Σήμερα πανυγηρίζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στην Ζάχολη. Πρόκειτε γιά τη σημαντικότερη εκκλησία στη Δυτική Κορινθία, τόσο για την ιστορία της, όσο και για τον αρχιτεκτονικό της ρυθμό. Ο ναός χτίστηκε πριν 201 χρόνια, το 1811 και μάλιστα εντός 39 ημερών, μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες των 4.000 κατοίκων της τότε ανθούσας κομώπολης, αφού η προθεσμία για την ανέγερσή του είχε οριστεί από τον Τούρκο διοικητή το μέγιστο 40 ημέρες. Ο ναός αυτός έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο, και συνδέεται στενά με τους αγώνες του έθνους κατά την επανάσταση του 1821. Είναι προεπαναστικό κτίσμα, το οποίο κτίσθηκε πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού, που αναφέρεται στα Βενετικά αρχεία από το 1696. Έχει πραγματοποιηθεί στο ναό αυτό δύο φορές πολεμικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Είναι ένα από τα σπάνια μνημεία της Χριστιανοσύνης από άποψης ρυθμού και αρχιτεκτονικής με τους δέκα επτά τρούλους.Το σχέδιο στο οποίο οικοδομήθηκε ο ναός ήταν βασιλική βυζαντινού ρυθμού με 17 τρούλους, έξι σε κάθε πλευρά του ναού να συμβολίζουν τους 12 Αποστόλους, τέσσερις μεγαλύτεροι σε κάθε γωνία συμβολίζοντες τους 4 Ευαγγελιστές κι ένας κεντρικός μεγαλύτερος όλων συμβολίζων τον Παντοκράτορα. Η σκεπή στηρίχτηκε σε 36 κολώνες με κιονόκρανα βυζαντινού ρυθμού, ενώ το τέμπλο κατασκευάστηκε από την ξυλεία ενός και μόνο θρυλικού κυπαρισσιού και πάνω του σκαλίστηκαν εικόνες από την Παλαιά Διαθήκη, αλλά και η σκηνή της κοπής του κυπαρισσιού. Τέλος, ο ναός που πρόσφατα κρίθηκε διατηρητέος, είναι τριυπόστατος έχει δηλαδή τρεις άγιες Τράπεζες, την αριστερή αφιερωμένης στους Αγίους Κωσταντίνο και Ελένη, τη μεσαία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και τη δεξιά αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο.
Το 1991 κατέρρευσε ο κεντρικός τρούλος και ένα μέρος της στέγης του ναού και αναστηλώθηκε το 1993. Στο προαύλιο του ναού βρίσκεται ο τάφος και η προτομή του Ζαχολίτη οπλαρχηγού της επανάστασης του '21 Παναγιωτάκη Γεραρή.
