Στο πλαίσιο της άμεσης εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης για τους επόμενους μήνες στο οποίο αναφέρθηκε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης στην συνέντευξη τύπου της Τετάρτης 4 Μαΐου 2011, αλλά και της δέσμευσης του για συνεχή επικοινωνία και εμβάθυνση της συμμετοχικότητας των πολιτών στους θεσμούς και στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αναρτήθηκε σε δημόσια διαβούλευση στον ιστότοπο της Περιφέρειας Πελοποννήσου http://ppel.gov.gr/category/diavoulefsi το Προκαταρτικό Κείμενο για τη προστασία και αξιοποίηση του Κορινθιακού Κόλπου. O Εισηγητής Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
σε ότι έχει να κάνει με τον Κορινθιακό Κόλπo αναφέρει :
«Ο Κορινθιακός Κόλπος είναι μια βαθιά ασύμμετρη τεκτονική λεκάνη μεταξύ της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου.
Έχει μήκος περίπου 140 χλμ. και πλάτος περίπου 40 χλμ. και βάθος το οποίο φτάνει τα 940,00 μέτρα, με συνήθη βάθη 600 – 700 μέτρα. Χωρίζεται προς Δυσμάς από τον Πατραϊκό Κόλπο μέσω των στενών του Ρίου – Αντιρρίου πλάτους 1.800,00 μ. και βάθος 65,00 μ.
Λόγω του μεγάλου βάθους και των ρευμάτων εξασφαλίζεται η ανανέωση των υδάτων έτσι ώστε ο Κορινθιακός Κόλπος έχει ωκεανογραφικό χαρακτήρα ανοικτής θαλάσσης και όχι κλειστού κόλπου.
Ο κόλπος αυτός είναι αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών που άρχισαν από το Ολιγόκαινο, 30.000.000 χρόνια πριν, με την δημιουργία της Ελληνικής Γης η οποία ήταν μια συμπαγής ξηρά από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την Μικρά Ασία. Είναι γνωστή με το επιστημονικό όνομα Αιγαιίς. Στο Πλειόκαινο – περίπου 15.000.000 χρόνια πριν – έγιναν ποικίλες γεωλογικές μεταβολές, καταποντίσεις και υπήρξε σημαντική ηφαιστειακή δραστηριότητα. Έτσι καταλήφθηκαν από τη θάλασσα χαμηλότερες περιοχές και δημιουργήθηκαν λιμνοθάλασσες, θάλασσες, Λίμνες.
Μεταξύ των Λιμνών και η Κορινθιακή, με νερά τα οποία εισχώρησαν από τα στενά του Ρίου – Αντιρρίου.
Οι Γεωλογικές μεταβολές συνεχίσθηκαν, υψώθηκε ο Ισθμός της Κορίνθου, καταβυθίσθηκε η βόρεια πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και πρόβαλλαν οι απότομες πλευρές της Βοιωτίας και Φωκίδας. Αναδύθηκαν από τη θάλασσα οι βορινές πλευρές της Πελοποννήσου, οι ακτές της Αργολικής Χερσονήσου και αποχωρίσθηκε η Αίγινα από την Στερεά Ελλάδα.
Η ακτογραμμή στο Νότιο Κορινθιακό είναι σχετικά ευθύγραμμη. Δεν παρουσιάζει εγκολπώσεις και διακόπτεται μόνο από αποθέσεις κορημάτων και προϊόντα λατομείων αποθέσεων .
Στη νότια πλευρά η ηπειρωτική κατωφέρεια είναι απότομη. Η παράκτια ζώνη είναι στενή και διασχίζεται από πλήθος χαραδρών με διεύθυνση Βόρεια και Βορειοανατολική. Πολλές από αυτές είναι βαθιές με απότομες πλαγιές τύπου Canyon.
Η Γεωλογία του Κορινθιακού σχετίζεται και με την εμφάνιση των σεισμικών γεγονότων. Η σεισμική ιστορία των περιοχών που περιβάλλουν των Κορινθιακό Κόλπο είναι από τα πιο πυκνά κεφάλαια της γενικότερης γεωλογικής ιστορίας του ελληνικού χώρου. Αριθμεί πολλά ισχυρά σεισμικά επεισόδια που επέφεραν καταστροφές.
Η Ιστορική Σεισμολογία του Κόλπου μας δίνει πληροφορίες για τους σεισμούς που έλαβαν χώρα και επηρέασαν ανθρώπους, πόλεις, δομήματα, ιδέες και προκάλεσαν μέχρι καταβυθίσεις και εξαφανίσεις πόλεων όπως Ελίκη, Βούρα στο σεισμό του 373 π.Χ.
Γύρω από τον Κόλπο δημιουργήθησαν πολλές και μεγάλες πόλεις με συνεχή ιστορία, με έντονη παρουσία σ’ αυτήν. Και τον άνθρωπο να συμβιώνει και να συνεργάζεται με τη φύση ως δημιούργημα της.
Εδώ εφαρμόσθηκαν τα επιτεύγματα της τεχνολογίας της εποχής τους, οι καινοτομίες στην κατασκευή των πολλών και μεγάλων λιμένων, θεάτρων, οχυρώσεων και του Διόλκου. Το θαυμαστό δημιούργημα των Κορινθίων, η Τριήρης, πρωτοκατασκευάστηκε εδώ.
Αλλά και στη νεότερη Ιστορία η διόρυξη του Ισθμού της Κορίνθου, για την κατασκευή της διώρυγας, αποτέλεσε την Ευρωπαϊκή απάντηση στη διώρυγα του Σουέζ. Ένα θαύμα κατασκευής με προηγμένη μεθοδολογία και εξαίρετων τεχνικών. Αυτό είναι το και το πνεύμα το οποίο δημιουργεί η πηγή ζωής και ιδεών ο Κορινθιακός Κόλπος.
Στρατηγικός στόχος είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και μελλοντικά να γίνει πραγματικότητα ή η εγγραφή του Κόλπου στον κατάλογο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO ή οτιδήποτε άλλο προκύψει από την διαβούλευση. Η διαβούλευση, είναι ανοιχτή σε κάθε ιδέα και δύναται να επεκταθεί σε κάθε έκφραση ζωής στον Κορινθιακό Κόλπο, στην επίδραση της θάλασσας στη δημιουργία πόλεων και οικισμών, στη σχέση ανθρώπου και θάλασσας, στη θαλάσσια ζωή, στα θαλάσσια οικοσυστήματα, στη βιοποικιλότητα, στα αλιευτικά αποθέματα και σε μέτρα ευαισθητοποίησης του κοινού για το θαλάσσιο περιβάλλον.
σε ότι έχει να κάνει με τον Κορινθιακό Κόλπo αναφέρει :
«Ο Κορινθιακός Κόλπος είναι μια βαθιά ασύμμετρη τεκτονική λεκάνη μεταξύ της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου.
Έχει μήκος περίπου 140 χλμ. και πλάτος περίπου 40 χλμ. και βάθος το οποίο φτάνει τα 940,00 μέτρα, με συνήθη βάθη 600 – 700 μέτρα. Χωρίζεται προς Δυσμάς από τον Πατραϊκό Κόλπο μέσω των στενών του Ρίου – Αντιρρίου πλάτους 1.800,00 μ. και βάθος 65,00 μ.
Λόγω του μεγάλου βάθους και των ρευμάτων εξασφαλίζεται η ανανέωση των υδάτων έτσι ώστε ο Κορινθιακός Κόλπος έχει ωκεανογραφικό χαρακτήρα ανοικτής θαλάσσης και όχι κλειστού κόλπου.
Ο κόλπος αυτός είναι αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών που άρχισαν από το Ολιγόκαινο, 30.000.000 χρόνια πριν, με την δημιουργία της Ελληνικής Γης η οποία ήταν μια συμπαγής ξηρά από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την Μικρά Ασία. Είναι γνωστή με το επιστημονικό όνομα Αιγαιίς. Στο Πλειόκαινο – περίπου 15.000.000 χρόνια πριν – έγιναν ποικίλες γεωλογικές μεταβολές, καταποντίσεις και υπήρξε σημαντική ηφαιστειακή δραστηριότητα. Έτσι καταλήφθηκαν από τη θάλασσα χαμηλότερες περιοχές και δημιουργήθηκαν λιμνοθάλασσες, θάλασσες, Λίμνες.
Μεταξύ των Λιμνών και η Κορινθιακή, με νερά τα οποία εισχώρησαν από τα στενά του Ρίου – Αντιρρίου.
Οι Γεωλογικές μεταβολές συνεχίσθηκαν, υψώθηκε ο Ισθμός της Κορίνθου, καταβυθίσθηκε η βόρεια πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και πρόβαλλαν οι απότομες πλευρές της Βοιωτίας και Φωκίδας. Αναδύθηκαν από τη θάλασσα οι βορινές πλευρές της Πελοποννήσου, οι ακτές της Αργολικής Χερσονήσου και αποχωρίσθηκε η Αίγινα από την Στερεά Ελλάδα.
Η ακτογραμμή στο Νότιο Κορινθιακό είναι σχετικά ευθύγραμμη. Δεν παρουσιάζει εγκολπώσεις και διακόπτεται μόνο από αποθέσεις κορημάτων και προϊόντα λατομείων αποθέσεων .
Στη νότια πλευρά η ηπειρωτική κατωφέρεια είναι απότομη. Η παράκτια ζώνη είναι στενή και διασχίζεται από πλήθος χαραδρών με διεύθυνση Βόρεια και Βορειοανατολική. Πολλές από αυτές είναι βαθιές με απότομες πλαγιές τύπου Canyon.
Η Γεωλογία του Κορινθιακού σχετίζεται και με την εμφάνιση των σεισμικών γεγονότων. Η σεισμική ιστορία των περιοχών που περιβάλλουν των Κορινθιακό Κόλπο είναι από τα πιο πυκνά κεφάλαια της γενικότερης γεωλογικής ιστορίας του ελληνικού χώρου. Αριθμεί πολλά ισχυρά σεισμικά επεισόδια που επέφεραν καταστροφές.
Η Ιστορική Σεισμολογία του Κόλπου μας δίνει πληροφορίες για τους σεισμούς που έλαβαν χώρα και επηρέασαν ανθρώπους, πόλεις, δομήματα, ιδέες και προκάλεσαν μέχρι καταβυθίσεις και εξαφανίσεις πόλεων όπως Ελίκη, Βούρα στο σεισμό του 373 π.Χ.
Γύρω από τον Κόλπο δημιουργήθησαν πολλές και μεγάλες πόλεις με συνεχή ιστορία, με έντονη παρουσία σ’ αυτήν. Και τον άνθρωπο να συμβιώνει και να συνεργάζεται με τη φύση ως δημιούργημα της.
Εδώ εφαρμόσθηκαν τα επιτεύγματα της τεχνολογίας της εποχής τους, οι καινοτομίες στην κατασκευή των πολλών και μεγάλων λιμένων, θεάτρων, οχυρώσεων και του Διόλκου. Το θαυμαστό δημιούργημα των Κορινθίων, η Τριήρης, πρωτοκατασκευάστηκε εδώ.
Αλλά και στη νεότερη Ιστορία η διόρυξη του Ισθμού της Κορίνθου, για την κατασκευή της διώρυγας, αποτέλεσε την Ευρωπαϊκή απάντηση στη διώρυγα του Σουέζ. Ένα θαύμα κατασκευής με προηγμένη μεθοδολογία και εξαίρετων τεχνικών. Αυτό είναι το και το πνεύμα το οποίο δημιουργεί η πηγή ζωής και ιδεών ο Κορινθιακός Κόλπος.
Στρατηγικός στόχος είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και μελλοντικά να γίνει πραγματικότητα ή η εγγραφή του Κόλπου στον κατάλογο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO ή οτιδήποτε άλλο προκύψει από την διαβούλευση. Η διαβούλευση, είναι ανοιχτή σε κάθε ιδέα και δύναται να επεκταθεί σε κάθε έκφραση ζωής στον Κορινθιακό Κόλπο, στην επίδραση της θάλασσας στη δημιουργία πόλεων και οικισμών, στη σχέση ανθρώπου και θάλασσας, στη θαλάσσια ζωή, στα θαλάσσια οικοσυστήματα, στη βιοποικιλότητα, στα αλιευτικά αποθέματα και σε μέτρα ευαισθητοποίησης του κοινού για το θαλάσσιο περιβάλλον.
