Γράφει ο Μενέλαος Αυτόλυκος
Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα τον 5ο αιώνα π.χ. Ήταν μία ιδέα του Κλεισθένη για να αναγκάσει τους Αθηναίους Πολίτες να λαμβάνουν μέρος στην διοίκηση της πόλης τους και να επιλέγουν οι ίδιοι τους αρχηγούς τους.
Από εκείνη την εποχή έως και σήμερα, δεν έχει αλλάξει η ουσία του Δημοκρατικού Πολιτέυματος. Αυτός που μπορεί να κατευθύνει τις εξελίξεις είναι ο πολίτης με βασικό του όπλο την ψήφο, την συμμετοχή στα κοινά και την πίστη στους νόμους. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, η Δημοκρατία δεν λειτουργεί. Ο ίδιος ο Σωκράτης πίνοντας το κώνιο, έδωσε το παράδειγμα, δείχνοντας πίστη στην απόφαση της Εκκλησίας του Δήμου, στέλνοντας στην αιωνιότητα το μύνημα της αξίας του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.
Οι κάτοικοι της Αθήνας του Κλεισθένη, έλεγαν ότι, χρήσιμος είναι ο πολίτης που συμμετέχει ενεργά στα κοινά. Ο πολίτης που δεν συμμετέχει στα κοινά, ήταν και άχρηστος και επικίνδυνος γιατί επέτρεπε σε άλλους να αποφασίζουν για αυτόν, χωρίς αυτόν. Και εδώ θυμάμαι την ρήση του Καρυωτάκη........."φοβάμαι αυτά που θα γίνουν για εμένα, χωρίς εμένα........"
Η Πόλη της τότε Αθήνας, έγινε το παγκόσμιο σύμβολο για αιώνες. Η Αθηναϊή Δημοκρατία έγινε το επίκεντρο του σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού, που πήρε το φως της και αναπτύχθηκε. Ακόμη και οι απόγονοι των αιμοσταγών Βίγκινγκς και των αποικιοκρατών, υιοθέτησαν στο πέρασμα του χρόνου την Δημοκρατεία.
Σήμερα, όταν κάποιος κοιτάζει την μίζερη και άθλια εικόνα της σύγχρονης Αθήνας, στο μυαλό του έχει εκείνη την Αθήνα, την Αθήνα του Περικλή, του Κλεισθένη, του Θεμιστοκλή, του Αριστοτέλη, του Παρθενώνα. Δεν βλέπει την Αθήνα του νέφους, των σκουπιδιών και του κυκλοφοριακού. Βλέπει εκείνη την Αθήνα.
Η Δημοκρατία είναι ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό πολίτευμα. Στηρίζεται στον αγώνα που δίνει ο πολίτης κάθε στιγμή για την διαφυλαξή της. Είναι το είδος του πολιτεύματος που μπορεί να οδηγήσει μία κοινωνία ώστε να μεγαλουργήσει ή να διαλυθεί. Κυρίως διότι απελευθερώνει όλες τις δημιουργικές της δυνάμεις. Και όπως, κάθε δυναμική διαδικασία, για να μπορέσει να αποδόσει, πρέπει να τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Η μία ειπώθηκε ήδη, είναι η συμμετοχή στα κοινά. Η δεύτερη είναι η υπευθυνότητα, που πρέπει να συνοδεύεται από ανιδιοτέλεια, διορατικότητα, κρίση και κυρίως γνώση και μνήμη.
Να εξηγήσω με ένα απλό παράδειγμα.
Έρχεται κάποιος και σου ζητάει 50 ευρώ. Σε διαβεβαιώνει ότι θα στα επιστρέψει μία εβδομάδα μετά. Περνάει η εβδομάδα και αφού εσύ επικοινώνησες μαζί του, τελικά σου επιστρέφει τα 5 ευρώ μόνο. Σου δικαιολόγησε όμως ότι είχε κάποιες ατυχίες και γι' αυτό δεν μπόρεσε να τηρήσει την υποσχεσή του. Έτσι σου ζητάει επιπλέον 50 ευρώ διαβεβαιώνοντας ότι θα επιστρέψει όλα τα χρήματα την επόμενη εβδομάδα (δηλαδή 95 ευρώ). Εσύ του δίνεις πάλι 50 ευρώ. Την επόμενη εβδομάδα, πάλι δεν επικοινώνησε μαζί σου, και αφού εσύ ξανά τον αναζήτησες, σου επέστρεψε πάλι 5 ευρώ, φτάνοντας να σου χρωστάει τώρα 90 ευρώ από αυτά που του δάνεισες πριν από τρεις σχεδόν εβδομάδες. Και πάλι όμως σου ζητάει νέα δανεικά, άλλα 50 ευρώ, με την νέα διαβεβαίωση ότι θα στα επιστρέψει όλα μαζί την επόμενη εβδομάδα........Και ο ίδιος κύκλος συνεχίζεται για πάρα πολλές εβδομάδες. Και πάντα εσύ τον αναζητούσες για να σου επιστρέψει τα δανεικά, και πάντα αυτός σου έδινε 5 ευρώ κάθε φορά, και πάντα σου ξαναζητουσε νέα δανεικά και εσύ του έδινες. Κάποια στιγμή, φτάνεις να του έχεις δανείσει 1000 ευρώ, να έχουν περάσει πολλοί μήνες, και να σου έχει επιστρέψει μετά πολλών βασάνων, μόλις 50 ευρώ. Όπως καταλαβαινεις αγαπητέ αναγνώστη, αυτός ο κύκλος δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ, όσο εσύ συνεχίζεις να πιστεύεις ότι θα σου επιστρέψει τα παλαιά και τα νεά δανεικά. Και φυσικά, όσο θα γίνεσαι θύμα, τόσο αυτός θα συνεχίζει να σου ζητάει χρήματα και να σε κοροϊδεύει. Βάλε τώρα στην θέση του απατεώνα το πολιτικό σύστημα και στην θέση του δανειστή τον εαυτό σου. Και μετά βάλε στην θέση του δανειστή τους ευρωπαίους και στην θέση του δανειζόμενου, το πολιτικό σύστημα.
Ρωτάω λοιπόν το εξής απλό. Τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και μετά, οι Έλληνες, πέσαμε θύματα της κοροϊδίας των ίδιων πολιτικών και των ίδιων κομμάτων. Συνεχώς μας έδιναν υποσχέσεις τις οποίες δεν τηρούσαν, και μετά πάλι έρχονταν με νέες υποσχέσεις, τις οποίες πάλι δεν τηρούσαν. Και εμείς τους ξαναψηφίζαμε. Με την τραγική κατάληξη των δύο τελευταίων ετών, 2000 Έλληνες έφτασαν στην αυτοκτονία, γιατί η δική μας ανεύθυνη στάση, των προηγούμενων ετών, ανέθρεψε και άνδρωσε ένα πολιτικό σύστημα, που γαλουχήθηκε να υπόσχεται ψέμματα, να κοροϊδεύει και να εξαπατά τους πολίτες. Ποιός λοιπόν έχει την ευθύνη για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα ;
Την ευθύνη έχουν οι πολιτικοί, γιατί διαστρέβλωσαν την λειτουργία της Δημοκρατείας και την μετέτρεψαν σε ένα σύστημα εκκμετάλευση της χώρας από ελαχίστους, υπό την εικόνα της δημοκρατικής νομιμοφάνειας ; Έχουν την ευθύνη οι πολιτικοί, επειδή έδωσαν υποσχέσεις και διόρισαν αφειδώς ψηφοφόρους των κομμάτων, μετατρέποντας το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών σε κομματικούς στρατούς που δούλευαν για αυτούς ;
Φταίνε οι πολιτικοί για την κατάντια της χώρα μας, διότι, λέγοντας ψέμματα σε όλους εμάς, έκαναν παροχές με δανεικά χρήματα που έπαιρναν κρυφά από το εξωτερικό, ενώ από την άλλη πλευρά διέλυαν την παραγωγική βάση της χώρας, στερώντας της την δυνατόητα να τα αποπληρώσει ;
Έχω την αίσθηση, πως όποιας ποιότητας και να είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, την μεγαλύτερη ευθύνη για την ύπαρξή του την έχει ο Έλληνας Πολίτης. Και πιστεύω ότι είναι πολύ απλό να το καταλάβει ο καθένας. Ο βουλευτής εκλέγεται δεν διορίζεται. Και όταν ένας βουλευτής εκλέγεται αλλεπάλληλες φορές, ενώ έχει δοκιμασθεί και έχει αποδειχθεί ότι εξαπάτησε, τότε, εάν συνεχίζει να εξαπατεί, δεν φταίει ο βουλευτής. Φταίει αυτός που τον ψήφισε.
Ο Έλληνες πέσαμε σε μία τεράστια παγίδα. Γίναμε τα κατευθυνόμενα αμνοερίφια πέντε τσομπάνιδων, που μας χώρισαν σε πέντε ομάδες, μας έβαλαν να τσακωνόμαστε μεταξύ μας και αυτοί έκαναν ανενόχλητοι την δουλειά τους. Όταν τα πρόβατα, διμαρτυρηθήκαμε για την δύσκολη ζωή μας, τότε οι τσομπάνηδες μας έριξαν λίγα άχυρα παραπάνω, μας είπαν ότι για όλα φταίει ο προηγούμενος τσομπάνης, εμείς τους πιστέψαμε, τους ξαναψηφίσαμε, και πάλι συνεχίσαμε την ίδια κατάσταση.
Στην Ελλάδα του 2009, τα ψέμματα των προηγούμενων δεκαετιών, βγήκαν στην επιφάνεια. Σαν τα συντρίμια του βυθισμένου πλοίου. Γιατί πολύ απλά, όλη η διαφθορά που κατέτρωγε την χώρα, την μετέτρεψε σε εύκολο στόχο των κερδοσκόπων που υπολογίζουν μόνο χρήματα και τόκους. Και οι απλοί καθημερινοί Έλληνες Πολίτες, κλήθηκαν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Ο ΄΄Ελληνας, με δική του ευθύνη, δέχτηκε να "εκπαιδευτεί" στο να βολεύεται με τα εύκολα, χωρίς να αξιοποιεί τις δημιουργικές και παραγωγικές του δυνατότητες. Δέχτηκε να αγωνίζεται για ένα κόμμα, για έναν πολιτευόμενο, και δεν προτίμησε να δίνει νόημα στην δική του ζωή και ύπαρξη. Και το πληρώνει σήμερα.
Έτσι η έννοια της Δημοκρατίας χάθηκε. Γιατί διαχρονικά χάθηκε η σημασία της υπεύθυνης στάσης απέναντι στα προβλήματα, απέναντι στον ψεύτη, απέναντι στην κλοπή και εξαπάτηση. Χάθηκε η κρίση και η τιμωρία.
Οι Έλληνες πολίτες, δώσαμε την δυνατόητα στον κο Πάγκαλο να πει "μαζί τα φάγαμε τα λεφτά". Διότι του επιτρέψαμε να εκλέγεται επί σειρά ετών και ποτέ δεν τον κρίναμε αυστηρά για τα πεπραγμένα του. Και δεν είναι ο μοναδικός. Μέσα από το πολιτικό σύστημα πέρασαν πάρα πολλοί που κατ' εξακολούθηση σπατάλησαν και χρησιμοποίησαν το δημόσιο χρήμα για δική τους ή κομματική προβολή. Και όμως, εμείς του ψηφίζαμε. Είτε γιατί αντιπροσώπευαν το κόμμα που υπηρετούσαμε, είτε γιατί έτσι μάθαμε από το σπίτι μας, είτε γιατί περιμέναμε την νέα εξυπηρέτηση (σαν τα δανεικά με το 50ευρω και το 5ευρω). Η δική μας η κρίση όμως ήταν ανύηπαρκτη.
Δεν θα ήθελα να σε κουράσω περισσότερο αναγνώστη, αλλά πιστεύω ότι σε αυτό το σημείο, πρέπει να επιμείνω, λίγο ακόμα.
Σήμερα, σχεδόν όλα, δείχνουν ότι σύντομα θα μπούμε σε μία επίησμη προεκλογική περίδο. ΄Τα δύο προηγούμενα χρόνια, κυβέρνησαν οι ίδιοι άνθρωποι που επί 40 χρόνια κυβερνούν. Και τα αποτελέσματα της διακυβέρνησής τους, τα βιώνουμε όλοι καθημερινά. Η διαχρονική ανεύθυνη διακυβέρνηση των ίδιων εναλλασσόμενων πολιτικών, εξέθεσε την χώρα και την άφησε ανυπεράσπιστη στο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αυτό το πολιτικό σύστημα, έβαλε την χώρα στο ΔΝΤ, γνωστό για τα ολέθρια αποτελέσματα των παρεμβάσεών του σε άλλες χώρες κατά το περελθόν. Το πολιτικό σύστημα κατέστησε την χώρα και τους πολίτες, έρμαια δανειστών και επιχειρηματιών, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό. Το πολιτικό σύστημα, προκειμένου να σωσει τον εαυτό του, και να ξεπληρώσει τις υποχρεώσεις του έναντι των διαχρονικών δανειστών, ώθησε το 23% των ελλήνων στην ανεργία, ώθησε 2000 έλληνες στην αυτοκτονία, ώθησε σε εξαθλίωση και ανέχεια 4 εκατομμύρια ελλήνων με μισθούς και συντάξεις πείνας, άφισε μέχρι σήμερα 22.000 άστεγους και 250.000 τρεφόμενους από συσσιτια της Εκκλησίας και των ΜΚΟ, διέλυσε ολοκληρωτικά την Παιδεία και την Δημόσια Υγεία, έθεσε σε αμφισβήτηση την ικανότητα άμυνας της χώρας και εκχώρησε τον εγχώριο πλούτο, σε ξένους, στερώντας το μέλλον των επόμενων γενεών.
Πόσες φορές οι πολιτικοί δεν είπαν ψέμματα στα δύο αυτά χρόνια ; Πόσοι εκβιασμοί δεν αποδείχθηκε ότι έγιναν ; Πόσες πολιτικές μπλόφες δεν αποκαλύφθηκαν ; Θυμάστε τι έλεγαν τον Φεβρουάριο του 2012, για το δεύτερο μνημόνιο και το PSI ; Διατυμπάνισαν ότι θα μειωθεί το χρέος της χώρας, ότι θα λυθούν τα προβλήματα ρευστότητας, ότι θα έρθει ανάπτυξη............. Και ομως από την επόμενη ημέρα άρχισαν οι ανακοινώσεις για νέα δανεικά και νέο κούρεμα. Και απ' ότι φάνηκε, μόνο οι μικοομολογιουχοι υπέστησαν κούρεμα.
Οι πολιτικοί που μας διακυβέρνησανκαι μας κυβενούν, δημιούργησαν επιφανειακή Δημοκρατία, που στήθηκε έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν τα κόμματα, οι συντεχνείες και οι φίλοι τους. Πόσοι πολιτικοί τελικά τιμωρήθηκαν για τις πράξεις τους ; Κανένας. Και ούτε είναι σίγουρο ότι θα τιμωρηθεί κάποιος.
Οι μόνοι που τιμωρήθηκαν και τιμωρούνται για την αφέλειά τους, είναι οι έλληνες πολίτες.
Οι μόνοι ωφελημένοι μέχρι σήμερα, από αυτή την κρίση είναι το τραπεζικό σύστημα και το πολιτικό σύστημα. Και οι δύο χρησιμοποιούν την οικονομική κρίση για να εξασφαλίσουν την συνέχειά τους.
Παρατηρήστε ότι τον τελευταίο μήνα, έχουν σταματήσει τα ΜΜΕ να μεταδίδουν ειδήσεις δημουργίας πανικού και φόβου. Πλέον, όλες οι ανακοινώσεις, μιλάνε για "επικράτηση της ΝΔ", "αυτοδυναμία και αναγένηση του ΠΑΣΟΚ", "μετεκλογικές συνεργασίες", "τα αναπόφευκτα μέτρα που θα έρθουν από τον ΙΟΥΝΙΟ", την "επιστροφή του Παπαδήμου ως πρωθυπουργού μετά τις εκλογές" και γενικά ακούμε και διαβάζουμε ανακοινώσεις που τείνουν να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη, προς την συνέχιση της ίδιας κατάστασης. Τα ΜΜΕ, δεν αφήνουν περιθώριο για καμία αλλαγή. Λες και οι εκλογές - που ίσως γίνουν - θα έχουν μόνο διαδικαστικό χαρακτήρα, και τίποτα άλλο. Θέλουν να πείσουν τους πολίτες ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα. Ακόμα και οι γερμανικές παρεμβάσεις σταμάτησαν μέσω των ειδήσεων. Τι γίνεται λοιπόν σήμερα ;
Πλεόν, όλη η επικοινωνιακή προσπάθεια των ΜΜΕ και των επιτελείων των κομμάτων, στρέφεται στην διαμόρφωση κλίματος, που θα πείσει τους ψηφοφόρους να ξαναψηφίσουν τα ίδια πρόσωπα. Θέλουν να με πείσουν, ότι ο Βενιζέλος που πρωτοστάτησε στην ψήφιση του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου, όντας υπουργός του ΓΑΠ, τώρα ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θα αλλάξει πολιτική. Όμως έχει ήδη δεσμευτεί ότι δεν θα αλλάξει πολιτική. Το ίδιο ισχύει για τον Σαμαρά που έκανε στροφή 180 μοιρών από την αρχική του στάση ως προς το μνημόνιο. Το ίδιο ισχύει για την Αριστερά, και ιδιαίτερα το ΚΚΕ, που ενώ θα μπορούσε να έχει μία ηγετική παρουσία και να ενώσει τις αριστερές δυνάμεις, συνεχίζει να διεκδικεί τον ρόλο του διασπαστή της κοινωνίας. Γιατί όντως η αριστερά απέτυχε να ενωθεί, ακόμη και μπροστά σε αυτή την κρίσημη κατάσταση για τον τόπο.
Όταν επομένως, προκυρηχθούν οι εκλογές και έρθει η στιγμή να πάω στην κάλπη για να ψηφίσω, ποιός θα έχει την ευθύνη εάν την επόμενη ημέρα, το ίδιο πολιτικό σύστημα επανέλθει στην εξουσία και συνεχίσει να χτυπά την ελληνική κοινωνία με αυτά τα υφεσιακά μέτρα, ξεπουλώντας την δημόσια περιουσία και διαστρεβλωνοντας κάθε έννοια δικαίου ; Εγώ ο πολίτης θα φταίω. Γιατί θα έχω δεχτεί τα νέα ψέμματα που μου λένε τώρα και θα έχω πάλι πιστέψει τους ίδιους ανθρώπους που με εξαπάτησαν αλλεπάλληλες φορές.
Ως υπεύθυνος και ενεργός πολίτης, οφείλω να έχω κρίση, να μην ξεχνάω και να είναι αυστηρός στις επιλογές μου. Γιατί, η Δημοκρατία, τιμωρεί ουσιαστικά, μόνο μέσω της ψήφου.
Εάν λοιπόν, την επομένη των εκλογών, επιτρέψω να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση στην χώρα μου, εγώ και μόνον εγώ θα είμαι υπεύθυνος. Όχι το πολιτικό σύστημα.
Στην προεκλογική περίοδο, θα ακούσω πολλά νέα ψέμματα. Θα προσπαθήσουν να με κάνουν να ξεχάσω όσα έγιναν πρόσφατα και παλαιότερα. Θα προσπαθήσουν να με κάνουν να ξεχάσω όσα έχουν συμφωνήσει να επιβάλλουν. Θα μου δείξουν παραπλανητικές δημοσκοπήσεις. Θα μου παρουσιάσουν τετελεσμένες καταστάσεις. Θα κάνουν ότι μπορούν για να με πείσουν ότι είναι αδύναμος. Όμως ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΠΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ.
Εγώ έχω την ευθύνη να διαφυλάξω την τήρηση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Μόνον εγώ μπορώ να τιμωρήσω τους ανεύθυνους πολιτικούς.
Γρηγορείτε
