Απόψε τα μεσάνυχτα εκπνέει η τρέχουσα προεκλογική περίοδος. Που σίγουρα θα μας μείνει αξέχαστη. Και ενδεχομένως γίνει ακόμη περισσότερο… αλησμόνητη, στην περίπτωση κατά την οποία το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής 6ης Μαϊου, οδηγήσει σε οριζόντιες σεισμικές δονήσεις στο υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Θα τολμήσουμε ωστόσο να επισημάνουμε ότι στο επίκεντρο των εξελίξεων, σαν… σβούρα, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς που, από την εποχή της… κουκούλας, πριν από τον μοιραίο Δεκέμβριο του 2008, μέχρι και σήμερα, παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη έφεση στις «χορογραφίες».
Από την υποστήριξη των άκρων, και την ανοχή σε καταστάσεις που προκάλεσαν ανάφλεξη σε θλιβερά φαινόμενα όπως την παράνομη μετανάστευση, ή ακόμη και την απώλεια του αισθήματος ασφαλείας, ειδικά στην περιοχή του Λεκανοπεδίου της Αττικής, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να «φλερτάρει» με το κόμμα του Πάνου Καμμένου.
Στην προοπτική μιας κυβερνητικής Αριστεράς, που θα στηριζόταν και σε ψήφους από τον χώρο ο οποίος βρίσκεται (πολύ) πιο δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Ενώ, την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως η φυσική συνέχεια του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, προσπαθώντας να ξεπεράσει το σημερινό, μνημονιακό σύμφωνα με εκείνους, ΠΑΣΟΚ.
Στην πραγματικότητα, και είναι οδυνηρή η διαπίστωση, το «τανγκό» του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή, είναι εκείνο που διαμόρφωσε εν πολλοίς το σημερινό κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό. Ένα «τανγκό» έμμεσο, καθώς λόγω των θέσεων και των πολιτικών που υποδαύλισε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ακραίος και προσβλητικός για τη Δημοκρατία λόγος της Χρυσής Αυγής, βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ακουστεί.
Μακριά από τα άκρα, και των δυο πλευρών του ιδεολογικού φάσματος. Μακριά από την εθνική αναστάτωση. Μακριά από τις περιπέτειες. Με εισιτήριο την ψήφο ευθύνης που αναλογεί στον καθένα από εμάς, την Κυριακή.
Μαρίκα Λυσιάνθη / statesmen.gr
Θα τολμήσουμε ωστόσο να επισημάνουμε ότι στο επίκεντρο των εξελίξεων, σαν… σβούρα, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς που, από την εποχή της… κουκούλας, πριν από τον μοιραίο Δεκέμβριο του 2008, μέχρι και σήμερα, παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη έφεση στις «χορογραφίες».
Από την υποστήριξη των άκρων, και την ανοχή σε καταστάσεις που προκάλεσαν ανάφλεξη σε θλιβερά φαινόμενα όπως την παράνομη μετανάστευση, ή ακόμη και την απώλεια του αισθήματος ασφαλείας, ειδικά στην περιοχή του Λεκανοπεδίου της Αττικής, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να «φλερτάρει» με το κόμμα του Πάνου Καμμένου.
Στην προοπτική μιας κυβερνητικής Αριστεράς, που θα στηριζόταν και σε ψήφους από τον χώρο ο οποίος βρίσκεται (πολύ) πιο δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Ενώ, την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως η φυσική συνέχεια του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, προσπαθώντας να ξεπεράσει το σημερινό, μνημονιακό σύμφωνα με εκείνους, ΠΑΣΟΚ.
Στην πραγματικότητα, και είναι οδυνηρή η διαπίστωση, το «τανγκό» του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή, είναι εκείνο που διαμόρφωσε εν πολλοίς το σημερινό κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό. Ένα «τανγκό» έμμεσο, καθώς λόγω των θέσεων και των πολιτικών που υποδαύλισε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ακραίος και προσβλητικός για τη Δημοκρατία λόγος της Χρυσής Αυγής, βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ακουστεί.
Μακριά από τα άκρα, και των δυο πλευρών του ιδεολογικού φάσματος. Μακριά από την εθνική αναστάτωση. Μακριά από τις περιπέτειες. Με εισιτήριο την ψήφο ευθύνης που αναλογεί στον καθένα από εμάς, την Κυριακή.
Μαρίκα Λυσιάνθη / statesmen.gr
