθρο. Οι υπόλοιπες 119 δεν πέτυχαν αυτή τη διάκριση.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΜΠΕ
