ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΑΚΡΩΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟ»
ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ Π. ΤΣΙΟΥΤΣΙΑ– Τ. ΣΑΡΑΝΤΗ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάμε να κουβεντιάσουμε με τον υποψήφιο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Κορινθία τον κ. Πάνο Μπεγλίτη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μπεγλίτη προχωράει η προεκλογική περίοδος ούτε 10 μέρες δεν έχουν μείνει ακόμη, θέλω να μου σχολιάσετε μια κίνηση που έχετε αποφασίσει να κάνετε ως ΠΑΣΟΚ: την προεκλογική συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Πως το πήρατε απόφαση αυτό; Δεν είναι ρίσκο αυτό;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Eάν το δούμε στενά οργανωτικά, λαμβάνοντας υπόψη το κλίμα και τις συνθήκες, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι ένα οργανωτικό ρίσκο. Εγώ πιστεύω όμως ότι πολιτική είναι μια απελευθερωτική κίνηση, πολιτικά και ψυχολογικά.
Είναι μια απελευθερωτική κίνηση, με την εξής έννοια: ο κόσμος να ξαναβγεί στην πλατεία, να ξαναβγεί στο δρόμο την προεκλογική περίοδο βεβαίως πάντα με την αναγκαία αισθητική και με την αναγκαία, θα έλεγα, οργανωτική πειθαρχία, αλλά να απελευθερωθούν οι πολίτες, να βγουν στο δρόμο σε μια προεκλογική εκδήλωση να ακούσουν, να φωνάξουν ένα σύνθημα, να συμμετάσχουν τελικά σε μια συλλογική προσπάθεια. Εγώ το θεωρώ σημαντικό. Δεν το βλέπω ως ρίσκο.
Γιατί θα μου λέγατε ρίσκο εάν είναι η επικινδυνότητα να γίνουν επεισόδια, θα σας έλεγα όχι. Αν το ρίσκο είναι αριθμητικό, πόσους θα μαζέψουμε είναι τελείως δευτερεύον.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και αυτό ξεπερνιέται δόξα τω Θεώ υπάρχουν τα πούλμαν!
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εμείς δεν χρησιμοποιούμε αυτές τις μεθόδους των μετακινούμενων ψηφοφόρων, για λόγους οικονομικούς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν από όλα τα Κόμματα.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Παλιά, βεβαίως, συμφωνώ μαζί σας, ήταν μια από τις αιτίες του οικονομικού ξεχαρβαλώματος των πολιτικών Κομμάτων που πληρώνουμε σήμερα. Αλλά από εκεί και πέρα, εγώ δεν βλέπω αριθμητικό ρίσκο. Ακόμη και λιγότεροι να είναι από τις προβλέψεις, είναι πολύ σημαντικό, πολιτικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά, είναι ένα μήνυμα. Ένα μήνυμα απελευθέρωσης του πολίτη να κατέβει με τις θέσεις του, με την επιφύλαξή του αλλά να στηρίξει τη Δημοκρατική Παράταξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μπεγλίτη με βάση και την ευρωπαϊκή εμπειρία που έχετε όλες αυτές οι συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κυρίως τον αγγλοσαξονικό Τύπο βλέπουμε τέτοια δημοσιεύματα και από χτες για σχέδια ανάπτυξης ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να έρθει να συνοδευτεί με ένα σχέδιο ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι ανοίγει ένα παράθυρο και για τη χώρα μας; Ή εμείς είμαστε ο τελευταίος τροχός στην ιστορία και δεν αφορά τη χώρα μας;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ξεκινώ από το τελευταίο. Εάν βλέπουμε τη χώρα μας ως τελευταίο τροχό της αμάξης, αντιλαμβάνεστε ότι αυτοακυρωνόμαστε, αν πολιτικά αυτολογοκρινόμαστε ενώπιον μιας περιόδου που θα είναι οι εξελίξεις καταλυτικές στην Ευρώπη.
Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν οι πολιτικές δυνάμεις όχι μόνο οι προοδευτικές, αλλά και οι πολλές συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρώπη, ότι η κυρίαρχη και, κατά την άποψή μου, καταθλιπτική, εκ του αποτελέσματος στρατηγική που έχει επιβάλλει η Γερμανία πάνω στην Ευρωζώνη, οδηγεί σε αδιέξοδο.
Αυτό το αδιέξοδο παράγει κινδύνους αποσταθεροποίησης, όχι μόνο του ευρωπαϊκού οικονομικού συστήματος και του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος όπως φαίνεται και από τις μεγάλες ανησυχίες που έχουν εκφραστεί και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και από τον Πρόεδρο Ομπάμα, αλλά και από άλλους ηγέτες, ευρύτερα πέρα της Ευρώπης.
Άρα, τίθεται ένα ρεαλιστικό ζήτημα μπροστά μας, πώς θα επαναδιαμορφωθούν, πως θα επανασχηματιστούν οι πολιτικοί, και όχι μόνο, συσχετισμοί στην Ευρώπη, ώστε να δημιουργηθούν τα αναγκαία αναχώματα, ή οι αναγκαίοι μηχανισμοί πίεσης και αλλαγής αυτής της γερμανικής στρατηγικής.
Επειδή είπατε για τον αγγλοσαξονικό χώρο και διάβασα κι εγώ τα σχετικά άρθρα των τελευταίων ημερών, δεν είναι καθόλου τυχαίο παραδείγματος χάριν ότι ο κατ' εξοχήν συντηρητικός «Financial Times», θέτει τέτοιου είδους ζητήματα με το γνωστό αγγλοσαξονικό ρεαλιστικό τρόπο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστά το παρατηρείται.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Άρα, εξ αυτών των εξελίξεων που θα έρθουν στην Ευρώπη, που είναι, θα έλεγα, αναγκαίες να έρθουν στην Ευρώπη, εάν λάβουμε δε υπόψη μας και τις εξελίξεις στη Γαλλία, εύχομαι ο Γάλλος Σοσιαλιστής υποψήφιος ο κ. Ολάντ να κερδίσει τις εκλογές και πιστεύω ότι θα έπρεπε, ανεξάρτητα από πολιτικές τοποθετήσεις, οι Έλληνες πολίτες να ευχηθούν να βγει ο Γάλλος Σοσιαλιστικής υποψήφιος. Άρα έχουμε ένα νέο πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη, στο οποίο πρέπει να συμμετάσχουμε.
Εάν εμείς την επόμενη μέρα βρεθούμε σε μια κατάσταση εσωστρέφειας, αστάθειας και ακυβερνησίας τότε θα χάσουμε ένα ισχυρό όπλο στο πλαίσιο της Ευρώπης να συμμετάσχουμε σε αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές διεργασίες που θα ακολουθήσουν. Εκεί βρίσκω ένα από τα διακυβεύματα των εκλογών.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Με ποιο τρόπο λοιπόν κ. Μπεγλίτη δεν θα βρεθούμε σε αυτή την εσωστρέφεια, την αστάθεια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και ποια είναι η αστάθεια κατά τη γνώμη σας και η ακυβερνησία. Τι σημαίνει αυτό;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Πολιτική αστάθεια είναι ο πολυκερματισμός του πολιτικού συστήματος, η αδυναμία σχηματισμού μας στέρεης σταθερής Κυβέρνησης συνεργασίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο πολυκερματισμός γιατί; Είναι κάτι κακό; Ο κόσμος αποφασίζει και θέλει να στείλει στη Βουλή 8-10 ή 15 Κόμματα.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Έχετε δίκιο επί της αρχής ότι βεβαίως ο λαός υποστηρίζει, ψηφίζει τα Κόμματα. Ο λαός όμως συγχρόνως πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να πει πώς θα κυβερνηθεί η χώρα. Γιατί ο λαός ωραία ψηφίζει σε μια κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη, υπό συναισθηματική φόρτιση, απόγνωση, οργή και αγανάκτηση. Αυτό όμως δεν φτάνει για να κυβερνηθεί ο τόπος. Αυτό ενδεχομένως να αρκεί για να εκδηλώσει τη διαμαρτυρία του, ή να εκφράσει την τιμωρητική του ψήφο. Δεν φτάνει όμως πολιτικά. Γιατί ο λαός εκτός από το συναίσθημα πρέπει να έχει και λογική για να τοποθετηθεί πολιτικά. Πώς θέλει να κυβερνηθεί την επόμενη μέρα η χώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχετε σκεφτεί κ. Μπεγλίτη ότι μπορεί να αποφασίσει ο κόσμος να ψηφίσει με τον πρώτο τρόπο με αυτό που περιγράψαμε εμείς μόνο και μόνο για να σας δοκιμάσει μια ακόμη φορά να δει τι θα κάνετε; Όλοι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να πει «βρείτε τα».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για να δω τώρα ποιοι θα τα βρουν με ποιους! Να έχουμε κι αυτό το πλάνο μπροστά μας για να δούμε τι θα κάνουμε.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αυτό δεν θα είναι μια άσκηση ευθύνης που αναθέτει ο λαός στα πολιτικά Κόμματα, στις πολιτικές δυνάμεις. Κατά την άποψή μου, θα είναι ένα ψυχόδραμα που θα οδηγήσει σε επικίνδυνους δρόμους. Δηλαδή δεν μπορεί κάτω από αυτές τις συνθήκες και με δεδομένες τις πολιτικές δυνάμεις που δεν έχουν μια καθαρότητα στον πολιτικό τους λόγο και δεν διαθέτουν ρεαλιστική στρατηγική, ο ελληνικός λαός να δοκιμάσει τις πολιτικές δυνάμεις αν μπορούν να φτιάξουν Κυβερνήσεις συνεργασίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τις θέλεις τις Κυβερνήσεις συνεργασίας και αυτό φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις που μόλις επικαλεστήκατε.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Συμφωνώ απολύτως. Θέλει Κυβερνήσεις συνεργασίας, αλλά δεν θέλει μια, θα έλεγα, κατάσταση χύμα πολλών Κομμάτων, τα οποία θα προσπαθούν να λειτουργήσουν σε μια Κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία όμως δεν θα είναι αποτελεσματική.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα αυτό δεν το θέλετε εσείς, τα μεγάλα Κόμματα. Τώρα, το τι κάνει ο κόσμος είναι άλλο θέμα. Μένει να το δούμε.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αντιλαμβάνομαι, τουλάχιστον βιωματικά και εμπειρικά, από την Κορινθία που βρίσκομαι τώρα την προεκλογική περίοδο, ότι ο κόσμος προσβλέπει με όλες τις επιφυλάξεις στα δυο μεγάλα Κόμματα εξουσίας. Υπάρχουν ασφαλώς διαρροές διαμαρτυρίας, αλλά ο κόσμος δεν έχει χάσει τη λογική του, ούτε την ψυχραιμία του κατά βάθος. Θέλει από τα δυο Κόμματα εξουσίας σοβαρότητα, υπευθυνότητα για να καθίσουν την επόμενη μέρα στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας και σύγκλισης να κυβερνήσουν τον τόπο. Γιατί ο κόσμος, κατά βάθος, θέλει σταθερότητα, τον φοβίζει η αστάθεια και δικαιολογημένα τον φοβίζει η αστάθεια.
Άρα, εάν αποτυπωθεί αυτή η δημοσκοπική άνθηση πολλών Κομμάτων φοβάμαι ότι η επόμενη μέρα θα μας βρει μπροστά σε ένα πλήρη πολιτικό αφοπλισμό να μην μπορεί να κυβερνηθεί η χώρα και αντιλαμβάνεστε τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα από το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί βέβαια αυτό, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα τουλάχιστον όπως διαπιστώθηκε μέχρι που δημοσιεύτηκαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μπορούσαν να φτιάξουν Κυβέρνηση, είχαν 151 και πάνω βουλευτές, ανεξάρτητα τα ποσοστά τους.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Έτσι είναι. Κατ' αρχήν πρέπει να δούμε ποιος έχει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο Κοινοβούλιο. Από εκεί και πέρα όμως, σε τούτη τη συγκυρία που βιώνουμε, δεν είναι αρκετό αυτό, κατά την άποψή μου. Χρειάζεται κι ένα ποσοστό ψήφων που να ισχυροποιεί, να μην πω να νομιμοποιεί, κατά τον καλύτερο τρόπο, την επόμενη Κυβέρνηση συνεργασίας που θα σχηματιστεί. Με άλλα λόγια άλλο είναι να έχεις πάνω από 50% έστω και αθροιστικά των ψήφων και άλλο είναι να έχεις 151 ή περισσότερες έδρες.
Είναι πολύ πιο σημαντικό ψυχολογικά, πολιτικά, αλλά και νομιμοποιητικά από την πλευρά της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Έτσι βλέπω την εξέλιξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Πάντως αυτές τις μέρες έτσι όπως αναπτύσσεται ο διάλογος μεταξύ του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου αφήνει πολλά ερωτηματικά για την επόμενη μέρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Προεκλογική περίοδος είναι…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εντάξει προεκλογική είναι, ναι.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εννοείτε ερωτηματικά ως προς την πολιτική βούληση για συνεργασία;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Να πω το εξής: ο ελληνικός λαός θα καθορίσει δια της ψήφου του πως θέλει να κυβερνηθεί. Ο ελληνικός λαός θέλει να κυβερνηθεί. Δεν είναι ανεύθυνος, ή δεν μπορούμε άλλοτε να τον θεωρούμε υπεύθυνο και άλλοτε ανεύθυνο, άρα θα αναλάβει τις δικές του ευθύνες να υποδείξει, δια της ψήφου και του αποτελέσματος, από ποιόν θέλει να κυβερνηθεί.
Το δεύτερο. Εμείς επιδιώκουμε και θεωρώ –και δεν θα το αμφισβητήσετε- εύλογο να επιδιώξουμε την πρώτη θέση στις εκλογές. Θέλουμε να είμαστε το Κέντρο, ο πόλος της πολιτικής σταθερότητας και όλων των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στο σχηματισμό μιας Κυβέρνησης της ευρύτερης δυνατής εθνικής συνεργασίας όπως έχει ορίσει και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος, των πιο φιλοευρωπαϊκών υπεύθυνων δυνάμεων που θα οδηγήσουν στις αναγκαίες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Άρα αυτό είναι ένας θεμιτός στόχος μας που μπορούμε να τον επιδιώξουμε.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αντιλαμβάνομαι τις προεκλογικές ανάγκες του κ. Κουβέλη, αντιλαμβάνομαι επίσης ότι θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση την επομένη των εκλογών. Εγώ εύχομαι η Δημοκρατική Αριστερά να μπει στη Βουλή, όπως εύχομαι να μπει στη Βουλή και το Κόμμα της κας Μπακογιάννη. Είναι δημοκρατικά «αμορτισέρ», κατά την άποψή μου, και εύχομαι ειλικρινά να μπουν στη Βουλή, γιατί θα μπορούμε να δημιουργήσουμε σε αυτή τη βάση μια στέρεη Κυβέρνηση συνεργασίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα καταλαβαίνω ότι η ευχή σας αυτή δεν ισχύει για το Κόμμα του κ. Καμμένου ή για το Κόμμα της κας Κατσέλη.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αυτό δεν θα το υποδείξω εγώ στον ελληνικό λαό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ως ευχή.
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αλλά έχω όμως άποψη και ως πολιτικός και ως πολίτης για το Κόμμα του κ. Καμμένου και ακόμη και για την προεκλογική συγκυριακή πολιτική προσπάθεια της κας Κατσέλη. Εύχομαι ο ελληνικός λαός να έχει ισχυρή μνήμη ενόψει των εκλογών. Να θυμηθεί τι λέει ο καθένας ή τι έλεγε ο καθένας, να συγκρίνει ή να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες του λαϊκισμού και της ισοπέδωσης, όπως εκφράζονται από τις δυνάμεις της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν κ. Μπεγλίτη αυτός ο στόχος που βάζετε να είστε πρώτο Κόμμα δεν επιτευχθεί και η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία είναι μεγάλη, τι γίνεται;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Μην μπούμε σε υποθετικά σενάρια μιάμιση εβδομάδα πριν τις εκλογές. Αυτό που λέτε ως υπόθεση εργασίας εγώ δεν το βλέπω στην πράξη. Δηλαδή εδώ στην Κορινθία, γνωρίζοντας τις καταστάσεις, τους συσχετισμούς, το πολιτικό κλίμα εγώ αυτή την υπόθεση εργασίας θα έλεγα ότι δεν θα εκπληρωθεί, δεν θα επιβεβαιωθεί. Κατά συνέπεια το «εάν» αυτό, μένει μετέωρο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μπεγλίτη ένα τελευταίο ερώτημα. Ποιο είναι το ποσοστό αυτό που θα πρέπει να πάρει το ΠΑΣΟΚ ώστε να μην έχει εσωτερικές αναταράξεις;
Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Είναι πολύ δύσκολη η ερώτηση αλλά εγώ θα απαντήσω λίγο διαφορετικά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια, την επομένη των εκλογών με ένα
–που δεν το πιστεύω προσωπικά- αρνητικό αποτέλεσμα, να μπούμε σε μια καταστροφική εσωστρέφεια. Αντίθετα, η ευθύνη όλων είναι να ορίσουμε τη νέα δημοκρατική προοδευτική Παράταξη με όρους τολμηρούς, με νέες προσεγγίσεις πλήρους ανασυγκρότησης, εκ θεμελίων ανασυγκρότησης της σύγχρονης ελληνικής Κεντροαριστεράς.
Εκεί θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρους τα ταμπού. Πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τους συναισθηματισμούς του παρελθόντος να κοιτάξουμε μπροστά πως οργανώνουμε σε νέες βάσεις το Κόμμα της σύγχρονης Κεντροαριστεράς της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης.
